Alexander Bruce (minister): Różnice pomiędzy wersjami

Alexander Bruce
Alexander Hugh Bruce
	; Lord Balfour of Burleigh
Data i miejsce urodzenia	13 stycznia 1849 ; Kennet
Data i miejsce śmierci	6 lipca 1921 ; Londyn
Rodzice	Robert Bruce
Małżeństwo	Katherine Eliza Gordon
Dzieci	George
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Aktualna wersja na dzień 22:31, 25 gru 2023

Alexander Hugh Bruce (ur. 13 stycznia 1849 w Kennet w hrabstwie Clackmannanshire, zm. 6 lipca 1921 w Londynie) – brytyjski polityk, członek Partii Konserwatywnej, minister w rządach lorda Salisbury’ego i Arthura Balfoura.

Życiorys

Był synem Roberta Bruce’a, konserwatywnego deputowanego z Clackmannan. Wykształcenie odebrał w Eton College oraz w Oriel College na Uniwersytecie Oksfordzkim. Jego ojciec zmarł w 1864 r. Cztery lata później Izba Lordów uznała jego pretenje do parowskiego tytułu lorda Balfour of Burleigh, skonfiskowanego w 1715 r. za udział Roberta Balfoura, 5. lorda, w powstaniu 15. roku. W 1869 r. Alexander otrzymał przywrócony tytuł i jako 6. lord Balfour of Burleigh zasiadł w ławach Izby Lordów.

W 1876 r. poślubił lady Katherine Elizę Gordon (1852–1931), córkę George’a Hamiltona-Gordona, 5. hrabiego Aberdeen, i Mary Baillie, córki George’a Baillie. W tym samym roku został wybrany parem-reprezentantem Szkocji. W 1882 r. został komisarzem ds. edukacji w Szkocji. W 1887 r. został Lordem-in-Waiting. Następnie został parlamentarnym sekretarzem przy Zarządzie Handlu. Urząd ten sprawował do porażki konserwatystów w wyborach 1892 r. W kolejnych latach przewodniczył London Water Supply Commission.

Po powrocie Partii Konserwatywnej do władzy w 1895 r. lord Balfour został ministrem ds. Szkocji. W 1901 r. otrzymał Order Ostu. Zrezygnował w 1903 r. w wyniku sporu wewnątrz koalicji rządzącej na tle polityki gospodarczej. Następnie został gubernatorem Banku Szkocji. W 1908 r. objął funkcję Lord Warden of the Stannaries oraz został członkiem Rady Księcia Walii. W 1911 r. otrzymał Krzyż Wielki Orderu św. Michała i św. Jerzego.

Lord Balfour był w latach 1896–1899 rektorem Uniwersytetu Edynburskiego, a 1900 r. został wybrany kanclerzem Uniwersytet St Andrews. Był nim aż do swojej śmierci w 1921 r. Został pochowany w Clackmannan. Tytuł parowski odziedziczył jego syn, George.

