20. vijek

Mileniji:

◄ | 1. milenij | 2. milenij | 3. milenij

Vijekovi:

Decenije:

1900-te | 1910-e | 1920-e | 1930-e | 1940-e | 1950-e | 1960-e | 1970-e | 1980-e | 1990-e

20. vijek je bio vijek koji je počeo 1. januara 1901. i završio 31. decembra 2000. To je bio deseti i posljednji vijek drugog milenija. Da ne bi dopustili proslavu novog vijeka i 30. godišnjicu od osnivanja Njemačkog carstva 18. januara 1901. godine, Vilim II, car Njemačke izdao je uredbu koja odstupa od Njemačke, a koja je utemeljila početak novog vijeka 1. januara 1900. godine. Dvadeseti vijek je moderna era, obilježena imperijalizmom i dva svjetska rata i posljedično opadanje evropskih kolonijalnih imperija i hladnog rata. Također, u 20. vijeku su uočljivi: ubrzani rast svjetskog stanovništva, automatizacija i digitalizacija ekonomskih procesa, te polarizacija između prvog i trećeg svijeta. Ključne tehnologije poput: plastike, elektronike, vazduhoplovstva i antibiotika promijenile su svijet.

Historijski pregled

Periodizacija

Mnogi historičari ne koriste kalendarske podjele za svoje periodizacije, već se oslanjaju na političke, društvene ili kulturne aspekte kako bi odredili jasne linije podjele. Često je korištena teza o "dugom 19. vijeku", koja je trajala do početka Prvog svjetskog rata (1914). Također, povezivanje prekretnice sa Oktobarskom revolucijom 1917. godine je zajednička teza. Istovremeno, 20. vijek se također naziva i "kratkim 20. vijekom" koji traje od kraja Prvog svjetskog rata do kraja Sovjetskog Saveza i njegove sfere utjecaja od 1989. do 1991. godine. Osnova za periodizaciju može biti, na primjer, sukob Istok-Zapad. Imao je svoje korijene već u usponu pokreta radničke klase u 19. vijeku. U 20. vijeku mnoge organizacije pokušale su da stvore nove državne organizacije na osnovu teorija Karla Marxa i Friedricha Engelsa. Ovaj proces je započeo Oktobarskom revolucijom 1917. godine i okončan je kolapsom eksperimenta poznatog kao Realni socijalizam oko 1990. godine.

Vrijeme prije dva svjetska rata

Ideje Francuske revolucije iz 1789. godine učinile su mnogo, a Napoleon Bonaparte je u potpunosti promijenio političku mapu Evrope. Industrijalizacija je dovela do preovladavanja kapitalističkih društava na evropskom tlu u 19. vijeku. Socijalno pitanje je došlo u prvi plan, razvili su se sindikati, socijaldemokratske partije i druge organizacije radničkog pokreta. Kao odgovor na

to, reforme socijalne države, kao i proširivanje demokratskog učešća, kao što je izborni zakon, razvile su se u nekim industrijalizovanim zemljama. Tehnički napredak povećao je pokretljivost radnika uz pomoć željezničkih i prvih motornih vozila.

U Evropi se u to vrijeme uočavaju sasvim drugačiji društveni sistemi i režimi. U Velikoj Britaniji, pa čak i u Francuskoj, pojavile su se funkcionalne pluralističke i liberalne buržoaske demokratije, nastale industrijalizacijom i sprovođenjem kapitalističkog načina proizvodnje. U Njemačkoj je s druge strane, bio represivni autoritarni režim koji je potiskivao svoje protivnike i oslanjao se prvenstveno na vojsku. Još autoritarnija bila je ruska carska imperija, gdje su se velika neimaština širokih narodnih masa, te bogatstvo malog broja pripadnika visoke klase i ultra represivni politički režim sudarili uzrokujući nezadovoljstvo.

Međutim, krajem 19. vijeka došlo je do velikog porasta suprotnosti u imperijalnim kapitalističkim državama. Ratovi i krize između velikih sila izmjenjivali su se bez prekida. Tržišta u industrijalizovanim zemljama jedva su uspjela smanjiti proizvodnju proizvoda za masovnu upotrebu, tako da su hitno tražili tržišta izvan domaćeg tržišta. Pošto je svijet oko 1900. godine već bio "podijeljen" po pitanju kolonija, došlo je iznova do sukoba. Imućna i kolonijalna njemačka imperija sve više je u sukobu sa postojećim velikim silama poput Velike Britanije ili Francuske, optužujući ih da imaju previše kolonija. Trošenje novca od strane velikih sila na naoružanje činilo je najveći dio vladine potrošnje, a međudržavni sukobi i nadmetanja doveli su do mnogobrojnih

kriza i ratova, uglavnom van Evrope. To je dovelo do prvih sveopštih ratova, a nacionalizam je postao jedan od glavnih političkih pitanja tokom tog vijeka.

