Alexander Bruce (minister): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Andrzei111 (dyskusja | edycje) m drobne redakcyjne |
m wikizacja |
||
Linia 18: | Linia 18: | ||
|dzieci = [[George Bruce, 7. lord Balfour of Burleigh|George]] |
|dzieci = [[George Bruce, 7. lord Balfour of Burleigh|George]] |
||
|podpis = |
|podpis = |
||
|odznaczenia = {{order|OO}} |
|odznaczenia = {{order|OO}} {{order|OŚMŚJ|KK}} {{order|RVO}} |
||
|commons = |
|commons = |
||
|www = |
|www = |
||
}} |
}} |
||
'''Alexander Hugh Bruce |
'''Alexander Hugh Bruce''' (ur. [[13 stycznia]] [[1849]] w [[Kennet (Szkocja)|Kennet]] w hrabstwie Clackmannanshire, zm. [[6 lipca]] [[1921]] w [[Londyn]]ie) – [[Wielka Brytania|brytyjski]] polityk, członek [[Partia Konserwatywna (Wielka Brytania)|Partii Konserwatywnej]], minister w rządach [[Robert Gascoyne-Cecil (3. markiz Salisbury)|lorda Salisbury’ego]] i [[Arthur Balfour|Arthura Balfoura]]. |
||
Był synem [[Robert Bruce (parlamentarzysta)|Roberta Bruce’a]], konserwatywnego deputowanego z [[Okręg wyborczy Clackmannan|Clackmannan]]. Wykształcenie odebrał w [[Eton College]] oraz w [[Oriel College w Oksfordzie|Oriel College]] na [[Uniwersytet Oksfordzki|Uniwersytecie Oksfordzkim]]. Jego ojciec zmarł w 1864 r. Cztery lata później [[Izba Lordów]] uznała jego pretenje do parowskiego tytułu lorda Balfour of Burleigh, skonfiskowanego w 1715 r. za udział [[Robert Balfour, 5. lord Balfour of Burleigh|Roberta Balfoura, 5. lorda]], w [[Powstania szkockie|powstaniu 15. roku]]. W 1869 r. Alexander otrzymał przywrócony tytuł i jako 6. lord Balfour of Burleigh zasiadł w ławach Izby Lordów. |
Był synem [[Robert Bruce (parlamentarzysta)|Roberta Bruce’a]], konserwatywnego deputowanego z [[Okręg wyborczy Clackmannan|Clackmannan]]. Wykształcenie odebrał w [[Eton College]] oraz w [[Oriel College w Oksfordzie|Oriel College]] na [[Uniwersytet Oksfordzki|Uniwersytecie Oksfordzkim]]. Jego ojciec zmarł w 1864 r. Cztery lata później [[Izba Lordów]] uznała jego pretenje do parowskiego tytułu lorda Balfour of Burleigh, skonfiskowanego w 1715 r. za udział [[Robert Balfour, 5. lord Balfour of Burleigh|Roberta Balfoura, 5. lorda]], w [[Powstania szkockie|powstaniu 15. roku]]. W 1869 r. Alexander otrzymał przywrócony tytuł i jako 6. lord Balfour of Burleigh zasiadł w ławach Izby Lordów. |
Wersja z 11:32, 1 lip 2021
Lord Balfour of Burleigh | |
Data i miejsce urodzenia |
13 stycznia 1849 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
6 lipca 1921 |
Rodzice | |
Małżeństwo |
Katherine Eliza Gordon |
Dzieci | |
Odznaczenia | |
Alexander Hugh Bruce (ur. 13 stycznia 1849 w Kennet w hrabstwie Clackmannanshire, zm. 6 lipca 1921 w Londynie) – brytyjski polityk, członek Partii Konserwatywnej, minister w rządach lorda Salisbury’ego i Arthura Balfoura.
Był synem Roberta Bruce’a, konserwatywnego deputowanego z Clackmannan. Wykształcenie odebrał w Eton College oraz w Oriel College na Uniwersytecie Oksfordzkim. Jego ojciec zmarł w 1864 r. Cztery lata później Izba Lordów uznała jego pretenje do parowskiego tytułu lorda Balfour of Burleigh, skonfiskowanego w 1715 r. za udział Roberta Balfoura, 5. lorda, w powstaniu 15. roku. W 1869 r. Alexander otrzymał przywrócony tytuł i jako 6. lord Balfour of Burleigh zasiadł w ławach Izby Lordów.
W 1876 r. poślubił lady Katherine Elizę Gordon (1852–1931), córkę George’a Hamiltona-Gordona, 5. hrabiego Aberdeen, i Mary Baillie, córki George’a Baillie. W tym samym roku został wybrany parem-reprezentantem Szkocji. W 1882 r. został komisarzem ds. edukacji w Szkocji. W 1887 r. został Lordem-in-Waiting. Następnie został parlamentarnym sekretarzem przy Zarządzie Handlu. Urząd ten sprawował do porażki konserwatystów w wyborach 1892 r. W kolejnych latach przewodniczył London Water Supply Commission.
Po powrocie Partii Konserwatywnej do władzy w 1895 r. lord Balfour został ministrem ds. Szkocji. W 1901 r. otrzymał Order Ostu. Zrezygnował w 1903 r. w wyniku sporu wewnątrz koalicji rządzącej na tle polityki gospodarczej. Następnie został gubernatorem Banku Szkocji. W 1908 r. objął funkcję Lord Warden of the Stannaries oraz został członkiem Rady Księcia Walii. W 1911 r. otrzymał Krzyż Wielki Orderu św. Michała i św. Jerzego.
Lord Balfour był w latach 1896–1899 rektorem Uniwersytetu Edynburskiego, a 1900 r. został wybrany kanclerzem Uniwersytet St Andrews. Był nim aż do swojej śmierci w 1921 r. Został pochowany w Clackmannan. Tytuł parowski odziedziczył jego syn, George.
Bibliografia
- David Torrance, The Scottish Secretaries, Birlinn, 2006