Prawo Lavoisiera-Laplace’a
prawo w termochemii określające relację pomiędzy efektem cieplnym reakcji i reakcji do niej odwrotnej
(Przekierowano z Prawo Lavoisiera-Laplace'a)
Prawo Lavoisiera-Laplace’a – prawo sformułowane w 1780 roku przez Antoine’a Lavoisiera i Pierre’a Simona de Laplace’a stwierdzające, że:
- Efekt cieplny (entalpia) reakcji rozkładu danej substancji do składników prostych ma taką samą wartość jak reakcja do niej odwrotna (tworzenia substancji z tych składników), ale przeciwny znak.
Dotyczy to przypadków reakcji syntezy i analizy[1]:
- SO
2
(g) → S
(g) + O
2
(g) ΔH = +70,9 kcal - S
(g) + O
2
(g) → SO
2
(g) ΔH = −70,9 kcal
jednak może być uogólnione również na inne reakcje[2][3]:
- C
2H
5OH + 3O
2 → 2CO
2 + 3H
2O ΔH = −1366,95 kJ - 2CO
2 + 3H
2O → C
2H
5OH + 3O
2 ΔH = +1366,95 kJ
Oznacza to, że bezwzględne wartości ciepła rozkładu i ciepła tworzenia związku są sobie równe. Doświadczalne zweryfikowanie tego prawa stanowi potwierdzenie słuszności pierwszej zasady termodynamiki[1][2].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b A. Murty Kanury: Introduction to Combustion Phenomena. New York: Gordon and Breach, 1975, s. 349–350, seria: Combustion Science and Technology, t. 2. ISBN 0-677-02690-0. OCLC 1857871.
- ↑ a b Stanisław Bursa: Chemia fizyczna. Wyd. 2. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1979. ISBN 83-01-00152-6.
- ↑ Gurdeep Raj: Advanced Physical Chemistry. Wyd. 35. Krishna Prakashan Media, 2009. ISBN 81-87224-09-6. [dostęp 2015-09-02].