Przejdź do zawartości

Arkadiusz Lisiecki: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Mathiasrex (dyskusja | edycje)
kat., drobne merytoryczne
drobne redakcyjne
Linia 44: Linia 44:
Wykształcenie otrzymał w Paryżu i Rzymie, egzamin maturalny złożył w 1901 w [[Liceum Ogólnokształcące św. Marii Magdaleny w Poznaniu|Gimnazjum św. Marii Magdaleny w Poznaniu]].
Wykształcenie otrzymał w Paryżu i Rzymie, egzamin maturalny złożył w 1901 w [[Liceum Ogólnokształcące św. Marii Magdaleny w Poznaniu|Gimnazjum św. Marii Magdaleny w Poznaniu]].


[[sakrament święceń|Święcenia kapłańskie]] przyjął 17 grudnia 1904. Po święceniach objął placówkę jako wikariusz w [[Ostrów Wielkopolski|Ostrowie]]. Był członkiem [[Liga Narodowa|Ligi Narodowej]] przed [[1905]] rokiem<ref>Stanisław Kozicki, Historia Ligi Narodowej (okres 1887-1907), Londyn 1964, s. 577</ref>. Był czynnym członkiem [[Towarzystwo Czytelni Ludowych|Towarzystwa Czytelni Ludowych]], od 1907 – redaktorem kwartalnika „[[Czytelnia Ludowa]]”, od 1910 – pisma Związku Katolickich Towarzystw Robotników Polskich „[[Robotnik (gazeta)|Robotnik]]”. W 1910 został członkiem kapituły kolegiackiej św. Marii Magdaleny. Pełnił liczne odpowiedzialne funkcje kościelne i społeczne: redaktor miesięcznika „[[Stowarzyszenie (gazeta)|Stowarzyszenie]]”, członek redakcji „[[Przewodnik Katolicki|Przewodnika Katolickiego]]”. W lipcu 1916 został proboszczem w [[Bnin (Kórnik)|Bninie]] pod Poznaniem. W 1918 zaangażował się w życie polityczne, biorąc udział w rozmowach z [[Józef Piłsudski|Józefem Piłsudskim]] i [[Ignacy Daszyński|Ignacym Daszyńskim]] na temat tworzenia rządu polskiego. Został wybrany na delegata powiatu śremskiego do Polskiego Sejmu Dzielnicowego i na członka [[Naczelna Rada Ludowa|Naczelnej Rady Ludowej]] w Poznaniu. l października 1924 podjął obowiązki profesora [[teologia moralna|teologii moralnej]] i [[prawo kanoniczne|prawa kanonicznego]] w [[Prymasowskie Wyższe Seminarium Duchowne w Gnieźnie|seminarium duchownym w Gnieźnie]].
[[sakrament święceń|Święcenia kapłańskie]] przyjął 17 grudnia 1904. Po święceniach objął placówkę jako wikariusz w [[Ostrów Wielkopolski|Ostrowie]]. Przed 1905 był członkiem [[Liga Narodowa|Ligi Narodowej]]<ref><ref>[[Stanisław Kozicki (polityk)|S. Kozicki]], ''Historia Ligi Narodowej (okres 1887–1907)'', Londyn 1964, s. 577</ref>. Był czynnym członkiem [[Towarzystwo Czytelni Ludowych|Towarzystwa Czytelni Ludowych]], od 1907 – redaktorem kwartalnika „[[Czytelnia Ludowa]]”, od 1910 – pisma Związku Katolickich Towarzystw Robotników Polskich „[[Robotnik (gazeta)|Robotnik]]”. W 1910 został członkiem kapituły kolegiackiej św. Marii Magdaleny. Pełnił liczne odpowiedzialne funkcje kościelne i społeczne: redaktor miesięcznika „[[Stowarzyszenie (gazeta)|Stowarzyszenie]]”, członek redakcji „[[Przewodnik Katolicki|Przewodnika Katolickiego]]”. W lipcu 1916 został proboszczem w [[Bnin (Kórnik)|Bninie]] pod Poznaniem. W 1918 zaangażował się w życie polityczne, biorąc udział w rozmowach z [[Józef Piłsudski|Józefem Piłsudskim]] i [[Ignacy Daszyński|Ignacym Daszyńskim]] na temat tworzenia rządu polskiego. Został wybrany na delegata powiatu śremskiego do Polskiego Sejmu Dzielnicowego i na członka [[Naczelna Rada Ludowa|Naczelnej Rady Ludowej]] w Poznaniu. l października 1924 podjął obowiązki profesora [[teologia moralna|teologii moralnej]] i [[prawo kanoniczne|prawa kanonicznego]] w [[Prymasowskie Wyższe Seminarium Duchowne w Gnieźnie|seminarium duchownym w Gnieźnie]].