Jedan od važnijih događaja koji su obilježili prvu polovinu 20. vijeka je bio atentat na austrougarskog prijestolonasljednika Franza Ferdinanda i njegovu suprugu Sofiju 28. juna 1914. godine, poznatiji kao Sarajevski atentat. Ovaj atentat poslužio je kao povod za početak Prvog svjetskog rata.

Događaji

1899–1902 – Drugi burski rat, između Britanije i Burske republike
1914–1918 – Prvi svjetski rat, više od 15 miliona žrtava
Velika depresija
1924–1953 – Staljin, više od 20 miliona žrtava
1939–1945 – Drugi svjetski rat, više od 50 miliona žrtava
1945 – Osnovane Ujedinjene nacije
1949–1976 – Mao Ce Tung i nestašica hrane u Kini, više od 28 miliona žrtava
1945–1991 – Hladni rat
Dekolonizacija afričkih i azijskih zemalja

Izumi

Otkriće tekuće trake, proizvodnja automobila, teško bi bilo zamisliti današnji svijet bez njih
Avioni su učinili put oko svijeta mogućim u jednom danu. Prvi let braće Wright bio je 1903.
Vještački satelit
Radio, televizija, internet (masovni mediji)
Računar
Mobilni telefon
Integralno kolo
Struktura DNK lanca
Kompakt disk
Let u svemir
atomska (nuklearna) energija
Penicilin, prvi put otkriven 1896, ali ušao u široku upotrebu poslije Flemingova ponovna otkrića 1928.
Kloniranje

Ličnosti

Franjo Josip, austrijski car
Mustafa Kemal Atatürk, turski političar i oficir, osnivač moderne Turske države
Vilim II, njemački car
Nikola II Aleksandrovič Romanov, ruski car i imperator
Indira Gandhi, indijska političarka, premijerka Indije (1966–1977, 1980–1984) i jedna od vodećih ličnosti Pokreta nesvrstanih
Josip Broz Tito, najznačajnija politička ličnost Jugoslavije od drugog svjetskog rata pa do svoje smrti
Mao Zedong, kineski političar, vojskovođa, revolucionarni vođa i državnik koji se smatra najvažnijom ličnošću u modernoj kineskoj historiji
Vladimir Lenjin, političar i komunistički revolucionar SSSR-a
Josif Staljin, gruzijski revolucionarni marksist i kasnije doživotni diktator SSSR-a (1928–1953)
Lav Trocki, marksistički revolucionar i sovjetski političar
Adolf Hitler, političar i kancelar Trećeg rajha (1933–1945)
Benito Mussolini, italijanski političar i premijer (1922–1943)
Hirohito, japanski car (1926–1989)
Winston Churchill, premijer Ujedinjenog Kraljevstva
Franklin Roosevelt, predsjednik SAD (1933–1945)
Mahatma Gandhi, indijski političar, borac za nezavisnost Indije
Džavaharlal Nehru, Indijski premijer
Gamal Abdel Nasser, predsjednik Egipta
Francisco Franco, španski političar
Charles de Gaulle, predsjednik Francuske i general
Che Guevara, kubanski revolucionar
Fidel Castro, revolucionar i predsjednik Kube
Sukarno, predsjednik Indonezije
Hồ Chí Minh, predsjednik Vijetnama
Sadam Husein, predsjednik Iraka
Jaser Arafat, palestinski političar
Muammar El-Gaddafi, libijski vođa
Haile Selassie, car Etiopije
Margaret Thatcher, premijer Ujedinjenog Kraljevstva (1979–1990)
Konrad Adenauer, kancelar Zapadne Njemačke
Nelson Mandela, južnoafrički političar, borac protiv aparthejda
François Mitterrand, predsjednik Francuske
Nicolae Ceauşescu, predsjednik Rumunije
Mihail Gorbačov, lider SSSR-a (1985–1991)
Helmut Kohl, kancelar Njemačke (1982–1998)

Kultura

Ciklus od sedam simfonija Jeana Sibeliusa smatra se jednim od veoma važnih trenutaka u evropskoj muzici, a sam kompozitor jednom od velikana klasične muzike 20. vijeka.

Literatura

Chronik des 20. Jahrhunderts. Chronik, 2003, ISBN 3-577-14624-9.

Reference

^ Mark Harrison (2002). Accounting for War: Soviet Production, Employment, and the Defence Burden, 1940–1945. Cambridge University Press. p. 167. ISBN 0-521-89424-7

Vanjski linkovi

Commons logo

Commons ima datoteke na temu: 20. vijek

[1] Mark Harrison (2002). Accounting for War: Soviet Production, Employment, and the Defence Burden, 1940–1945. Cambridge University Press. p. 167. ISBN 0-521-89424-7

[1]