Jeżeli
c
1
,
…
,
c
k
,
d
1
,
…
,
d
k
>
0
,
{\displaystyle c_{1},\dots ,c_{k},d_{1},\dots ,d_{k}>0,}
to
c
1
+
…
+
c
k
d
1
+
…
+
d
k
{\displaystyle {\frac {c_{1}+\ldots +c_{k}}{d_{1}+\ldots +d_{k}}}}
jest kombinacją wypukłą liczb
c
1
d
1
,
…
,
c
k
d
k
.
{\displaystyle {\frac {c_{1}}{d_{1}}},\dots ,{\frac {c_{k}}{d_{k}}}.}
Dowód
c
1
+
…
+
c
k
d
1
+
…
+
d
k
=
c
1
d
1
⋅
d
1
d
1
+
d
2
+
…
+
d
k
+
c
2
d
2
⋅
d
2
d
1
+
d
2
+
…
+
d
k
+
…
+
c
k
d
k
⋅
d
k
d
1
+
d
2
+
…
+
d
k
.
{\displaystyle {\frac {c_{1}+\ldots +c_{k}}{d_{1}+\ldots +d_{k}}}={\frac {c_{1}}{d_{1}}}\cdot {\frac {d_{1}}{d_{1}+d_{2}+\ldots +d_{k}}}+{\frac {c_{2}}{d_{2}}}\cdot {\frac {d_{2}}{d_{1}+d_{2}+\ldots +d_{k}}}+\ldots +{\frac {c_{k}}{d_{k}}}\cdot {\frac {d_{k}}{d_{1}+d_{2}+\ldots +d_{k}}}.}
Teza Lematu wynika z tego, że
d
i
d
1
+
d
2
+
…
+
d
k
⩾
0
{\displaystyle {\frac {d_{i}}{d_{1}+d_{2}+\ldots +d_{k}}}\geqslant 0}
oraz
∑
i
=
1
k
d
i
d
1
+
d
2
+
…
+
d
k
=
1.
{\displaystyle \sum _{i=1}^{k}{\frac {d_{i}}{d_{1}+d_{2}+\ldots +d_{k}}}=1.}
Załóżmy, że ciąg
(
b
n
−
b
n
−
1
a
n
−
a
n
−
1
)
n
∈
N
{\displaystyle \left({\frac {b_{n}-b_{n-1}}{a_{n}-a_{n-1}}}\right)_{n\in \mathbb {N} }}
jest zbieżny do pewnej liczby
g
∈
R
.
{\displaystyle g\in \mathbb {R} .}
Niech
ε
>
0.
{\displaystyle \varepsilon >0.}
Wówczas istnieje liczba
N
∈
N
{\displaystyle N\in \mathbb {N} }
taka, że
g
−
ε
<
b
i
−
b
i
−
1
a
i
−
a
i
−
1
<
g
+
ε
{\displaystyle g-\varepsilon <{\frac {b_{i}-b_{i-1}}{a_{i}-a_{i-1}}}<g+\varepsilon }
dla
i
>
N
.
{\displaystyle i>N.}
Ustalmy
n
>
N
.
{\displaystyle n>N.}
Na podstawie lematu dla
c
i
=
b
i
−
b
i
−
1
{\displaystyle c_{i}=b_{i}-b_{i-1}}
i
d
i
=
a
i
−
a
i
−
1
{\displaystyle d_{i}=a_{i}-a_{i-1}}
otrzymujemy, że
c
N
+
1
+
…
+
c
n
d
N
+
1
+
…
+
d
n
=
b
N
+
1
−
b
N
+
b
N
+
2
−
b
N
+
1
+
…
+
b
n
−
b
n
−
1
a
N
+
1
−
a
N
+
a
N
+
2
−
a
N
+
1
+
…
+
a
n
−
a
n
−
1
=
b
n
−
b
N
a
n
−
a
N
{\displaystyle {\frac {c_{N+1}+\ldots +c_{n}}{d_{N+1}+\ldots +d_{n}}}={\frac {b_{N+1}-b_{N}+b_{N+2}-b_{N+1}+\ldots +b_{n}-b_{n-1}}{a_{N+1}-a_{N}+a_{N+2}-a_{N+1}+\ldots +a_{n}-a_{n-1}}}={\frac {b_{n}-b_{N}}{a_{n}-a_{N}}}}
jest kombinacją wypukłą liczb
c
i
d
i
=
b
i
−
b
i
−
1
a
i
−
a
i
−
1
{\displaystyle {\frac {c_{i}}{d_{i}}}={\frac {b_{i}-b_{i-1}}{a_{i}-a_{i-1}}}}
dla
i
=
N
+
1
,
N
+
2
,
…
,
n
.
