Andreas Gryphius

germana poeto

Andreas GRYPHIUS [andreas GRIfius], aŭ realnome: Andreas GREIF (n. 2-a de oktobro 1616 en Głogów, Silezio, m. samloke 16-a de julio 1664) estis germana verkisto. Li estis grava reprezentanto de la germana Baroko.

Andreas Gryphius
Persona informo
Andreas Gryphius
Naskonomo Andreas Greif
Naskiĝo 2-an de oktobro 1616 (1616-10-02)
en Głogów, Duklando Glogovo,  Reĝlando Bohemio
Morto 16-an de julio 1664 (1664-07-16) (47-jaraĝa)
en Głogów
Mortis pro Naturaj kialoj Redakti la valoron en Wikidata vd
Mortis per Apopleksio Redakti la valoron en Wikidata vd
Religio luteranismo vd
Lingvoj germanalatina vd
Ŝtataneco Germanio Redakti la valoron en Wikidata vd
Alma mater Universitato de Lejdeno (1638–1644) Redakti la valoron en Wikidata vd
Subskribo Andreas Gryphius
Familio
Patro Paul Greif (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Patrino Anna Greif (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Edz(in)o Rosina Deutschländer (en) Traduki (1649–) Redakti la valoron en Wikidata vd
Infanoj Christian Gryphius (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Profesio
Okupo dramaturgo
poeto-juristo
poeto
verkisto Redakti la valoron en Wikidata vd
Verkado
Verkoj Ĉio estas vana ❦
Larmoj de la patrujo ❦
Homa mizero ❦
Leo Armenius ❦
Katharina von Georgien vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Malgraŭ la malriĉa genezo, Gryphius estis naturdotita kaj havis multflankan klerecon. Jam en junaĝo agis ol privatan instruiston. Poste enhavis katedron al la universitato de Leiden. En tiu loko konatiĝis kun la teoriojn de la drama arto. Li kombinis antikvaj, holandaj kaj frankaj dramaj modeloj kaj kreis novan tipon de tragedio. Lia dramoj traktas plejparte historiajn tematikojn kaj estis verkataj en la versmezuro de aleksandrino. Motive dominas la stoika idealo de konstanteco (latine constantia) kiu de Gryphius ekaperas kun kristana karaktero, kaj la samtempa motivo de Vanitas, la efemereco de la monda feliĉo. Gryphius respegulas precipe la travivajn suferojn de la Tridekjara Milito en lia verkoj aparte en lia liriko.

Escepte lia inovativa drama arto, kie superis lian idealojn Seneko, Joost van den Vondel kaj Pierre Corneille, Gryphius restis kohera kun la samtempa poetiko en liaj Odoj kaj Sonetoj . Ekde 1657 li verkis tragediojn kun burĝaj protagonistoj ke estis kontraŭ la tiutempa poetiko. 1662 li membriĝis en la Fruktodona Societo, grupo de verkistoj, kiuj volis renovigi la germanan lingvon.

Listo de verkoj

redakti
  • Sonette (sonetoj, 1637 kaj 1643)
  • Epigrammata (epigramoj, 1643)
  • Oden (odoj, 1643)
  • Olivetum (eposo, 1646)
  • Absurda Comica oder Herr Peter Squenz (burlesko, 1658)
  • Großmütiger Rechts-Gelehrter oder Sterbender Aemilius Paulus Papinianus (tragedio,1659)
  • Horribilicribrifax (komedio, 1663)

Tio aperis en Esperanto

redakti

Larmoj pri la patrio ; Vespero ; Pri la festo de l’reviviĝinta Savanto aŭ Sankta Pasko-tago ; Pri la portreto de Nikolao Koperniko.
En: Germana Antologio. – Gerlingen : Bleicher, 1985. – p. 291-292

Vespero ; Homa mizero ; Al la mondo.
En: Übertragungen = Transkondukoj. – Messkirch : Gmeiner, 1988. – p. 17-19

Vidu ankaǔ

redakti

Eksteraj ligiloj

redakti