Naar inhoud springen

N.E.C.

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf N.E.C)
N.E.C. Nijmegen
N.E.C.
Naam Nijmegen Eendracht Combinatie
Opgericht 15 november 1900
Plaats Nijmegen
Stadion Goffertstadion
Capaciteit 12.650
Complex De Eendracht
Voorzitter Vlag van Nederland Ron van Oijen
Algemeen directeur Vlag van Nederland Wilco van Schaik
Technisch directeur Vlag van Nederland Carlos Aalbers
Trainer Vlag van Nederland Rogier Meijer
Assistent Vlag van Nederland Ron de Groot
Vlag van Nederland Stefan Maletic
Vlag van Nederland Mark Otten
Topscorer(s) Vlag van Nederland Frans Janssen (133)
Meeste wedstrijden Vlag van Nederland Sije Visser (490)
(Hoofd)sponsor Vlag van Nederland Nexperia
Kledingmerk Vlag van Nederland Robey
Begroting € 20 miljoen[1]
Competitie Eredivisie (2024/25)
Prijzen Eerste divisie: 2×

Kampioen Tweede divisie B: 1×

Zilveren Bal 1x

Website nec-nijmegen.nl
Tenue
Icoontje huidige resultaten N.E.C. in het seizoen 2024/25
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Nijmegen Eendracht Combinatie kortweg N.E.C. is een Nederlandse profvoetbalclub uit Nijmegen. De club is opgericht op 11 april 1910, na een fusie tussen Eendracht en NVV Nijmegen. De thuisbasis is het Goffertstadion dat 12.650 plaatsen biedt.[2] De clubkleuren zijn rood, groen en zwart. Het logo verwijst met de tweekoppige adelaar naar het wapen van Nijmegen.

Geschiedenis

[bewerken | brontekst bewerken]

Ontstaan Eendracht en NVV (1900-1910)

[bewerken | brontekst bewerken]

Guus Lodestijn, Anton Kuijpers en Wouter van Lent waren afkomstig uit de oude Nijmeegse benedenstad, destijds niet veel meer dan een achterstandsbuurt waar de armste mensen van de stad woonden. Voetbal was toentertijd al een aardig populaire sport, maar werd gezien als een spelletje voor elitaire, hoge heren. Lodestijn, Kuijpers en van Lent lieten zich hier echter niet door tegenhouden en waren dag in, dag uit met een bal te vinden op de Waalkade of op de Grote Markt. Uiteindelijk namen de drie jongens op 15 november 1900 een uniek besluit dat voor de nodige verbazing zorgde: Zij, afkomstig uit de armoedige benedenstad, gingen een voetbalclub oprichten. Afgeleid van een spreuk die op een poort op de Grote Markt stond, ‘Eendracht maakt macht’, ontstond de clubnaam ‘Eendracht’. De contributie die bij lidmaatschap betaald moest worden bedroeg twee cent per week, waarvan om de zoveel tijd een nieuwe bal gekocht kon worden.

Terwijl Eendracht na een aantal promoties haar wedstrijden in de Tweede Klasse afwerkte deed zich bij de elitaire voetbalvereniging van Nijmegen, Quick, een ontwikkeling voor. Een aantal spelers van de club voelden zich niet thuis in de wereld van de hoge heren en begon een eigen voetbalvereniging: NVV Nijmegen. In april van het jaar 1910 fuseerden Eendracht en NVV Nijmegen, onder de naamgeving Nijmegen Eendracht Combinatie.

Weinig financiële middelen (1910-1920)

[bewerken | brontekst bewerken]

In de beginjaren ontbrak het N.E.C. aan de broodnodige financiën, want de leden en de supporters kwamen als inwoners van de benedenstad niet bepaald uit het meest daadkrachtige deel van Nijmegen. Daar kwam nog bij dat N.E.C. geen vaste ondergrond had voor haar thuiswedstrijden. Omdat dit in het seizoen 1913/1914 nog altijd het geval was, werd besloten dat de club zich moest terugtrekken uit de competitie en zodoende belandde N.E.C. in de Oostelijke afdeling E, de laagste Klasse. Er werd aan de noodrem getrokken en voormalig oprichter Guus Lodestijn betrad de functie van voorzitter. Aan hem was het nu de taak om zijn club uit het slop te trekken en daarin slaagde hij behoorlijk: N.E.C. ging spelen op een veld dat gelegen was bij de kruising tussen de Sint Annastraat en de Groenestraat en driemaal op rij eindigde N.E.C. als tweede in de zogeheten ‘noodcompetities’, die gestart waren wegens de intrede van de Eerste Wereldoorlog.

Ondanks de bemoeilijkte omstandigheden was N.E.C. groeiende en werd er in 1917 zelfs een jeugdopleiding verwelkomd. Het kwam dan ook erg slecht uit dat N.E.C. de sportvelden aan de Sint Annastraat weer moest verlaten wegens woningbouw, maar voorzitter Lodestijn handelde even opmerkelijk als adequaat: Eliteclub Quick was gevestigd aan de Hazenkampseweg, maar liet een deel van het sportpark ongebruikt. Lodestijn kreeg toestemming om het ongebruikte stuk te huren en bestempelde Eendracht en Quick zodoende als tijdelijke buren.

Eigen terrein en eerste kampioenschap (1920-1930)

[bewerken | brontekst bewerken]

Met ingang van de jaren twintig werd de aankoop van een eigen terrein aan de Hazenkampseweg en de Vossenlaan het belangrijkste agendapunt. Zeker voor een club uit de arbeidersklasse was dit een pittige klus, maar vanaf het seizoen 1923/1924 mocht N.E.C. zich de eigenaar noemen van een eigen sportveld. Echter bleef het publiek ondanks deze positieve ontwikkelingen slechts in kleine getalen op komen dagen, waren de financiën nog altijd niet op orde en werd er veel gezeurd door mensen die betrokken waren bij de club.

In het seizoen 1927/1928 leken deze problemen even naar de achtergrond te verdwijnen, want N.E.C. werd kampioen door al haar achttien wedstrijden te winnen en hierin maar liefst 82 maal het net te vinden. De aandacht en de lovende woorden van de pers waren voor N.E.C. een primeur, want nog nooit was de club zo interessant bevonden. Het kampioenschap van N.E.C. betekende echter niet direct promotie naar de Eerste Klasse: Destijds moest een promotiewedstrijd beslissen wie er de stap naar een hoger niveau mocht gaan maken en in dit duel trok Tubantia aan het langste eind. Een seizoen later deed zich eenzelfde soort scenario voor, alleen was PEC nu de gelukkige. Promotiewedstrijden en N.E.C. waren vooralsnog geen gelukkige combinatie, waardoor de club actief bleef in de Tweede Klasse.

Promotie en bouw Goffertstadion (1930-1950)

[bewerken | brontekst bewerken]

Na de teleurstelling van het tweemaal op rij niet behalen van promotie naar de Eerste Klasse werd voor het seizoen 1930/1931 een nieuw bestuur aangesteld. Wederom schopte N.E.C. het tot de promotiewedstrijden en wederom werd er verloren. Wanneer N.E.C. in 1933/1934 eens te meer het kampioenschap in de Tweede Klasse behaalt maar wederom niet in staat blijkt om de promotiewedstrijden te overleven, begint de uitspraak ‘Nooit Eerste Classer’ toch wel akelig veel weg te krijgen van de werkelijkheid. We schrijven 1935/1936 wanneer N.E.C. van deze benaming af weet te geraken. Na een serie spannende promotiewedstrijden volgde de beslissingswedstrijd in en tegen Borne. N.E.C. zegevierde met 0-2 en mocht zich op 28 juni 1936 voor het eerst in haar bestaan, en na vele gestrande pogingen, een Eersteklasser noemen.

De eerste twee seizoenen in de Eerste Klasse kunnen geschaard worden onder ‘alle begin is moeilijk’, getuige de voorlaatste en twee-na-laatste plaats die destijds behaald werden. Het derde seizoen werd echter het seizoen van de omgekeerde wereld: N.E.C. werd in 1939 kampioen van de Eerste Klasse en zodoende mochten de rood-groen-zwarten zich mengen in de strijd om de landstitel. Hierin kroonde Ajax zich tot landskampioen, maar N.E.C. boekte een enorm succes door als nummer drie van Nederland te eindigen. Gelijktijdig met alle teleurstellingen én successen die N.E.C. in de jaren dertig op haar veld aan de Hazenkampseweg beleefde, was er enkele honderden meters verderop een heel ander proces in volle gang. Duizenden werkloze Nijmegenaren waren hier in de weer met het uitgraven en bouwen van het Goffertstadion, dat op 8 juli 1939 werd geopend. Zowel N.E.C. als Quick werden benaderd om de vaste bespeler van het stadion te worden, maar beide clubs weigerden wegens het feit dat zij dan huur moesten betalen en al over een accommodatie beschikten.

De Tweede Wereldoorlog woedde inmiddels voort en zo goed en kwaad als het ging werd er ondertussen nog gevoetbald, maar de resultaten vielen tegen. Tijdens de oorlog had het speelveld van N.E.C. aan de Hazenkampseweg gediend als kampement, waardoor er van het terrein weinig meer over was. Daar kwam nog bovenop dat de gemeente in de toekomst wilde starten met woningbouw op het inmiddels voormalige speelveld van N.E.C., waardoor er geen andere optie was dan alweer op zoek te gaan naar een nieuw speelterrein. Natuurlijk was het Goffertstadion speelklaar en N.E.C. zag, met de wedstrijden om het kampioenschap van Nederland nog in het achterhoofd, hier de voordelen wel van in. Zodoende werd besloten de vaste bespeler te worden van het Goffertstadion en mocht N.E.C. het vanaf het seizoen 1945/1946 haar thuishaven noemen. In 1946 en 1947 werd N.E.C. kampioen van de Oostelijke Eerste Klasse. In 1947 werd N.E.C. wederom derde van Nederland in de kampioenscompetitie.

