Gansu

Prowincja Gansu

Nazwa chińska Pismo uproszczone 甘肃省 Hanyu pinyin Gānsù Shěng Nazwa skrócona 甘 / 陇 (Gān / Lǒng)
prowincja
Państwo	ChRL
Stolica	Lanzhou
Kod ISO 3166-2	CN-62
Gubernator	Ren Zhenhe
Powierzchnia	453 700 km²
Populacja (2020) • liczba ludności	25 019 831
• gęstość	55 os./km²
Szczegółowy podział administracyjny
Liczba prefektur	14
Liczba powiatów	86
Liczba gmin	1344
Położenie na mapie Chin
Strona internetowa

Gansu (wymowa^ⓘwymowa; chiń. upr. 甘肃; chiń. trad. 甘肅; pinyin Gānsù; Wade-Giles Kan-su) – północno-zachodnia prowincja ChRL. Znajduje się pomiędzy prowincją Qinghai, regionem autonomicznym Mongolia Wewnętrzna i płaskowyżem Huangtu. Od północy graniczy z Mongolią. Jej południową część przecina Rzeka Żółta. Populacja Gansu wynosi 25 mln (2020), w tym – największy w Chinach odsetek mniejszości Hui. Stolica, Lanzhou, znajduje się w południowo-zachodniej części prownicji.

Geografia

Południowo-wschodnia część prowincji obejmuje zewnętrzne rejony Wyżyny Tybetańskiej i część gór Qin Ling. Jest to silnie rozcięte dolinami rzek pogórze z najwyższymi szczytami przekraczającymi 5000 m n.p.m. Klimat tylko po południowej stronie gór Qin Ling jest zbliżony do podzwrotnikowego; tam też tylko występują lasy. Po północnej stronie gór panuje klimat suchy i silnie kontynentalny. Wysunięty na wschód kraniec prowincji wchodzi w obręb Wyżyny Lessowej. Południowo-wschodnia część Gansu jest słabo rozwinięta gospodarczo i pozbawiona większych miast.

Tak zwany „korytarz Gansu” obejmuje cały pas przedgórzy Qilian Shan aż po granicę z Sinciangiem. Na południu granicę „korytarza” tworzą góry Qilian Shan, którymi biegnie granica z prowincją Qinghai, stanowiące zewnętrzne obrzeże Wyżyny Tybetańskiej. Przekraczają one w kulminacjach 6000 m n.p.m. Spływające z nich liczne lodowce stanowią źródła wielu rzek, nawadniających oazy „korytarza”. Od północy „korytarz” ograniczają pustynne góry Bei Shan i Langshao Shan. Tym ostatnim pasmem biegnie najdalsze północno-zachodnie zakończenie Wielkiego Muru. „Korytarz Gansu” jest łańcuchem oaz, bazujących na wodach rzek Egin Gol, Shule He i innych, spływających z lodowców Qilian Shan i ginących w piaskach pustyni Ałaszan.

Sztuczne nawadnianie jest konieczne ze względu na suchy, pustynny klimat. Rolnictwo ma znaczenie tylko w dolinach rzek; poza tym istnieje hodowla owiec i jaków. Uprawia się pszenicę, proso, jęczmień, kukurydzę oraz małe ilości ryżu. Wartościowe pod względem krajobrazowym obszary na pogórzu pasma Qilian Shan objęte zostały ochroną w Narodowym Parkiem Geologicznym Zhangye Danxia. Na północ od „korytarza Gansu” aż do granicy państwowej z Mongolią rozciąga się pustynna i prawie bezludna Wyżyna Ałaszan. Rzadkie osadnictwo skupione jest tylko wzdłuż dolnego biegu rzeki Egin Gol, która rozgałęzia się na dwa ramiona i kończy swój bieg w pobliżu granicy z Mongolią, w słonym jeziorze Gashun Nuo’er.

Podział administracyjny

Mapa	Lp.	Nazwa	Chiński	Hanyu pinyin	Siedziba
	— Prefektury miejskie —
	1	Jiuquan	酒泉市	Jiǔquán Shì	Dzielnica Suzhou
	2	Jiayuguan	嘉峪关市	Jiāyùguān Shì	Jiayuguan
	3	Zhangye	张掖市	Zhāngyè Shì	Dzielnica Ganzhou
	4	Jinchang	金昌市	Jiǔquán Shì	Dzielnica Jinchuan
	5	Wuwei	武威市	Wǔwēi Shì	Dzielnica Liangzhou
	6	Baiyin	白银市	Báiyín Shì	Dzielnica Baiyin
	7	Lanzhou	兰州市	Lánzhōu Shì	Dzielnica Chengguan
	10	Dingxi	定西市	Dìngxī Shì	Dzielnica Anding
	11	Longnan	陇南市	Lǒngnán Shì	Dzielnica Wudu
	12	Tianshui	天水市	Tiānshuǐ Shì	Dzielnica Qinzhou
	13	Pingliang	平凉市	Píngliàng Shì	Dzielnica Kongtong
	14	Qingyang	庆阳市	Qìngyáng Shì	Dzielnica Xifeng
	— Prefektury autonomiczne —
	8	Linxia	临夏回族自治州	Línxià Huízú Zìzhìzhōu	Linxia
	9	Gannan	甘南藏族自治州	Gānnán Zāngzú Zìzhìzhōu	Hezuo

Zobacz też

• Yuezhi