Szymon Syrski: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m źródła/przypisy #1Lib1ref #1Lib1RefCEE |
m dr. tech. |
||
(Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
Linia 3: | Linia 3: | ||
'''Szymon Adam Syrski''' (''Simeone Adamo de Syrski'', ur. [[24 października]] [[1824]] w [[Łubno (województwo podkarpackie)|Łubnie]]{{r|slownik521}}, zm. [[13 stycznia]] [[1882]] we [[Lwów|Lwowie]]{{r|slownik521}}) – [[Polska|polski]] [[zoologia|zoolog]], profesor zoologii [[Uniwersytet Lwowski|Uniwersytetu Lwowskiego]]. |
'''Szymon Adam Syrski''' (''Simeone Adamo de Syrski'', ur. [[24 października]] [[1824]] w [[Łubno (województwo podkarpackie)|Łubnie]]{{r|slownik521}}, zm. [[13 stycznia]] [[1882]] we [[Lwów|Lwowie]]{{r|slownik521}}) – [[Polska|polski]] [[zoologia|zoolog]], profesor zoologii [[Uniwersytet Lwowski|Uniwersytetu Lwowskiego]]. |
||
==Życiorys== |
== Życiorys == |
||
Syn Dominika Syrskiego<ref name="cs">[[Krzysztof Stopka]] (red.): ''Corpus studiosorum Universitatis Iagellonicae 1850/51-1917/18 : S-Ś''. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2014 {{ISBN|9788376384184}} s. 738</ref>. Uczęszczał do szkół w Jaśle, Przemyślu i do [[I Liceum Ogólnokształcące im. Bartłomieja Nowodworskiego w Krakowie|Gimnazjum św. Anny]] w [[Kraków|Krakowie]]. Maturę zdał 9 października 1853, następnie studiował medycynę na [[Uniwersytet Jagielloński|Uniwersytecie Jagiellońskim]] w latach 1853/54–1857/58<ref name="cs"/>. Przerwał studia na ostatnim roku chcąc zaciągnąć się do służby lekarskiej w Indiach. Został jednak urzędnikiem prowadzącym prace niwelacyjne z ramienia wileńskiego oddziału francuskiej spółki budowy kolei żelaznej. W |
Syn Dominika Syrskiego<ref name="cs">[[Krzysztof Stopka]] (red.): ''Corpus studiosorum Universitatis Iagellonicae 1850/51-1917/18 : S-Ś''. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2014 {{ISBN|9788376384184}} s. 738</ref>. Uczęszczał do szkół w Jaśle, Przemyślu i do [[I Liceum Ogólnokształcące im. Bartłomieja Nowodworskiego w Krakowie|Gimnazjum św. Anny]] w [[Kraków|Krakowie]]. Maturę zdał 9 października 1853, następnie studiował medycynę na [[Uniwersytet Jagielloński|Uniwersytecie Jagiellońskim]] w latach 1853/54–1857/58<ref name="cs"/>. Przerwał studia na ostatnim roku chcąc zaciągnąć się do służby lekarskiej w Indiach{{r|slownik521}}. Został jednak urzędnikiem prowadzącym prace niwelacyjne z ramienia wileńskiego oddziału francuskiej spółki budowy kolei żelaznej. W 1859 roku w Londynie, potem w Wiedniu, gdzie kontynuował studia medyczne{{r|slownik521}}. Uzupełniał studia z zoologii w Paryżu. W 1866 otrzymał stanowisko dyrektora Muzeum Historii Naturalnej w [[Triest|Trieście]]{{r|slownik521}}. Funkcję tę sprawował do 1875 roku. W 1875 powołany na katedrę zoologii Uniwersytetu Lwowskiego. Członek korespondent [[Galicyjskie Towarzystwo Gospodarskie|Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego]] (1873-1882)<ref>''Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok'' '''1873''', s. 519; '''1874''', s. 563; '''1875''', s. 567; '''1876''', s. 576; '''1877''', s. 552; '''1878''', s. 540; '''1879''', s. 536; '''1880''', s. 543; '''1881''', s. 559; '''1882''', s. 561;</ref>. |
||
Prawdopodobnie nie założył rodziny. Zmarł 13 stycznia 1882 roku we Lwowie. Pochowany został na [[Cmentarz Łyczakowski we Lwowie|Cmentarzu Łyczakowskim]]. |
Prawdopodobnie nie założył rodziny. Zmarł 13 stycznia 1882 roku we Lwowie. Pochowany został na [[Cmentarz Łyczakowski we Lwowie|Cmentarzu Łyczakowskim]]. |
||
Linia 25: | Linia 25: | ||
}} |
}} |
||
==Bibliografia== |
== Bibliografia == |
||
* [[Włodzimierz Kinastowski]]: „Syrski Szymon” W: [[Stanisław Feliksiak]] (red.): ''Słownik biologów polskich''. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1987 ss. 517–518 |
* [[Włodzimierz Kinastowski]]: „Syrski Szymon” W: [[Stanisław Feliksiak]] (red.): ''Słownik biologów polskich''. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1987 ss. 517–518 |
||
* Kinastowski W. ''Szymon Syrski (1829–1882)''. Wszechświat 10, ss. 253–255, 1972 |
* Kinastowski W. ''Szymon Syrski (1829–1882)''. Wszechświat 10, ss. 253–255, 1972 |
||
Linia 40: | Linia 40: | ||
[[Kategoria:Pochowani na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie]] |
[[Kategoria:Pochowani na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie]] |
||
[[kategoria:Polscy zoolodzy]] |
[[kategoria:Polscy zoolodzy]] |
||
[[Kategoria:Członkowie |
[[Kategoria:Członkowie korespondenci Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego]] |
||
[[Kategoria:Wykładowcy Uniwersytetu Lwowskiego]] |
[[Kategoria:Wykładowcy Uniwersytetu Lwowskiego]] |
||
[[kategoria:Zmarli w 1882]] |
[[kategoria:Zmarli w 1882]] |
Aktualna wersja na dzień 22:31, 16 mar 2024
Szymon Adam Syrski (Simeone Adamo de Syrski, ur. 24 października 1824 w Łubnie[1], zm. 13 stycznia 1882 we Lwowie[1]) – polski zoolog, profesor zoologii Uniwersytetu Lwowskiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Dominika Syrskiego[2]. Uczęszczał do szkół w Jaśle, Przemyślu i do Gimnazjum św. Anny w Krakowie. Maturę zdał 9 października 1853, następnie studiował medycynę na Uniwersytecie Jagiellońskim w latach 1853/54–1857/58[2]. Przerwał studia na ostatnim roku chcąc zaciągnąć się do służby lekarskiej w Indiach[1]. Został jednak urzędnikiem prowadzącym prace niwelacyjne z ramienia wileńskiego oddziału francuskiej spółki budowy kolei żelaznej. W 1859 roku w Londynie, potem w Wiedniu, gdzie kontynuował studia medyczne[1]. Uzupełniał studia z zoologii w Paryżu. W 1866 otrzymał stanowisko dyrektora Muzeum Historii Naturalnej w Trieście[1]. Funkcję tę sprawował do 1875 roku. W 1875 powołany na katedrę zoologii Uniwersytetu Lwowskiego. Członek korespondent Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego (1873-1882)[3].