Moeizame overgang van amateur- naar profclub (1950-1970)

[bewerken | brontekst bewerken]

Op de achtergrond werd gewerkt aan de invoering van profvoetbal in Nederland, waarbij N.E.C. een belangrijke beslissing te wachten stond: Ging men meedoen en haar spelers betalen, of zou N.E.C. een amateurvereniging blijven? Na een algemene ledenvergadering trad het bestuur naar buiten met de mededeling dat de knoop was doorgehakt: N.E.C. zou zich voortaan een profclub mogen noemen. Echter bleek al snel dat de transitie van een amateurvereniging naar een profclub geen gemakkelijke was. De eenheid binnen de club raakte verstoord, met onderling wantrouwen en bestuurlijke wanorde als voornaamste kenmerken. Al deze problemen achter de schermen droegen ook niet bij aan de sportieve prestaties, die de resterende jaren vijftig niet van het gewenste niveau waren.

N.E.C. zat in een dal. Het lukte de club al vijf seizoenen op een rij niet om te promoveren naar de Eerste Divisie, het voltallige bestuur besloot af te stappen en financieel was het niet om over naar huis te schrijven. Alsof dat niet genoeg was voerde de KNVB in het seizoen 1961/1962 een nieuwe regeling door: De onderste vijf ploegen uit de Tweede Divisie moesten terugkeren naar het amateurvoetbal. Na een dramatische seizoenstart wist N.E.C. maar niet weg te geraken van de gedoemde onderste regionen, waardoor de toekomst van N.E.C. als profclub aan een flinterdun draadje kwam te hangen. Uiteindelijk belandde N.E.C. in de nacompetitie, waarin beslist zou worden welke club het profvoetbal gedag moest zeggen. De tegenstander in de beslissingswedstrijd was Oldenzaal, tegen wie N.E.C. aantrad met een elftal vol Nijmeegse jongens. Van hen kroonde Tini van Reeken zich tot de grote held van N.E.C., door voor de enige en winnende treffer te tekenen en zijn club zodoende te behoeden voor amateurvoetbal.

In het seizoen 1962/1963 werd N.E.C. (samen met Alkmaar ‘54) de eerste club uit de Tweede Divisie die de halve finale van de KNVB beker bereikte. Het halen van de eerste bekerfinale bleek nog een brug te ver, tegen eredivisionist ADO werd met 3-1 verloren.

Enkele jaren later, in 1964, lukte het N.E.C. eindelijk om haar grote missie te volbrengen: Promotie naar de Eerste Divisie was een feit! Uiteraard moest N.E.C. om dit bereiken eerst weer een promotiewedstrijd spelen, maar deze keer trokken de Nijmegenaren in een confrontatie met Alkmaar aan het langste eind. Het verblijf van N.E.C. in de Eerste Divisie duurde vervolgens drie seizoenen, want in het seizoen 1966/1967 wist de ploeg voor de eerste keer in de geschiedenis promotie naar de Eredivisie af te dwingen. Daarmee werd het de eerste Eredivisieploeg uit Gelderland. De verwachting was dat N.E.C. hier moest gaan knokken voor lijfsbehoud, maar niets bleek minder waar. De Nijmegenaren weerden zich meer dan kranig tegen het Eredivisiegeweld en de club wist de eerste seizoenen op het hoogste niveau telkens zeer verdienstelijk rond de tiende plaats te eindigen.

Bekerfinales en jojo-periode (1970-1990)

[bewerken | brontekst bewerken]

De goede lijn die N.E.C. in de Eredivisie had ingezet wist de ploeg nog een aantal jaar door te trekken. Sterker nog, N.E.C. ging daarnaast ook goed presteren in het bekertoernooi: Nadat achtereenvolgens Go Ahead Eagles, SVV, Feyenoord en AZ ’67 werden uitgeschakeld bereikte N.E.C. in 1973 voor de eerste keer de bekerfinale, waarin NAC de tegenstander was. Ondanks dat N.E.C. als favoriet werd beschouwd zegevierden de Bredanaren met 1-0. In het seizoen na de bekerfinale kwam de klad erin en degradeerde N.E.C. op de laatste speeldag van de competitie naar de Eerste Divisie. De club wilde uiteraard zo snel mogelijk weer terugkeren en precies zoals de club een jaar eerder op de laatste dag degradeerde, slaagde de ploeg er nu in om op de laatste speeldag weer te promoveren.

Zo verrassend goed als N.E.C. debuteerde in de Eredivisie, zo teleurstellend waren de resultaten bij de terugkeer van de Nijmegenaren. Na een aantal eindklasseringen nét boven de degradatiestreep, viel het doek in het seizoen 1982/1983 dan toch echt. Wel bereikte N.E.C. in 1983 de bekerfinale, maar net als tien jaar eerder verloor het deze. Deze keer was landskampioen AFC Ajax te sterk. Een meer dan schrale troost was de regeling dat de verliezend bekerfinalist zich destijds verzekerde van Europees voetbal in het eerstvolgende seizoen, wanneer de bekerwinnaar ook landskampioen was geworden. N.E.C. mocht hierdoor als Eerstedivisionist een aantal wedstrijden op Europees niveau acteren in het toernooi om de Europa Cup voor bekerwinnaars.

Het werd een memorabel Europees avontuur, want wát een tegenstander rolde er uit de koker voor de achtste finale nadat N.E.C. in de eerste ronde al Brann Bergen had uitgeschakeld: FC Barcelona, waar destijds namen als Diego Maradona en Bernd Schuster rondliepen, kwam naar Nijmegen. In een bomvol Goffertstadion leek zelfs even een wonder te gebeuren, want N.E.C. kwam op een 2-0 voorsprong. Uiteindelijk trof FC Barcelona, weliswaar zonder de geblesseerde Maradona, nog driemaal doel en dus verloor N.E.C. Bij de returnwedstrijd in Spanje trok FC Barcelona ook aan het langste eind en dus was N.E.C. uitgeschakeld, maar de Nijmegenaren konden terugblikken op een prachtige eerste Europese ervaring.

In de nationale competitie presteerde N.E.C. in de verdere jaren tachtig zeer wisselvallig. Zo promoveerden de Nijmegenaren in 1985 naar de Eredivisie, zakte het weer terug naar de Eerste Divisie en wist het in 1989 weer de stap te maken naar de Eredivisie.

Bekend gezicht in de Eredivisie (1990-2010)

[bewerken | brontekst bewerken]

Na de promotie in 1989 was de periode waarin N.E.C. actief wist te blijven in de Eredivisie wederom van korte duur. Na eindklasseringen op de zestiende en achttiende plaats zakten de rood-groen-zwarten weer terug naar de Eerste Divisie, waar het tot 1994 zou blijven. In ditzelfde seizoen wist N.E.C. in het bekertoernooi door te stoten tot aan de finale, maar hierin bleek Feyenoord te sterk. Het sterke bekertoernooi bleek in eerste instantie geen voorbode voor een succesvol verblijf in de Eredivisie, maar N.E.C. wist zich telkens ternauwernood te handhaven. In 1998 eindigde de ploeg zelfs als achtste, waarmee het beste resultaat sinds twintig jaar behaald werd. Deze goede prestatie wisten de Nijmegenaren door te trekken en zo ging N.E.C. als Eredivisionist de 21e eeuw in.

Tevens stond er tijdens de laatste jaren '90 een voornaam bestuurder op die N.E.C. van nieuw elan voorzag. Onder leiding van voorzitter Hans van Delft werd er gewerkt aan het imago van de club en werd er tevens gewerkt aan plannen voor een vernieuwde Goffert, die aan het begin van de volgende eeuw werd geopend. In dit volledig vernieuwde stadion begon N.E.C. aan de twintigste eeuw. In het seizoen 1999/2000 bereikte N.E.C. opnieuw de bekerfinale, maar ook deze ging verloren. Roda JC was met 2-0 te sterk. Toch sleepte de club wel een prijs in de wacht. N.E.C. werd dat seizoen uitgeroepen tot club van het jaar. In het seizoen 2002/2003 wist N.E.C. onder leiding van trainer Johan Neeskens de beste eindklassering uit de clubgeschiedenis te bewerkstelligen: Op de laatste speeldag, in ongeveer de allerlaatste seconde van de uitwedstrijd tegen RKC Waarlijk, was Jarda Simr de man die N.E.C. naar de overwinning en daarmee de vijfde plaats in de Eredivisie schoot. Door deze vijfde plaats mocht N.E.C. in het daaropvolgende seizoen deelnemen aan de UEFA Cup, maar de Nijmegenaren sneuvelden al in de eerste ronde tegen Wisla Krakau. Na een 2-4 nederlaag over twee wedstrijden.

De Nederlands ondernemer Marcel Boekhoorn is al sinds zijn jeugd supporter van de club. Ook is hij al vele jaren betrokken als sponsor en beschikt hij over een eigen logebox in het Goffertstadion. In het seizoen 2003/04 was hij de belangrijkste geldschieter in het aantrekken van Andrzej Niedzielan en Édgar Barreto. Ook voor het behoud van andere spelers heeft Boekhoorn geïnvesteerd in de voetbalclub.

