Konstytuanta: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
ort. |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Konstytuanta''' – [[organ państwowy|organ]] powołany specjalnie przez [[naród|suwerena]] (naród), złożony z reprezentantów wybranych przez niego, któremu powierzone zostaje opracowanie i uchwalenie [[konstytucja|konstytucji]]. Sposób ten był często stosowany dawniej, np. [[Norwegia]] (1814), [[Rosja]] (1918), [[Włochy]] (1947). Mianem konstytuanty można określić również [[parlament]], który działając w szczególnym trybie może być podmiotem uchwalającym konstytucję np. [[Zgromadzenie Narodowe (Polska)|Zgromadzenie Narodowe w Polsce]] w latach 1992–1997<ref>Bogusław Banaszak, ''Prawo konstytucyjne'', C.H. Beck, Warszawa 2010.</ref> lub [[Sejm Śląski (II Rzeczpospolita)|Sejm Śląski]] w latach 1922–1929. |
'''Konstytuanta''' – [[organ państwowy|organ]] powołany specjalnie przez [[naród|suwerena]] (naród), złożony z reprezentantów wybranych przez niego, któremu powierzone zostaje opracowanie i uchwalenie [[konstytucja|konstytucji]]. Sposób ten był często stosowany dawniej, np. [[Norwegia]] (1814), [[Rosja]] (1918), [[Włochy]] (1947). Mianem konstytuanty można określić również [[parlament]], który działając w szczególnym trybie może być podmiotem uchwalającym konstytucję np. [[Zgromadzenie Narodowe (Polska)|Zgromadzenie Narodowe w Polsce]] w latach 1992–1997<ref>Bogusław Banaszak, ''Prawo konstytucyjne'', C.H. Beck, Warszawa 2010.</ref> lub [[Sejm Śląski (II Rzeczpospolita)|Sejm Śląski]] w latach 1922–1929. |
||
Termin „Konstytuanta” został również użyty jako nazwa Zgromadzenia Narodowego we [[Francja|Francji]] (''Assemblée Nationale Constituante''), w które przekształciło się zebranie stanu trzeciego [[Stany Generalne (Francja)|Stanów Generalnych]] (zwołanych przez [[król]]a [[Ludwik XVI|Ludwika XVI Burbona]] w 1789). Zniosło ono podział społeczeństwa na stany i przyznało prawa polityczne obywatelom płacącym wysokie podatki ([[cenzus]] majątkowy). Zostało rozwiązane 3 września 1791, |
Termin „Konstytuanta” został również użyty jako nazwa Zgromadzenia Narodowego we [[Francja|Francji]] (''Assemblée Nationale Constituante''), w które przekształciło się zebranie stanu trzeciego [[Stany Generalne (Francja)|Stanów Generalnych]] (zwołanych przez [[król]]a [[Ludwik XVI|Ludwika XVI Burbona]] w 1789). Zniosło ono podział społeczeństwa na stany i przyznało prawa polityczne obywatelom płacącym wysokie podatki ([[cenzus]] majątkowy). Zostało rozwiązane 3 września 1791, przedk'''ładając królowi gotową Konstytucję.''' |
||
Termin używany także jako nazwa [[Wszechrosyjskie Zgromadzenie Ustawodawcze|Zgromadzenia Ustawodawczego Rosji]] – [[Wybory do Konstytuanty w Rosji 1917|wybranego]] 25 listopada 1917 i rozwiązanego przez [[Rada Komisarzy Ludowych RFSRR|bolszewicki rząd]] 19 stycznia 1918, po odmowie zatwierdzenia jego [[dekret]]ów. |
'''Termin używany także jako nazwa [[Wszechrosyjskie Zgromadzenie Ustawodawcze|Zgromadzenia Ustawodawczego Rosji]] – [[Wybory do Konstytuanty w Rosji 1917|wybranego]] 25 listopada 1917 i rozwiązanego przez [[Rada Komisarzy Ludowych RFSRR|bolszewicki rząd]] 19 stycznia 1918, po odmowie zatwierdzenia jego [[dekret]]ów.''' |
||
{{wikisłownik|konstytuanta}} |
{{wikisłownik|konstytuanta}} |
||
== |
=='''Przypisy'''== |
||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
Wersja z 12:16, 12 maj 2020
Konstytuanta – organ powołany specjalnie przez suwerena (naród), złożony z reprezentantów wybranych przez niego, któremu powierzone zostaje opracowanie i uchwalenie konstytucji. Sposób ten był często stosowany dawniej, np. Norwegia (1814), Rosja (1918), Włochy (1947). Mianem konstytuanty można określić również parlament, który działając w szczególnym trybie może być podmiotem uchwalającym konstytucję np. Zgromadzenie Narodowe w Polsce w latach 1992–1997[1] lub Sejm Śląski w latach 1922–1929.
Termin „Konstytuanta” został również użyty jako nazwa Zgromadzenia Narodowego we Francji (Assemblée Nationale Constituante), w które przekształciło się zebranie stanu trzeciego Stanów Generalnych (zwołanych przez króla Ludwika XVI Burbona w 1789). Zniosło ono podział społeczeństwa na stany i przyznało prawa polityczne obywatelom płacącym wysokie podatki (cenzus majątkowy). Zostało rozwiązane 3 września 1791, przedkładając królowi gotową Konstytucję.
Termin używany także jako nazwa Zgromadzenia Ustawodawczego Rosji – wybranego 25 listopada 1917 i rozwiązanego przez bolszewicki rząd 19 stycznia 1918, po odmowie zatwierdzenia jego dekretów.
Przypisy
- ↑ Bogusław Banaszak, Prawo konstytucyjne, C.H. Beck, Warszawa 2010.