{\displaystyle i=N+1,N+2,\dots ,n.}
Zatem
g
−
ε
<
b
n
−
b
N
a
n
−
a
N
<
g
+
ε
.
{\displaystyle g-\varepsilon <{\frac {b_{n}-b_{N}}{a_{n}-a_{N}}}<g+\varepsilon .}
Stąd, oczywiście, otrzymujemy
|
b
n
−
b
N
a
n
−
a
N
−
g
|
<
ε
{\displaystyle \left|{\frac {b_{n}-b_{N}}{a_{n}-a_{N}}}-g\right|<\varepsilon }
dla
n
>
N
.
{\displaystyle n>N.}
Dalej mamy
b
n
a
n
−
g
=
b
N
a
n
+
b
n
−
b
N
a
n
−
g
=
b
N
a
n
+
a
n
−
a
N
a
n
⋅
b
n
−
b
N
a
n
−
a
N
−
g
=
b
N
a
n
−
a
N
a
n
⋅
g
+
a
n
−
a
N
a
n
(
b
n
−
b
N
a
n
−
a
N
−
g
)
.
{\displaystyle {\frac {b_{n}}{a_{n}}}-g={\frac {b_{N}}{a_{n}}}+{\frac {b_{n}-b_{N}}{a_{n}}}-g={\frac {b_{N}}{a_{n}}}+{\frac {a_{n}-a_{N}}{a_{n}}}\cdot {\frac {b_{n}-b_{N}}{a_{n}-a_{N}}}-g={\frac {b_{N}}{a_{n}}}-{\frac {a_{N}}{a_{n}}}\cdot g+{\frac {a_{n}-a_{N}}{a_{n}}}\left({\frac {b_{n}-b_{N}}{a_{n}-a_{N}}}-g\right).}
Zatem z faktu, że
0
⩽
a
n
−
a
N
a
n
⩽
1
,
{\displaystyle 0\leqslant {\frac {a_{n}-a_{N}}{a_{n}}}\leqslant 1,}
otrzymujemy
|
b
n
a
n
−
g
|
⩽
|
b
N
a
n
|
+
|
a
N
a
n
⋅
g
|
+
|
b
n
−
b
N
a
n
−
a
N
−
g
|
.
{\displaystyle \left|{\frac {b_{n}}{a_{n}}}-g\right|\leqslant \left|{\frac {b_{N}}{a_{n}}}\right|+\left|{\frac {a_{N}}{a_{n}}}\cdot g\right|+\left|{\frac {b_{n}-b_{N}}{a_{n}-a_{N}}}-g\right|.}
Z uwagi na to, że
b
N
a
n
→
0
,
{\displaystyle {\frac {b_{N}}{a_{n}}}\to 0,}
a
N
a
n
→
0
{\displaystyle {\frac {a_{N}}{a_{n}}}\to 0}
znajdziemy liczbę
N
′
⩾
N
{\displaystyle N'\geqslant N}
taką, że
|
b
N
a
n
|
+
|
a
N
a
n
⋅
g
|
<
ε
{\displaystyle \left|{\frac {b_{N}}{a_{n}}}\right|+\left|{\frac {a_{N}}{a_{n}}}\cdot g\right|<\varepsilon }
dla
n
>
N
′
⩾
N
.