Prawdopodobnie nie założył rodziny. Zmarł 13 stycznia 1882 roku we Lwowie. Pochowany został na Cmentarzu Łyczakowskim.
Dorobek naukowy
[edytuj | edytuj kod]W dorobku naukowym Syrskiego znajdują się prace z dziedziny anatomii porównawczej, opracowania fauny Azji Wschodniej. Był pierwszym który stwierdził u węgorzy rozdzielnopłciowość. Męskie narządy rozrodcze samców węgorzy bywały określane narządami Syrskiego. Odkrył też obupłciowość u strzępielowatych. Zajmował się popularyzacją nauk przyrodniczych i opracował szereg haseł przyrodniczych i medycznych do pierwszego wydania Encyklopedii Orgelbranda.
Wybrane prace
[edytuj | edytuj kod]- Sulle masse glutinose: osservate nei mesi di Gigno e Luglio 1872 nella parte settentrionale dell'Adriatico. Atti del museo civico di storia naturale di Trieste 6, ss. 14-17, 1874
- „Landwirtschaft, Wasserproduktion und die wichtigsten, zu diesen in näherer Beziehung stehenden mineralischen Erzeugnisse in China”. W: Fachmännische Berichte über die österreichisch-ungarische Expedition nach Siam, China und Japan. Stuttgart: J. Maier, 1872
- „Landwirtschaft in Japan” W: Fachmännische Berichte über die österreichisch-ungarische Expedition nach Siam, China und Japan. Stuttgart: J. Maier, 1872
- Über die Reproductions-Organe der Aale (Mit 2 Tafeln). Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften. Mathematisch-naturwissenschaftliche Klasse 69 (1), ss. 315-326, 1874
- Degli organi della riproduzione e della fecondazione dei pesci ed in ispecialità delle anguille. Bollettino della Società Adriatica di Scienze Naturali in Trieste 1/2, ss. 10-32, 1875
- Discorso sul compito della Società e sulla necessità ed utilità dello studio delle scienze naturali. Bollettino della Società Adriatica di Scienze Naturali in Trieste 1/2, ss. 3-10, 1875
- Wypadki poszukiwań odnoszących się do narządów rodnych ryb kostnoszkieletowych. Kosmos 1, ss. 417-455, 1876
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Stanisław Zieliński , Mały słownik pionierów polskich kolonialnych i morskich : podróżnicy, odkrywcy, zdobywcy, badacze, eksploratorzy, emigranci - pamiętnikarze, działacze i pisarze migracyjni, Warszawa: Inst. Wyd. Ligi Morskiej i Kolonialnej, 1933, s. 521 .
- ↑ a b Krzysztof Stopka (red.): Corpus studiosorum Universitatis Iagellonicae 1850/51-1917/18 : S-Ś. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2014 ISBN 978-83-7638-418-4 s. 738
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1873, s. 519; 1874, s. 563; 1875, s. 567; 1876, s. 576; 1877, s. 552; 1878, s. 540; 1879, s. 536; 1880, s. 543; 1881, s. 559; 1882, s. 561;
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Włodzimierz Kinastowski: „Syrski Szymon” W: Stanisław Feliksiak (red.): Słownik biologów polskich. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1987 ss. 517–518
- Kinastowski W. Szymon Syrski (1829–1882). Wszechświat 10, ss. 253–255, 1972
- Robert Towarnicki. Szymon Syrski mało znany zoolog polski w 90 rocznicę śmierci. Przegląd Zoologiczny 18 (1), ss. 7–24, 1974
- Agata Barzycka: „Syrski Szymon Adam (1829-1882)” w: Polski Słownik Biograficzny, T. 46, Warszawa-Kraków 2009-2010, z. 189
- Georg Pilleri: Simeone Adamo de Syrski, (1829-1882): il Museo civico di storia naturale Ferdinando Massimiliano, la Società adriatica di scienze naturali, la Stazione zoologica di Trieste. Hirnanatomischen Institute, 1980
- dr Szymon Syrski. Czas 13 (17 stycznia 1882)
- „Syrski, Szymon Adam von (1829–1882), Zoologe” W: Österreichisches Biographisches Lexikon 1815-1950, Bd. 14 (Lfg. 63, 2012), s. 96