Operacja Paukenschlag: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja nieprzejrzana]

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Aktualna wersja na dzień 20:13, 27 mar 2022

Ten artykuł od 2020-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Paukenschlag – kryptonim niemieckiej ofensywy U-Bootów, która rozpoczęła się 13 stycznia 1942 roku.

Historia

Miała ona sparaliżować aliancką żeglugę handlową na przybrzeżnych akwenach USA. Głównym zamysłem było utrudnienie wysyłania sprzętu wojennego do Wielkiej Brytanii. W pierwszym miesiącu operacji w działaniach bojowych wzięło udział 11 U-Bootów (m.in. U-66, U-85, U-109, U-123, U-125, U-130), zatapiając okręty o łącznej pojemności ponad 150 tys. BRT.

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
+{{Dopracować|źródła=2020-04}}
-'''Paukenschlag''' ([[niem.]] bicie w bęben) – kryptonim niemieckiej ofensywy [[U-Boot|U-bootów]], która rozpoczęła się [[13 stycznia]] [[1942]] roku.
+[[Plik:Allied tanker torpedoed.jpg|thumb|„Dixie Arrow” storpedowany przez [[U-71 (1940)|U-71]]]]
+'''Paukenschlag''' – kryptonim niemieckiej ofensywy [[U-Boot]]ów, która rozpoczęła się 13 stycznia 1942 roku.
+== Historia ==
-Miała ona sparaliżować amerykańską marynarkę handlową w strefie przybrzeżnej [[Stany Zjednoczone|USA]]. Głównym zamysłem było utrudnienie wysyłania sprzętu wojennego do [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]]. W pierwszym miesiącu operacji w działaniach bojowych wzięło udział 11 U-Bootów (m.in. [[U-66 (1941)|U-66]], [[U-85 (1941)|U-85]], [[U-109]], [[U-123 (1940)|U-123]], [[U-125 (1941)|U-125]], [[U-130]]), zatapiając okręty o łącznej wyporności ponad 150 tys. ton. Amerykanie okazali się początkowo niefrasobliwi. Ich okręty pływały w nocy oświetlone, nie stosowano ciszy radiowej.
+Miała ona sparaliżować [[alianci (II wojna światowa)|aliancką]] żeglugę handlową na przybrzeżnych akwenach [[Stany Zjednoczone|USA]]. Głównym zamysłem było utrudnienie wysyłania sprzętu wojennego do [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]]. W pierwszym miesiącu operacji w działaniach bojowych wzięło udział 11 U-Bootów (m.in. [[U-66 (1941)|U-66]], [[U-85 (1941)|U-85]], [[U-109 (1940)|U-109]], [[U-123 (1940)|U-123]], [[U-125 (1941)|U-125]], [[U-130 (1941)|U-130]]), zatapiając okręty o łącznej pojemności ponad 150 tys. [[tona rejestrowa brutto|BRT]].
+{{Niemieckie okręty podwodne IIWŚ}}
-{{II wojna światowa stub}}
-[[Kategoria:II wojna światowa]]
-[[Kategoria:Niemieckie okręty podwodne]]
-[[de:Unternehmen Paukenschlag]]
+{{SORTUJ:Paukenschlag, Operacja}}
+[[Kategoria:Bitwa o Atlantyk]]
-[[en:Second Happy Time]]
+[[Kategoria:Niemieckie okręty podwodne z okresu II wojny światowej]]
-[[he:המערכה באוקיינוס האטלנטי (1939 - 1945) - מבצע "הקשה"]]
+[[Kategoria:Operacje Osi w II wojnie światowej]]
-[[nl:Operatie Paukenschlag]]