Pląsawica Sydenhama
Pląsawica Sydenhama (pląsawica mała, łac. chorea minor, ang. Sydenham's chorea, St. Vitus Dance – Taniec św. Wita) – choroba wieku dziecięcego, zwykle występująca w związku z infekcją paciorkowcową. Obecnie uważana jest za chorobę autoimmunologiczną, której podłożem jest produkcja krzyżowych przeciwciał reagujących z antygenami neuronów jądra ogoniastego i jądra niskowzgórzowego Luysa. Charakterystyczna jest dla obrazu gorączki reumatycznej i stanowi kryterium większe (według Jonesa) tej choroby. Jako pierwszy opisał ją w literaturze medycznej angielski lekarz Thomas Sydenham w XVII wieku.
| chorea minor | |
| Klasyfikacje | |
| ICD-10 |
I02 |
|---|---|
Objawy i przebieg
edytujPoczątek choroby jest skryty i powolny[1]. Występują ruchy pląsawicze, zaburzenia emocjonalne, natręctwa, przymus aktywności ruchowej i nadpobudliwość. Ruchy pląsawicze pojawiają się stosunkowo później niż reszta objawów. Choroba ustępuje samoistnie w ciągu kilku miesięcy, aczkolwiek może nawracać.
Leczenie
edytujLeczenie polega na leczeniu przyczyny – gorączki reumatycznej. Wspomagająco stosowane są leki uspokajające i wzmacniające. Rokowanie zazwyczaj jest dobre[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Witold S. Gumułka., Wojciech Rewerski, Encyklopedia zdrowia, wyd. 6, t. I, Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 1025, ISBN 83-01-11680-3.
Bibliografia
edytuj- Choroby układu nerwowego. Wojciech Kozubski, Paweł P. Liberski (red.). Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2004, s. 364-365. ISBN 83-200-2636-9.
Zobacz też
edytujLinki zewnętrzne
edytuj- Sydenham's chorea w bazie Who Named It (ang.)
