Franciszek Stachnik

Franciszek Stachnik (ur. 10 października 1895 w Pietrzejowej, zm. 1 maja 1981 w Pustyni) – polski polityk ludowy, poseł na Sejm III kadencji (1930–1935) oraz na Sejm Ustawodawczy (1947–1952).

Życiorys

Urodził się w rodzinie chłopskiej w Galicji. Po ukończeniu 5 klas szkoły powszechnej w Ropczycach służył podczas I wojny światowej w armii Cesarstwa Austriackiego. Dostał się do niewoli rosyjskiej. W 1918 zaciągnął się do Wojska Polskiego. Był właścicielem gospodarstwa w Woli Żyrakowskiej.

Od 1919 członek PSL "Piast". W latach 1921–1931 zasiadał w ZO, był sekretarzem ZP w Ropczycach. Od 1931 do 1939 prezes SL w Ropczycach (od 1934 również w Dębicy). Członek Rady Naczelnej SL (1933–1939). W 1930 uzyskał mandat posła na Sejm III kadencji z okręgu Jasło. Trzy lata później pozbawiony immunitetu i więziony w Tarnowie. W 1937 współorganizował strajki chłopskie w Galicji. Współpracował z "Gazetą Grudziądzką". W czasie okupacji niemieckiej działał w SL "Roch" na terenie powiatu dębickiego. Należał do Batalionów Chłopskich, był delegatem rządu RP na powiat dębicki. W grudniu 1944 aresztowany przez UBP, po kilkunastu miesiącach zwolniony. W 1946 znalazł się w szeregach PSL (był członkiem Rady Naczelnej w latach 1948–1949 oraz wiceprezesem ZW w Rzeszowie od 1946 do 1947). Od 1947 ponownie sprawował mandat posła na Sejm z okręgu Gorlice.

W 1949 przystąpił do ZSL, był członkiem RN (1949–1957).

Bibliografia

• (red. Romuald Turkowski), Opozycja parlamentarna w Krajowej Radzie Narodowej i Sejmie Ustawodawczym 1945-1947, Warszawa 1997
• (red. Jacek Majchrowski), Kto był kim w II Rzeczypospolitej, Warszawa 1994