Hyginus Mythographus

schrijver uit Oude Rome
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door AnnabelsBot (overleg | bijdragen) op 13 apr 2007 om 14:45. (spelling)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

Onder de naam Hyginus zijn twee Latijnse teksten uit de 2e eeuw bekend. In hun huidige vorm zijn ze zeker niet toe te schrijven aan de gelijknamige bibliothecaris Gaius Iulius Hyginus van keizer Augustus, maar het is alleszins mogelijk dat het een bloemlezing van zijn verloren geschriften betreft.

De Fabulae is een mythografisch handboek, dat uit drie delen bestaat:

  • Stambomen van de goden en helden
  • 220 fabels
  • Indexen en samengestelde lijsten

De "overbekende genealogie van Hyginus" werd in het jaar 207 ("In het jaar van consuls Maximus en Aper") in het Grieks vertaald, dus de kern van het werk is nog ouder. Als bronnen gebruikte de maker een Grieks mythologisch handboek, te vergelijken met Appolodorus' Bibliotheke of de Griekse tragedies Aischylos, Sophokles, Euripides en epen (Homerus, Hesiodus).

Of het astronomisch-mythologische handboek Poeticon Astronomicon of De astronomia (in vier boeken) van dezelfde maker afkomstig is, is nog omstreden. In de Middeleeuwen werd dit werk gebruikt als uitstekende bron voor de antieke legendes van de sterrenbeelden en werd dus veel gekopieerd. Vanaf de 9e eeuw ontstaan afschriften met soms opzichtige en kunsthistorisch belangwekkende illustraties.

Literatuur

  • Hygini De Astronomia. Ghislaine Viré. Stuttgart, Leipzig 1992 (Bibliotheca Teubneriana). ISBN 3-519-01438-6
  • Hygini Fabulae, recensuit, prolegomenis commentario appendice instruxit H.I. Rose, Leiden 1933 (Ndr. 1967).
  • Hygini Fabulae, P.K. Marshall, 2 Bde., Stuttgart 1993.
  • Griekse sagen: Apollodoros, Parthenios, Antoninus Liberalis, Hyginus Eingel. Ludwig Mader en Liselotte Rüegg. Zürich [u.a.] : Artemis Verl., 1963

Sjabloon:Wikisourcela