Przejdź do zawartości

Arkadiusz Lisiecki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez KarlHeintz (dyskusja | edycje) o 14:31, 23 lut 2014. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Arkadiusz Lisiecki
Ilustracja
Ut unum sint
Aby wszyscy byli jedno
Data i miejsce urodzenia

12 stycznia 1880
Poznań

Data i miejsce śmierci

13 maja 1930
Cieszyn

biskup diecezjalny katowicki
Okres sprawowania

1926–1930

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

17 grudnia 1904

Nominacja biskupia

24 czerwca 1926

Sakra biskupia

24 października 1926

Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski

Arkadiusz Lisiecki (ur. 12 stycznia 1880 w Poznaniu, zm. 13 maja 1930 w Cieszynie) – polski biskup rzymskokatolicki, biskup diecezjalny katowicki w latach 1926–1930.

Życiorys

Wykształcenie otrzymał w Paryżu i Rzymie, egzamin maturalny złożył w 1901 w Gimnazjum św. Marii Magdaleny w Poznaniu.

Święcenia kapłańskie przyjął 17 grudnia 1904. Po święceniach objął placówkę jako wikariusz w Ostrowie. Był czynnym członkiem Towarzystwa Czytelni Ludowych, od 1907 – redaktorem kwartalnika „Czytelnia Ludowa”, od 1910 - pisma Związku Katolickich Towarzystw Robotników Polskich „Robotnik”. W 1910 został członkiem kapituły kolegiackiej św. Marii Magdaleny. Pełnił liczne odpowiedzialne funkcje kościelne i społeczne: redaktor miesięcznika „Stowarzyszenie”, członek redakcji „Przewodnika Katolickiego”. W lipcu 1916 został proboszczem w Bninie pod Poznaniem. W 1918 zaangażował się w życie polityczne, biorąc udział w rozmowach z Józefem Piłsudskim i Ignacym Daszyńskim na temat tworzenia rządu polskiego. Został wybrany na delegata powiatu śremskiego do Polskiego Sejmu Dzielnicowego i na członka Naczelnej Rady Ludowej w Poznaniu. l października 1924 podjął obowiązki profesora teologii moralnej i prawa kanonicznego w seminarium duchownym w Gnieźnie.

Po odejściu bpa Augusta Hlonda na stolicę prymasowską został mianowany przez papieża Piusa XI 24 czerwca 1926 biskupem diecezjalnym katowickim. Konsekrację otrzymał z rąk prymasa Augusta Hlonda 24 października 1926, a 30 października objął rządy w diecezji. Za dewizę swej posługi biskupiej przyjął słowa „Ut unum sint” (Aby wszyscy byli jedno).

W 1929 został odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski[1].

Zmarł nagle w Cieszynie 13 maja 1930. Pochowany został w kościele Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach. W 1991 trumnę przeniesiono do krypty katowickiej katedry Chrystusa Króla.

Autor pracy monograficznej Stary kościół parafialny w Ostrowie (1906), zbioru Wybór najważniejszych pieśni kościelnych (1906) oraz rozpraw Jak pracować dla czytelni ludowych? (1908) i Kolportaż pożytecznych pism i książek (1909). Tłumacz i redaktor od 1923 serii wydawniczej „Pisma Ojców Kościoła”.

Jego imieniem została nazwana ulica w Chorzowie.

  1. 27 listopada 1929 „za zasługi na polu pracy narodowej” M.P. z 1929 r. nr 274, poz. 630

Bibliografia

  • J. Myszor (red.), Słownik biograficzny duchowieństwa (archi)diecezji katowickiej (1922–2008), ss. 221–222.

Linki zewnętrzne