Władysław Czerny

Władysław Czerny (ur. 6 maja 1899 w Krakowie, zm. 18 grudnia 1976 we Wrocławiu) – polski inżynier, wykładowca i działacz społeczny, wiceprezydent Warszawy (1944–1945) i Gdańska (1945–1947).

Życiorys

Z wykształcenia był inżynierem architektem. W dwudziestoleciu międzywojennym zatrudniony jako architekt miejski w Zarządzie Miejskim w Warszawie. Podczas II wojny światowej pracował jako tłumacz języka niemieckiego w administracji miejskiej, udało mu się m.in. wynieść tajne plany zniszczenia miasta. W latach 1944–1945 pełnił obowiązki wiceprezydenta Warszawy – zastępcy Mariana Spychalskiego.

Po wyzwoleniu Pomorza przeniósł się do Gdańska, gdzie został mianowany wiceprezydentem miasta. Jako członek zarządu zajmował się m.in. ustalaniem polskich nazw ulic, a także komunikacją, infrastrukturą i organizacją Politechniki. Był jednym z z promotorów odbudowy części centrum Gdańska w formach historycznych. Z rekomendacji SD działał również w Miejskiej i Wojewódzkiej Radzie Narodowej.

W latach 1947–1962 wykładał w Katedrze Urbanistyki Politechniki Gdańskiej, następnie na Politechnice Wrocławskiej. W latach 1950–1953 więziony na ul. Rakowieckiej z powodów politycznych.

Został pochowany na cmentarzu Srebrzysko.

Jego żoną była Ludmiła, z domu Leszczyńska (siostra Michała Leszczyńskiego).

Wybrane publikacje

• Architektura zespołów osiedleńczych: studia i szkice, "Arkady", Warszawa 1972.

Bibliografia

• Irena Łaszyn, Inżynier Władysław Czerny Gdańsk widział ogromny, Portal Nasze Miasto, 22 listopada 2008
• Michał Borowski, Jeszcze o powstaniu Stronnictwa Demokratycznego w Gdańsku. Wspomnienia współorganizatora, "Zeszyty Historyczno-Polityczne SD", nr 2 (29), 1981, s. 81-90 (wzmianka na s. 85)