Naar inhoud springen

Toscaanse orde: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Ginosbot (overleg | bijdragen)
k robot Anders: ca:Ordre toscà
k Toepassing: VS > Am. koloniën
 
(47 tussenliggende versies door 28 gebruikers niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
[[Bestand:PalladioTuscan.jpg|thumb|De Toscaanse orde in [[Andrea Palladio]]'s ''Quattro Libri di Architettura,'' 1570]]
De '''Toscaanse''' of Tuskische zuilenconstructie is typerend voor de [[Romeinse Rijk|Romeinen]]. De Toscaanse zuilen zijn gemakkelijk te herkennen aan hun gladde vorm, daar ze nooit gecanneleerd zijn.
[[Bestand:Classical orders from the Encyclopedie.png|thumb|De verschillende Romeins-klassieke kapitelen: linksboven het Toscaanse kapiteel]]
Het eenvoudige voetstuk bestaat uit een plinthe (onderplaat) en een torus (afgeronde plaat) waarop de zuil rust.
De '''Toscaanse''' of '''Tuskische [[bouworde]]''' is ontstaan in de [[Romeinse architectuur]] en vormt een versimpelde versie van de [[Romeins-Dorische orde]].
Deze zuilen worden het eerst opgemerkt bij [[Etrusken|Etruskische]] graftombes. Hoewel men ze voorbeelden van de Italiaanse stijl acht, ligt de orde dichter bij de Griekse. Dit valt op uit de uiterlijke gelijkheden. Zo zijn de kapitelen uiteenlopende varianten van de [[Dorische orde]]. Ze hebben eveneens een strak en rauw uitzicht als bij de Griekse orde.
Anders dan de Dorische zuilen heeft de Tuskische geen versierde fries en zijn de onderdelen van het kapiteel, echinus en abacus, simplistisch.


== Uiterlijk ==
[[Categorie:Zuil]]
De '''Toscaanse zuilen''' zijn gemakkelijk te herkennen aan hun gladde vorm, daar ze nooit [[Cannelure|gecanneleerd]] zijn, in tegenstelling tot de zuilen van de Dorische orde.


Het eenvoudige [[basement (architectuur)|basement]] bestaat uit een plint (voetplaat) en een [[Torus (architectuur)|torus]] (afgeronde plaat) waarop de zuil rust.
[[bs:Toskanski red]]

[[ca:Ordre toscà]]
Anders dan het Dorische [[entablement]] heeft de Tuskische orde geen versierd [[Fries (bouwkunst)|fries]] en zijn de onderdelen van het kapiteel, [[Echinus (kapiteel)|echinus]] en [[Abacus (architectuur)|abacus]] slechts voorzien van een eenvoudig profiel.
[[de:Toskanische Ordnung]]

[[en:Tuscan order]]
== Geschiedenis ==
[[es:Orden toscano]]
===Vitruvius===
[[fr:Ordre toscan]]

[[gl:Orde toscana]]
De basis van de Toscaanse orde zoals die door renaissance-architecten werd vastgelegd gaat terug op [[Vitruvius (architect)|Vitruvius]] die in Boek IV, 8 van zijn ''[[De architectura]]'' een hoofdstuk aan [[Etruskische tempel]]s wijdt. Naast het grondplan beschrijft hij de opbouw van de zuil. Etruskische tempels hadden een houten [[hoofdgestel]] omdat de afstand tussen de zuilen te groot was om met een stenen [[architraaf (bouwkunst)|architraaf]] te overspannen. Over de detaillering of versiering van het hoofdgestel doet Vitruvius echter geen mededelingen.
[[it:Ordine tuscanico]]

[[pl:Porządek toskański]]
===Italiaanse renaissance===
[[pt:Ordem toscana]]
In de [[Italiaanse renaissance]]bouwkunst werd de klassieke zuilenorden nieuw leven ingeblazen. Er werd nauwkeurig vastgelegd hoe zuilen en hoofdgestel dienden te worden gedetailleerd. Zo
[[ru:Тосканский ордер]]
werd ook de Toscaanse orde in de zestiende eeuw beschreven en getekend door Italiaanse architectuurtheoretici, zoals [[Sebastiano Serlio]] in zijn architectuurtractaat (1537-1551), [[Giacomo Barozzi da Vignola]] en [[Andrea Palladio]].
[[sh:Toskanski red]]

[[sr:Тоскански ред]]
Deze schrijvers beschouwden de Toscaanse orde als een oudere, primitieve Italische architectonische vorm die zelfs ouder was dan de Grieks-Dorische en de Ionische ordes. Als bewijs hiervoor wezen ze op verscheidene historische voorbeelden die in hun tijd nog voorhanden waren.
[[sv:Toskansk ordning]]

Tot op de dag van vandaag bestaat er echter discussie over de relatieve leeftijd van de Toscaanse orde.