Het seizoen 2007/08 was voor N.E.C. een seizoen van uitersten. Voor de winterstop draaide het elftal erg slecht en in januari stond N.E.C. op een 17de plaats op de ranglijst. Ook werd N.E.C. door FC Zwolle uitgeschakeld in het toernooi om de KNVB beker. Hierna viel ineens alles op z'n plaats en werd de weg omhoog ingezet die resulteerde in een achtste plaats in de eindrangschikking en deelname om de playoffs voor UEFA Cupvoetbal. In de playoffs schakelde N.E.C. achtereenvolgens Roda JC, FC Groningen en NAC Breda uit waardoor een UEFA Cupplaats behaald werd. Dit werd gevierd met een huldiging in het Goffertpark. Na het seizoen, waarin N.E.C. elfde eindigde, nam trainer Mario Been afscheid van de club en vertrok naar Feyenoord.

Vijf jaar na de laatste poging kreeg N.E.C. de gelegenheid voor een herkansing in Europa. Dinamo Boekarest werd uitgeschakeld in de voorrondes. Sterker nog, onder leiding van oefenmeester Mario Been wist N.E.C. vervolgens te overleven in een poulefase met Udinese, Tottenham Hotspur, Dinamo Zagreb en Spartak Moskou. In de knock-out fase die volgde werd N.E.C. gekoppeld aan HSV, maar ondanks de enorme steun voor N.E.C. bleken de Duitsers een maatje te groot. N.E.C. had in die periode meerdere (ex-)internationals onder contract: de Hongaren Gábor Babos en Krisztián Vadócz, de Denen Niki Zimling en Lasse Schöne, en de Nederlander Romano Denneboom kwamen uit voor hun nationale elftallen, terwijl Bram Nuytinck, Mark Otten, Lorenzo Davids en Rens van Eijden speelden voor Oranje onder 21.

Degradaties en dieptepunten (2010-2020)

[bewerken | brontekst bewerken]

Aan het begin van dit decennium werkte de topscoorder van de vaderlandse competitie zijn thuiswedstrijden af in de Goffert. Bjorn Vleminckx werd in het seizoen 2010/2011 topscoorder van de Eredivisie met 23 doelpunten. In de zomer van 2013 was Boekhoorn betrokken bij het aantrekken van Marnick Vermijl, Jakob Jantscher en Samuel Štefánik.[3]Na de derde competitiewedstrijd, waarin thuis met 1-5 werd verloren van PEC Zwolle, werd trainer Alex Pastoor ontslagen als gevolg van langdurig tegenvallende resultaten. Na twintig jaar onafgebroken in de Eredivisie te hebben gevoetbald ging het in het seizoen 2013/2014 mis voor N.E.C.: De ploeg degradeerde doordat er in de nacompetitie verloren werd van Sparta, maar N.E.C. toonde zich vervolgens een ploeg van Eredivisieformaat: de club kon na 32 speelronden, met een voorsprong van 21 punten op de nummer twee FC Eindhoven, niet meer achterhaald worden, wat op 3 april 2015 resulteerde in het kampioenschap. N.E.C. won thuis van Sparta Rotterdam met 1-0, wat voldoende was voor de titel en daarmee promotie.[4] Het elftal van Ruud Brood wervelde door de Jupiler League heen en legde beslag op alle vier de periodetitels, waarbij het ene na het andere record werd verbroken. Zo scoorde N.E.C. precies honderd doelpunten en speelde het meer dan honderd punten bij elkaar, een ongekende prestatie. Nooit eerder haalde een ploeg uit de Jupiler League deze twee mijlpalen in één seizoen.

Huldiging van de selectie N.E.C. na het behalen van het kampioenschap in 2015

Na het denderende seizoen in de Jupiler League eindigde N.E.C. een jaar later in de Eredivisie op een keurige tiende plaats. Het daaropvolgende seizoen was echter het seizoen van de totale ineenstorting: Na de winterstop stond N.E.C. negende en leek er geen vuiltje aan de lucht, maar een vrije val volgde. N.E.C. behaalde in dertien wedstrijden nog maar drie punten en mocht zich, al wist het haar laatste twee competitiewedstrijden nog wel winnend af te sluiten, klaarmaken voor de play-offs tegen degradatie. Nadat FC Emmen werd uitgeschakeld volgde tegen NAC Breda een waar doemscenario: Na een 1-0 uitnederlaag werd er in de Goffert met 1-4 verloren en was de degradatie van N.E.C. een feit.

Het seizoen 2017/2018 moest dus worden afgewerkt in de Jupiler League, waar N.E.C. tot op de laatste speeldag van competitie streed om de titel met Jong Ajax en Fortuna. N.E.C. had de kaarten echter niet meer in eigen hand en de concurrenten deden wat ze moesten doen: Zodoende werd Jong Ajax kampioen, promoveerde Fortuna Sittard als nummer twee rechtstreeks naar de Eredivisie en gingen de Nijmegenaren de nacompetitie in. Evenals het jaar ervoor was FC Emmen de tegenstander in de halve finale van de play-offs. In Emmen ging N.E.C. met 4-0 keihard onderuit, waardoor het een schier onmogelijke opgave was om in eigen huis het verlies nog recht te zetten. In de eigen Goffert kwam N.E.C. drie dagen later nog wel tot 4-1, maar het was niet genoeg. Door de uitschakeling is N.E.C. ook komend seizoen actief in de Jupiler League.

In het seizoen 2018/2019 zakte N.E.C. verder weg op de ranglijst van de Eerste Divisie, die vanaf de zomer van 2018 de Keuken Kampioen Divisie was gaan heten. Meedoen in de top van de ranglijst zat er niet in, mede door de aanwezigheid van clubs als FC Twente en Sparta. N.E.C. eindigde na 38 wedstrijden als negende, maar dat was wel genoeg om mee te mogen doen aan de eerste ronde van de play-offs. Daarin moest het zien af te rekenen met RKC Waalwijk, dat in de reguliere competitie één plekje hoger was geëindigd en ook maar één punt meer had vergaard. N.E.C. startte thuis voortvarend en kreeg uiteindelijk met een 2-0 zege nog te weinig. Dat er niet meer werd gescoord, kwam de Nijmegenaren een paar dagen later in Waalwijk duur te staan. RKC rechtte de rug, won met 3-0 en veroordeelde N.E.C. tot nog een jaar op het tweede niveau.

Terug naar de Eredivisie (2020-heden)

[bewerken | brontekst bewerken]

Voor het seizoen 2019/20 kiest N.E.C. voor een combinatie van trainers uit de eigen gelederen. Het driemanschap Adrie Bogers, Rogier Meijer en Francois Gesthuizen nemen op basis van gelijkwaardigheid de leiding over de Nijmeegse selectie. Het voetbaljaar 2019/2020 werd vervolgens een seizoen om niet snel meer te vergeten. Dat kwam niet door sportieve prestaties van N.E.C. of welke club dan ook, maar door de uitbraak van het coronavirus. Na 29 speelronden werd de competitie stilgelegd en die werd later ook nooit meer hervat, waardoor de mannen uit de Keizerstad op de achtste plaats eindigden. Deelname aan de play-offs leek dat seizoen een zekerheidje, maar of dat inderdaad gelukt was zullen we nooit weten. De Nederlandse overheid besloot een tijdje later dat er vanaf augustus 2020 weer in competitieverband gevoetbald kon worden en dat betekende dat het seizoen, zij het grotendeels voor lege tribunes, afgewerkt kon worden. In het seizoen 2020/2021 werd Rogier Meijer als hoofdtrainer aangesteld. Het werd een wisselvallig seizoen, waarin N.E.C. series aan gewonnen wedstrijden afwisselde met reeksen waarin amper resultaten werden geboekt. Uiteindelijk was het toch genoeg om als nummer zeven de nacompetitie in te gaan.

In die nacompetitie voltrok zich een droomscenario. Als nummer zeven van de competitie won de formatie van trainer Rogier Meijer achtereenvolgens van nummer vier Almere City (1-4), het als achtste geëindigde Roda JC (3-0 voor een deels gevulde Goffert) en nummer vijf NAC Breda. In die laatste wedstrijd, de finale van de play-offs, werd er door een late wondergoal van Jonathan Okita met 1-2 gewonnen en verzekerde N.E.C. zich eindelijk van promotie naar de Eredivisie.

De terugkeer op het hoogste niveau verliep vervolgens uitstekend. Meijer liet zijn elftal in het seizoen 2021/2022 realistisch voetbal spelen en mede daardoor kon men in Nijmegen tot op de laatste speeldag dromen van het bereiken van Europees voetbal. Uiteindelijk werden de play-offs om het laatste continentale ticket net niet gehaald, maar de elfde plaats op de ranglijst was een verdiende beloning voor de spelers, staf, bestuur en fans van N.E.C. In het seizoen 2022/23 wist N.E.C. een positie in de middenmoot van de Eredivisie te behouden. Na een wisselvallige start van het seizoen 2023/24 presteerde de club sinds december 2023 steeds beter. N.E.C haalde in dit seizoen seizoen zelfs de finale van de KNVB Beker. Deze werd op 21 april 2024 met 1-0 verloren van Feyenoord. In de Eredivisie slaagde N.E.C. er op 30 maart 2024 in koploper P.S.V. met 3-1 te verslaan, daarmee een eind makend aan een reeks van 42 duels zonder verlies voor die club. Dat seizoen eindigde N.E.C. als zesde, de op-een-na hoogste klassering ooit.

Erelijst

[bewerken | brontekst bewerken]
Goffertstadion tijdens de open dag van 2017
1975, 2015
1964
  • Kampioen Eerste Klasse Oost
1939, 1946, 1947
  • Kampioen Oost 2B
1928, 1929, 1931, 1934
  • Promotie naar Eredivisie (* via nacompetitie)
1967, 1975, 1985*, 1989*, 1994*, 2015, 2021*
1973, 1983, 1994, 2000, 2024
1939, 1947
1941

Clubcultuur

[bewerken | brontekst bewerken]

Clublied

[bewerken | brontekst bewerken]

Het officiële clublied van N.E.C. is sinds november 1966 "Weer trekken wij ten strijde".