Po odejściu biskupa [[August Hlond|Augusta Hlonda]] na stolicę prymasowską został mianowany przez papieża [[Pius XI|Piusa XI]] 24 czerwca 1926 [[biskup diecezjalny|biskupem diecezjalnym]] [[archidiecezja katowicka|diecezji katowickiej]]. [[sakra|Konsekrację]] otrzymał z rąk prymasa Augusta Hlonda 24 października 1926, a 30 października objął rządy w diecezji. Za dewizę swej posługi biskupiej przyjął słowa „''Ut unum sint''” (''Aby wszyscy byli jedno'').
Po odejściu biskupa [[August Hlond|Augusta Hlonda]] na stolicę prymasowską został mianowany przez papieża [[Pius XI|Piusa XI]] 24 czerwca 1926 [[biskup diecezjalny|biskupem diecezjalnym]] [[archidiecezja katowicka|diecezji katowickiej]]. [[sakra|Konsekrację]] otrzymał z rąk prymasa Augusta Hlonda 24 października 1926, a 30 października objął rządy w diecezji. Za dewizę swej posługi biskupiej przyjął słowa „''Ut unum sint''” (''Aby wszyscy byli jedno'').
Linia 70: Linia 70:
[[Kategoria:Biskupi katowiccy]]
[[Kategoria:Biskupi katowiccy]]
[[Kategoria:Członkowie Ligi Narodowej]]
[[Kategoria:Członkowie Ligi Narodowej]]
[[Kategoria:Doktorzy honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego]]
[[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (II Rzeczpospolita)]]
[[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (II Rzeczpospolita)]]
[[Kategoria:Doktorzy honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1880]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1880]]
[[Kategoria:Zmarli w 1930]]
[[Kategoria:Zmarli w 1930]]

Wersja z 19:38, 26 wrz 2014

Arkadiusz Lisiecki
Ilustracja
Herb duchownego Ut unum sint
Aby wszyscy byli jedno
Data i miejsce urodzenia

12 stycznia 1880
Poznań

Data i miejsce śmierci

13 maja 1930
Cieszyn

Biskup diecezjalny katowicki
Okres sprawowania

1926–1930

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

17 grudnia 1904

Nominacja biskupia

24 czerwca 1926

Sakra biskupia

24 października 1926

Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski

Arkadiusz Lisiecki (ur. 12 stycznia 1880 w Poznaniu, zm. 13 maja 1930 w Cieszynie) – polski biskup rzymskokatolicki, biskup diecezjalny katowicki w latach 1926–1930.

Życiorys

Wykształcenie otrzymał w Paryżu i Rzymie, egzamin maturalny złożył w 1901 w Gimnazjum św. Marii Magdaleny w Poznaniu.

Święcenia kapłańskie przyjął 17 grudnia 1904. Po święceniach objął placówkę jako wikariusz w Ostrowie. Przed 1905 był członkiem Ligi Narodowej

Błąd w przypisach: Brak znacznika zamykającego </ref> po otwartym znaczniku <ref>
BŁĄD PRZYPISÓW

. Był czynnym członkiem Towarzystwa Czytelni Ludowych, od 1907 – redaktorem kwartalnika „Czytelnia Ludowa”, od 1910 – pisma Związku Katolickich Towarzystw Robotników Polskich „Robotnik”. W 1910 został członkiem kapituły kolegiackiej św. Marii Magdaleny. Pełnił liczne odpowiedzialne funkcje kościelne i społeczne: redaktor miesięcznika „Stowarzyszenie”, członek redakcji „Przewodnika Katolickiego”. W lipcu 1916 został proboszczem w Bninie pod Poznaniem. W 1918 zaangażował się w życie polityczne, biorąc udział w rozmowach z Józefem Piłsudskim i Ignacym Daszyńskim na temat tworzenia rządu polskiego. Został wybrany na delegata powiatu śremskiego do Polskiego Sejmu Dzielnicowego i na członka Naczelnej Rady Ludowej w Poznaniu. l października 1924 podjął obowiązki profesora teologii moralnej i prawa kanonicznego w seminarium duchownym w Gnieźnie.

Po odejściu biskupa Augusta Hlonda na stolicę prymasowską został mianowany przez papieża Piusa XI 24 czerwca 1926 biskupem diecezjalnym diecezji katowickiej. Konsekrację otrzymał z rąk prymasa Augusta Hlonda 24 października 1926, a 30 października objął rządy w diecezji. Za dewizę swej posługi biskupiej przyjął słowa „Ut unum sint” (Aby wszyscy byli jedno).

27 listopada 1929 „za zasługi na polu pracy narodowej” został odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski[1].

Zmarł nagle w Cieszynie 13 maja 1930. Pochowany został w kościele Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach. W 1991 trumnę przeniesiono do krypty katowickiej katedry Chrystusa Króla.

Autor pracy monograficznej Stary kościół parafialny w Ostrowie (1906), zbioru Wybór najważniejszych pieśni kościelnych (1906) oraz rozpraw Jak pracować dla czytelni ludowych? (1908) i Kolportaż pożytecznych pism i książek (1909). Tłumacz i redaktor od 1923 serii wydawniczej „Pisma Ojców Kościoła”.

Jego imieniem została nazwana ulica w Chorzowie.

Bibliografia

  • J. Myszor (red.), Słownik biograficzny duchowieństwa (archi)diecezji katowickiej (1922–2008), ss. 221–222.

Linki zewnętrzne