== Toepassing ==
Wegens zijn eenvoud en gestrengheid vond men de Toscaanse orde sinds de renaissance bij uitstek geschikt voor militaire architectuur, opslagplaatsen en pakhuizen, wanneer er tenminste aandacht werd besteed aan de architectuur.

Wanneer de Toscaanse orde wordt toegepast bij een bouwwerk met een stapeling van orden mag zij volgens de klassieke regels alleen als de onderste orde worden toegepast.

Omdat de Toscaanse orde relatief eenvoudig door een timmerman te maken is met standaardgereedschap, zonder hulp van een beeldhouwer, ging zij deel uitmaken van de inheemse [[Georgiaanse architectuur|Georgian style]]-architectuur in [[Verenigd Koninkrijk|Groot-Brittannië]] en de [[Verenigde Staten|Amerikaanse koloniën]].

== Zie ook ==
* [[Composiete orde]]
* [[Dorische orde]]
* [[Ionische orde]]
* [[Korinthische orde]]

== Externe link ==
* [http://diglit.ub.uni-heidelberg.de/diglit/palladio1581/0016?sid=f1a27c781fe2dcdf06da5d27cc586152 De Toscaanse orde in Andrea Palladio's I quattro libri dell' architettura (facsimile)]{{dode link|datum=maart 2018 |bot=InternetArchiveBot }}

[[Categorie:Renaissance]]
[[Categorie:Romeinse architectuur]]
[[Categorie:Zuil]]

Huidige versie van 29 dec 2021 om 18:39

De Toscaanse orde in Andrea Palladio's Quattro Libri di Architettura, 1570
De verschillende Romeins-klassieke kapitelen: linksboven het Toscaanse kapiteel

De Toscaanse of Tuskische bouworde is ontstaan in de Romeinse architectuur en vormt een versimpelde versie van de Romeins-Dorische orde.

De Toscaanse zuilen zijn gemakkelijk te herkennen aan hun gladde vorm, daar ze nooit gecanneleerd zijn, in tegenstelling tot de zuilen van de Dorische orde.

Het eenvoudige basement bestaat uit een plint (voetplaat) en een torus (afgeronde plaat) waarop de zuil rust.

Anders dan het Dorische entablement heeft de Tuskische orde geen versierd fries en zijn de onderdelen van het kapiteel, echinus en abacus slechts voorzien van een eenvoudig profiel.

De basis van de Toscaanse orde zoals die door renaissance-architecten werd vastgelegd gaat terug op Vitruvius die in Boek IV, 8 van zijn De architectura een hoofdstuk aan Etruskische tempels wijdt. Naast het grondplan beschrijft hij de opbouw van de zuil. Etruskische tempels hadden een houten hoofdgestel omdat de afstand tussen de zuilen te groot was om met een stenen architraaf te overspannen. Over de detaillering of versiering van het hoofdgestel doet Vitruvius echter geen mededelingen.

Italiaanse renaissance

[bewerken | brontekst bewerken]

In de Italiaanse renaissancebouwkunst werd de klassieke zuilenorden nieuw leven ingeblazen. Er werd nauwkeurig vastgelegd hoe zuilen en hoofdgestel dienden te worden gedetailleerd. Zo werd ook de Toscaanse orde in de zestiende eeuw beschreven en getekend door Italiaanse architectuurtheoretici, zoals Sebastiano Serlio in zijn architectuurtractaat (1537-1551), Giacomo Barozzi da Vignola en Andrea Palladio.

Deze schrijvers beschouwden de Toscaanse orde als een oudere, primitieve Italische architectonische vorm die zelfs ouder was dan de Grieks-Dorische en de Ionische ordes. Als bewijs hiervoor wezen ze op verscheidene historische voorbeelden die in hun tijd nog voorhanden waren.

Tot op de dag van vandaag bestaat er echter discussie over de relatieve leeftijd van de Toscaanse orde.

Wegens zijn eenvoud en gestrengheid vond men de Toscaanse orde sinds de renaissance bij uitstek geschikt voor militaire architectuur, opslagplaatsen en pakhuizen, wanneer er tenminste aandacht werd besteed aan de architectuur.

Wanneer de Toscaanse orde wordt toegepast bij een bouwwerk met een stapeling van orden mag zij volgens de klassieke regels alleen als de onderste orde worden toegepast.

Omdat de Toscaanse orde relatief eenvoudig door een timmerman te maken is met standaardgereedschap, zonder hulp van een beeldhouwer, ging zij deel uitmaken van de inheemse Georgian style-architectuur in Groot-Brittannië en de Amerikaanse koloniën.