Nathaniel Cartmell: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
→Bibliografia: usunięcie szablonów Szablon:bibliografia start i Szablon:bibliografia stop |
m r2.7.1) (Robot dodał pt:Nathaniel Cartmell |
||
| Linia 53: | Linia 53: | ||
[[ja:ネイト・カートメル]] |
[[ja:ネイト・カートメル]] |
||
[[no:Nathaniel Cartmell]] |
[[no:Nathaniel Cartmell]] |
||
[[pt:Nathaniel Cartmell]] |
|||
[[ru:Картмелл, Натаниэль]] |
[[ru:Картмелл, Натаниэль]] |
||
Wersja z 02:02, 25 lip 2012
| |||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |||||||||||||||||||
| Dyscypliny | |||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Nathaniel John "Nate" Cartmell (ur. 13 stycznia 1883 w hrabstwie Union w stanie Kentucky, zm. 23 sierpnia 1967 w Forest Hills w Queens w Nowym Jorku) – amerykański lekkoatleta sprinter, czterokrotny medalista olimpijski.
Na igrzyskach olimpijskich w 1904 w Saint Louis Cartmell zdobył dwa srebrne medale w biegu na 100 m i biegu na 200 m. Oba razy przegrał ze swym rodakiem Archiem Hahnem, a wyprzedził innego Amerykanina Williama Hogensona. Startował także w biegu na 60 m, ale odpadł w repasażu. Między 1906 a 1908 trzykrotnie zdobywał akademickie mistrzostwo Stanów Zjednoczonych (IC4A) zarówno na 100 jardów, jak i na 220 jardów[1]. Nie zdobył jednak nigdy mistrzostwa USA (AAU)[2].
Na igrzyskach olimpijskich w 1908 w Londynie Cartmell zajął 3 miejsce na 200 m oraz 4. miejsce na 100 m, a także zwyciężył w sztafecie olimpijskiej, która składała się z biegów na odcinkach o długości kolejno 200 m + 200 m + 400 m + 800 m. Był to jedyny przypadek rozegrania tej konkurencji na igrzyskach olimpijskich. Zwycięska sztafeta amerykańska biegła w składzie William Hamilton, Nathaniel Cartmell, John Taylor i Mel Sheppard.
W 1909 Cartmell zwyciężył w mistrzostwach Wielkiej Brytanii (AAA) na 220 jardów oraz zajął 2. miejsce na 100 jardów za mistrzem olimpijskim Reggie Walkerem ze Związku Południowej Afryki[3]. W sezonie 1909 przeszedł na zawodowstwo. Był zawodowym rekordzistą świata na 220 jardów w tym roku (21,5 s)[4]. Zakończył karierę biegacza w 1912 i poświęcił się pracy trenera.
Od 1909 trenował drużynę lekkoatletyczną University of North Carolina, a od 1910 także drużynę koszykarską tej uczelni. Przez cztery lata prowadził zespół koszykówki do 1914 osiągając 26 zwycięstw przy 23 porażkach[5]. Odszedł po wykryciu, że nielegalnie grał hazardowo w kości z zawodowymi graczami[6].
Cartmell nosił przydomek Bloody Neck (Krwawy kark), podobno od używanego przez niego angielskiego przekleństwa bloody ("cholerny") albo też ze względu na fakt, że w dzieciństwie wskutek wypadku stracił dwa i pół palca prawej ręki[5].
- ↑ GBRAthletics: IC4A Championships (1876-1942). [dostęp 31 grudnia 2009]. (ang.).
- ↑ GBRAthletics: United States Championships (Men 1876-1942). [dostęp 31 grudnia 2009]. (ang.).
- ↑ GBRAthletics: British Athletic Championships 1876-1914). [dostęp 31 grudnia 2009]. (ang.).
- ↑ Biografia Cartmella na stronie sports-reference.com. [dostęp 31 grudnia 2009]. (ang.).
- ↑ a b Ken Rappoport: Tales from the Tar Heel Locker Room. Champaign: Sports Publishing L.L.C., 2005, s. 3-4. ISBN 1-59670-006-8. [dostęp 31 grudnia 2009]. (ang.).
- ↑ Adam Powell: University of North Carolina Basketball. Charleston: Arcadia Publishing, 2005, s. 11. ISBN 0-7385-4150-8. [dostęp 31 grudnia 2009]. (ang.).
Bibliografia
- Adam Powell: University of North Carolina Basketball. Charleston: Arcadia Publishing, 2005, s. 11. ISBN 0-7385-4150-8. [dostęp 31 grudnia 2009]. (ang.).
- Ken Rappoport: Tales from the Tar Heel Locker Room. Champaign: Sports Publishing L.L.C., 2005, s. 3-4. ISBN 1-59670-006-8. [dostęp 31 grudnia 2009]. (ang.).
- Biografia Cartmella na stronie sports-reference.com. [dostęp 31 grudnia 2009]. (ang.).