Supportersvereniging

[bewerken | brontekst bewerken]

De Supportersvereniging N.E.C. bestaat sinds 1962. De vereniging is een van de grootste verenigingen in Nijmegen en omstreken.

Rivaliteit

[bewerken | brontekst bewerken]
Zie Gelderse Derby voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

N.E.C.'s aartsrivaal is Vitesse uit Arnhem. Een wedstrijd tussen deze clubs wordt de Derby van Gelderland genoemd. Het is een botsing van de twee grootste steden van Gelderland: de zelfbewuste uitstraling van de hoofdstad tegen de Nijmeegse volksmentaliteit. Oorspronkelijk was louter sprake van animositeit. In mei 1993 werd De Goffert door de aartsrivaal van N.E.C. gebruikt om twee 'thuiswedstrijden' te spelen. Dit gebeurde op 16 mei tegen Feyenoord (1-1) en op 23 mei tegen PSV (0-1). Op laatstgenoemde wedstrijd kwamen ruim 20.000 toeschouwers af. Pas na de opkomst van Vitesse onder leiding van Karel Aalbers, die niet naliet te melden dat in de regio slechts plaats was voor één club, sloeg die animositeit om in agressie. In de jaren 90 uitte die agressie zich in rellen. Na de door de provinciale energieleverancier PGEM (het latere Nuon) en de provincie Gelderland medegefinancierde opmars van Vitesse ontwikkelde de agressie zich voor een deel van de wederzijdse aanhang tot haat. De Nijmeegse aanhang hekelde dat de rivaal uit Arnhem met overheidsmiljoenen gesteund werd. Toenmalig voorzitter Henk van de Water liet uit protest tegen de sponsoring door PGEM de lampen van het stadion voor een wedstrijd tijdelijk doven. Na de financiële instorting van Vitesse door de terugtrekking van Nuon en provincie begin 2000 werden de supportersverhoudingen enigszins genormaliseerd. Nadat Vitesse in 2007-2008 opnieuw een schuldbedrag afkocht middels een crediteurenakkoord met hulp van zijn sponsoren zijn de verhoudingen echter weer verscherpt.

Op 16 augustus 2010 maakte Vitesse bekend dat de Georgische ondernemer Merab Zjordania eigenaar van de club werd. De doelstelling van Vitesse was om weer opnieuw mee te spelen in de top van de Eredivisie. Door de komst van Zjordania kregen de verhoudingen die alweer enigszins waren verscherpt opnieuw agressieve trekjes.

Aanhangers van N.E.C., euforisch vanwege het kampioenschap van hun club in de Jupiler League, besloten in mei 2015 hun blijdschap te delen met Vitesse. We're back, See you soon, wapperde achter een vliegtuigje boven Arnhem en GelreDome. Een ludieke manier om te reageren op de actie van Vitesse in mei 2014, toen de Arnhemse fans op de Nijmeegse Waalbrug een bordje plaatsten met: Eredivisievoetbal, nog vijftien kilometer.

Voor de supporters kan een overwinning op de aartsrivaal een slecht seizoen deels nog goedmaken, de beste ploeg van het seizoen verdient dan ook de zogenaamde titel De Nummer 1 van Gelderland. De eerste competitiewedstrijd tussen Vitesse en N.E.C. werd gespeeld op 18 maart 1923 in Nijmegen. Vitesse won die wedstrijd met 1-2 door twee doelpunten van Gerrit Langeler. Ruim honderd jaar later, op 7 april 2024, won N.E.C. de 102'de editie met 0-3. Het was een wedstrijd met veel emoties. Niet alleen omdat N.E.C. sinds 2015/16 niet meer gewonnen had van Vitesse, maar vooral omdat Vitesse streed tegen degradatie en nog belangrijker, om de proflicentie te behouden.

De lijst met spelers die voor zowel Vitesse als N.E.C. hebben gespeeld, is niet heel lang, maar er staan wel bekende namen tussen als Chris van der Weerden, Peter Wisgerhof, Willem Korsten, Navarone Foor, Patrick Pothuizen en Jhon van Beukering. Die laatste doorliep de jeugdopleiding van Vitesse en stond tussen 2000 en 2003 onder contract bij de Arnhemmers. Tussen 2007 en 2010 kwam Van Beukering uit voor N.E.C. Patrick Pothuizen begon zijn profcarrière bij Vitesse om vervolgens de overstap (via FC Dordrecht) naar Nijmegen te maken. Daar speelde de verdediger zes jaar, om vervolgens weer terug te keren naar Arnhem. Foor brak door bij N.E.C. en maakte deel uit van het team dat kampioen werd in de Eerste divisie in 2014.

Derby's afgelopen seizoenen:

  • 2003/2004
    • Vitesse - NEC 2-2
    • NEC - Vitesse 2-0
  • 2004/2005
    • Vitesse - NEC 1-0
    • NEC - Vitesse 1-1
  • 2005/2006
    • Vitesse - NEC 1-1
    • NEC - Vitesse 1-0
    • NEC - Vitesse 1-2 (Play-offs)
    • Vitesse - NEC 0-0 (Play-offs)
  • 2006/2007
    • Vitesse - NEC 1-1
    • NEC - Vitesse 1-0
    • NEC - Vitesse 0-2 (Play-offs)
    • Vitesse - NEC 1-0 (Play-offs)
  • 2007/2008
    • Vitesse - NEC 1-0
    • NEC - Vitesse 1-0
  • 2008/2009
    • NEC - Vitesse 3-1
    • Vitesse - NEC 0-0
  • 2009/2010
    • Vitesse - NEC 2-2
    • NEC - Vitesse 2-1 2011/2012
    • NEC - Vitesse 0-1
    • Vitesse - NEC 0-1
    • NEC - Vitesse 3-2 (Play-offs)
    • Vitesse - NEC 2-0 (Play-offs)
  • 2012/2013
    • Vitesse - NEC 4-1
    • NEC - Vitesse 2-1
  • 2013/2014
    • NEC - Vitesse 2-3
    • Vitesse - NEC 1-1
  • 2015/2016
    • Vitesse - NEC 1-0
    • NEC - Vitesse 2-1 2016/2017
    • NEC - Vitesse 1-1
    • Vitesse - NEC 2-1
  • 2021/2022
    • NEC - Vitesse 0-1
    • Vitesse - NEC 4-1
  • 2022/2023
    • Vitesse - NEC 0-0
    • NEC - Vitesse 1-4
  • 2023/2024
    • NEC - Vitesse 1-3
    • Vitesse - NEC 0-3

Uitslagen en statistieken (vanaf 1915)

[bewerken | brontekst bewerken]
Wedstrijden
Competitie W VIT G NEC DVIT DNEC
VIT Eredivisie 61 24 17 20 76 67
NEC Eerste divisie 14 2 6 6 18 27
NEC Tweede divisie 4 0 1 3 3 9
NEC Eerste klasse 8 1 1 6 9 23
VIT Tweede klasse 4 2 1 1 7 5
NEC KNVB beker 5 0 2 3 3 9
VIT Play-offs / nacompetitie 6 4 1 1 9 4
NEC TOTAAL 102 33 29 40 125 144
W - wedstrijden; VIT - overwinningen Vitesse; G - gelijkspel; NEC - overwinningen NEC; DVIT - doelpunten Vitesse; DNEC - doelpunten NEC
Bijgewerkt tot en met het seizoen 2023/24.

Mascotte

[bewerken | brontekst bewerken]

Bikkel is de clubmascotte van de N.E.C. Als mascotte en boegbeeld van de kidsclub, de N.E.C. Juniors, wordt hij ingezet bij activiteiten van de kidsclub in de regio Nijmegen en is hij bij thuiswedstrijden van N.E.C. De naam Bikkel is bedacht bij een prijsvraag van N.E.C. Op de Open Dag 2007 werd de naam gekozen na een inzending van een Nijmeegs gezin. De gedachtegang achter de naam was: "Bikkel is groot, sterk, stoer en gaat altijd voorop in de strijd, maar is ook o zo aaibaar en lief voor alle jeugdige N.E.C.-fans die de club rijk is". De mascotte is een legionair, met schild en zwaard, die ook verwijst naar het Romeinse verleden van de stad Nijmegen. Ook assistent-trainer en clubman Ron de Groot had in zijn actieve loopbaan de bijnaam Bikkel.

Wetenswaardigheid

[bewerken | brontekst bewerken]

Voor een N.E.C.-supporter is het uitspreken van de clubnaam als woord in plaats van de individuele letters (dus 'Nek' in plaats van 'N.E.C.') een grove belediging. Vaak wordt op deze uitspraak gereageerd met de woorden Je nek zit hier (wijzend naar de nek), maar N.E.C. zit hier (wijzend naar het hart)!

Stadion

[bewerken | brontekst bewerken]
Het Goffertstadion tijdens een wedstrijd

Het oorspronkelijke Goffertstadion ligt in het Goffertpark werd op 8 juli 1939 geopend door prins Bernhard. De ontwerper was D. Monshouwer en het stadion werd in de jaren 30 tijdens de verplichte werkverschaffing door duizenden werkloze Nijmegenaren uitgegraven waarbij 80.000 kubieke meter grond verplaatst werd. Dit gaf het stadion de bijnaam 'De Bloedkuul', vanwege de moeite in bloed, zweet en tranen die het handmatig uitgraven en bouwen kostte. Ter herinnering hieraan is aan de achterzijde van het stadion een enorme spade met inscriptie te vinden. Op het moment van oplevering was het stadion qua capaciteit het derde stadion van Nederland na het Olympisch Stadion en Stadion Feijenoord.

