Przejdź do zawartości

Diego Garcia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu Diego Garcia edytowana 17:22, 8 paź 2024 przez Szczureq (dyskusja | edycje).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Diego Garcia
Ilustracja
Zdjęcie lotnicze Diego Garcia
Państwo

 Wielka Brytania

Terytorium zamorskie

 Brytyjskie Terytorium Oceanu Indyjskiego

Akwen

Ocean Indyjski

Archipelag

Czagos

Powierzchnia

28 km²

Położenie na mapie Oceanu Indyjskiego
Mapa konturowa Oceanu Indyjskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Diego Garcia”
Ziemia7°18′S 72°24′E/-7,300000 72,400000
Mapa wyspy
Mapa atolu Diego Garcia
Zdjęcie satelitarne Diego Garcia

Diego Garcia − największy atol w archipelagu Czagos w środkowej części Oceanu Indyjskiego. Administracyjnie należy do Brytyjskiego Terytorium Oceanu Indyjskiego.

Przez lata wyspa była brytyjską kolonią, uprawiano na niej głównie palmy kokosowe. W połowie lat 60. XX wieku archipelag zyskał status terytorium zależnego, a w 1966 został wydzierżawiony na 50 lat Amerykanom. Na początku następnej dekady amerykańska marynarka wojenna rozpoczęła na wyspie budowę bazy wojskowej. Przedtem z całego archipelagu wysiedlono dotychczasowych mieszkańców – zamieszkali oni na Mauritiusie i Seszelach. Obecnie na wyspie stacjonuje około dwóch tysięcy żołnierzy amerykańskich, podobna liczba personelu pomocniczego i kontyngent brytyjski.

Na wyspie znajduje się pas startowy przystosowany do przyjmowania najnowocześniejszych bombowców (w tym B-2), port morski oraz baza paliw. Z racji położenia geograficznego i prawnej zależności od Wielkiej Brytanii, Diego Garcia jest jedną z najważniejszych baz wojsk amerykańskich na świecie. Wykorzystywano ją w czasie dwóch wojen z Irakiem (I i II wojna w Zatoce Perskiej) oraz w czasie amerykańskiej interwencji w Afganistanie w 2001. Wyspa była jednym z 33 wyznaczonych awaryjnych miejsc do lądowania dla programu amerykańskich wahadłowców realizowanego przez NASA[1][2].

Kwestia wysiedlonych

[edytuj | edytuj kod]

W 2001 roku byli mieszkańcy archipelagu Czagos, wysiedleni w latach 1967–1973, obecnie mieszkający głównie na Mauritiusie, otrzymali brytyjskie obywatelstwo i prawo do repatriacji. Walczyli oni w brytyjskich sądach o prawo do powrotu na archipelag. W maju 2006 roku Sąd Najwyższy w Londynie uchylił decyzję zakazującą zamieszkiwania na wyspach; w kwietniu 2006 grupa dawnych mieszkańców odwiedziła Diego Garcia.

W 2024 roku Wielka Brytania zgodziła się oddać zarząd nad archipelagiem Mauritiusowi, zastrzegając jednak, że baza wojskowa ma pozostać na Diego Garcia. Z tego powodu repatriacja na tę wyspę pozostaje niemożliwa[3].

Stacja monitorowania GPS

[edytuj | edytuj kod]

Diego Garcia jest jedną z pięciu baz kontroli i monitorowania systemu GPS zarządzanych przez siły lotnicze USA. Pozostałe cztery bazy zarządzane przez siły lotnicze znajdują się na Hawajach, Kwajalein, Wyspie Wniebowstąpienia i w Colorado Springs[4]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. SPACE SHUTTLE EMERGENCY LANDING SITES. Global Security. [dostęp 2014-12-21]. (ang.).
  2. Maintaining & Running Diego Garcia, FY 2007-2011. Defense Industry Daily, 2011-07-31. [dostęp 2014-12-21]. (ang.).
  3. Andrew Harding, UK will give sovereignty of Chagos Islands to Mauritius [online], BBC, 3 października 2023.
  4. GPS Ground Segment. ESA navipedia, 2011. [dostęp 2014-12-21]. (ang.).