Bibliografia

David Torrance, The Scottish Secretaries, Birlinn, 2006

Linki zewnętrzne

thepeerage.com

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
+{{Biogram infobox
-[[Plik:6thLordBalfourOfBurleigh.jpg|thumb|Lord Balfour of Burleigh]]
+ |imię i nazwisko           = Alexander Bruce
-'''Alexander Hugh Bruce, 6. lord Balfour of Burleigh''' [[Order Ostu|KT]], [[Order św. Michała i św. Jerzego|GCMG]], [[Królewski Order Wiktoriański|GCVO]] (ur. [[13 stycznia]] [[1849]] w [[Kennet (Szkocja)|Kennet]] w hrabstwie Clackmannanshire, zm. [[6 lipca]] [[1921]] w [[Londyn]]ie) – [[Wielka Brytania|brytyjski]] polityk, członek [[Partia Konserwatywna (Wielka Brytania)|Partii Konserwatywnej]], minister w rządach [[Robert Gascoyne-Cecil (3. markiz Salisbury)|lorda Salisbury’ego]] i [[Arthur Balfour|Arthura Balfoura]].
+ |imię i nazwisko org       = Alexander Hugh Bruce
+ |grafika                   = 6thLordBalfourOfBurleigh.jpg
+ |opis grafiki              = Lord Balfour of Burleigh
+ |alt grafiki               =
+ |data urodzenia            = 13 stycznia 1849
+ |miejsce urodzenia         = [[Kennet (Szkocja)|Kennet]]
+ |data śmierci              = 6 lipca 1921
+ |miejsce śmierci           = [[Londyn]]
+ |rodzice                   = [[Robert Bruce (MP)|Robert Bruce]]
+ |małżeństwo                = Katherine Eliza Gordon
+ |dzieci                    = [[George Bruce, 7. lord Balfour of Burleigh|George]]
+ |odznaczenia               = {{order|OO}} {{order|OŚMŚJ|KK}} {{order|RVO}}
+ |commons                   =
+}}
+'''Alexander Hugh Bruce''' (ur. [[13 stycznia]] [[1849]] w [[Kennet (Szkocja)|Kennet]] w hrabstwie [[Clackmannanshire]], zm. [[6 lipca]] [[1921]] w [[Londyn]]ie) – [[Wielka Brytania|brytyjski]] polityk, członek [[Partia Konserwatywna (Wielka Brytania)|Partii Konserwatywnej]], minister w rządach [[Robert Gascoyne-Cecil (3. markiz Salisbury)|lorda Salisbury’ego]] i [[Arthur Balfour|Arthura Balfoura]].
+== Życiorys ==
-Był synem [[Robert Bruce (MP)|Roberta Bruce]], konserwatywnego deputowanego z [[Okręg wyborczy Clackmannan|Clackmannan]]. Wykształcenie odebrał w [[Eton College]] oraz w [[Oriel College w Oksfordzie|Oriel College]] na [[Uniwersytet Oksfordzki|Uniwersytecie Oksfordzkim]]. Jego ojciec zmarł w [[1864]] r. [[1868|Cztery lata później]] [[Izba Lordów]] uznała jego pretenje do parowskiego tytułu lorda Balfour of Burleigh, skonfiskowanego w [[1715]] r. za udział [[Robert Balfour, 5. lord Balfour of Burleigh|Roberta Balfoura, 5. lorda]], w [[Powstania szkockie|powstaniu 15. roku]]. W [[1869]] r. Alexander otrzymał przywrócony tytuł i jako 6. lord Balfour of Burleigh zasiadł w ławach Izby Lordów.
+Był synem [[Robert Bruce (parlamentarzysta)|Roberta Bruce’a]], konserwatywnego deputowanego z [[Okręg wyborczy Clackmannan|Clackmannan]]. Wykształcenie odebrał w [[Eton College]] oraz w [[Oriel College w Oksfordzie|Oriel College]] na [[Uniwersytet Oksfordzki|Uniwersytecie Oksfordzkim]]. Jego ojciec zmarł w 1864 r. Cztery lata później [[Izba Lordów]] uznała jego pretenje do parowskiego tytułu lorda Balfour of Burleigh, skonfiskowanego w 1715 r. za udział [[Robert Balfour, 5. lord Balfour of Burleigh|Roberta Balfoura, 5. lorda]], w [[Powstania szkockie|powstaniu 15. roku]]. W 1869 r. Alexander otrzymał przywrócony tytuł i jako 6. lord Balfour of Burleigh zasiadł w ławach Izby Lordów.
-W [[1876]] r. poślubił lady Katherine Elizę Gordon ([[1852]]-[[1931]]), córkę [[George Hamilton-Gordon, 5. hrabia Aberdeen|George’a Hamiltona-Gordona, 5. hrabiego Aberdeen]], i Mary Baillie, córki George’a Baillie. W tym samym roku został wybrany parem-reprezentantem [[Szkocja|Szkocji]]. W [[1882]] r. został komisarzem ds. edukacji w Szkocji. W [[1887]] r. został Lordem-in-Waiting. Następnie został parlamentarnym sekretarzem przy Zarządzie Handlu. Urząd ten sprawował do porażki konserwatystów w wyborach [[1892]] r. W kolejnych latach przewodniczył London Water Supply Commission.
