Teoloxía da liberación: Diferenzas entre revisións
mSen resumo de edición |
|||
| Liña 2: | Liña 2: | ||
== Historia e características == |
== Historia e características == |
||
O teólogo peruano [[Gustavo Gutiérrez]] é un dos máis influentes partidarios deste movemento. Tamén o teólogo [[Estados Unidos de América| |
O teólogo peruano [[Gustavo Gutiérrez]] é un dos máis influentes partidarios deste movemento. Tamén o teólogo [[Estados Unidos de América|estadounidense]] [[Cornell West]] e o [[Brasil|brasileiro]] [[Leonardo Boff]] destacan. O movemento foi forte durante as décadas de [[década de 1960|60]] e [[década de 1970|70]], cando se espallou de forma especial na [[América Latina]] e entre os [[Xesuítas]], sendo unha das orientacións para o movemento das [[Comunidades Eclesiásticas de Base]] (CEBs). A súa influencia diminuíu desde que partes importantes da súa doutrina foran rexeitadas polo [[Vaticano]], e a partir do crecemento do movemento da [[Renovación Carismática Católica]]. |
||
Integrantes do movemento afirman que este sempre estivo baseado en ideas de amor e liberación de todas as formas de opresión (especialmente opresión económica). Tamén afirman que ten unha forte base nas escrituras sacras. Por outra banda, algúns aspectos da teoloxía da liberación foron fortemente criticados pola [[Santa Sede]] e por varias igrexas [[protestantismo|protestantes]] (aínda que a [[Igrexa Luterana]] a adoptase), principalmente polo que consideran un exceso de politización e pola aproximación entre a teoloxía da liberación e o [[Marxismo]]. |
Integrantes do movemento afirman que este sempre estivo baseado en ideas de amor e liberación de todas as formas de opresión (especialmente opresión económica). Tamén afirman que ten unha forte base nas escrituras sacras. Por outra banda, algúns aspectos da teoloxía da liberación foron fortemente criticados pola [[Santa Sede]] e por varias igrexas [[protestantismo|protestantes]] (aínda que a [[Igrexa Luterana]] a adoptase), principalmente polo que consideran un exceso de politización e pola aproximación entre a teoloxía da liberación e o [[Marxismo]]. |
||
| Liña 10: | Liña 10: | ||
Algúns afirman que o que ocorreu non foi unha crítica ou represión ao movemento en si, pero si corrección de certas esaxeración dalgúns dos seus representantes (como cregos máis tendentes á política, ou mesmo ao [[gnosticismo]]).{{Cómpre referencia}} Sexa como for, hoxe a teoloxía da liberación non ten a mesma forza de outrora. Por outro lado, moitas das súas ideas difundíranse polo clero e grande parte dos sacerdotes latino-americanos hoxe está ligada en maior ou menor grao aos ideais de liberación desa escola teolóxica. |
Algúns afirman que o que ocorreu non foi unha crítica ou represión ao movemento en si, pero si corrección de certas esaxeración dalgúns dos seus representantes (como cregos máis tendentes á política, ou mesmo ao [[gnosticismo]]).{{Cómpre referencia}} Sexa como for, hoxe a teoloxía da liberación non ten a mesma forza de outrora. Por outro lado, moitas das súas ideas difundíranse polo clero e grande parte dos sacerdotes latino-americanos hoxe está ligada en maior ou menor grao aos ideais de liberación desa escola teolóxica. |
||
=== |
===Teólogos da Liberación destacados=== |
||
*[[Jean-Bertrand Aristide]] |
*[[Jean-Bertrand Aristide]] |
||
*[[Carlos |
*[[Carlos Filipe Ximenes Belo]] |
||
*[[Samuel Ruiz]] |
*[[Samuel Ruiz]] |
||
*[[Leonardo Boff]] |
*[[Leonardo Boff]] |
||
Revisión como estaba o 28 de abril de 2013 ás 13:12
A teoloxía da liberación é unha escola importante e controversia na teoloxía da Igrexa Católica desenvolvida despois do Concilio Vaticano II. Dá grande énfase á situación social humana.[Cómpre referencia]
Historia e características
O teólogo peruano Gustavo Gutiérrez é un dos máis influentes partidarios deste movemento. Tamén o teólogo estadounidense Cornell West e o brasileiro Leonardo Boff destacan. O movemento foi forte durante as décadas de 60 e 70, cando se espallou de forma especial na América Latina e entre os Xesuítas, sendo unha das orientacións para o movemento das Comunidades Eclesiásticas de Base (CEBs). A súa influencia diminuíu desde que partes importantes da súa doutrina foran rexeitadas polo Vaticano, e a partir do crecemento do movemento da Renovación Carismática Católica.
Integrantes do movemento afirman que este sempre estivo baseado en ideas de amor e liberación de todas as formas de opresión (especialmente opresión económica). Tamén afirman que ten unha forte base nas escrituras sacras. Por outra banda, algúns aspectos da teoloxía da liberación foron fortemente criticados pola Santa Sede e por varias igrexas protestantes (aínda que a Igrexa Luterana a adoptase), principalmente polo que consideran un exceso de politización e pola aproximación entre a teoloxía da liberación e o Marxismo.
O Papa Xoán Paulo II solicitou á Congregación para a doutrina da fe (dirixida daquela polo agora Papa Bieito XVI) dous estudos sobre a Teoloxía da Liberación. Estes foron publicados en 1984 e 1986 cos nomes Libertatis Nuntius e Libertatis Conscientia. Neles considérase que a pesar da importancia do compromiso radical que a Igrexa Católica asume cos pobres, a disposición da teoloxía da liberación a aceptar postulados de orixe marxista ou de outras ideoloxías políticas non era compatíbel coa doutrina, especialmente ao afirmar que só sería posíbel acadar a redención cristiá cun compromiso político.
Algúns afirman que o que ocorreu non foi unha crítica ou represión ao movemento en si, pero si corrección de certas esaxeración dalgúns dos seus representantes (como cregos máis tendentes á política, ou mesmo ao gnosticismo).[Cómpre referencia] Sexa como for, hoxe a teoloxía da liberación non ten a mesma forza de outrora. Por outro lado, moitas das súas ideas difundíranse polo clero e grande parte dos sacerdotes latino-americanos hoxe está ligada en maior ou menor grao aos ideais de liberación desa escola teolóxica.