Naar inhoud springen

Masaru Emoto: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Johjak (overleg | bijdragen)
geen nuttige informatie verwijderen aub
Regel 4: Regel 4:


Emoto doet onderzoek naar [[water]] en hij laat, door middel van speciale technieken (bijvoorbeeld in een zeer koude omgeving), foto's maken van [[ijskristal|ijskristallen]], gebruik makend van water dat uit verschillende bronnen kwam en dat aan verschillende omstandigheden werd blootgesteld, zoals geluiden (muziek, spraak) en beelden (geschreven tekst, afbeeldingen). Hij concludeert uit deze foto's dat deze externe effecten invloed hebben op de energetische structuur van water en zorgen voor het helende effect dat water heeft op de mens. Door andere bronnen kan dit niet worden bevestigd.
Emoto doet onderzoek naar [[water]] en hij laat, door middel van speciale technieken (bijvoorbeeld in een zeer koude omgeving), foto's maken van [[ijskristal|ijskristallen]], gebruik makend van water dat uit verschillende bronnen kwam en dat aan verschillende omstandigheden werd blootgesteld, zoals geluiden (muziek, spraak) en beelden (geschreven tekst, afbeeldingen). Hij concludeert uit deze foto's dat deze externe effecten invloed hebben op de energetische structuur van water en zorgen voor het helende effect dat water heeft op de mens. Door andere bronnen kan dit niet worden bevestigd.

==Skepsis==
Het werk van Emoto roept bij veel partijen skepsis op. Hij is zich daarvan bewust en poogt dit ook te weerleggen in zijn lezingen en boeken. Emoto beweert bijvoorbeeld dat ijskristallen mooiere en symmetrischer vormen hebben wanneer het water waaruit ze gevormd worden is blootgesteld aan estetisch "mooie" dingen (vriendelijke woorden, zachte muziek, afbeeldingen van mooie landschappen) dan wanneer het wordt blootgesteld aan estetisch "lelijke" dingen (gescheld, dissonante muziek, natuurgeweld). Zijn bewijsvoering wordt ter discussie gesteld omdat de wetenschappers het erover eens zijn dat er nooit twee dezelfde ijskristallen zullen zijn, dus het onderzoek is niet reproduceerbaar.

Emoto's respons hierop is dat hij tijdens zijn onderzoeken probeert omstandigheden zoveel als wetenschappelijk mogelijk identiek te maken/houden voor alle experimenten, om ongewenste invloed van buitenaf te voorkomen. Hij gaat hierin echter voorbij aan de argumentatie dat effect van buitenaf op water überhaupt niet bewezen is, dus ook eventuele "ongewenste" invloed niet.


==Bibliografie==
==Bibliografie==
Regel 13: Regel 18:
==Externe links==
==Externe links==
*[http://masaru-emoto.net/ Masaru Emoto Website]
*[http://masaru-emoto.net/ Masaru Emoto Website]
*[http://www.skepsis.nl/emoto.html Masaru Emoto op Skepsis.nl]


[[Categorie:Japans persoon]]
[[Categorie:Japans persoon]]

Versie van 8 aug 2007 08:55

Masaru Emoto (江本勝, Emoto Masaru) (Yokohama, Japan, 22 juli 1943). Hij is vooral bekend door zijn omstreden onderzoek naar het vermeende geheugeneffect van water en energetische eigenschappen ervan.

Emoto studeerde af aan de Universiteit van Yokohama met cursussen in internationale betrekkingen. In 1986 richtte hij in Tokio de IHM Corporation op. In 1992 ontving hij het certificaat van 'Doctor' van de Open International University for Alternative Medicine in Calcutta. Deze Open Universiteit is een niet geaccrediteerd instituut met minimale academische kwalificaties. Hij verdiepte zich naar verluidt in het concept van microcluster water en de Magnetic Resonance Analysis technologie. Hij is tevens voorzitter van de International Water for Life Foundation. Hij kreeg enige bekendheid door de film What the Bleep do We Know.

Emoto doet onderzoek naar water en hij laat, door middel van speciale technieken (bijvoorbeeld in een zeer koude omgeving), foto's maken van ijskristallen, gebruik makend van water dat uit verschillende bronnen kwam en dat aan verschillende omstandigheden werd blootgesteld, zoals geluiden (muziek, spraak) en beelden (geschreven tekst, afbeeldingen). Hij concludeert uit deze foto's dat deze externe effecten invloed hebben op de energetische structuur van water en zorgen voor het helende effect dat water heeft op de mens. Door andere bronnen kan dit niet worden bevestigd.

Skepsis

Het werk van Emoto roept bij veel partijen skepsis op. Hij is zich daarvan bewust en poogt dit ook te weerleggen in zijn lezingen en boeken. Emoto beweert bijvoorbeeld dat ijskristallen mooiere en symmetrischer vormen hebben wanneer het water waaruit ze gevormd worden is blootgesteld aan estetisch "mooie" dingen (vriendelijke woorden, zachte muziek, afbeeldingen van mooie landschappen) dan wanneer het wordt blootgesteld aan estetisch "lelijke" dingen (gescheld, dissonante muziek, natuurgeweld). Zijn bewijsvoering wordt ter discussie gesteld omdat de wetenschappers het erover eens zijn dat er nooit twee dezelfde ijskristallen zullen zijn, dus het onderzoek is niet reproduceerbaar.

Emoto's respons hierop is dat hij tijdens zijn onderzoeken probeert omstandigheden zoveel als wetenschappelijk mogelijk identiek te maken/houden voor alle experimenten, om ongewenste invloed van buitenaf te voorkomen. Hij gaat hierin echter voorbij aan de argumentatie dat effect van buitenaf op water überhaupt niet bewezen is, dus ook eventuele "ongewenste" invloed niet.

Bibliografie