Przejdź do zawartości

Dom Narutowicza w Warszawie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Dom Narutowicza)
Dom Narutowicza w Warszawie
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miejscowość

Warszawa

Adres

ul. Agrykola 1

Styl architektoniczny

willa

Architekt

Andrzej Gołoński (?)

Kondygnacje

2

Ukończenie budowy

lata 30. XIX w.

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, w centrum znajduje się ikonka pałacu z opisem „Dom Narutowicza w Warszawie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się ikonka pałacu z opisem „Dom Narutowicza w Warszawie”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się ikonka pałacu z opisem „Dom Narutowicza w Warszawie”
Ziemia52°12′50,2″N 21°02′21,0″E/52,213944 21,039167
Multimedia w Wikimedia Commons

Dom Narutowicza[1] – budynek znajdujący się we wschodniej części Łazienek Królewskich w Warszawie.

W latach 1920–1922 mieszkał w nim Gabriel Narutowicz, pierwszy Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej.

Opis

[edytuj | edytuj kod]

Budynek znajduje się między Koszarami Kantonistów, Stajnią Kubickiego a Klubem Cavallo. Autor projektu jest nieznany, możliwe, że był nim Andrzej Gołoński[2]. Budynek powstał w latach trzydziestych XIX wieku i prawdopodobnie był przeznaczony na mieszkania dla kantonistów lub wyższych wojskowych. Jest jednopiętrowy, w fasadzie ozdobiony okrągłymi płycinami, a od tyłu znajduje się trójbocznie zamknięty ryzalit[1].

Jest nazywany Domem Narutowicza, ponieważ mieszkał w nim Gabriel Narutowicz. Upamiętnia to tablica wmurowana w 1923 w ścianę budynku o treści: Gabrjel Narutowicz pierwszy Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej mieszkał w tym domu od 7 IX 1920 r. do 14 XII 1922 r.[3]. Budynek bywa mylony z willą Narutowicza – jego domem własnym przy ul. Parkowej 23, do którego prezydent przeniósł się kilka dni po zaprzysiężeniu[4].

Obecnie w budynku mieści się przedszkole[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c Izabela Zychowicz, Jadwiga Abramowicz: Muzeum Łazienki Królewskie w Warszawie. Warszawa: Muzeum Łazienki Królewskie w Warszawie, 2013, s. 181. ISBN 978-83-935584-3-8.
  2. ↑ Marek Kwiatkowski: Wielka Księga Łazienek. Warszawa: Prószyński i S-ka SA, 2000, s. 158. ISBN 83-7255-684-9.
  3. ↑ Stanisław Ciepłowski: Wpisane w kamień i spiż. Inskrypcje pamiątkowe w Warszawie XVII–XX w.. Warszawa: Argraf, 2004, s. 164. ISBN 83-912463-4-5.
  4. ↑ Xymena Pilch-Nowakowska. Dla kogo willa Narutowicza?. „Stolica”, s. 15, styczeń-luty 2018. 
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Dom_Narutowicza_w_Warszawie&oldid=68658762”