Kurtyna (powieść)

Kurtyna (tytuł oryginalny Curtain), ostatnia powieść Agathy Christie z udziałem Herkulesa Poirot.

Książkę o ostatniej sprawie Herkulesa Poirota Agata Christie napisała (podobnie jak powieść o ostatniej sprawie panny Marple "Uśpione morderstwo") na początku II wojny światowej. Wydano ją w 1974, jak przedostatnią powieść pisarki. Ponieważ po napisaniu "Kurtyny" powstało jeszcze 18 powieści i liczne opowiadania z Poirotem, w książce znajdziemy wiele niezgodności czasowych (wydarzenia z "Kurtyny" i "Tajemniczej historii w Styles" dzieli 50 lat, jednak mówi się o nich, jakby się zdarzyły 20 lat wcześniej, a Hastings ma około sześćdziesiątki) i logicznych. Akcja toczy się zaledwie 2 lub trzy lata po wydarzeniach opisanych w książce "Słonie mają dobrą pamięć" (1972), ale słynny detektyw w ciągu tego krótkiego czasu z energicznego i sprawnego jeszcze w pełni człowieka, staje się zgrzybiałym starcem na wózku inwalidzkim, zdanym na opiekę służącego, wychudłym i pokręconym przez artretyzm, w peruce i ze sztucznymi wąsami.

Akcja toczy się w Styles St Mary, tej samej miejscowości, gdzie w 1916 roku rozgrywały się wydarzenia pierwszej wspólnej sprawy Poirota i kapitana Hastingsa ("Tajemnicza historia w Styles". Hastings po śmierci żony wraca z Argentyny do Anglii i na prośbę Poirota przybywa do Styles. W dawnym domu Cavendishów mieści się teraz pensjonat, którego gośćmi są między innymi naukowiec Franklin z chorobliwą kapryśną żoną i piękną asystentką Judith (najmłodszą córką Hastingsa). Wktótce Poirot wyznaje Hastingsowi, że ściągnął go do Styles nie z sentymentu, ale po to, by przyjaciel pomógł mu rozwiązać zagadkę kryminalną. W Styles przebywa groźny morderca "Iks", który stoi za pięcioma zbrodniami, o które obwiniono inne osoby. Iks pozornie nie miał nic wspólnego z ofiarami tych morderstw, ale Poirot jest przekonany, że to on jest winien. Sam zniedołężniały, prosi Hastingsa o pomoc, jednak nie chce mu wyjawić tożsamości "Iksa". Nakazuje mu czujnośc i baczne obserwowanie mieszkańców Styles. Wkrótce faktycznie dochodzi do nagłej śmierci - ginie Barbara Franklin, żona naukowca, otruta rzadką trucizną, którą jej mąż i Judith badali w laboratorium. Otruł ją mąż, zmęczony jej hipochondrią i skrycie zakochany w Judith? Zakochana w szefie Judith pozbyła się rywalki? Czy też, jak stwierdza raport koronera, poparty zeznaniami Poirota, Barbara Franklin popełniła samobójstwo? A może - jak pewnien jest Hastings - mordercą jest tajemniczy Iks? Wktótce ginie kolejna osoba, obserwator ptaków Norton, który prawdopodobnie zobaczył coś podejrzanego przez lornetkę. Został zastrzelony w swoim pokoju - zamkniętym na klucz schowany w kieszeni szlafroka ofiary... Nie rozwiązawszy swojej ostatniej zagadki, Poirot umiera na serce i zostaje pochowany w Styles. Hastings jest przekonany, że jego przyjaciel został pokonany przez tejemniczego Iksa. Kilka miesięcy później dostaje list Poirota z wyjaśnieniami. Okazuje się, że słynny detektyw po raz pierwszy osobiscie wymierzył mordercy sprawiedliwośc i popełnił zbrodnię doskonałą. Iksem był niepozorny Norton, który działał jak katalizator, popychając ludzi do morderstw. Namówił panią Franklin, by otruła męża (motywem była chęć wyjścia za mąż za bogatego wielbiciela z dawnych lat, sir Boyda Carringtona), jednak przez pomyłkę niedoszła morderczyni wypiła przeznaczoną dla niego zatrutą kawę. Drugie morderstwo było dziełem Poirota, który wcale nie był sparaliżowany.

Po wydaniu "Kurtyny", w prasie pojawiły się nekrologi Herkulesa Poirota, między innymi na pierwszej stronie "New York Timesa".