Φυσικός

επιστήμονας που κάνει έρευνα στην φυσική

Φυσικός ονομάζεται ο επιστήμονας που ασχολείται με τη φυσική. Υπάρχει ένα ιδιαίτερα ευρύ πεδίο ερευνών με το οποίο μπορεί να ασχοληθεί ο κάθε φυσικός, από τα υποατομικά σωματίδια, το περιβάλλον, την ηλεκτρονική, την στερεά κατάσταση, ως τη δομή του σύμπαντος. Σκοπός του είναι η μελέτη των φυσικών φαινομένων και η επεξήγηση τους μέσω θεωρητικών μοντέλων και μαθηματικών περιγραφών.

Άλμπερτ Αϊνστάιν: ένας από τους μεγαλύτερους φυσικούς του 20ου αιώνα
Φυσικός

Προκειμένου να σπουδάσει κανείς φυσική, είναι απαραίτητη η παρακολούθηση ενός κύκλου μαθημάτων μιας πανεπιστημιακής σχολής. Η ελάχιστη διάρκεια σπουδών είναι τα 4 χρόνια.

Με την παρακολούθηση μιας πανεπιστημιακής σχολής, ο φυσικός σχηματίζει μια σφαιρική αντίληψη της φυσικής, ενώ είναι ικανός να χρησιμοποιήσει βασικά φυσικομαθηματικά εργαλεία. Σε προπτυχιακό επίπεδο παρέχονται γνώσεις στους παρακάτω κλάδους: κλασική φυσική, αστρονομία, μηχανική, ηλεκτρομαγνητισμός, κυματική, οπτική,πληροφορική, φυσική στερεάς κατάστασης, σύγχρονη φυσική, πυρηνική φυσική και κβαντική μηχανική. Επίσης, δίνονται και οι απαραίτητες μαθηματικές γνώσεις, όπως γραμμικής άλγεβρας, απειροστικού λογισμού, διαφορικού λογισμού, διανυσματικής ανάλυσης και διαφορικών εξισώσεων.

Σήμερα, πολλοί φοιτητές στρέφονται σε μεταπτυχιακές σπουδές στη φυσική καθώς ο βαθμός εξειδίκευσης στα διάφορα πεδία ολοένα και αυξάνει. Με τις μεταπτυχιακές σπουδές, ο φυσικός ειδικεύεται αρχικά σε κάποιο πεδίο της φυσικής και στη συνέχεια πραγματοποιεί έρευνα πάνω σε αυτό.

Σπουδές φυσικής στην Ελλάδα

Επεξεργασία

Τμήματα φυσικής, διαθέτουν τα παρακάτω ελληνικά πανεπιστήμια:

Η έρευνα που διεξάγει ο κάθε φυσικός μπορεί να είναι είτε θεωρητική, είτε πειραματική.

Στον θεωρητικό τομέα, οι φυσικοί προσπαθούν να διατυπώσουν θεωρίες οι οποίες εξηγούν τα διάφορα φυσικά φαινόμενα. Οι θεωρίες αυτές θα πρέπει να είναι συμβατές με τα αντίστοιχα πειράματα, αλλιώς θα πρέπει να τροποποιηθούν. Ο κλάδος αυτού του είδους έρευνας, καλείται και θεωρητική φυσική.

Στον πειραματικό τομέα, οι φυσικοί ελέγχουν κατά κύριο λόγο την ισχύ των προτεινόμενων θεωριών, είτε επιβεβαιώνοντάς τες μέσω πειραμάτων, είτε διαψεύδοντάς τες ανακαλύπτοντας κάτι καινούριο. Έτσι, η θεωρητική και η πειραματική έρευνα αλληλοσυμπληρώνονται.

Η θεωρητική έρευνα μπορεί να γίνει σχεδόν οπουδήποτε καθώς στηρίζεται σε φυσικομαθηματικές σχέσεις. Κατά συνέπεια, δεν απαιτεί κάτι παραπάνω από χαρτί και μολύβι, και προαιρετικά, έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή. Αντίθετα, τα πειράματα φυσικής διεξάγονται μόνο σε εργαστήρια, όπου υπάρχουν και οι ειδικές διατάξεις και συνθήκες ώστε να διεξαχθεί το πείραμα. Πολλές φορές μάλιστα, τα πειράματα αυτά είναι πολυδάπανα, όπως στην περίπτωση των πειραμάτων πάνω στη φυσική υψηλών ενεργειών, που διεξάγονται σε επιταχυντές σωματιδίων.

Οι φοιτητές φυσικής έχουν εκπαιδευτεί να αναλύουν δεδομένα, να χειρίζονται εξισώσεις καθώς και να συντελούν πειράματα για την επιβεβαίωση θεωριών. Αυτός ο τρόπος σκέψης μπορεί να εφαρμοστεί σε πολλούς εργασιακούς ρόλους, δίνοντας τους τη δυνατότητα να εργάζονται σε ένα ευρύ φάσμα βιομηχανιών, και διαφοροποιώντας τους από την παρωχημένη αντίληψη που υπήρχε οτι η μοναδική εργασιακή επιλογή είναι ως δάσκαλος στον Δημόσιο Τομέα.

Στέρεα εργασιακά μονοπάτια για τους αποφοίτους της φυσικής περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων:

Δεξιότητες που μπορούν οι φοιτητές να αποκτήσουν και θα τους φανούν χρήσιμες στο εργασιακό περιβάλλον είναι:

  • δεξιότητες επικοινωνίας και παρουσίασης
  • δεξιότητες υπολογιστικές και επεξεργασίας δεδομένων
  • ανάλυση δεδομένων, χρησιμοποιώντας μια σειρά κατάλληλων στατιστικών μεθόδων και προγραμμάτων
  • τον εντοπισμό και την αναγνώριση τάσεων και προτύπων(trends and patterns)
  • την σύνταξη εκθέσων
  • ερευνητικές δεξιότητες

Το μεγαλύτερο όφελος για ένα πτυχίο Φυσικής είναι η απασχολησιμότητα και το ευρύ φάσμα των πιθανών κατευθύνσεων σταδιοδρομίας μετά.

Διακρίσεις και βραβεία

Επεξεργασία

Το μεγαλύτερο βραβείο που απονέμεται σε φυσικούς είναι το Νόμπελ Φυσικής το οποίο απονέμεται από το 1901 από τη Σουηδική Βασιλική Ακαδημία των Επιστημών.

Σπουδαίοι φυσικοί

Επεξεργασία

Σπουδαίοι φυσικοί έχουν διατελέσει οι Άλμπερτ Αϊνστάιν, Ισαάκ Νεύτων, Στήβεν Χόκινγκ, Νίκολα Τέσλα, Αρχιμήδης, Αλεσάντρο Βόλτα, Μαρία Κιουρί, Γαλιλαίος Γαλιλέι, Θαλής, Χανς Κρίστιαν Έρστεντ, Μάικλ Φαραντέι,Τζέιμς Μάξγουελ, Μαξ Πλανκ κ.ά.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία

Δείτε επίσης

Επεξεργασία