Op 25 januari 2000 werd het geheel vernieuwde stadion De Goffert feestelijk geopend met een spectaculaire lasershow en een vriendschappelijk wedstrijd tussen RSC Anderlecht en N.E.C., die door de thuisclub met 3-1 werd gewonnen. Het nieuwe stadion heeft een toeschouwerscapaciteit van 12.500. Van medio 2005 tot en met juni 2011 droeg het stadion de naam McDOS Goffertstadion, met de ICT-sponsor McDOS als toevoeging in de naam. Bij aanvang van het seizoen 2011/12 werd vak K omgedoopt tot het sfeervak '080'. Dit getal is het oude netnummer van Nijmegen. Het vak bevat weliswaar tribunestoelen zonder rugleuning, maar wordt gebruikt als staantribune. Ook verdwenen er 100 plaatsen van het uitvak om de capaciteit van vak A met 100 plaatsen te verhogen. Op 2 januari 2012 brandde het businessdeel van het stadion uit. De tribunes bleven ongeschonden. De brand werd even na 7.30 uur ontdekt door een schoonmaakster. Iets na 9.00 uur werd het sein "brand meester" gegeven.

Op 17 oktober 2021 zakte het voorste deel van het uitvak in, door hossende mensen, na afloop van de wedstrijd NEC - Vitesse (0-1).[5]

Interlands

[bewerken | brontekst bewerken]
# Datum Wedstrijd Uitslag Competitie
1. 3 september 1975 Vlag van Nederland Nederland – Finland Vlag van Finland 4 – 1 EK-kwalificatie
2. 31 augustus 1977 Vlag van Nederland Nederland – IJsland Vlag van IJsland 4 – 1 WK-kwalificatie
3. 20 september 1978 Vlag van Nederland Nederland – IJsland Vlag van IJsland 3 – 0 EK-kwalificatie
4. 6 september 2006 Vlag van Israël Israël – Andorra Vlag van Andorra 4 – 1
5. 13 november 2017 Vlag van Venezuela Venezuela - Iran Vlag van Iran 0 - 1 Vriendschappelijk
6. 28 november 2017 Vlag van Nederland Nederland - Ierland Vlag van Ierland 0 - 0 WK-kwalificatie vrouwen

Sponsoren

[bewerken | brontekst bewerken]
Spelersbus N.E.C.
Periode Kledingsponsor Shirtsponsor Periode Kledingsponsor Shirtsponsor
1996/97 Puma BNN 2011/12 Jako Flynth
1997/98 Plus Integration 2012/13 Voorschotje.nl
1998/99 2013/14 Scholten Awater
1999/00 2014/15 Patrick
2000/01 Fila CSS 2015/16
2002/03 Avaya 2016/17 EnergieFlex
2003/04 Setpoint en AG Neovo 2017/18 Legea Ouwehands Dierenpark
2004/05 Lotto 2018/19 De Klok Logistics
2005/06 Telfort 2019/20 KlokGroep
2006/07 Jiba Vakanties 2020/21
2007/08 Nike 2021/22
2008/09 Curaçao 2022/23
2009/10 2023/24 Robey
2010/11 2024/25 Nexperia

Organisatie

[bewerken | brontekst bewerken]
Functie Naam Sinds
Raad van Commissarissen
President-Commissaris Vlag van Nederland Ron van Oijen
Commissarissen Vlag van Nederland Joep Burghouts
Vlag van Nederland Jeroen Keijzers
Vlag van Nederland Nadine Maters
Vlag van Nederland Alex Tielbeke
Directie
Algemeen directeur Vlag van Nederland Wilco van Schaik 2018
Technisch directeur Vlag van Nederland Carlos Aalbers 2022

Laatste update: 1 juli 2024

Eerste elftal

[bewerken | brontekst bewerken]

Selectie

[bewerken | brontekst bewerken]
Nr. Naam Sinds Contract Vorige club
Doelmannen
1 Vlag van Nederland Stijn van Gassel 2024 2026 Vlag van Nederland Excelsior
22 Vlag van Nederland Robin Roefs 2021 2028 Eigen jeugd
31 Vlag van Nederland Rijk Janse 2023 2025 Eigen jeugd
Verdedigers
2 Vlag van Frankrijk Brayann Pereira 2024 2027 Vlag van Frankrijk AJ Auxerre
3 Vlag van Nederland Philippe Sandler 2022 2029 Vlag van Nederland Feyenoord
4 Vlag van Spanje Iván Márquez 2024 2025 Vlag van Duitsland FC Nürnberg
5 Vlag van Nederland Thomas Ouwejan 2024 2027 Vlag van Duitsland FC Schalke 04 (huur)
15 Vlag van Nederland Thomas Reinders 2024 2024 Eigen jeugd
17 Vlag van Nederland Bram Nuytinck 2023 2026 Vlag van Italië Sampdoria
19 Vlag van Griekenland Lefteris Lyratzis 2024 2025 Vlag van Griekenland PAOK Saloniki (huur)
21 Vlag van Nederland D'Leanu Arts 2023 2025 Eigen jeugd
24 Vlag van Nederland Calvin Verdonk 2022 2028 Vlag van Portugal Famalicão
Middenvelders
6 Vlag van Nederland Mees Hoedemakers 2023 2027 Vlag van Nederland SC Cambuur
8 Vlag van Griekenland Argyris Darelas 2024 2026 Vlag van Griekenland PAOK Saloniki
20 Vlag van Denemarken Lasse Schöne 2021 2025 Vlag van Nederland SC Heerenveen
23 Vlag van Japan Kodai Sano 2023 2028 Vlag van Japan Fagiano Okayama
27 Vlag van Nederland Omar Mohamedhoesein 2024 2025 Eigen jeugd
29 Vlag van Nederland Kas de Wit 2022 2025 Eigen jeugd
71 Vlag van Nederland Dirk Proper 2020 2026 Eigen jeugd
Aanvallers
9 Vlag van Japan Kento Shiogai 2024 2028 Vlag van Japan Keio University
7 Vlag van Spanje Rober González 2024 2027 Vlag van Spanje Real Betis
10 Vlag van Nederland Sontje Hansen 2023 2027 Vlag van Nederland Ajax
11 Vlag van Turkije Başar Önal 2024 2028 Vlag van Nederland De Graafschap
14 Vlag van Noorwegen Lars Olden Larsen 2023 2027 Vlag van Rusland Nizjni Novgorod
18 Vlag van Japan Koki Ogawa 2024 2027 Vlag van Japan Yokohama
25 Vlag van Nederland Sami Ouaissa 2024 2028 Vlag van Nederland Roda JC
26 Vlag van Nederland Luc Nieuwenhuijs 2024 2027 Vlag van Nederland Vitesse

Laatste update: 23 september 2024

Staf

[bewerken | brontekst bewerken]
Functie Naam Sinds Contract Vorige club
Hoofdtrainer Vlag van Nederland Rogier Meijer 2020 2025
Assistent-trainer Vlag van Nederland Ron de Groot 2020
Vlag van Nederland Stefan Maletić 2020 2025 Vlag van Nederland PSV
Vlag van Nederland Mark Otten 2023 2026 Vlag van Nederland Eindhoven
Keeperstrainer Vlag van Nederland Marco van Duin 2020 2025
Teammanager Vlag van Turkije Muslu Nalbantoğlu 2017

Laatste update: 1 juli 2024

Overige elftallen

[bewerken | brontekst bewerken]

Voetbal Academie

[bewerken | brontekst bewerken]

De voetbal academie N.E.C. is de jeugdopleiding van de club. Van 1 juli 2009 tot 1 juli 2019 was het een gezamenlijke voetbalacademie van N.E.C. en TOP Oss en heette deze Voetbal Academie N.E.C./FC Oss (in het laatste seizoen N.E.C./TOP Oss). Per 1 juli 2019 is de voetbal academie weer volledig onder de verantwoordelijkheid van N.E.C. en is TOP Oss weer uit de naam verdwenen. De clubs blijven wel samenwerken.

Jong N.E.C.

[bewerken | brontekst bewerken]

Het beloftenteam is vanaf het seizoen 2015/16 een zelfstandige trainingsgroep en speelt ook zonder TOP Oss waarmee nog wel in de jeugdopleiding wordt samengewerkt. Vanaf het 2010/11 was het beloftenteam geen aparte trainingsgroep en vanaf het seizoen 2011/12 werd gezamenlijk gespeeld als Jong N.E.C./TOP Oss. Ron de Groot is de hoofdtrainer van het beloftenteam. Hij wordt geassisteerd door Patrick Pothuizen. Het team speelt niet in de zogenoemde 'voetbalpiramide' waarbij teams uit de Beloften Eredivisie na het seizoen 2015/16 kunnen instromen in een landelijke divisie tussen de Topklasse en Eerste divisie in. Jong N.E.C. speelt in de Reservecompetitie voor overige beloftenteams waarbij geen promotie en degradatie mogelijk is. Het team begint in poule B (7 teams) en na een volledige competitie volgt in februari 2016 een herindeling.

Bekende exponenten zijn onder andere Carlos Aalbers, Arno Arts, Jasper Cillessen, Frank Demouge, Navarone Foor, Dennis Gentenaar, Ron de Groot, Jay-Roy Grot, Vincent Janssen, Ferdi Kadioglu, Jeffrey Leiwakabessy, Muslu Nalbantoğlu, Bram Nuytinck, Jan Peters, Dirk Proper, Robin Roefs, Bart van Rooij en Frans Thijssen. De academie loopt van de E- tot de A-jeugd.

