Léon Orthel
Wilhelm Leonardus Franciscus (Léon) Orthel (Roosendaal, 4 oktober 1905 - De Haach, 6 septimber 1985) wie in Nederlânsk komponist, pianist en muzykpedagooch.
| Léon Orthel | ||
 sjonger en/of muzikant
| ||
| persoanlike bysûnderheden | ||
| echte namme | Wilhelm Leonardus Franciscus Orthel | |
| nasjonaliteit |  Nederlânsk
| |
| berne | 4 oktober 1905 | |
| berteplak | Roosendaal | |
| stoarn | 6 septimber 1985 | |
| stjerplak | De Haach | |
| wurkpaad | ||
| sjenre | Klassike muzyk | |
| ynstrumint | Fioele, Piano | |
Kariêre
bewurkje seksjeLéon Orthel waard yn 1921 learling fan it Keninklik Konservatoarium yn De Haach. Hy studearre fioele by André Spoor, piano by Everhard van Beijnum en komposysje by Johan Wagenaar. Nei in jier (1928-29) oan de Berlynske Hochschule für Musik ûnder lieding fan Paul Juon en Curt Sachs - mei in beurs fan it Ryk - kaam er werom by Wagenaar (1929 -30).
Nei syn ôfstudearjen by Wagenaar wurke er yn de jierren tritich oan in eigen styl, dy't ta utering kaam yn syn Twadde Symfony (Sinfonia pikcola) út 1940 en de lieten op gedichten fan Rilke. Orthel wie fan 1941 ôf haadfakdosint foar piano oan it Keninklik Konservatoarium en fan 1949 ôf ek haadfakdosint foar komposysje oan it Amsterdamsk Konservatoarium. Yn 1970 gie er yn beide funksjes mei pensjoen. Syn Symfony nr. 4 krige útfieringen yn sawol Den Haag, Rotterdam as Amsterdam. Yn 'e jierren dêrnei skreau er sawat fjirtich komposysjes. Orthel wie pianist en komponist likegoed as pedagooch. Hy trede op as pianosolist mei orkest, spile keamermuzyk en begelate sjongers, benammen de sopraan Ank Reinders, yn syn eigen lieten. Hy wie foarsitter fan de Fakgroep Komponisten de Keninklike Nederlânske Toankeunstners Feriening (1947 -69) en fan it bestjoer fan de Dr. Johan Wagenaarstifing (1957 -72).
Wurk
bewurkje seksje- 6 symfonyen ( 1931 - 1961 )
- 2 fioelekonserten ( 1949/1971 )
- Keamermuzyk
- Sangen
Priveelibben
bewurkje seksjeHy waard berne binnen it húshâlden fan Wilhelm Machiel Orthel, militêr en letter hotelier fan berop en Catharina Maria Vermunt. Yn 1930/1931 boaske er mei pianiste en stúdzjegenoate yn Den Haach Sara Gerarda Joosting. Hy ferstoar op 6 septimber 1985 yn de âldens fan 80 jier, syn frou ferstoar trije dagen letter.