Szwadrony śmierci (film)

Szwadrony śmierci, Gott mit uns (wł. Dio è con noi) – włosko-jugosłowiański film wojenny z 1970 roku.

Szwadrony śmierci
Gott mit uns
Gatunek

wojenny

Rok produkcji

1969

Data premiery

9 września 1970
wrzesień 1971 (Polska)

Kraj produkcji

Włochy
Jugosławia

Język

włoski, niemiecki

Czas trwania

113 minut

Reżyseria

Giuliano Montaldo

Scenariusz

Andrea Barbato, Ottavio Jemma, Lucio Battistrada, Giuliano Montaldo

Główne role

Franco Nero
Larry Aubrey
Richard Johnson
Helmuth Schneider
Bud Spencer

Muzyka

Ennio Morricone

Zdjęcia

Silvano Ippoliti

Scenografia

Željko Senečić

Kostiumy

Maja Galasso

Montaż

Franco Fraticelli

Produkcja

Silvio Clementelli

Wytwórnia

Clesi Cinematografica
Jadran Film

Dystrybucja

Euro International Films

Film oparty jest na prawdziwej historii dwóch niemieckich marynarzy, Bruno Dorfera i Rainera Becka, którzy zostali straceni za dezercję 13 maja 1945 po tym, jak zostali uznani za winnych tchórzostwa przez innych jeńców wojennych. Wyrok wykonali jeńcy niemieccy pod kontrolą kanadyjską, za zezwoleniem komendy obozu jenieckiego[1].

Polska premiera odbyła się we wrześniu 1971 roku w podwójnym pokazie z dokumentem O szarańczy inaczej (1969) produkcji WFO. Film był dystrybuowany z polskim dubbingiem w reżyserii Jerzego Twardowskiego[2].

Fabuła

edytuj

Dwóch niemieckich dezerterów z marynarki wojennej, chorąży – Grauber (Franco Nero) i kapral – Schultz (Larry Aubrey) zostali internowani przez armię kanadyjską wiosną 1945 roku. Podczas internowania w kanadyjskim obozie jenieckim, w którym pułkownik von Bleicher był starszym wśród jeńców. Bohaterowie jako dezerterzy poddani zostali formalnemu sądowi wojskowemu, zorganizowanemu przez von Bleichera. Po procesie, skazani na śmierć mają zostać straceni w „piątym dniu pokoju”. Von Bleicher wywiera nacisk na kapitana Millera, komendanta kanadyjskiego obozu, aby zezwolił na wykonanie egzekucji. Prosi o broń i amunicję, aby wykonać wyrok i otrzymuje to. Wyrok wykonano.

Obsada

edytuj
Rola Aktor Głos Polski dubbing[3]
chorąży Bruno Grauber Franco Nero Sergio Graziani Roman Wilhelmi
kapral Rainer Schultz Larry Aubrey Massimo Turci Lechosław Herz
kapitan Henry Miller Richard Johnson Giuseppe Rinaldi Witold Kałuski
pułkownik von Bleicher Helmuth Schneider Pino Locchi Janusz Bylczyński
kapral Jelinek Bud Spencer Glauco Onorato Zbigniew Kryński
porucznik George Romney Relja Bašić Michele Gammino Ryszard Bacciarelli
generał Snow Michael Goodliffe Bruno Persa Tadeusz Cygler
sierżant Trevor Enrico Osterman Oreste Lionello Marian Glinka
Gleason Emilio Delle Piane Carlo Alighiero Henryk Łapiński
kapitan Werner Oswaldo Ruggeri Romano Malaspina Jerzy Molga
Dick T.P. McKenna brak danych brak danych
Mark McDonald Graham Armitage Kazimierz Wróblewski
major Brandt Demeter Bitenc Alessandro Sperlì Saturnin Żórawski
sierżant Malley Renato Romano Sergio Tedesco Jerzy Tkaczyk
kapitan Bosch Sven Lasta brak danych Czesław Byszewski
podporucznik Vaschel Torello Angeli Ryszard Gołębiowski
Moller Zlatko Madunić Olgierd Jacewicz
spiker radiowy Romano Ghini brak danych

Przypisy

edytuj
  1. Chris Madsen. Victims of Circumstance: the Execution of German Deserters by Surrendered German Troops Under Canadian Control in Amsterdam, maj 1945.. „Laurier Centre for Military Strategic and Disarmament Studies”. 2 (1), 2012-02-04. [dostęp 2020-05-13]. (ang.). 
  2. Idziemy do kina. „Film”. 33, s. 15, 1971-08-15. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe. 
  3. Zbigniew Dolny: Rok 1971. Polski-dubbing.pl, 2013-08-29. [dostęp 2024-10-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-10-04)]. (pol.).

Linki zewnętrzne

edytuj