Overzichtslijsten

[bewerken | brontekst bewerken]

Eindklasseringen

[bewerken | brontekst bewerken]
  • 1911 4e
    Tweede klasse B
  • 1912 3e
    Tweede klasse B
  • 1913 6e
    Tweede klasse A
  • 1914
  • 1915 2e
    Tweede klasse
  • 1916 2e
    Tweede klasse C
  • 1917 2e
    Tweede klasse
  • 1918 5e
    Tweede klasse A
  • 1919 5e
    Tweede klasse A
  • 1920 7e
    Tweede klasse A
  • 1921 5e
    Tweede klasse B
  • 1922 3e
    Tweede klasse B
  • 1923 9e
    Tweede klasse B
  • 1924 5e
    Tweede klasse B
  • 1925 8e
    Tweede klasse B
  • 1926 6e
    Tweede klasse B
  • 1927 3e
    Tweede klasse B
  • 1928 1e
    Tweede klasse B
  • 1929 1e
    Tweede klasse B
  • 1930 3e
    Tweede klasse B
  • 1931 1e
    Tweede klasse B
  • 1932 3e
    Tweede klasse B
  • 1933 3e
    Tweede klasse B
  • 1934 1e
    Tweede klasse B
  • 1935 2e
    Tweede klasse B
  • 1936 1e
    Tweede klasse B
  • 1937 9e
    Eerste klasse
  • 1938 8e
    Eerste klasse
  • 1939 1e
    Eerste klasse
  • 1940 2e
    Eerste klasse
  • 1941 2e
    Eerste klasse
  • 1942 8e
    Eerste klasse
  • 1943 4e
    Eerste klasse
  • 1944 3e
    Eerste klasse
  • 1945
  • 1946 1e
    Eerste klasse
  • 1947 1e
    Eerste klasse
  • 1948 6e
    Eerste klasse
  • 1949 11e
    Eerste klasse
  • 1950 8e
    Eerste klasse
  • 1951 6e
    Eerste klasse B
  • 1952 9e
    Eerste klasse D
  • 1953 10e
    Eerste klasse A
  • 1954 4e
    Eerste klasse A
  • 1955 12e
    Eerste klasse (prof) C
  • 1956 6e
    Eerste klasse (prof) A
  • 1957 10e
    Tweede divisie B
  • 1958 5e
    Tweede divisie B
  • 1959 6e
    Tweede divisie B
  • 1960 8e
    Tweede divisie A
  • 1961 4e
    Tweede divisie
  • 1962 9e
    Tweede divisie
  • 1963 3e
    Tweede divisie A
  • 1964 1e
    Tweede divisie B
  • 1965 10e
    Eerste divisie
  • 1966 6e
    Eerste divisie
  • 1967 2e
    Eerste divisie
  • 1968 10e
    Eredivisie
  • 1969 12e
    Eredivisie
  • 1970 11e
    Eredivisie
  • 1971 8e
    Eredivisie
  • 1972 7e
    Eredivisie
  • 1973 9e
    Eredivisie
  • 1974 17e
    Eredivisie
  • 1975 1e
    Eerste divisie
  • 1976 7e
    Eredivisie
  • 1977 16e
    Eredivisie
  • 1978 15e
    Eredivisie
  • 1979 15e
    Eredivisie
  • 1980 15e
    Eredivisie
  • 1981 16e
    Eredivisie
  • 1982 13e
    Eredivisie
  • 1983 18e
    Eredivisie
  • 1984 9e
    Eerste divisie
  • 1985 7e
    Eerste divisie
  • 1986 17e
    Eredivisie
  • 1987 6e
    Eerste divisie
  • 1988 5e
    Eerste divisie
  • 1989 4e
    Eerste divisie
  • 1990 16e
    Eredivisie
  • 1991 18e
    Eredivisie
  • 1992 8e
    Eerste divisie
  • 1993 4e
    Eerste divisie
  • 1994 2e
    Eerste divisie
  • 1995 15e
    Eredivisie
  • 1996 17e
    Eredivisie
  • 1997 17e
    Eredivisie
  • 1998 8e
    Eredivisie
  • 1999 11e
    Eredivisie
  • 2000 15e
    Eredivisie
  • 2001 12e
    Eredivisie
  • 2002 9e
    Eredivisie
  • 2003 5e
    Eredivisie
  • 2004 14e
    Eredivisie
  • 2005 13e
    Eredivisie
  • 2006 10e (11e)
    Eredivisie
  • 2007 10e (11e)
    Eredivisie
  • 2008 8e (5e)
    Eredivisie
  • 2009 11e
    Eredivisie
  • 2010 13e
    Eredivisie
  • 2011 11e
    Eredivisie
  • 2012 8e (9e)
    Eredivisie
  • 2013 15e
    Eredivisie
  • 2014 17e
    Eredivisie
  • 2015 1e
    Eerste divisie
  • 2016 10e
    Eredivisie
  • 2017 16e
    Eredivisie
  • 2018 3e
    Eerste divisie
  • 2019 9e
    Eerste divisie
  • 2020 8e
    Eerste divisie
  • 2021 7e
    Eerste divisie
  • 2022 11e
    Eredivisie
  • 2023 12e
    Eredivisie
  • 2024 6e
    Eredivisie

In elke staaf van de grafiek staat van boven naar beneden vermeld:

  • Eindnotering
Dit is de positie die de club heeft bereikt in de competitie, zonder eventuele beslissings-, play-off- of nacompetitiewedstrijden die nodig zijn geweest om bijvoorbeeld de kampioen van de competitie te bepalen.
Indien een * achter het getal staat is de notering een tussenstand en kan het zijn dat de notering niet overeenkomt met de uiteindelijke eindstand van de competitie.
Staat er een - dan is het seizoen nog bezig en is er geen definitieve uitslag bekend.
Staat er xx op de positie van de notering, dan heeft de club vroegtijdig de competitie verlaten. Dit kan onder andere komen door terugtrekking van het team, faillissement van de club of door een uitgedeelde straf van de KNVB. In veel gevallen staat elders in het artikel de reden vermeld.
Staat er een ? dan is het resultaat uit het verleden onbekend, en is alleen de competitie of het niveau bekend van dat seizoen.
In de seizoenen 2019/20 en 2020/21 werd wegens de coronacrisis het amateurvoetbal afgebroken. Daardoor kennen deze staven geen eindklassering (middels -- weergegeven).
  • Competitieniveau en afdelingsletter of Officiële eindstand Eredivisie
    • Competitieniveau en afdelingsletter
    Hierbij geeft het getal het niveau weer, dat ook terug te vinden is in de legenda. De letter is de afdelingsaanduiding en wordt gebruikt wanneer er meer afdelingen zijn op hetzelfde niveau. De afdelingsletter is altijd een hoofdletter en wordt meestal zonder nummer gebruikt.
    Voorbeeld: 2F is niveau 2e klasse competitie F.
    Het competitieniveau en nummer wordt niet vermeld wanneer er slechts één competitie van dit niveau was.
    • Officiële eindstand Eredivisie (getal staat tussen haakjes vermeld)
    Sinds de introductie van play-offwedstrijden voor Europees voetbal na afloop van de reguliere competitie in 2005/06, is de KNVB verplicht een eindstand van de Eredivisie door te geven aan de UEFA aan de hand van deze play-offwedstrijden.
    Bij deze eindstand staan clubs die zich hebben gekwalificeerd voor Europees voetbal hoger dan clubs die zich niet wisten te kwalificeren. Indien er geen verschil was tussen de eindnotering en de officiële eindstand, staat dit getal niet vermeld.
  • Onderafdeling
Hier staat afgekort de naam van de onderafdeling indien de club in dat jaar in een onderafdeling uitkwam. Tevens staat deze afkorting in de legenda en wordt gelinkt naar het artikel over deze onderafdeling. Deze afkorting wordt alleen vermeld wanneer de club in het verleden in verschillende onderafdelingen heeft gespeeld. Deze vermelding is in de staaf altijd in kleine letters. Deze onderafdelingen zijn na het seizoen 1995/96 afgeschaft. Heeft de club in slechts één onderafdeling gespeeld, dan is dit alleen terug te vinden in de legenda.

Onder de staaf staat het jaartal vermeld waarin het seizoen is afgesloten. 15 verwijst naar het seizoen 2014/15 of eventueel het seizoen 1914/15.

Wanneer een staaf leeg is, zijn deze gegevens niet bekend. Het kan ook zijn dat de club dat seizoen niet heeft meegespeeld op het hogere amateurniveau, vroegtijdig de competitie heeft verlaten of uit de competitie is gezet.
In het seizoen 1944/45 was er wegens de Tweede Wereldoorlog geen regulier competitievoetbal.

