Cyprian (Sznitnikow)
Cyprian, imię świeckie Aleksiej Jakowlewicz Sznitnikow (ur. 4 stycznia?/16 stycznia 1879 w Ostaszkowie, zm. 27 kwietnia?/10 maja 1914 w Petersburgu) – rosyjski biskup prawosławny.
Aleksiej Sznitnikow | |
Biskup sierdobolski | |
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
16 stycznia 1879 |
Data i miejsce śmierci |
10 maja 1914 |
Miejsce pochówku | |
Biskup sierdobolski | |
Okres sprawowania |
1913-1914 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Śluby zakonne |
1903 |
Prezbiterat |
po 1903 |
Nominacja biskupia |
1913 |
Chirotonia biskupia |
10 marca 1913 |
Data konsekracji |
10 marca 1913 |
---|---|
Miejscowość | |
Miejsce | |
Konsekrator | |
Współkonsekratorzy |
Życiorys
edytujPochodził z rodziny mieszczańskiej. Ukończył seminarium duchowne w Twerze jako najlepszy absolwent w swoim roczniku. Następnie kontynuował naukę teologii na Petersburskiej Akademii Duchownej. Jako student III roku złożył wieczyste śluby mnisze z imieniem Cyprian, dyplom końcowy uzyskał w 1904, a jego dysertację końcową oceniono wyjątkowo wysoko, nadając mu od razu stopień magistra nauk teologicznych. Mnich Cyprian miał kontynuować pracę na uczelni, by zostać profesorem teologii, jednak w 1905 na własne życzenie zrezygnował z pracy akademickiej, by podjąć pracę misyjną w Karelii pod kierunkiem arcybiskupa fińskiego i wyborskiego Sergiusza[1].
Po zapoznaniu się z historią i kulturą Karelów hieromnich Cyprian przystąpił do pracy misyjnej, której było przerwanie procesów fennicyzacji i szerzenia się luteranizmu wśród Karelów. Utworzył Prawosławne Bractwo Karelskie św. Jerzego i sam został jego pierwszym przewodniczącym. W lutym 1908 został głównym synodalnym antyluterańskim misjonarzem (ros. синодальный карельский противолютеранский миссионер) eparchii archangielskiej, pietrozawodskiej i fińskiej. W 1909 otrzymał godność archimandryty. Odbył szereg podróży duszpasterskich po Karelii, otwierał rosyjskie szkoły dla Karelów[1].
W 1913 w ramach eparchii fińskiej i wyborskiej utworzony został wikariat serdobolski, którego zwierzchnik miał być odpowiedzialny za opiekę nad prawosławnymi Karelami w eparchiach fińskiej, archangielskiej i ołonieckiej. Archimandryta Cyprian otrzymał nominację na tę katedrę dzięki rekomendacji arcybiskupa fińskiego Sergiusza. Chirotonię biskupią przyjął 10 marca 1913 z rąk goszczącego w Rosji z okazji uroczystości 300 lat panowania Romanowów patriarchy antiocheńskiego Grzegorza IV, któremu asystowali hierarchowie rosyjscy[1].
Mimo słabego zdrowia biskup Cyprian kontynuował intensywną pracę duszpasterską, wielokrotnie wyjeżdżał do odległych karelskich wsi. W kwietniu 1914, w czasie wyjazdu do Petersburga, doznał silnego ataku nieleczonej wcześniej choroby jelit i po kilku tygodniach zmarł. Został pochowany na terenie Monasteru Wałaamskiego[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Киприан (Шнитников). [dostęp 2012-12-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-21)].