+W 1876 r. poślubił lady Katherine Elizę Gordon (1852–1931), córkę [[George Hamilton-Gordon (5. hrabia Aberdeen)|George’a Hamiltona-Gordona, 5. hrabiego Aberdeen]], i Mary Baillie, córki George’a Baillie. W tym samym roku został wybrany parem-reprezentantem [[Szkocja|Szkocji]]. W 1882 r. został komisarzem ds. edukacji w Szkocji. W 1887 r. został Lordem-in-Waiting. Następnie został parlamentarnym sekretarzem przy Zarządzie Handlu. Urząd ten sprawował do porażki konserwatystów w wyborach 1892 r. W kolejnych latach przewodniczył London Water Supply Commission.
-Po powrocie Partii Konserwatywnej do władzy w [[1895]] r. lord Balfour został ministrem ds. Szkocji. W [[1901]] r. otrzymał [[Order Ostu]]. Zrezygnował w [[1903]] r. w wyniku sporu wewnątrz koalicji rządzącej na tle polityki gospodarczej. Następnie został gubernatorem Banku Szkocji. W [[1908]] r. objął funkcję ''Lord Warden of the Stannaries'' oraz został członkiem Rady Księcia Walii. W [[1911]] r. otrzymał Krzyż Wielki [[Order św. Michała i św. Jerzego|Orderu św. Michała i św. Jerzego]].
+Po powrocie Partii Konserwatywnej do władzy w 1895 r. lord Balfour został ministrem ds. Szkocji. W 1901 r. otrzymał [[Order Ostu]]. Zrezygnował w 1903 r. w wyniku sporu wewnątrz koalicji rządzącej na tle [[Polityka gospodarcza|polityki gospodarczej]]. Następnie został gubernatorem Banku Szkocji. W 1908 r. objął funkcję ''Lord Warden of the Stannaries'' oraz został członkiem Rady Księcia [[Walia|Walii]]. W 1911 r. otrzymał Krzyż Wielki [[Order św. Michała i św. Jerzego|Orderu św. Michała i św. Jerzego]].
-Lord Balfour był w latach [[1896]]-[[1899]] rektorem [[Uniwersytet Edynburski|Uniwersytetu Edynburskiego]], a [[1900]] r. został wybrany kanclerzem Uniwersytet St Andrews. Był nim aż do swojej śmierci w [[1921]] r. Został pochowany w [[Clackmannan]]. Tytuł parowski odziedziczył jego syn, [[George Bruce, 7. lord Balfour of Burleigh|George]].
+Lord Balfour był w latach 1896–1899 rektorem [[Uniwersytet Edynburski|Uniwersytetu Edynburskiego]], a 1900 r. został wybrany kanclerzem Uniwersytet St Andrews. Był nim aż do swojej śmierci w 1921 r. Został pochowany w [[Clackmannan]]. Tytuł parowski odziedziczył jego syn, [[George Bruce, 7. lord Balfour of Burleigh|George]].
 == Bibliografia ==
@@ Linia 16: / Linia 32: @@
 * [http://www.thepeerage.com/p2473.htm#i24722 thepeerage.com]
-{{Władca
- |poprzednik = [[Robert Balfour, 5. lord Balfour of Burleigh]]
- |funkcja    = [[Lord Balfour of Burleigh]]
- |lata       = [[1869]]-[[1921]]
- |następca   = [[George Bruce, 7. lord Balfour of Burleigh]]
-}}
 {{Ministrowie ds. Szkocji}}
 {{Trzeci gabinet lorda Salisbury’ego}}
 {{Gabinet Arthura Balfoura}}
+{{Kontrola autorytatywna}}
 {{SORTUJ:Bruce, Alexander}}
@@ Linia 34: / Linia 45: @@
 [[Kategoria:Urodzeni w 1849]]
 [[Kategoria:Zmarli w 1921]]
+[[Kategoria:Politycy Partii Konserwatywnej (Wielka Brytania)]]
+[[Kategoria:Absolwenci Eton College]]
+[[Kategoria:Absolwenci Uniwersytetu Oksfordzkiego]]

W dniu powstania	Lord Salisbury Aretas Akers-Douglas Lord Ashbourne Arthur Balfour Lord Balfour of Burleigh Lord Cadogan Joseph Chamberlain Henry Chaplin Lord Cross Książę Devonshire George Goschen Lord Halsbury George Hamilton Michael Hicks-Beach Lord James of Hereford Lord Lansdowne Walter Long Matthew Ridley Charles Ritchie
Późniejsi członkowie gabinetu	Gerald Balfour St John Brodrick Robert Hanbury Lord Selborne

W dniu powstania	Arthur Balfour Aretas Akers-Douglas Lord Ashbourne Gerald Balfour Lord Balfour of Burleigh St John Brodrick Austen Chamberlain Joseph Chamberlain Książę Devonshire Lord Halsbury George Hamilton Robert Hanbury Lord Lansdowne Lord Londonderry Walter Long Charles Ritchie Lord Selborne William Walrond Lord Windsor George Wyndham
Późniejsi członkowie gabinetu	Hugh Arnold-Forster Lord Cawdor Ailwyn Fellowes Alfred Lyttelton Andrew Murray Lord Onslow Lord Salisbury