{\displaystyle n>N'\geqslant N.}
Czyli
|
b
n
a
n
−
g
|
<
2
ε
{\displaystyle \left|{\frac {b_{n}}{a_{n}}}-g\right|<2\varepsilon }
dla każdego
n
>
N
′
,
{\displaystyle n>N',}
co daje tezę.
Przypadek granicy niewłaściwej
edytuj
Załóżmy teraz, że ciąg
(
b
n
−
b
n
−
1
a
n
−
a
n
−
1
)
n
∈
N
{\displaystyle \left({\frac {b_{n}-b_{n-1}}{a_{n}-a_{n-1}}}\right)_{n\in \mathbb {N} }}
ma granicę niewłaściwą. Wystarczy rozważyć przypadek, gdy
lim
n
→
∞
b
n
−
b
n
−
1
a
n
−
a
n
−
1
=
∞
.
{\displaystyle \lim _{n\to \infty }{\frac {b_{n}-b_{n-1}}{a_{n}-a_{n-1}}}=\infty .}
Jeśli granica jest równa
−
∞
,
{\displaystyle -\infty ,}
dowód przebiega analogicznie.
Zauważmy, że
lim
n
→
∞
b
n
−
b
n
−
1
a
n
−
a
n
−
1
=
∞
{\displaystyle \lim _{n\to \infty }{\frac {b_{n}-b_{n-1}}{a_{n}-a_{n-1}}}=\infty }
implikuje
lim
n
→
∞
a
n
−
a
n
−
1
b
n
−
b
n
−
1
=
0.
{\displaystyle \lim _{n\to \infty }{\frac {a_{n}-a_{n-1}}{b_{n}-b_{n-1}}}=0.}
Pokażemy, że
lim
n
→
∞
b
n
=
∞
{\displaystyle \lim _{n\to \infty }b_{n}=\infty }
oraz
(
b
n
)
{\displaystyle (b_{n})}
jest rosnący. Wówczas na mocy udowodnionego Przypadku I otrzymamy, że
lim
n
→
∞
a
n
b
n
=
0.
{\displaystyle \lim _{n\to \infty }{\frac {a_{n}}{b_{n}}}=0.}
To wobec założenia
lim
n
→
∞
a
n
=
∞
{\displaystyle \lim _{n\to \infty }a_{n}=\infty }
oznaczać będzie, że
a
n
b
n
>
0
{\displaystyle {\frac {a_{n}}{b_{n}}}>0}
dla dostatecznie dużych
n
,
{\displaystyle n,}
a w konsekwencji
lim
n
→
∞
b
n
a
n
=
∞
.
{\displaystyle \lim _{n\to \infty }{\frac {b_{n}}{a_{n}}}=\infty .}
Z faktu
lim
n
→
∞
b
n
−
b
n
−
1
a
n
−
a
n
−
1
=
∞
{\displaystyle \lim _{n\to \infty }{\frac {b_{n}-b_{n-1}}{a_{n}-a_{n-1}}}=\infty }
wynika istnienie liczby
N
{\displaystyle N}
takiej, że
b
n
−
b
n
−
1
a
n
−
a
n
−
1
>
1
{\displaystyle {\frac {b_{n}-b_{n-1}}{a_{n}-a_{n-1}}}>1}
dla każdego
n
⩾
N
.
{\displaystyle n\geqslant N.}
Wówczas
b
n
−
b
n
−
1
>
a
n
−
a
n
−
1
>
0
{\displaystyle b_{n}-b_{n-1}>a_{n}-a_{n-1}>0}
dla
n
⩾
N
.
{\displaystyle n\geqslant N.}
Gdzie ostatnia nierówność wynika z założenia o monotoniczności
(
a
n
)
{\displaystyle (a_{n})}
. Mamy
b
n
−
b
n
−
1
>
0
{\displaystyle b_{n}-b_{n-1}>0}
, czyli
(
b
n
)
{\displaystyle (b_{n})}
jest rosnący.