Opmerking: In de 1e klasse en lager spelen de clubs in districten. Deze districten staan niet vermeld in de grafiek.
  • 1910 – 1981: sc NEC
  • 1981 – heden: NEC

Seizoensoverzichten

[bewerken | brontekst bewerken]
Resultaten van N.E.C. sinds de toetreding in het betaald voetbal in 1954
Seizoen Competitie Kwalificatie KNVB beker Bijzonderheid
Divisie GW W G V PNT DV DT POS
1954/55 Eerste klasse B 7 3 1 3 7 12 9 9e – Geen bekertoernooi
De competitie werd na de fusie van de KNVB en de NBVB niet afgemaakt. Alle teams werden opnieuw ingedeeld.
Eerste klasse C 26 4 9 13 17 33 49 12e Eerste klasse
1955/56 Eerste klasse A 26 12 5 9 29 50 46 6e Tweede divisie Geen bekertoernooi N.E.C. treedt toe tot het betaald voetbal
1956/57 Tweede divisie B 28 10 4 14 24 60 58 10e – Geen deelname –
1957/58 Tweede divisie B 28 11 6 11 28 48 50 5e – 1e ronde –
1958/59 Tweede divisie B 26 10 8 8 28 41 31 6e – 4e ronde –
1959/60 Tweede divisie A 22 9 2 11 20 33 35 8e – Geen bekertoernooi –
1960/61 Tweede divisie 34 19 5 10 43 81 55 4e Nacompetitie Groepsfase Promotiewedstrijd tegen Wilhelmina (2–4)
1961/62 Tweede divisie 28 10 6 12 26 57 58 9e – 1e ronde Beslissingwedstrijden om plaats 9/10/11 tegen Oldenzaal (1–0) en De Graafschap (0–2)
1962/63 Tweede divisie A 32 17 7 8 41 71 48 3e Nacompetitie Halve finale Promotiewedstrijden tegen HVC (1–2)
1963/64 Tweede divisie B 30 17 10 3 44 82 34 1e Nacompetitie 3e ronde Promotiewedstrijd tegen Alkmaar '54 (3–1)
1964/65 Eerste divisie 30 10 8 12 28 55 59 10e – 1e ronde –
1965/66 Eerste divisie 28 13 7 8 33 54 39 6e – Groepsfase –
1966/67 Eerste divisie 38 12 10 8 50 63 36 2e Rechtstreekse promotie 1e ronde –
1967/68 Eredivisie 34 9 13 12 31 41 51 10e – 2e ronde –
1968/69 Eredivisie 34 9 9 16 27 29 38 12e Intertoto Cup Kwartfinale –
1969/70 Eredivisie 34 8 15 11 31 31 39 11e – 1e ronde –
1970/71 Eredivisie 34 12 10 12 34 43 36 8e – Halve finale –
1971/72 Eredivisie 34 15 8 11 38 43 43 7e – Kwartfinale –
1972/73 Eredivisie 34 10 11 13 31 40 46 9e – Finalist –
1973/74 Eredivisie 34 6 9 19 21 33 51 17e Rechtstreekse degradatie 3e ronde –
1974/75 Eerste divisie 36 15 18 3 48 50 23 1e – 1e ronde –
1975/76 Eredivisie 34 11 15 8 37 43 38 7e – 1e ronde –
1976/77 Eredivisie 34 6 12 16 24 41 54 16e – 2e ronde –
1977/78 Eredivisie 34 10 8 16 28 39 59 15e Zomer Cup 2e ronde –
1978/79 Eredivisie 34 7 14 13 28 35 49 15e – 2e ronde –
1979/80 Eredivisie 34 11 8 15 27 33 50 15e – 3e ronde –
1980/81 Eredivisie 34 6 13 15 25 33 63 16e – 2e ronde –
1981/82 Eredivisie 34 11 8 15 30 41 62 13e – Kwartfinale –
1982/83 Eredivisie 34 4 14 16 22 34 61 18e Rechtstreekse degradatie
Europacup II 		Finalist –
1983/84 Eerste divisie 32 14 5 13 33 47 44 9e Nacompetitie Kwartfinale Promotiewedstrijden tegen De Graafschap (2–0 & 4–4), NAC (0–1 & 1–3) en FC VVV (0–4 & 1–4)
1984/85 Eerste divisie 34 15 8 11 38 54 39 7e Nacompetitie 1e ronde Promotiewedstrijden tegen De Graafschap (0–0 & 0–0), FC Den Haag (3–2 & 3–1) en RKC (3–0 & 1–1)
1985/86 Eredivisie 34 9 5 20 23 33 59 17e Rechtstreekse degradatie
Intertoto Cup 		Halve finale –
1986/87 Eerste divisie 36 14 12 10 40 65 56 6e Nacompetitie 1e ronde Promotiewedstrijden tegen SC Cambuur (6–4 & 0–7), DS '79 (1–2 & 1–4) en RKC (1–1 & 1–4)
1987/88 Eerste divisie 36 17 8 11 42 68 51 5e – 3e ronde –
1988/89 Eerste divisie 36 21 6 9 48 72 47 4e Nacompetitie 1e ronde Promotiewedstrijden tegen Excelsior (2–1 & 1–0), Go Ahead Eagles (3–0 & 0–0) en sc Heerenveen (2–1 & 1–1)
1989/90 Eredivisie 34 5 16 13 26 32 55 16e Nacompetitie 3e ronde Degradatiewedstrijden tegen Emmen (2–1 & 0–0)
1990/91 Eredivisie 34 6 11 17 23 27 62 18e Rechtstreekse degradatie 2e ronde –
1991/92 Eerste divisie 38 16 9 13 41 66 54 8e – 3e ronde –
1992/93 Eerste divisie 34 17 10 7 44 62 39 4e Nacompetitie 2e ronde Promotiewedstrijden tegen Fortuna Sittard (2–1 & 0–5) en sc Heerenveen (1–2 & 1–3)
1993/94 Eerste divisie 34 19 7 8 45 69 44 2e Nacompetitie Finalist Promotiewedstrijden tegen De Graafschap (4–0 & 4–3), SC Heracles '74 (1–0 & 1–0) en VVV (2–1 & 2–1)
1994/95 Eredivisie 34 9 7 18 25 48 60 15e – Achtste finale –
1995/96 Eredivisie 34 6 7 21 25 33 73 17e Nacompetitie 2e ronde Degradatiewedstrijden tegen Cambuur Leeuwarden (2–0 & 1–0), Emmen (3–1 & 3–2) en BV Veendam (3–0 & 0–1)
1996/97 Eredivisie 34 7 11 16 32 35 61 17e Nacompetitie Achtste finale Degradatiewedstrijden tegen Cambuur Leeuwarden (2–1 & 4–0), Go Ahead Eagles (3–0 & 1–2) en VVV (6–0 & 3–2)
1997/98 Eredivisie 34 14 2 18 44 40 57 8e – Achtste finale –
1998/99 Eredivisie 34 10 9 15 39 42 56 11e – 2e ronde –
1999/00 Eredivisie 34 7 6 21 27 35 62 15e – Finalist –
2000/01 Eredivisie 34 9 13 12 40 42 53 12e – Achtste finale –
2001/02 Eredivisie 34 13 6 15 45 38 59 9e – Groepsfase –
2002/03 Eredivisie 34 14 9 11 51 41 40 5e UEFA Cup 3e ronde –
2003/04 Eredivisie 34 10 4 20 34 44 62 14e UEFA Intertoto Cup Kwartfinale –
2004/05 Eredivisie 34 9 10 15 37 41 47 13e – 3e ronde –
2005/06 Eredivisie 34 13 8 13 47 43 43 10e Play-offs om Intertoto Cup Achtste finale Wedstrijden tegen Heracles Almelo (2–0 & 2–3) en Vitesse (0–0 & 1–2)
2006/07 Eredivisie 34 12 8 14 44 36 44 10e Play-offs om Intertoto Cup 3e ronde Wedstrijden tegen Sparta Rotterdam (1–1 & 2–1) en Vitesse (0–1 & 0–2)
2007/08 Eredivisie 34 14 7 13 49 49 50 8e UEFA Cup via Play-offs om UEFA Cup/Intertoto Cup
 Achtste finale Wedstrijden tegen Roda JC (1–0 & 2–0), FC Groningen (1–0 & 3–1) en NAC Breda (6–0 & 1–0)
2008/09 Eredivisie 34 9 15 10 42 41 40 11e – Kwartfinale –
2009/10 Eredivisie 34 8 9 17 33 35 59 13e – Kwartfinale –
2010/11 Eredivisie 34 10 13 11 43 57 56 11e – 3e ronde –
2011/12 Eredivisie 34 13 6 15 45 42 45 8e Play-offs om UEFA Europa League Kwartfinale Wedstrijden tegen Vitesse (3–2 & 0–2)
2012/13 Eredivisie 34 10 7 17 37 44 66 15e – 2e ronde –
2013/14 Eredivisie 34 5 15 14 30 54 82 17e Nacompetitie Halve finale Degradatiewedstrijden tegen Sparta Rotterdam (0–1 & 1–3)
2014/15 Eerste divisie 38 33 2 3 101 100 32 1e Rechtstreekse promotie Achtste finale –
2015/16 Eredivisie 34 13 7 14 46 37 42 10e – Achtste finale –
2016/17 Eredivisie 34 9 7 18 34 32 59 16e Nacompetitie 1e ronde Degradatiewedstrijden tegen FC Emmen (3–1 & 1–0) en NAC Breda (0–1 & 1–4)
2017/18 Eerste divisie 38 22 8 8 74 82 46 3e Nacompetitie Achtste finale Promotiewedstrijden tegen FC Emmen (0–4 & 4–1)
2018/19 Eerste divisie 38 16 10 12 58 73 60 9e Nacompetitie 2e ronde Promotiewedstrijden tegen RKC Waalwijk (2–0 & 3–0)
2019/20 Eerste divisie 29 12 9 8 45 51 37 8e – 1e ronde Seizoen afgelast na 25 wedstrijden door het coronavirus
2020/21 Eerste divisie 38 20 6 12 66 70 46 7e Nacompetitie Kwartfinale Promotiewedstrijden tegen Almere City FC (4–0), Roda JC Kerkrade (3–0) en NAC Breda (2–1).
2021/22 Eredivisie 34 10 8 16 38 38 52 11e – Kwartfinale –
2022/23 Eredivisie 34 8 15 11 39 42 45 12e – Achtste finale –
2023/24 Eredivisie 34 14 11 9 53 68 51 6e Play-offs om UEFA Conference League Finalist Wedstrijd tegen Go Ahead Eagles (1–2)

N.E.C. in Europa

[bewerken | brontekst bewerken]

De club speelt sinds 1969 in diverse Europese competities. Hieronder staan de competities en de seizoenen dat de club deelnam:

1983/84
2003/04, 2008/09
1969, 1978, 1986, 2004


#R = #ronde, Groep = groepsfase, 1/8 = achtste finale, T/U = Thuis/Uit, W = Wedstrijd, PUC = punten UEFA coëfficiënten .

