Teoloxía da liberación: Diferenzas entre revisións
m r2.7.1) (bot Engadido: id:Teologi pembebasan |
mSen resumo de edición |
||
| Liña 1: | Liña 1: | ||
A '''teoloxía da liberación''' é unha escola importante e controversa na [[teoloxía]] da [[Igrexa Católica]] desenvolvida despois do [[Concilio Vaticano II]]. |
A '''teoloxía da liberación''' é unha escola importante e controversa na [[teoloxía]] da [[Igrexa Católica]] desenvolvida despois do [[Concilio Vaticano II]]. Dá grande énfase á situación social humana.{{Cómpre referencia}} |
||
== Historia e características == |
|||
O teólogo peruano [[Gustavo Gutiérrez]] é un dos máis influíntes partidarios deste movemento. Tamén o teólogo [[Estados Unidos de América|americán]] [[Cornell West]] e o [[Brasil|brasileiro]] [[Leonardo Boff]] destacan. O movimento foi forte durante as décadas de [[década de 1960|60]] e [[década de 1970|70]], cando se espallou de forma especial na [[América Latina]] e entre os [[Xesuítas]], sendo unha das orientacións para o movimento das [[Comunidades Eclesiásticas de Base]] (CEBs). A súa influencia diminuíu desde que partes importantes da súa doutrina foran rexeitadas polo [[Vaticano]], e a partir do crecemento do movimento da [[Renovación Carismática Católica]]. |
|||
Integrantes do movimento afirman que este sempre estivo baseado en ideas de amor e liberación de todas as formas de opresión (especialmente opresión económica). Tamén afirman que ten unha forte base nas escrituras sacras. Por outra banda, algúns aspectos da teoloxía da liberación foron fortemente criticados pola [[Santa Sede]] e por varias igrexas [[protestantismo|protestantes]] (aínda que a [[Igreja Luterana]] a adoptase), principalmente polo que consideran un exceso de politización e pola aproximación entre a teoloxía da liberación e o [[Marxismo]]. |
Integrantes do movimento afirman que este sempre estivo baseado en ideas de amor e liberación de todas as formas de opresión (especialmente opresión económica). Tamén afirman que ten unha forte base nas escrituras sacras. Por outra banda, algúns aspectos da teoloxía da liberación foron fortemente criticados pola [[Santa Sede]] e por varias igrexas [[protestantismo|protestantes]] (aínda que a [[Igreja Luterana]] a adoptase), principalmente polo que consideran un exceso de politización e pola aproximación entre a teoloxía da liberación e o [[Marxismo]]. |
||
| Liña 5: | Liña 8: | ||
O Papa [[Xoan Paulo II]] solicitou á ''Congregación para a doutrina da fé'' (dirixida daquela polo agora Papa [[Bieito XVI]]) dous estudos sobre a Teoloxía da Liberación. Estes foron publicados en [[1984]] e [[1986]] cos nomes ''[[Libertatis Nuntius]]'' e ''[[Libertatis Conscientia]]''. Neles considérase que apesar da importancia do compromiso radical que a Igrexa Católica asume cos pobres, a disposición da teoloxía da liberación a aceptar postulados de orixe marxista ou de outras ideoloxías políticas non era compatíbel coa doutrina, especialmente ao afirmar que só sería posíbel acadar a redenzón cristiá cun compromiso político. |
O Papa [[Xoan Paulo II]] solicitou á ''Congregación para a doutrina da fé'' (dirixida daquela polo agora Papa [[Bieito XVI]]) dous estudos sobre a Teoloxía da Liberación. Estes foron publicados en [[1984]] e [[1986]] cos nomes ''[[Libertatis Nuntius]]'' e ''[[Libertatis Conscientia]]''. Neles considérase que apesar da importancia do compromiso radical que a Igrexa Católica asume cos pobres, a disposición da teoloxía da liberación a aceptar postulados de orixe marxista ou de outras ideoloxías políticas non era compatíbel coa doutrina, especialmente ao afirmar que só sería posíbel acadar a redenzón cristiá cun compromiso político. |
||