Dodając powyższe nierówności dla
n
=
N
,
N
+
1
,
N
+
2
,
…
,
N
+
k
,
{\displaystyle n=N,N+1,N+2,\dots ,N+k,}
otrzymujemy
b
N
+
k
−
b
N
+
k
−
1
+
b
N
+
k
−
1
−
b
N
+
k
−
2
+
…
+
b
N
−
b
N
−
1
>
a
N
+
k
−
a
N
+
k
−
1
+
a
N
+
k
−
1
−
a
N
+
k
−
2
+
…
+
a
N
−
a
N
−
1
.
{\displaystyle b_{N+k}-b_{N+k-1}+b_{N+k-1}-b_{N+k-2}+\ldots +b_{N}-b_{N-1}>a_{N+k}-a_{N+k-1}+a_{N+k-1}-a_{N+k-2}+\ldots +a_{N}-a_{N-1}.}
Po uproszczeniu obu stron uzyskujemy
b
N
+
k
−
b
N
−
1
>
a
N
+
k
−
a
N
−
1
.
{\textstyle b_{N+k}-b_{N-1}>a_{N+k}-a_{N-1}.}
Stąd dla dowolnego
k
=
1
,
2
,
…
{\displaystyle k=1,2,\dots }
prawdziwa jest nierówność:
b
N
+
k
>
a
N
+
k
−
a
N
−
1
+
b
N
−
1
.
{\displaystyle b_{N+k}>a_{N+k}-a_{N-1}+b_{N-1}.}
Ponieważ
lim
k
→
∞
(
a
N
+
k
−
a
N
−
1
+
b
N
−
1
)
=
∞
,
{\displaystyle \lim _{k\to \infty }(a_{N+k}-a_{N-1}+b_{N-1})=\infty ,}
to
lim
n
→
∞
b
n
=
∞
,
{\displaystyle \lim _{n\to \infty }b_{n}=\infty ,}
co kończy dowód.
Twierdzenie Cauchy’ego o zbieżności ciągu średnich arytmetycznych
edytuj
Jeśli ciąg
(
x
n
)
n
∈
N
{\displaystyle (x_{n})_{n\in \mathbb {N} }}
jest zbieżny (do granicy skończonej lub nieskończonej), to ciąg średnich arytmetycznych pierwszych
n
{\displaystyle n}
wyrazów
(
x
1
+
x
2
+
…
+
x
n
n
)
n
∈
N
{\displaystyle \left({\frac {x_{1}+x_{2}+\ldots +x_{n}}{n}}\right)_{n\in \mathbb {N} }}
jest zbieżny do tej samej granicy, symbolicznie[4] :
lim
n
→
∞
x
1
+
x
2
+
…
+
x
n
n
=
lim
n
→
∞
x
n
.
{\displaystyle \lim _{n\to \infty }{\frac {x_{1}+x_{2}+\ldots +x_{n}}{n}}=\lim _{n\to \infty }x_{n}.}
Powyższa równość granic ma związek z sumowalnością metodą Cesàro ; dokładniej jeśli szereg jest zbieżny, to jest także sumowalny metodą Cesàro i obie te wartości są równe. Pokazuje to, że sumowalność metodą Cesàro jest uogólnieniem sumowalności metodą klasyczną.
Dowód : zdefiniujmy
a
n
=
n
{\displaystyle a_{n}=n}
i
b
n
=
x
1
+
x
2
+
…
+
x
n
.
{\displaystyle b_{n}=x_{1}+x_{2}+\ldots +x_{n}.}
Zauważmy, że
a
n
−
a
n
−
1
=
1
{\displaystyle a_{n}-a_{n-1}=1}
oraz
b
n
−
b
n
−
1
=
x
n
.
