Iwaniska (gmina)
gmina miejsko-wiejska | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||
Powiat | |||||
TERC |
2606023 | ||||
Burmistrz | |||||
Powierzchnia |
105,03 km² | ||||
Populacja (30.06.2016) • liczba ludności |
| ||||
• gęstość |
64,7 os./km² | ||||
Nr kierunkowy |
15 | ||||
Kod pocztowy |
27-570 | ||||
Tablice rejestracyjne |
TOP | ||||
Adres urzędu: Rynek 327-570 Iwaniska | |||||
Szczegółowy podział administracyjny | |||||
| |||||
Położenie na mapie powiatu | |||||
50°43′54″N 21°16′30″E/50,731667 21,275000 | |||||
Strona internetowa | |||||
Biuletyn Informacji Publicznej |
Iwaniska – gmina miejsko-wiejska w województwie świętokrzyskim, w powiecie opatowskim. W latach 1975–1998 gmina położona była w województwie tarnobrzeskim.
Siedzibą gminy są Iwaniska.
Według danych z 30 czerwca 2004[4] gminę zamieszkiwało 7136 osób.
Struktura powierzchni
[edytuj | edytuj kod]Gmina Iwaniska położona jest we wschodniej części województwa świętokrzyskiego, w powiecie opatowskim nad rzeką Koprzywianką.
Terytorium gminy obejmuje dwa pasma Gór Świętokrzyskich: Pasmo Wygiełzowskie (południowa część gminy) oraz Pasmo Iwańskie (północno-zachodnia i środkowa część gminy). Wschodnia część znajduje się w obrębie Wyżyny Opatowskiej, stanowiącej północno – zachodnią część Wyżyny Sandomierskiej.
Powierzchnia gminy wynosi 105 kilometrów kwadratowych, zamieszkuje ją ok. 7200 osób. Do gminy należy 27 sołectw. Siedzibą gminy jest miejscowość Iwaniska.
Iwaniska to osada, której początki sięgają 1403 roku, kiedy to położono kamień węgielny pod budowę tutejszego kościoła parafialnego. Przez kilka stuleci osada nosiła nazwę Unieszów.
Miejscowość rozwijała się dzięki dogodnemu położeniu na szlakach handlowych i odbywającym się targom i jarmarkom, ściągających kupców z różnych stron kraju. Na początku XVI wieku Iwaniska występują już jako miasto, a pod koniec wieku liczyły ok. 1600 mieszkańców, w tym również osoby wyznania mojżeszowego. Około 1552 roku ówcześni właściciele Iwanisk, zwolennicy reformacji przekształcili kościół w zbór protestancki. Właścicielami miejscowości w XIX wieku była rodzina Łempickich, zaś na początku XX dobra Planta – Iwaniska przeszły w posiadanie rodu Dzierżykraj – Morawskich, w których rękach pozostawały do 1945 r. W czasie I i II wojny światowej Iwaniska zostały zniszczone w znacznym stopniu. Na przełomie 1944-1945 roku przechodziła przez gminę linia frontu. Ludność wysiedlono, a miejscowość została zniszczona. Po zakończeniu działań wojennych przystąpiono do odbudowy osady. Liczba mieszkańców Iwanisk w 1946 r. wynosiła zaledwie 700 osób. Dzisiaj Iwaniska liczą około 1300 mieszkańców.
- głównym źródłem dochodów mieszkańców gminy jest rolnictwo, ukierunkowane głównie na produkcję mleka i chów trzody chlewnej
- według danych z 30 czerwca 2004 roku gminę zamieszkiwało 7136 osób
- według danych z 2004 roku gmina ma obszar 105,03 km kwadratowego, użytki rolne 76%, użytki leśne 18%, gmina stanowi 11,52% powierzchni powiatu
- gęstość zaludnienia wynosi 67,9 osób na kilometr kwadratowy
- tablice rejestracyjne – TOP
- gmina w latach 1975-–1998 była w województwie tarnobrzeskim – obecnie w świętokrzyskim
Struktura rolna w gminie:
- liczba gospodarstw i posesji ogółem – 2 937 w tym gospodarstw rolnych 2 643
- użytki rolne ogółem wynoszą – 8 367 hektara, w tym:
- grunty orne – 6 117 ha
- sady – 123 ha
- łąki – 571 ha
- pastwiska – 1 556 ha
Historia
[edytuj | edytuj kod]Gminę zbiorową Iwaniska utworzono 13 stycznia 1867[5] w związku z reformą administracyjną Królestwa Polskiego. Gmina weszła w skład nowego powiatu opatowskiego w guberni radomskiej i liczyła 2847 mieszkańców[6]. Dnia 1 stycznia?/13 stycznia 1870 do gminy przyłączono pozbawione praw miejskich Iwaniska[7].
W okresie międzywojennym gmina należała do powiatu opatowskiego w woj. kieleckim. Po wojnie gmina zachowała przynależność administracyjną.
Jednostka została zniesiona 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[8].
Gminę przywrócono ponownie w związku z reaktywowaniem gmin 1 stycznia 1973[9].
Demografia
[edytuj | edytuj kod]Dane z 30 czerwca 2004[4]:
Opis | Ogółem | Kobiety | Mężczyźni | |||
---|---|---|---|---|---|---|
jednostka | osób | % | osób | % | osób | % |
populacja | 7136 | 100 | 3502 | 49,1 | 3634 | 50,9 |
gęstość zaludnienia (mieszk./km²) |
67,9 | 33,3 | 34,6 |
Miejscowości
[edytuj | edytuj kod]- Piramida wieku mieszkańców gminy Iwaniska w 2014 roku[1].
Sołectwa
[edytuj | edytuj kod]Boduszów, Borków, Dziewiątle, Garbowice, Gryzikamień, Iwaniska, Jastrzębska Wola, Kamieniec, Kopiec, Kujawy, Krępa, Łopatno, Marianów, Mydłów, Nowa Łagowica, Przepiórów, Radwan, Skolankowska Wola, Stobiec, Stara Łagowica, Toporów, Tęcza, Ujazd, Wojnowice, Wzory, Wygiełzów, Zaldów[2].
Pozostałe miejscowości
[edytuj | edytuj kod]Planta, Sobiekurów, Haliszka, Zielonka, Kamienna Góra, Podzaldów
Sąsiednie gminy
[edytuj | edytuj kod]Baćkowice, Bogoria, Klimontów, Lipnik, Łagów, Opatów, Raków
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Gmina Iwaniska w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-03-17] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ a b BIP gminy, sołectwa
- ↑ a b Urząd Statystyczny w Kielcach
- ↑ a b Baza Demograficzna – Tablice predefiniowane – Wyniki badań bieżących; Stan i struktura ludności; Ludność według płci i miast. GUS. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).
- ↑ 1 stycznia 1867 wg kalendarza juliańskiego
- ↑ Dziennik Urzędowy Gubernii Radomskiej, 1866, nr 54, z 31 grudnia 1866
- ↑ Postanowienie z 24 października (5 listopada) 1869, ogłoszone 1 (13 stycznia) 1870 (Dziennik Praw, rok 1869, tom 69, nr 239, s. 419)
- ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
- ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312