Algúns afirman que o que ocurríu non foi unha crítica ou represión ao movimento en si, pero si corrección de certas esaxeración dalgúns dos seus representantes (como cregos máis tendentes á política, ou mesmo ao [[gnosticismo]]). Sexa como for, hoxe a teoloxía da liberación non ten a mesma forza de outrora. Por outro lado, muitas das súas ideas difundíranse polo clero e grande parte dos sacerdotes latino-americanos hoxe está ligada en maior ou menor grao aos ideais de liberación desa escola teolóxica. |
Algúns afirman que o que ocurríu non foi unha crítica ou represión ao movimento en si, pero si corrección de certas esaxeración dalgúns dos seus representantes (como cregos máis tendentes á política, ou mesmo ao [[gnosticismo]]).{{Cómpre referencia}} Sexa como for, hoxe a teoloxía da liberación non ten a mesma forza de outrora. Por outro lado, muitas das súas ideas difundíranse polo clero e grande parte dos sacerdotes latino-americanos hoxe está ligada en maior ou menor grao aos ideais de liberación desa escola teolóxica. |
||
===Lista de Teólogos da Liberación destacados=== |
===Lista de Teólogos da Liberación destacados=== |
||
| Liña 24: | Liña 27: | ||
*[[Jon Sobrino]] |
*[[Jon Sobrino]] |
||
*[[Camilo Torres]] |
*[[Camilo Torres]] |
||
[[Categoría:Cristianismo]] |
[[Categoría:Cristianismo]] |
||
Revisión como estaba o 23 de marzo de 2011 ás 20:00
A teoloxía da liberación é unha escola importante e controversa na teoloxía da Igrexa Católica desenvolvida despois do Concilio Vaticano II. Dá grande énfase á situación social humana.[Cómpre referencia]
Historia e características
O teólogo peruano Gustavo Gutiérrez é un dos máis influíntes partidarios deste movemento. Tamén o teólogo americán Cornell West e o brasileiro Leonardo Boff destacan. O movimento foi forte durante as décadas de 60 e 70, cando se espallou de forma especial na América Latina e entre os Xesuítas, sendo unha das orientacións para o movimento das Comunidades Eclesiásticas de Base (CEBs). A súa influencia diminuíu desde que partes importantes da súa doutrina foran rexeitadas polo Vaticano, e a partir do crecemento do movimento da Renovación Carismática Católica.
Integrantes do movimento afirman que este sempre estivo baseado en ideas de amor e liberación de todas as formas de opresión (especialmente opresión económica). Tamén afirman que ten unha forte base nas escrituras sacras. Por outra banda, algúns aspectos da teoloxía da liberación foron fortemente criticados pola Santa Sede e por varias igrexas protestantes (aínda que a Igreja Luterana a adoptase), principalmente polo que consideran un exceso de politización e pola aproximación entre a teoloxía da liberación e o Marxismo.
O Papa Xoan Paulo II solicitou á Congregación para a doutrina da fé (dirixida daquela polo agora Papa Bieito XVI) dous estudos sobre a Teoloxía da Liberación. Estes foron publicados en 1984 e 1986 cos nomes Libertatis Nuntius e Libertatis Conscientia. Neles considérase que apesar da importancia do compromiso radical que a Igrexa Católica asume cos pobres, a disposición da teoloxía da liberación a aceptar postulados de orixe marxista ou de outras ideoloxías políticas non era compatíbel coa doutrina, especialmente ao afirmar que só sería posíbel acadar a redenzón cristiá cun compromiso político.
Algúns afirman que o que ocurríu non foi unha crítica ou represión ao movimento en si, pero si corrección de certas esaxeración dalgúns dos seus representantes (como cregos máis tendentes á política, ou mesmo ao gnosticismo).[Cómpre referencia] Sexa como for, hoxe a teoloxía da liberación non ten a mesma forza de outrora. Por outro lado, muitas das súas ideas difundíranse polo clero e grande parte dos sacerdotes latino-americanos hoxe está ligada en maior ou menor grao aos ideais de liberación desa escola teolóxica.