Sigurd II van Noorwegen: verschil tussen versies

| leven = 1133 - 1155

| voorganger1 = [[Harald IV van Noorwegen|Harald IV ''Gille'']]

| opvolger1 = [[Øystein II van Noorwegen|Øystein II]]<br /> en [[Inge I van Noorwegen|Inge I Haraldsson]] ''Kromrug''

| vader = [[Harald IV van Noorwegen|Harald IV ''Gille'']]

'''Sigurd II Haraldsson''', bijgenaamd '''Sigurd ''Munn''''') (ca. [[1133]] - [[Bergen (Noorwegen)|Bergen]], [[6 februari]] [[1155]]) was van [[1136]] tot 1155 koning van [[Koninkrijk Noorwegen (872-1397)|Noorwegen]]. Hij was samen met zijn jongere broertjes [[Inge I van Noorwegen|Inge]] en [[Magnus Harald IV's zoon|Magnus]] door de [[Ding (rechtswetenschappen)|Dingen]] tot koning benoemd (Sigurd door de [[Øyra-Ding]]) nadat hun vader [[Harald IV van Noorwegen|Harald Gille]] in het bed van zijn minnares was vermoord. Zijn moeder was Tora Gotturmsdotter.

Sigurd werd opgevoed door [[Guttorm Brådsson van Sådegyrd]] in [[Trøndelag]]. De voogden van de drie jonge koningen en hun mede bestuurdersmedebestuurders (de Noorse leenmannen) verenigden hun legers en streden tegen [[Sigurd Slembe]], de halfbroertroonpretendent en moordenaar van hun vader, en zijn medestander [[Magnus IV van Noorwegen|Magnus IV ''de Blinde'']]. Deze strijd zou de eerste jaren van hun regeringstijd domineren. In [[1139]] werden Sigurd Slembe en Magnus IV verslagen in de slag bij [[Hvaler]]. Nu volgedevolgde een periode van vrede. Omstreeks 1140 zou de jonge koning Magnus Haraldsson, over wie weinig meer bekend is, een natuurlijke dood sterven. In [[1142]] kwam hun oudere halfbroer [[Øystein II van Noorwegen|Øystein]] vanuit [[Schotland]] in Noorwegen aan. Zijn afkomst werd erkend omdat koning Harald IV al had verkondigd dat hij nog een zoon had die overzee verbleef. Øystein werd ook koning en mederegent van Sigurd en Inge. In deze vredige tijd bezocht de pauselijke afgezant de Engelse kardinaal [[Paus Adrianus IV|Nicholas Breakspear]] Noorwegen en tijdens zijn bezoek werd de kerk in Noorwegen tot een onafhankelijk aartsbisschopdomaartsbisdom omgevormd met [[Nidaros]] als hoofdzetel.

Toen de koningen opgegroeid waren en hun voogden inmiddels waren overleden, begonnen de vijandelijkheden tussen de broers onderling te groeien. In [[1155]] kwamen zouden de drie broers in Bergen bijeen komenom ente pogen tot een vredesakkoord te komen. Daar uitte Inge de beschuldiging dat Sigurd en Øystein samengespannen hadden om hem van de troon te stoten. Sigurd ontkende deze beschuldigen, maar toen enkele dagen later een lijfwacht van Inge door een lijfwacht van Sigurd gedood zou wordenwerd, beval Inge op advies van zijn moeder [[Ingrid Ragnvaldsdotter]] en zijn adviseur [[Gregorius Dagsson]] zijn manschappen om de verblijfplaats van Sigurd aan te vallen. Sigurd had maar enkele manschappen tot zijn beschikking en Inges mannen waren ongenadig. Sigurd stierf op 6 februari 1155. Hij werd begraven bij de oude kathedraal van Bergen, in wat vandaag de dag het fort [[FortBergenhus (vesting)|Bergenhus]] is.

Sigurd is nooit getrouwd. De sagessagen tekenen een nogal negatief beeld van zowel Sigurd als Øystein. Gewoonlijk portretteren ze Inge als de rechtvaardige koning.

* [[Sigurd Markusfostre]] (?-1163). Hij was de kandidaat van van de medestanders van Haakon II om hem op te volgen. Hij werd in gevangen genomengevangengenomen en is onthoofd.

* Harald (?-1170) (Zijn moeder was Kristin Sigurdsdotter) Gevangen genomengevangengenomen en geexecuteerdgeëxecuteerd door de medestanders van Magnus V omdat zijn afkomst een bedreiging vormde voor Magnus' positie.

* Cecilia (?-na 1180) Zij was gehuwd met Folkvid ''de Rechtspreker'', later gescheiden en hertrouwd met Bård Guttormsson. Hun zoon [[Inge II van Noorwegen|Inge II Bårdsson]] zou koning van Noorwegen worden (1204-1217)

De hoofd bronnenhoofdbronnen over Sigurds regering zijn de koningsaga's [[Heimskringla]], [[Fagrskinna]], [[Morkinskinna]] en [[Ágrip]]. De laatste drie zijn voor een deel gebaseerd op de oude saga [[Hryggjarstykki]], welke tussen 1150 en 1170 is geschreven en dus een bijna-tijdsbron gelijktijdige bron vormdvormt. Deze saga zelf is zelf niet bewaard gebleven.

* Matthew James Driscoll (ed.); (1995). ''Agrip Af Noregskonungasogum''. Viking Society for Northern Research. {{ISBN |0-903521-27-X }}

* Kari Ellen Gade & Theodore Murdock Andersson (eds.); (2000) ''Morkinskinna : The Earliest Icelandic Chronicle of the Norwegian Kings (1030-1157)''. Cornell University Press. {{ISBN |0-8014-3694-X}}

* Alison Finlay; editor and translator (2004). ''Fagrskinna, a Catalogue of the Kings of Norway''. Brill Academic Publishers. {{ISBN |90-04-13172-8 }}

* Snorri Sturluson; translator Lee M. Hollander (repr. 1991). ''Heimskringla : History of the Kings of Norway''. University of Texas Press. {{ISBN |0-292-73061-6}}

[[enCategorie:SigurdPersoon IIin ofde Norway12e eeuw]]