Przejdź do zawartości

Alexander Bruce (minister): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
PBbot (dyskusja | edycje)
Boty
366 211 edycji
m drobne redakcyjne
Linia 5: Linia 5:
|grafika = 6thLordBalfourOfBurleigh.jpg
|grafika = 6thLordBalfourOfBurleigh.jpg
|opis grafiki = Lord Balfour of Burleigh
|opis grafiki = Lord Balfour of Burleigh
|data urodzenia = [[13 stycznia]] [[1849]]
|data urodzenia = 13 stycznia 1849
|miejsce urodzenia = [[Kennet (Szkocja)|Kennet]]
|miejsce urodzenia = [[Kennet (Szkocja)|Kennet]]
|data śmierci = [[6 lipca]] [[1921]]
|data śmierci = 6 lipca 1921
|przyczyna śmierci =
|przyczyna śmierci =
|miejsce śmierci = [[Londyn]]
|miejsce śmierci = [[Londyn]]
Linia 24: Linia 24:
'''Alexander Hugh Bruce, 6. lord Balfour of Burleigh''' [[Order Ostu|KT]], [[Order św. Michała i św. Jerzego|GCMG]], [[Królewski Order Wiktoriański|GCVO]] (ur. [[13 stycznia]] [[1849]] w [[Kennet (Szkocja)|Kennet]] w hrabstwie Clackmannanshire, zm. [[6 lipca]] [[1921]] w [[Londyn]]ie) – [[Wielka Brytania|brytyjski]] polityk, członek [[Partia Konserwatywna (Wielka Brytania)|Partii Konserwatywnej]], minister w rządach [[Robert Gascoyne-Cecil (3. markiz Salisbury)|lorda Salisbury’ego]] i [[Arthur Balfour|Arthura Balfoura]].
'''Alexander Hugh Bruce, 6. lord Balfour of Burleigh''' [[Order Ostu|KT]], [[Order św. Michała i św. Jerzego|GCMG]], [[Królewski Order Wiktoriański|GCVO]] (ur. [[13 stycznia]] [[1849]] w [[Kennet (Szkocja)|Kennet]] w hrabstwie Clackmannanshire, zm. [[6 lipca]] [[1921]] w [[Londyn]]ie) – [[Wielka Brytania|brytyjski]] polityk, członek [[Partia Konserwatywna (Wielka Brytania)|Partii Konserwatywnej]], minister w rządach [[Robert Gascoyne-Cecil (3. markiz Salisbury)|lorda Salisbury’ego]] i [[Arthur Balfour|Arthura Balfoura]].


Był synem [[Robert Bruce (MP)|Roberta Bruce]], konserwatywnego deputowanego z [[Okręg wyborczy Clackmannan|Clackmannan]]. Wykształcenie odebrał w [[Eton College]] oraz w [[Oriel College w Oksfordzie|Oriel College]] na [[Uniwersytet Oksfordzki|Uniwersytecie Oksfordzkim]]. Jego ojciec zmarł w [[1864]] r. [[1868|Cztery lata później]] [[Izba Lordów]] uznała jego pretenje do parowskiego tytułu lorda Balfour of Burleigh, skonfiskowanego w [[1715]] r. za udział [[Robert Balfour, 5. lord Balfour of Burleigh|Roberta Balfoura, 5. lorda]], w [[Powstania szkockie|powstaniu 15. roku]]. W [[1869]] r. Alexander otrzymał przywrócony tytuł i jako 6. lord Balfour of Burleigh zasiadł w ławach Izby Lordów.
Był synem [[Robert Bruce (parlamentarzysta)|Roberta Bruce’a]], konserwatywnego deputowanego z [[Okręg wyborczy Clackmannan|Clackmannan]]. Wykształcenie odebrał w [[Eton College]] oraz w [[Oriel College w Oksfordzie|Oriel College]] na [[Uniwersytet Oksfordzki|Uniwersytecie Oksfordzkim]]. Jego ojciec zmarł w 1864 r. Cztery lata później [[Izba Lordów]] uznała jego pretenje do parowskiego tytułu lorda Balfour of Burleigh, skonfiskowanego w 1715 r. za udział [[Robert Balfour, 5. lord Balfour of Burleigh|Roberta Balfoura, 5. lorda]], w [[Powstania szkockie|powstaniu 15. roku]]. W 1869 r. Alexander otrzymał przywrócony tytuł i jako 6. lord Balfour of Burleigh zasiadł w ławach Izby Lordów.


