Józef Kłoczowski
Józef Adam Jan Kłoczowski herbu Rawicz (ur. w 1818 w Górze Kalwarii, zm. w 1870) – polski urzędnik zaboru rosyjskiego, burmistrz Piaseczna okresu powstania styczniowego (sprawował urząd w latach 1860–1864).
 Rawicz | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Ojciec |
Stanisław Kłoczowski |
| Matka |
Konstancja Piasecka |
| Żona |
Teodozja Kostecka |
| Dzieci |
Bronisława Sabina, Bolesław Mieczysław, Aleksandra Teodozja, Emilia Maria, Piotr Józef, Helena Agnieszka, Stanisław Tadeusz, Zofia |
Życiorys
edytujKłoczowski z żoną osiedlili się w Warce, gdzie jego teść, Franciszek Kostecki był burmistrzem. Mieszkali tam do 1860 roku[1]. Józef Kłoczowski pracował w Warce jako urzędnik. W 1860 roku otrzymał nominację na burmistrza Piaseczna i 15 września objął ten urząd. Sprawował go do 1864 roku.
Współpracował z powstańcami styczniowymi. Zimą 1863 roku do Piaseczna dotarł z Belgii duży transport karabinów przeznaczonych dla powstańców. Kłoczowski pozwolił na ukrycie ich w magistracie i w swoim mieszkaniu. W tym samym czasie do Piaseczna wszedł kilkusetosobowy oddział Kozaków. Burmistrz był zmuszony zaprosić dowództwo oddziału na śniadanie. Wyjaśnił, że w skrzyniach jest sprzęt do remontu biura[2][3].
Józef Kłoczowski był powstańczym naczelnikiem powiatu (wiadomość nie potwierdzona)[3]. Jednocześnie, pełniąc obowiązki burmistrza, pisał banalne sprawozdania (o powszechnie znanych wydarzeniach) dla swoich carskich zwierzchników lub biorąc w obronę mieszkańców miasta przed represjami[4][5]. Według opowiadań Eugeniusza Kłoczowskiego opublikowanych w „Drugich szkicach z dziejów Piaseczna i okolic"[2] w pewnym momencie powstania Józef Kłoczowski skierował oddział Rosjan wprost na zasadzkę, ponieśli oni duże straty[3], więc wpadli jak szatani do Piaseczna, aby powiesić zdrajcę – burmistrza. Wyszarpano go z biura, podprowadzono do latarni, żołnierze ruszyli szukać jakiejś linki czy lejców. (...) oto ze wszystkich sklepików i kramów, ze wszystkich warsztatów rzemieślniczych, z domów piaseczyńskiej biedoty runął na rynek tłum, wcale nie bojący się knutów i kolb.(...) Piaseczanie nie dali powiesić swojego burmistrza[2].
Został jednak uwięziony w warszawskiej Cytadeli. Przebywał tam około 8–10 miesięcy, umarł w roku 1870, prawdopodobnie na skutek katowania w więzieniu. Po powstaniu Piaseczno straciło prawa miejskie, odzyskało je dopiero w 1916 roku.
Życie rodzinne
edytujJózef Kłoczowski był synem Stanisława i Konstancji z domu Piaseckiej. Miał brata Juliana Henryka. Ożenił się z Teodozją (Dosią) Kostecką (1818–1858) herbu Leszczyc, córką Franciszka Kosteckiego. Mieli 8 dzieci, były to:
- Bronisława Sabina Franciszka (1841–1916),
- Bolesław Mieczysław Hipolit (1843–1885), w maju 1862 roku skazany na wywóz do Orenburga za udział w manifestacjach w Warszawie (wrócił do Polski w 1863 roku)[6],
- Aleksandra Teodozja (Olesia) (1845–),
- Emilia Maria (Emilka) (1847–),
- Piotr Józef (1850–1920), ojciec Eugeniusza Kłoczowskiego i dziad m.in. Jerzego i Jana Andrzeja Kłoczowskich
- Helena Agnieszka Konstancja (1852–),
- Stanisław Tadeusz (~1855–1914),
- Zofia (~1855–)[7].
Upamiętnienie
edytuj17 czerwca 2009 roku uchwałą nr 1054/XXXVI/2009 Rady Miejskiej w Piasecznie nadano nazwę „Trakt im. Józefa Kłoczowskiego” drodze we wsi Żabieniec w gminie Piaseczno: fragmentowi ciągu komunikacyjnego łączącego Piaseczno z Żabieńcem (ulice Świętojańska w Piasecznie i ul. Rybacka w Żabieńcu) na odcinku do rzeki Jeziorki do zbiegu ulic Rybackiej i Łąkowej w Żabieńcu[3].
Przypisy
edytuj- ↑ Kostecki 1996 ↓, s. 134.
- ↑ a b c Joanna Grela: Powstanie styczniowe w Piasecznie. [dostęp 2015-02-03].
- ↑ a b c d Uchwała nr 1054/XXXVI/2009 Rady Miejskiej w Piasecznie z dnia 17 czerwca 2009 r. w sprawie nadania nazwy "Trakt im. Józefa Kłoczowskiego" drodze położonej we wsi Żabieniec w Gminie Piaseczno. 2009-08-04. [dostęp 2015-02-03].
- ↑ Kostecki 1996 ↓, s. 215–217.
- ↑ Borkowska 1973 ↓, s. 409–420.
- ↑ Kostecki 1996 ↓, s. 170.
- ↑ Profil Józefa Kłoczowskiego na stronie Wielkiej genealogii Marka Minakowskiego. [dostęp 2015-02-03].
Bibliografia
edytuj- Jadwiga Borkowska: Raporty, protokoły i korespondencja burmistrza miasta Piaseczna dotyczące wypadków powstania styczniowego. W: Studia i materiały do historii Piaseczna i powiatu piaseczyńskiego. Warszawa: Mazowiecki Ośodek Badan Naukowych, 1973, s. 409–422, seria: Prace Mazowieckiego Ośrodka Badań Naukowych.
- Wincenty Kostecki: Wincentego Kosteckiego listy z Elsnerowa 1854–1864. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo VEDA, 1996. ISBN 83-85584-46-3.