{\displaystyle b_{n}-b_{n-1}=x_{n}.}
Zatem
lim
n
→
∞
b
n
−
b
n
−
1
a
n
−
a
n
−
1
=
lim
n
→
∞
x
n
,
{\displaystyle \lim _{n\to \infty }{\frac {b_{n}-b_{n-1}}{a_{n}-a_{n-1}}}=\lim _{n\to \infty }x_{n},}
więc na mocy twierdzenia Stolza otrzymujemy, że
lim
n
→
∞
x
1
+
x
2
+
…
+
x
n
n
=
lim
n
→
∞
b
n
a
n
=
lim
n
→
∞
b
n
−
b
n
−
1
a
n
−
a
n
−
1
=
lim
n
→
∞
x
n
.
{\displaystyle \lim _{n\to \infty }{\frac {x_{1}+x_{2}+\ldots +x_{n}}{n}}=\lim _{n\to \infty }{\frac {b_{n}}{a_{n}}}=\lim _{n\to \infty }{\frac {b_{n}-b_{n-1}}{a_{n}-a_{n-1}}}=\lim _{n\to \infty }x_{n}.}
Sumy potęg kolejnych liczb naturalnych
edytuj
Ustalmy
k
∈
N
.
{\displaystyle k\in \mathbb {N} .}
Niech
a
n
=
n
k
+
1
,
b
n
=
1
k
+
2
k
+
…
+
n
k
,
n
∈
N
.
{\displaystyle a_{n}=n^{k+1},b_{n}=1^{k}+2^{k}+\ldots +n^{k},n\in \mathbb {N} .}
Rozważmy ciąg:
(
c
n
)
n
∈
N
=
(
b
n
a
n
)
n
∈
N
.
{\displaystyle (c_{n})_{n\in \mathbb {N} }=\left({\frac {b_{n}}{a_{n}}}\right)_{n\in \mathbb {N} }.}
Zauważmy, że
a
n
→
n
→
∞
∞
{\displaystyle a_{n}{\xrightarrow[{n\to \infty }]{}}\infty }
oraz
b
n
→
n
→
∞
∞
.
{\displaystyle b_{n}{\xrightarrow[{n\to \infty }]{}}\infty .}
Aby obliczyć granicę ciągu
(
c
n
)
n
∈
N
,
{\displaystyle (c_{n})_{n\in \mathbb {N} },}
skorzystamy z twierdzenia Stolza. Obliczamy:
(
b
n
−
b
n
−
1
a
n
−
a
n
−
1
)
=
n
k
n
k
+
1
−
(
n
−
1
)
k
+
1
=
n
k
n
k
+
1
−
(
n
k
+
1
−
(
k
+
1
)
n
k
+
…
)
=
n
k
(
k
+
1
)
n
k
+
…
→
n
→
∞
1
k
+
1
.
{\displaystyle {\begin{aligned}\left({\frac {b_{n}-b_{n-1}}{a_{n}-a_{n-1}}}\right)&={\frac {n^{k}}{n^{k+1}-(n-1)^{k+1}}}\\&={\frac {n^{k}}{n^{k+1}-(n^{k+1}-(k+1)n^{k}+\ldots )}}\\&={\frac {n^{k}}{(k+1)n^{k}+\ldots }}\ \ {\xrightarrow[{n\to \infty }]{}}\ \ {\frac {1}{k+1}}.\end{aligned}}}
Wobec tego[5] [3] :
lim
n
→
∞
c
n
=
lim
n
→
∞
(
b
n
a
n
)
=
lim
n
→
∞
(
b
n
−
b
n
−
1
a
n
−
a
n
−
1
)
=
1
k
+
1
.
{\displaystyle \lim _{n\to \infty }c_{n}=\lim _{n\to \infty }\left({\frac {b_{n}}{a_{n}}}\right)=\lim _{n\to \infty }\left({\frac {b_{n}-b_{n-1}}{a_{n}-a_{n-1}}}\right)={\frac {1}{k+1}}.}