W [[1876]] r. poślubił lady Katherine Elizę Gordon ([[1852]]-[[1931]]), córkę [[George Hamilton-Gordon, 5. hrabia Aberdeen|George’a Hamiltona-Gordona, 5. hrabiego Aberdeen]], i Mary Baillie, córki George’a Baillie. W tym samym roku został wybrany parem-reprezentantem [[Szkocja|Szkocji]]. W [[1882]] r. został komisarzem ds. edukacji w Szkocji. W [[1887]] r. został Lordem-in-Waiting. Następnie został parlamentarnym sekretarzem przy Zarządzie Handlu. Urząd ten sprawował do porażki konserwatystów w wyborach [[1892]] r. W kolejnych latach przewodniczył London Water Supply Commission.
W 1876 r. poślubił lady Katherine Elizę Gordon (1852–1931), córkę [[George Hamilton-Gordon (5. hrabia Aberdeen)|George’a Hamiltona-Gordona, 5. hrabiego Aberdeen]], i Mary Baillie, córki George’a Baillie. W tym samym roku został wybrany parem-reprezentantem [[Szkocja|Szkocji]]. W 1882 r. został komisarzem ds. edukacji w Szkocji. W 1887 r. został Lordem-in-Waiting. Następnie został parlamentarnym sekretarzem przy Zarządzie Handlu. Urząd ten sprawował do porażki konserwatystów w wyborach 1892 r. W kolejnych latach przewodniczył London Water Supply Commission.


Po powrocie Partii Konserwatywnej do władzy w [[1895]] r. lord Balfour został ministrem ds. Szkocji. W [[1901]] r. otrzymał [[Order Ostu]]. Zrezygnował w [[1903]] r. w wyniku sporu wewnątrz koalicji rządzącej na tle polityki gospodarczej. Następnie został gubernatorem Banku Szkocji. W [[1908]] r. objął funkcję ''Lord Warden of the Stannaries'' oraz został członkiem Rady Księcia Walii. W [[1911]] r. otrzymał Krzyż Wielki [[Order św. Michała i św. Jerzego|Orderu św. Michała i św. Jerzego]].
Po powrocie Partii Konserwatywnej do władzy w 1895 r. lord Balfour został ministrem ds. Szkocji. W 1901 r. otrzymał [[Order Ostu]]. Zrezygnował w 1903 r. w wyniku sporu wewnątrz koalicji rządzącej na tle polityki gospodarczej. Następnie został gubernatorem Banku Szkocji. W 1908 r. objął funkcję ''Lord Warden of the Stannaries'' oraz został członkiem Rady Księcia Walii. W 1911 r. otrzymał Krzyż Wielki [[Order św. Michała i św. Jerzego|Orderu św. Michała i św. Jerzego]].


Lord Balfour był w latach [[1896]]-[[1899]] rektorem [[Uniwersytet Edynburski|Uniwersytetu Edynburskiego]], a [[1900]] r. został wybrany kanclerzem Uniwersytet St Andrews. Był nim aż do swojej śmierci w [[1921]] r. Został pochowany w [[Clackmannan]]. Tytuł parowski odziedziczył jego syn, [[George Bruce, 7. lord Balfour of Burleigh|George]].
Lord Balfour był w latach 1896–1899 rektorem [[Uniwersytet Edynburski|Uniwersytetu Edynburskiego]], a 1900 r. został wybrany kanclerzem Uniwersytet St Andrews. Był nim aż do swojej śmierci w 1921 r. Został pochowany w [[Clackmannan]]. Tytuł parowski odziedziczył jego syn, [[George Bruce, 7. lord Balfour of Burleigh|George]].


