Konstytuanta: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
wikizacja, źródła/przypisy, drobne merytoryczne, drobne redakcyjne, Potrzebne źródło |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Konstytuanta''' – Grupa reprezentantów wybranych przez [[naród|suwerena]] (naród) do specjalnie przez siebie powołanego organu, któremu powierzone zostaje uchwalenie [[konstytucja|konstytucji]]. Mianem konstytuanty można również określić również parlament, który działając w szczególnym trybie może być podmiotem uchwalającym konstytucję np.: [[Zgromadzenie Narodowe w Polsce|Zgromadzenie Narodowe w Polsce]] w latach [[1992|1992]]-[[1997|1997]].<ref>Bogusław Banaszak "Prawo konstytucyjne" C.H. BECK Warszawa 2010</ref> |
|||
| ⚫ | |||
| ⚫ | Termin konstytuanta został również użyty jako nazwa własna Zgromadzenia Narodowego we [[Francja|Francji]], ogłoszonego przez 3 stan [[Stany Generalne (francuskie)|Stanów Generalnych]] (powołanych przez [[król]]a [[Ludwik XVI|Ludwika XVI Burbona]] w [[1789]] roku), przekształciło się w '''Konstytuantę''' (''Assemblée Nationale Constituante''). Zniosła ona podział społeczeństwa na stany i przyznała prawa polityczne obywatelom płacącym wysokie podatki ([[cenzus]] majątkowy). Została rozwiązana [[3 września]] [[1791]] roku, przedkładając królowi gotową Konstytucję. |
||
2. '''Konstytuanta''' – organ wybierany przez społeczeństwo w powszechnych, równych, bezpośrednich i proporcjonalnych wyborach. Organ ten opracowuje i uchwala projekt konstytucji. Konstytuanta sprawdza się w niektórych przypadkach, ponieważ odciąża parlament. Sposób ten był często stosowany dawniej, np. [[Norwegia]] (1814), [[Rosja]] (1918), [[Włochy]] (1947). |
|||
{{Przypisy}} |
|||
== Bibliografia == |
|||
[[Kategoria:Rewolucja francuska]] |
[[Kategoria:Rewolucja francuska]] |
||
Wersja z 09:12, 4 kwi 2011
Konstytuanta – Grupa reprezentantów wybranych przez suwerena (naród) do specjalnie przez siebie powołanego organu, któremu powierzone zostaje uchwalenie konstytucji. Mianem konstytuanty można również określić również parlament, który działając w szczególnym trybie może być podmiotem uchwalającym konstytucję np.: Zgromadzenie Narodowe w Polsce w latach 1992-1997.[1]
Termin konstytuanta został również użyty jako nazwa własna Zgromadzenia Narodowego we Francji, ogłoszonego przez 3 stan Stanów Generalnych (powołanych przez króla Ludwika XVI Burbona w 1789 roku), przekształciło się w Konstytuantę (Assemblée Nationale Constituante). Zniosła ona podział społeczeństwa na stany i przyznała prawa polityczne obywatelom płacącym wysokie podatki (cenzus majątkowy). Została rozwiązana 3 września 1791 roku, przedkładając królowi gotową Konstytucję.
- ↑ Bogusław Banaszak "Prawo konstytucyjne" C.H. BECK Warszawa 2010