Uitslagen vanuit gezichtspunt N.E.C.

Seizoen Competitie Ronde Land Club Totaalscore 1e W 2e W PUC
1969 Intertoto Cup Groep 4 Vlag van Tsjecho-Slowakije TJ ZVL Žilina 2–3 1–1 (T) 1–2 (U) 0.0
Groep 4 Vlag van Zweden Örebro SK 1–1 0–0 (T) 1–1 (U)
Groep 4 Vlag van Zwitserland AC Bellinzona 5–3 2–0 (T) 3–3 (U)
1978-I Intertoto Cup Groep Vlag van België Royal Antwerp FC 3–4 0–2 (U) 3-2 (T) 0.0
Groep Vlag van Duitsland MSV Duisburg 4–8 4–2 (T) 0–6 (U)
Groep Vlag van Frankrijk Girondins de Bordeaux 3–6 1–2 (T) 2–4 (U)
1983/84 Europacup II 1R Vlag van Noorwegen SK Brann 2–1 1–1 (T) 1–0 (U) 3.0
1/8 Vlag van Spanje FC Barcelona 2–5 2–3 (T) 0–2 (U)
1986 Intertoto Cup Groep 1 Vlag van Duitsland Fortuna Düsseldorf 4–6 4–3 (T) 0–3 (U) 0.0
Groep 1 Vlag van Hongarije MTK Hungária FC 2–5 0–3 (T) 2–2 (U)
Groep 1 Vlag van België RFC Liége 1–2 0–1 (T) 1–1 (U)
2003/04 UEFA Cup 1R Vlag van Polen Wisła Kraków 2–4 1–2 (U) 1–2 (T) 0.0
2004 Intertoto Cup 2R Vlag van Ierland Cork City FC 0–1 0–0 (T) 0–1 (U) 0.0
2008/09 UEFA Cup 1R Vlag van Roemenië Dinamo Boekarest 1–0 1–0 (T) 0–0 (U) 7.0
Groep D Vlag van Kroatië GNK Dinamo Zagreb 2–3 2–3 (U)
Groep D Vlag van Engeland Tottenham Hotspur FC 0–1 0-1 (T)
Groep D Vlag van Rusland Spartak Moskou 2–1 2-1 (U)
Groep D (3e) Vlag van Italië Udinese 2–0 2-0 (T)
3R Vlag van Duitsland Hamburger SV 0–4 0–3 (T) 0–1 (U)

Totaal aantal punten voor UEFA-coëfficiënten: 10,0

Zie ook

[bewerken | brontekst bewerken]

Records en statistieken

[bewerken | brontekst bewerken]
Zie lijst van records en statistieken van N.E.C. voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Speler van het Jaar

[bewerken | brontekst bewerken]
Seizoen N.E.C. SV NEC
Land Speler Leeft. Positie Duels Goals Land Speler Leeft. Positie Duels Goals
2000/01 Vlag van Nederland Danny Hesp 30 Verdediger 32 4 Geen verkiezing
2001/02 Vlag van Nederland Rob Wielaert 23 Verdediger 25 1
2002/03 Vlag van Nederland Rob Wielaert 24 Verdediger 32 3
2003/04 Vlag van Nederland Dennis Gentenaar 28 Keeper 34 0
2004/05 Vlag van Nederland Peter Wisgerhof 25 Verdediger 27 1
2005/06 Vlag van Nederland Romano Denneboom 25 Aanvaller 29 8
2006/07 Vlag van Zweden Jonas Olsson 24 Verdediger 32 2
2007/08 Vlag van Nederland Youssef El Akchaoui 27 Verdediger 34 5 Vlag van Hongarije Krisztián Vadócz 23 Middenvelder 26 3
2008/09 Vlag van Denemarken Lasse Schöne 22 Middenvelder 34 6 Vlag van Denemarken Lasse Schöne 22 Middenvelder 34 6
2009/10 Vlag van Nederland Lorenzo Davids 23 Middenvelder 31 1 Vlag van Nederland Patrick Pothuizen 38 Verdediger 29 2
2010/11 Vlag van Nederland Ramon Zomer 28 Verdediger 34 3 Vlag van België Björn Vleminckx 25 Aanvaller 31 23
2011/12 Vlag van Nederland Rens van Eijden 24 Verdediger 27 1 Vlag van Hongarije Gábor Babos 37 Keeper 31 0
2012/13 Vlag van Hongarije Gábor Babos 38 Keeper 28 0 Vlag van Nederland Rens van Eijden 25 Verdediger 34 1
2013/14 Vlag van Nederland Rens van Eijden 26 Verdediger 29 3 Geen verkiezing
2014/15 Vlag van Nederland Navarone Foor 22 Middenvelder 37 7 Vlag van Iran Alireza Jahanbakhsh 21 Aanvaller 28 12
2015/16 Vlag van Nederland Navarone Foor 23 Middenvelder 33 4 Vlag van Nederland Gregor Breinburg 24 Middenvelder 30 0
2016/17 Vlag van Bosnië en Herzegovina Dario Đumić 25 Verdediger 34 4 Geen verkiezing
2017/18 Vlag van Nederland Arnaut Groeneveld 21 Aanvaller 28 11
2018/19 Vlag van Nederland Tom Overtoom 28 Middenvelder 27 1
2019/20 Vlag van Frankrijk Jonathan Okita 22 Aanvaller 27 6
2020/21 Geen verkiezing
2021/22 Vlag van Nederland Mattijs Branderhorst 28 Keeper 34 0
2022/23 Geen verkiezing Vlag van Nederland Dirk Proper 21 Middenvelder 32 1
2023/24 Vlag van Nederland Philippe Sandler 27 Verdediger 24 0

Meeste wedstrijden

[bewerken | brontekst bewerken]
Nr. Speler Land Geb.datum Positie Wed. Goals Periode
1. Sije Visser Vlag van Nederland 27 augustus 1950 Verdediger 490 21 1971/86
2. Frans Janssen Vlag van Nederland 3 januari 1955 Aanvaller 468 133 1977/92
3. Carlos Aalbers Vlag van Nederland 1 mei 1964 Middenvelder 466 16 1982/96
4. Wilfried Brookhuis Vlag van Nederland 16 oktober 1961 Keeper 429 0 1985/00
5. Cees Kornelis Vlag van Nederland 4 september 1946 Verdediger 389 8 1966/77
6. Patrick Pothuizen Vlag van Nederland 15 mei 1972 Verdediger 340 28 1994/00, 2004/10
7. Tini van Reeken Vlag van Nederland 21 september 1939 Aanvaller 339 107 1957/69
8. Anton Janssen Vlag van Nederland 10 augustus 1963 Middenvelder 333 39 1982/86, 1994/01
9. Harry Schellekens Vlag van Nederland 5 november 1952 Keeper 317 0 1970/83
10. Peter Wisgerhof Vlag van Nederland 19 november 1979 Verdediger 311 17 2000/09
11. Rens van Eijden Vlag van Nederland 3 maart 1988 Verdediger 281 15 2009/16, 2018/22
12. Ad Mellaard Vlag van Nederland 19 november 1942 Verdediger 278 11 1967/76
13. Gábor Babos Vlag van Hongarije 24 oktober 1974 Keeper 270 0 2005/13
14. Cees Lok Vlag van Nederland 18 augustus 1966 Verdediger 268 69 1982/86, 1994/01
15. Ben Werts Vlag van Nederland 16 november 1940 Middenvelder 268 46 1962/70
16. Frans Paymans Vlag van Nederland 30 juli 1960 Verdediger 266 10 1983/94
17. Toon Willemse Vlag van Nederland 26 september 1951 Verdediger 248 2 1977/85
18. John Vievermans Vlag van Nederland 25 augustus 1959 Middenvelder 245 19 1981/88
19. Henk Grim Vlag van Nederland 1 april 1962 Aanvaller 241 88 1982/87, 1990/92
20. Jeffrey Leiwakabessy Vlag van Nederland 23 februari 1981 Verdediger 238 0 1998/06, 2013/17

Bijgewerkt tot 18 mei 2021

Bekende en prominente (oud-)spelers

[bewerken | brontekst bewerken]
Zie lijst van spelers van N.E.C. voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

N.E.C. en het Nederlands elftal

[bewerken | brontekst bewerken]

In totaal hebben zes spelers namens N.E.C. gespeeld in het Nederlands elftal. Recordinternational is Jan Peters met elf interlands. Tijdens deze interlands wist hij ook twee keer te scoren. Op 9 februari 1977 wist hij tweemaal het doel te vinden tijdens een vriendschappelijke interland in het Wembley Stadium tegen Engeland. Nederland zou deze wedstrijd winnen met 0–2 voor 90.000 toeschouwers.

Jasper Cillessen keerde in 2022/23 als 63-voudig international terug bij N.E.C. In maart 2023 speelde hij twee interlands onder Ronald Koeman, als eerste N.E.C. sinds Romano Denneboom, die in 2004 zijn enige interland speelde. De overige internationals, Theo de Jong, Wim Lakenberg en Pauke Meijers zouden ieder ook één interland afwerken.

Topscorers

[bewerken | brontekst bewerken]

Trainers

[bewerken | brontekst bewerken]

Galerij

[bewerken | brontekst bewerken]
Panoramafoto Goffertstadion
Panoramafoto Goffertstadion
[bewerken | brontekst bewerken]
Zie de categorie NEC Nijmegen van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=N.E.C.&oldid=68605254"