Alexander Bruce (minister): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m MalarzBOT: Robert Gascoyne-Cecil, 3. markiz Salisbury przeniesiono do Robert Gascoyne-Cecil (3. markiz Salisbury) |
Andrzei111 (dyskusja | edycje) m Andrzei111 przeniósł stronę Alexander Bruce, 6. lord Balfour of Burleigh do Alexander Bruce (6. lord Balfour of Burleigh): WP:TYTUŁY |
(Brak różnic)
| |
Wersja z 12:42, 16 cze 2015
Alexander Hugh Bruce, 6. lord Balfour of Burleigh KT, GCMG, GCVO (ur. 13 stycznia 1849 w Kennet w hrabstwie Clackmannanshire, zm. 6 lipca 1921 w Londynie), brytyjski polityk, członek Partii Konserwatywnej, minister w rządach lorda Salisbury'ego i Arthura Balfoura.
Był synem Roberta Bruce, konserwatywnego deputowanego z Clackmannan. Wykształcenie odebrał w Eton College oraz w Oriel College na Uniwersytecie Oksfordzkim. Jego ojciec zmarł w 1864 r. Cztery lata później Izba Lordów uznała jego pretenje do parowskiego tytułu lorda Balfour of Burleigh, skonfiskowanego w 1715 r. za udział Roberta Balfoura, 5. lorda, w powstaniu 15. roku. W 1869 r. Alexander otrzymał przywrócony tytuł i jako 6. lord Balfour of Burleigh zasiadł w ławach Izby Lordów.
W 1876 r. poślubił lady Katherine Elizę Gordon (1852-1931), córkę George'a Hamiltona-Gordona, 5. hrabiego Aberdeen, i Mary Baillie, córki George'a Baillie. W tym samym roku został wybrany parem-reprezentantem Szkocji. W 1882 r. został komisarzem ds. edukacji w Szkocji. W 1887 r. został Lordem-in-Waiting. Następnie został parlamentarnym sekretarzem przy Zarządzie Handlu. Urząd ten sprawował do porażki konserwatystów w wyborach 1892 r. W kolejnych latach przewodniczył London Water Supply Commission.
Po powrocie Partii Konserwatywnej do władzy w 1895 r. lord Balfour został ministrem ds. Szkocji. W 1901 r. otrzymał Order Ostu. Zrezygnował w 1903 r. w wyniku sporu wewnątrz koalicji rządzącej na tle polityki gospodarczej. Następnie został gubernatorem Banku Szkocji. W 1908 r. objął funkcję Lord Warden of the Stannaries oraz został członkiem Rady Księcia Walii. W 1911 r. otrzymał Krzyż Wielki Orderu św. Michała i św. Jerzego.
Lord Balfour był w latach 1896-1899 rektorem Uniwersytetu Edynburskiego, a 1900 r. został wybrany kanclerzem Uniwersytet St Andrews. Był nim aż do swojej śmierci w 1921 r. Został pochowany w Clackmannan. Tytuł parowski odziedziczył jego syn, George.
Bibliografia
- David Torrance, The Scottish Secretaries, Birlinn, 2006
Linki zewnętrzne
| Poprzednik Robert Balfour, 5. lord Balfour of Burleigh |
Lord Balfour of Burleigh 1869-1921 |
Następca George Bruce, 7. lord Balfour of Burleigh |
Szablon:Trzeci gabinet lorda Salisbury'ego
.jpg)