Henryk Balbierz

Henryk Kazimierz Balbierz (ur. 6 lutego 1924 w Poznaniu, zm. 22 listopada 1987) – polski lekarz weterynarii, specjalizujący się w patofizjologii, immunologii i immunogenetyce, wieloletni nauczyciel akademicki i rektor Akademii Rolniczej we Wrocławiu w latach 1982–1984.

Życiorys

Absolwent i wieloletni pracownik naukowy Akademii Rolniczej we Wrocławiu, na której uzyskał kolejno tytuły inżyniera-magistra, doktora, doktora habilitowanego i profesora zwyczajnego.

Pełnił na tej uczelni wiele wysokich funkcji. Był kierownikiem i redaktorem działu Wydawnictw Akademii Rolniczej (1961–1981). W 1962 roku wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W latach 1962–1975 był prodziekanem, a następnie dziekanem Wydziału Medycyny Weterynaryjnej. W 1963 roku udał się do Paryża do Instytutu Pasteura jako stypendysta. Był inicjatorem rozpoczęcia we Wrocławiu badań z zakresu rozrodu zwierząt domowych. W 1975 roku został prorektorem ds. nauczania. Stanowisko to pełnił przez pięć kolejnych lat. W międzyczasie w latach 1978–1982 przewodniczył kolegium prorektorów uczelni wrocławskich. W 1975 roku był członkiem-założycielem Międzynarodowego Komitetu Organizacji Immunologii Rozrodu w Warnie. Dwa lata później zorganizował zespół dydaktyczny medycyny prewencyjnej dla studentów weterynarii. W latach 1982–1984 pełnił najwyższą funkcję na uczelni jaką było stanowisko rektora.

Zapoczątkował badania nad hemofilozą bydła, które doprowadziły do wykrycia w Polsce drobnoustroju Haemophilus somnus oraz do rejestracji surowicy odpornościowej Somubovin, opracowanych przez zespół, a obecnie Katedrę Prewencji i Immunologii Weterynaryjnej.

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Bibliografia

• Encyklopedia Wrocławia, pod red. J. Harasimowicza, Wydawnictwo Dolnośląskie, Wrocław 2001, s. 215.

Linki zewnętrzne

• {{{osoba}}}, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) .{{Ludzie nauki}} Brakujące pola: data dostępu oraz osoba.