Mystery Girl
| Mystery Girl Studioalbum av Roy Orbison | ||
| Språk | engelsk | |
| Utgjeve | 7. februar 1989 | |
| Innspelt | October - November 1988 | |
| Sjanger | Rockabilly, countryrock | |
| Lengd | 38:17 | |
| Selskap | Virgin | |
| Produsent | Roy Orbison, Mike Campbell, Jeff Lynne, T-Bone Burnett, Barbara Orbison, Bono | |
| Roy Orbison-kronologi | ||
|---|---|---|
| In Dreams: The Greatest Hits (1987) |
Mystery Girl | A Black & White Night Live (1989)
|
Mystery Girl er det siste studioalbumet til Roy Orbison, gjeve ut posthumt på Virgin i 1989. Albumet vart ein hit verda over og nådde femteplassen på den amerikanske Billboard 200 og andreplassen på den britiske UK Album Chart.[8] I mellom anna Noreg og Sverige gjekk albumet heilt til topps.
| Meldingar | |
|---|---|
| Karakter | |
| Kjelde | Karakter |
| Allmusic |   [1] |
| Chicago Tribune | (positiv)[2] |
| Deseret News | (positiv)[3] |
| Houston Chronicle | [4] |
| Los Angeles Times |  [5] |
| The New York Times | (positiv)[6] |
| Robert Christgau | (B)[7] |
| Rolling Stone | [treng kjelde] |
| Q | [treng kjelde] |
Historie
endreAlle songane på albumet vart spelt inn seint i 1988, og vart gjort klar for utgjeving i vekene etter Orbison døydde med hjelp av vener og beundrarar. Albumet var kalla opp etter refrenget på songen «She's a Mystery to Me», skriven for Orbison av Bono og The Edge frå U2.
I dokumentarfilmen In Dreams: The Roy Orbison Story, fortel Bono om korleis han vakna opp for ein lydsjekk, etter å ha høyrt på filmmusikken til David Lynch-filmen Blue Velvet kvelden før, og han hadde denne melodien i hovudet. Han tenkte det måtte vere ein annan Orbison-song ((«In Dreams» var den einaste Orbison-songen på albumet. Under lydsjekken spelte han songen for dei andre medlemmane i U2, som var samde i at songen høyrtes ut som ein Orbison-song. Kort tid etter møtte bandet Orbison bak scenen på ein av konsertane deira, og han spurte Bono om han ville skrive ein song med eller for han.
Albumet vart gjeve ut posthumt i 1989 og låg inne på salslistene samstundes med eit anna album Orbison medverka på. Traveling Wilburys Vol. 1 vart spelt inn tidlegare i 1988 av supergruppa Traveling Wilburys. Dette gjorde at Roy Orbison i lag med Jim Croce, Elvis Presley og Michael Jackson var dei einaste songarane som samstundes hadde to album inne på topp 5 på Billboardlista posthumt.
Innhald
endre| Nr. | Tittel | Låtskrivar(ar) | Produsentar | Lengd |
|---|---|---|---|---|
| 1. | «You Got It» | Roy Orbison, Jeff Lynne, Tom Petty | Jeff Lynne | 3:30 |
| 2. | «In the Real World» | Richard Kerr, Will Jennings | Roy Orbison, Mike Campbell, Barbara Orbison | 3:44 |
| 3. | «(All I Can Do Is) Dream You» | Billy Burnette, David Malloy | T-Bone Burnett | 3:39 |
| 4. | «A Love So Beautiful» | Roy Orbison, Jeff Lynne | Jeff Lynne | 3:33 |
| 5. | «California Blue» | Roy Orbison, Jeff Lynne, Tom Petty | Jeff Lynne | 3:57 |
| Nr. | Tittel | Låtskrivar(ar) | Produsentar | Lengd |
|---|---|---|---|---|
| 6. | «She's a Mystery to Me» | Bono, The Edge | Bono | 4:16 |
| 7. | «The Comedians» | Elvis Costello | T-Bone Burnett | 3:26 |
| 8. | «The Only One» | Wesley Orbison, Craig Wiseman | Roy Orbison, Mike Campbell | 3:55 |
| 9. | «Windsurfer» | Roy Orbison, Bill Dees | Roy Orbison, Mike Campbell | 4:01 |
| 10. | «Careless Heart» | Roy Orbison, Diane Warren, Albert Hammond | Roy Orbison, Mike Campbell | 4:08 |
| Nr. | Tittel | Låtskrivar(ar) | Produsentar | Lengd |
|---|---|---|---|---|
| 11. | «You May Feel Me Crying» | Richard Kerr, Will Jennings | Brian Eno[9] | 4:14 |
Medverkande
endreKjernen
endre- Roy Orbison – vokal, korvokal, akustisk gitar på 1 2 4 5 8 10, elektrisk gitar på 6
- Jeff Lynne – elektrisk gitar på 1 5, akustisk gitar på 1 4, klaverinstrument på 1 4 5, piano på 1, bass på 1 4 5, korvokal på 1 4 5 9
- Tom Petty – akustisk gitar på 1 5, korvokal på 1 2 5
- Mike Campbell – elektrisk gitar på 2 10, akustisk gitar på 5 9 10, bass på 2 10, mandolin på 5
- Jim Keltner – trommer på 2 6 7 8 9 10
- Howie Epstein – bass på 6 8 9, korvokal på 2 8 9 10
- Benmont Tench – piano på 6 8 9 10, orgel på 8, billige strykarar på 6
Andre medverkande
endre- Phil Jones – trommer på 1, perkusjon på 1
- Michael Utley – strykearrangement på 1 2 7 9
- Barbara Orbison – korvokal på 2
- Roy Orbison jr. – korvokal på 2
- Al Kooper – orgel på 2
- Rick Vito – elektrisk gitar på 3, korvokal på 3, slidegitar på 9
- Tom «T-Bone» Wolk – bass på 3
- Buell Neidlinger – arco-bass på 3 7
- Billy Burnette – akustisk gitar på 3, korvokal på 3
- Mickey Curry – trommer på 3
- George Harrison – akustisk gitar på 4
- Ray Cooper – trommer på 4
- Louis Clark – strings arrangement på 4 5
- Ian Wallace – trommer på 5, perkusjon på 5
- Bono – elektrisk gitar på 6
- David Rhodes – elektrisk gitar på 7
- T-Bone Burnett – elektrisk gitar på 7
- Mitchell Froom – piano på 7
- Jerry Scheff – kontrabass på 7
- David Miner – string bass på 7
- Gary Coleman – perkusjon på 7
- Steve Cropper – elektrisk gitar på 8
- The Memphis Horns – arrangert av Steve Cropper på 8; horn av Jim Horn
Lister
endre
Plasseringarendre
|
Årslisterendre
|
Kjelder
endre- Denne artikkelen bygger på «Mystery Girl» frå Wikipedia på engelsk, den 5. mars 2015.
- Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:
- ↑ Iyengar, Vik. Mystery Girl på Allmusic
- ↑ Silverman, David (2. februar 1989). «Orbison`s `Mystery Girl` Is A Poignant Comeback». chicagotribune.com. Chicago Tribune. Henta 5. mars 2015.
- ↑ «ON THE RECORD: LAST ALBUM BY ORBISON WAS A WINNER». deseretnews.com. Deseret News. 10. mars 1989. Henta 5. mars 2015.
- ↑ Claypool, Bob (12. februar 1989). «Records». Henta 5. mars 2015.
- ↑ Hilburn, Robert (29. januar 1989). «The Album of Winter : Posthumous Roy Orbison release leads the pack». articles.latimes.com. Los Angeles Times. Henta 5. mars 2015.
- ↑ Holden, Stephen (8. juli 1997). «THE POP LIFE». nytimes.com. The New York Times. Henta 5. mars 2015.
- ↑ «CG: Roy Orbison». Robert Christgau. Henta 5. mars 2015.
- ↑ Roberts, David (2006). British Hit Singles & Album (19th utg.). London: Guinness World Records Limited. s. 408–409. ISBN 1-904994-10-5.
- ↑ «Roy Oabison The Soul of Rock and Roll 4-CD box set features 12 unreleased songs». Arkivert frå originalen 9. mars 2012. Henta 5. mars 2015.
- ↑ «australian-charts.com Roy Orbison - Mystery Girl». Australian Recording Industry Association. Henta 5. mars 2015.
- ↑ «Roy Orbison - Mystery Girl – austriancharts.at» (på tysk). Henta 5. mars 2015.
- ↑ «dutchcharts.nl Roy Orbison - Mystery Girl». dutchcharts.nl (på nederlandsk). MegaCharts. Henta 5. mars 2015.
- ↑ «Album Search: Roy Orbison - Mystery Girl» (på tysk). Media Control. Henta 5. mars 2015.
- ↑ ロイ・オービソン-リリース-ORICON STYLE-ミュージック «Highest position and charting weeks of Mystery Girl by Roy Orbison» Check
|url=value (hjelp). oricon.co.jp (på japansk). Oricon Style. Henta 5. mars 2015. - ↑ «charts.org.nz — Roy Orbison - Mystery Girl». Recording Industry Association of New Zealand. Arkivert frå originalen 5. november 2012. Henta 5. mars 2015.
- ↑ «norwegiancharts.com Roy Orbison - Mystery Girl». VG-lista. Henta 5. mars 2015.
- ↑ «swedishcharts.com Roy Orbison - Mystery Girl» (på svensk). Sverigetopplistan. Henta 5. mars 2015.
- ↑ «Roy Orbison - Mystery Girl — hitparade.ch» (på tysk). Henta 5. mars 2015.
- ↑ «Chart Stats — Roy Orbison — Mystery Girl». UK Album Chart. Henta 5. mars 2015.
- ↑ Allmusic - Mystery Girl > Charts & Awards > Billboard Album
- ↑ «ARIA Charts - End of Year Charts - Top 50 Album 1989». aria.com.au. Australian Recording Industry Association. Henta 5. mars 2015.
- ↑ «Austriancharts.at — Jahreshitparade 1989» (på tysk). Hung Medien. Henta 5. mars 2015.
- ↑ «RPM Top 100 Album of 1989». RPM. 23. desember 1989. Henta 5. mars 2015.
- ↑ «Dutch charts jaaroverzichten 1989» (ASP) (på nederlandsk). Henta 1. mai 2014.
- ↑ «Hitparade.ch — Schweizer Jahreshitparade 1989». Swiss Music Charts (på tysk). Hung Medien. Henta 5. mars 2015.
- ↑ «Complete UK Year-End Album Charts». Arkivert frå originalen 11. januar 2012. Henta 29. april 2014.
- ↑ «The Billboard 200 - Year-end: 1989». Arkivert frå originalen 21. juli 2012. Henta 5. mars 2015.
| Føregangar Ancient Heart Tanita Tikaram |
Toppen av VG-lista Roy Orbison 3 veker, veke 7–9, 1989 |
Etterfylgjar Solregn Åge Aleksandersen |