Twierdzenie Stolza

twierdzenie o granicach niektórych ciągów liczb rzeczywistych

Twierdzenie Stolza, twierdzenie Stolza-Cesàro[potrzebny przypis] – twierdzenie analizy matematycznej o zbieżności pewnych ciągów liczb rzeczywistych. Nazwa pochodzi od nazwisk matematyków Ottona Stolza i Ernesta Cesàro[potrzebny przypis], choć szczególny przypadek udowodnił wcześniej Augustin Louis Cauchy[1].

Twierdzenie to jest odpowiednikiem reguły de l’Hospitala, która opisuje podobne symbole nieoznaczone dla granic funkcji[2].

Twierdzenie

edytuj

Niech   będą ciągami liczb rzeczywistych, przy czym:

  • ciąg   jest rosnący i rozbieżny do nieskończoności  
  • istnieje granica – skończona lub nie – ciągu  

Wówczas[1][3]:

 

Równość zachodzi także, gdy   zbiegają do zera, a   jest ściśle monotoniczny[2].

Dowód

edytuj

Jeżeli      to   jest kombinacją wypukłą liczb  

Dowód

 

Teza Lematu wynika z tego, że   oraz  

Przypadek zbieżności

edytuj

Załóżmy, że ciąg   jest zbieżny do pewnej liczby   Niech   Wówczas istnieje liczba   taka, że

 

dla   Ustalmy   Na podstawie lematu dla   i   otrzymujemy, że

 

jest kombinacją wypukłą liczb   dla   Zatem

 

Stąd, oczywiście, otrzymujemy

 

dla   Dalej mamy

 

Zatem z faktu, że   otrzymujemy

 

Z uwagi na to, że     znajdziemy liczbę   taką, że   dla   Czyli

 

dla każdego   co daje tezę.

Przypadek granicy niewłaściwej

edytuj

Załóżmy teraz, że ciąg   ma granicę niewłaściwą. Wystarczy rozważyć przypadek, gdy   Jeśli granica jest równa   dowód przebiega analogicznie.

Zauważmy, że   implikuje   Pokażemy, że   oraz   jest rosnący. Wówczas na mocy udowodnionego Przypadku I otrzymamy, że   To wobec założenia   oznaczać będzie, że   dla dostatecznie dużych   a w konsekwencji  

Z faktu   wynika istnienie liczby   takiej, że

 

dla każdego   Wówczas

  dla  

Gdzie ostatnia nierówność wynika z założenia o monotoniczności  . Mamy  , czyli   jest rosnący.

Dodając powyższe nierówności dla   otrzymujemy

 

Po uproszczeniu obu stron uzyskujemy

 

Stąd dla dowolnego   prawdziwa jest nierówność:

 

Ponieważ   to   co kończy dowód.

Przykłady

edytuj

Twierdzenie Cauchy’ego o zbieżności ciągu średnich arytmetycznych

edytuj

Jeśli ciąg   jest zbieżny (do granicy skończonej lub nieskończonej), to ciąg średnich arytmetycznych pierwszych   wyrazów   jest zbieżny do tej samej granicy, symbolicznie[4]:

 

Powyższa równość granic ma związek z sumowalnością metodą Cesàro; dokładniej jeśli szereg jest zbieżny, to jest także sumowalny metodą Cesàro i obie te wartości są równe. Pokazuje to, że sumowalność metodą Cesàro jest uogólnieniem sumowalności metodą klasyczną.

Dowód: zdefiniujmy   i   Zauważmy, że   oraz   Zatem   więc na mocy twierdzenia Stolza otrzymujemy, że

 

Sumy potęg kolejnych liczb naturalnych

edytuj

Ustalmy   Niech   Rozważmy ciąg:

 

Zauważmy, że   oraz  

Aby obliczyć granicę ciągu   skorzystamy z twierdzenia Stolza. Obliczamy:

 

Wobec tego[5][3]:

 

Twierdzenie Stolza nie daje się odwrócić, tzn. ze zbieżności ciągu   nie wynika zbieżność ciągu  [6]. Pokazuje to przykład:

Niech   i   dla   Wówczas   oraz   Zatem   Z drugiej strony
  i  
To pokazuje, że ciąg   nie jest zbieżny[potrzebny przypis].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj