Manuel Prado Ugarteche

Prezydent Peru

Manuel Carlos Prado Ugarteche (ur. 21 kwietnia 1889, zm. 15 sierpnia 1967) – peruwiański polityk, bankier. Prezydent Peru w latach 1939–1945 i 1956–1962.

Manuel Carlos Prado Ugarteche
Ilustracja
Manuel Carlos Prado Ugarteche
Data i miejsce urodzenia

21 kwietnia 1889
Lima

Data i miejsce śmierci

15 sierpnia 1967
Paryż

Prezydent Peru
Okres

od 8 grudnia 1939
do 28 lipca 1945

Przynależność polityczna

Movimiento Democrático Peruano

Poprzednik

Óscar Benavides

Następca

José Bustamante

Okres

od 28 lipca 1956
do 18 lipca 1962

Poprzednik

Manuel Odría

Następca

Ricardo Pérez Godoy

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Słońca Peru Wielki Mistrz Orderu Zasługi za Wybitną Służbę (Peru) Mistrz Orderu Ayacucho (Peru) Łańcuch Orderu Izabeli Katolickiej (Hiszpania) Krzyż Wielki Orderu św. Jakuba od Miecza (Portugalia) Krzyż Wielki Klasy Specjalnej Orderu Zasługi RFN Order Zasługi Republiki Włoskiej I Klasy z Wielkim Łańcuchem (1951-2001)

Życiorys

edytuj

Urodził się w Limie. Był synem prezydenta Peru Mariano Ignacio Prado i Magdalena Ugarteche. Jego bratem był żeglarz Leoncio Prado Gutiérrez – peruwiański bohater narodowy. Miał jeszcze 3 braci: prawnika Mariano, biznesmena i polityka Javiera oraz polityka Jorge. Studiował na Uniwersytecie Świętego Marka i Colegio de la Inmaculada.

Jako młody oficer, Prado był głównym inicjatorem zamachu stanu w 1914, który obalił prezydenta Guillermo Billinghursta. W 1915 został wybrany do Rady Miejskiej w Limie zasiadał w resorcie administracji nadzorowanym przez burmistrza Pedro de Osma. Objął stanowisko inspektora robót budowlanych i nadzorował plany odnowy miasta.

W 1934 został prezesem Banku Centralnego Peru. Manuel Prado miał poglądy konserwatywne jednak podczas wyborów w 1939 otrzymał poparcie ze strony lewicowych partii. Prado ogłosił, że głównymi celami jego prezydentury będzie ogłoszenie amnestii na wyroki więźniów politycznych i zakończenie delegalizacji partii politycznych. W 1942 podpisał tzw. „Protokół z Rio de Janeiro”, który miał kończyć konflikt z Ekwadorem.

 
Prezydent Prado w trakcie spotkania z królową Holandii Julianną, 1960

Podczas jego drugiej prezydentury w latach 1956–1962 zapowiedział prawne uznanie i zalegalizowanie działalności centrolewicowej partii Amerykański Rewolucyjny Sojusz Ludowy. Tak też się stało. Umożliwiło to powrót z emigracji jednego z czołowych polityków tej formacji politycznej – Víctora Haya de la Torre.

W polityce zagranicznej za swój największy sukces Prado uznał to, że w czasie sprawowania funkcji prezydenta w 1942 jako pierwszy z południowoamerykańskich szefów państw doprowadził do zerwania stosunków z państwami Osi i powiększenia współpracy ze Stanami Zjednoczonymi. Podczas II wojny światowej Peru przez większy czas zachowało neutralność. 1 sierpnia 1962 Prado opuścił kraj, wyjechał do Francji i osiedlił się w Paryżu.

Był dwukrotnie żonaty. Jego pierwsza żoną – w latach 1914–1958 – była Henrietta Garland Higginson, a drugą – od 1958 do jego śmierci – Clorinda Málaga Bravo. Miał jednego syna – Mariano Ignacio Prado i córkę Rosę.

Zmarł w 1967 w Paryżu. Jego ciało zostało przewiezione do Peru i złożone na cmentarzu cmentarzu księdza Maestro w Limie.

Manuel Prado Ugarteche opublikował kilka prac naukowych na temat rachunku różniczkowego i całkowego oraz hydrostatyki.

Bibliografia

edytuj