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
Linia 41: Linia 41:
|poprzednik = [[Robert Balfour, 5. lord Balfour of Burleigh]]
|poprzednik = [[Robert Balfour, 5. lord Balfour of Burleigh]]
|funkcja = [[Lord Balfour of Burleigh]]
|funkcja = [[Lord Balfour of Burleigh]]
|lata = [[1869]]-[[1921]]
|lata = 1869–1921
|następca = [[George Bruce, 7. lord Balfour of Burleigh]]
|następca = [[George Bruce, 7. lord Balfour of Burleigh]]
}}
}}
Linia 47: Linia 47:
{{Trzeci gabinet lorda Salisbury’ego}}
{{Trzeci gabinet lorda Salisbury’ego}}
{{Gabinet Arthura Balfoura}}
{{Gabinet Arthura Balfoura}}

{{Kontrola autorytatywna}}
{{Kontrola autorytatywna}}


Wersja z 19:37, 10 lut 2021

Alexander Bruce
Alexander Hugh Bruce
{{{alt grafiki}}}
Lord Balfour of Burleigh
Data i miejsce urodzenia

13 stycznia 1849
Kennet

Data i miejsce śmierci

6 lipca 1921
Londyn

Rodzice

Robert Bruce

Małżeństwo

Katherine Eliza Gordon

Dzieci

George

Odznaczenia
Order Ostu (Wielka Brytania)
Multimedia w Wikimedia Commons

Alexander Hugh Bruce, 6. lord Balfour of Burleigh KT, GCMG, GCVO (ur. 13 stycznia 1849 w Kennet w hrabstwie Clackmannanshire, zm. 6 lipca 1921 w Londynie) – brytyjski polityk, członek Partii Konserwatywnej, minister w rządach lorda Salisbury’ego i Arthura Balfoura.

Był synem Roberta Bruce’a, konserwatywnego deputowanego z Clackmannan. Wykształcenie odebrał w Eton College oraz w Oriel College na Uniwersytecie Oksfordzkim. Jego ojciec zmarł w 1864 r. Cztery lata później Izba Lordów uznała jego pretenje do parowskiego tytułu lorda Balfour of Burleigh, skonfiskowanego w 1715 r. za udział Roberta Balfoura, 5. lorda, w powstaniu 15. roku. W 1869 r. Alexander otrzymał przywrócony tytuł i jako 6. lord Balfour of Burleigh zasiadł w ławach Izby Lordów.

W 1876 r. poślubił lady Katherine Elizę Gordon (1852–1931), córkę George’a Hamiltona-Gordona, 5. hrabiego Aberdeen, i Mary Baillie, córki George’a Baillie. W tym samym roku został wybrany parem-reprezentantem Szkocji. W 1882 r. został komisarzem ds. edukacji w Szkocji. W 1887 r. został Lordem-in-Waiting. Następnie został parlamentarnym sekretarzem przy Zarządzie Handlu. Urząd ten sprawował do porażki konserwatystów w wyborach 1892 r. W kolejnych latach przewodniczył London Water Supply Commission.

Po powrocie Partii Konserwatywnej do władzy w 1895 r. lord Balfour został ministrem ds. Szkocji. W 1901 r. otrzymał Order Ostu. Zrezygnował w 1903 r. w wyniku sporu wewnątrz koalicji rządzącej na tle polityki gospodarczej. Następnie został gubernatorem Banku Szkocji. W 1908 r. objął funkcję Lord Warden of the Stannaries oraz został członkiem Rady Księcia Walii. W 1911 r. otrzymał Krzyż Wielki Orderu św. Michała i św. Jerzego.

Lord Balfour był w latach 1896–1899 rektorem Uniwersytetu Edynburskiego, a 1900 r. został wybrany kanclerzem Uniwersytet St Andrews. Był nim aż do swojej śmierci w 1921 r. Został pochowany w Clackmannan. Tytuł parowski odziedziczył jego syn, George.

Bibliografia

  • David Torrance, The Scottish Secretaries, Birlinn, 2006

Linki zewnętrzne

Szablon:Władca

Ministrowie ds. Szkocji
W latach 1705-1746
Po 1885

Wielka Brytania

Trzeci gabinet lorda Salisbury’ego (1895–1902)
W dniu powstania
Późniejsi członkowie gabinetu

Gabinet Arthura Balfoura (1902–1905)
W dniu powstania
Późniejsi członkowie gabinetu

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Alexander_Bruce_(minister)&oldid=62301520”