Porto Venere
Porto Venere
| |
|---|---|
 | |
| Koordinate: 44°3′N 9°50′E / 44.050°N 9.833°E | |
| Država |  Italija
|
| Regija | Ligurija |
| Provincija | La Spezia |
| Frazione | Fezzano, Le Grazie |
| Vlast | |
| - Sindaco | Matteo Cozzani |
| Površina | |
| - Ukupna | 7.53 km²[1] |
| Stanovništvo | |
| - Grad | 3543[1] |
| - Gustoća | stan / km²[1] |
| Vremenska zona | UTC+1 (UTC+2) |
| Poštanski broj | 19025 |
| Pozivni broj | 0187 |
| Karta | |
  Porto Venere Pozicija Porto Venera u Italiji | |
Porto Venere (ili Portovenere, kako se pisao do 1991) je gradić i općina (comune) od 3543 stanovnika[1] u talijanskoj regiji Ligurija (provincija La Spezia). Porto Venere je 1997. uvršten na UNESCO-vu Listu mjesta svjetske baštine u Evropi kao jedno od mjesta lokaliteta Nacionalni park Cinque Terre i Porto Venere sa otocima Palmaria, Tino i Tinetto.[2]
Porto Venere leži na vrhu istoimenog rta koji zatvara Zaljev La Spezia u kom leži istoimeni grad La Spezia udaljen oko 2,5 km sjevernije. Točno preko puta luke leži otok Palmaria a pored njega i manji Tino i Tinetto.
Pretpostavlja se da je antički Portus Veneris izrastao sredinom 1. vijeka pne.. Za rimskih vremena bio je ribarsko naselje, kao takvog ga je opisao rimski car Antonin Pije 161. u svom pomorskom dnevniku.[3]
Za Antike se govorilo da je ime dobio po hramu božice Venere, koji se nalazio negdje gdje je danas crkva San Pietro, a za ranog kršćanstva po pustinjaku Veneriju, koji je kasnije postao i svetac zaštitnik sjetioničara.[3]
_Italia_-_29_Luglio_2012_-_panoramio.jpg)
Nakon Propasti Rimskog Carstva Porto Venere je postao baza bizantsku flote, koju su 643.razorili Langobardi. Nakon tog je bio česta meta piratskih plačkaških napada Saracena. Zamak je prvi put dokumentiran 1113. u vrijeme kad je Republika Genova kupila Porto Venere od njegova dotadašnjeg feudalnog gospodara Grimalda iz Vezzana.[3]
Porto Venere je bio strateški punkt, potreban Genovežanima u ratu sa Republikom Pisom za dominaciju nad Ligurijskim morem. Genovežani su ojačali zamak, podigli bedeme i druge brojne druge prema moru po preciznim arhitektonskim principima za stambene i obrambene svrhe. Genovežani su 1098. podigli i romaničku crkvu]] San Lorenzo, dok je gotička crkva]] San Pietro posvećena 1198.[3]
Republikom Pisom je u više navrata između 1165. i 1198. bezuspješno pokušala zauzeti utvrdu. Nevolje su počele 1494., kad je Porto Venere pretrpio razarajuće bombardiranje od aragonske flote za vrijeme rata sa Republikom Genovom. Nakon tog je stari dio grada izgubio na važnosti, ustupivši mjesto novom kvartu Borgo Nuovo, koji se počeo graditi oko crkve San Pietro.[3]
Genoveški kondotjer i admiral Andrea Doria, je 1575. pokrenuo izgradnju moderne ratne luke u Zaljevu La Spezia. Zbog njene zaštite je na otoku Palmaria 1606. sagradio malu utvrdu La Torre Scola.[3]
Od 1797. Porto Venere živi pod dominacijom Prve Francuske Republike isprva kao dio departmana Venerinog zaljeva u maeionetskoj Ligurijskoj Republici, nakon čega je anektiran u Prvo Francusko Carstvo. Tad je podignuta obalna cesta nazvana Napoleonova koja i danas služi svrsi kao Strada Provinciale 530.[3]
Nakon tog je od 1815. dio Kraljevine Sardinije, a od 1861. Kraljevine Italije.[3]
Od početka 19. vijeka Porto Venere se počeo profilirati kao turistička destinacija za elitu, zahvaljujući slavnim ličnostima kao što je engleski pjesnik i vodeća figura romantizma lord Byron. Pjesnici i umjetnici nastavili su biti opčinjeni srednjovjekovnim naseljem, među njima i dobitnik nobelove nagrade za književnost Eugenio Montale, koji je 1925. i napisao pjesmu o Portu Veneru 1925.[3]
| Nacionalni park Cinque Terre i Portovenere s otocima (Palmaria, Tino i Tinetto) | |
|---|---|
 Svjetska baština – UNESCO | |
 | |
| Italija | |
| Registriran: | 1997. (21. zasjedanje) |
| Vrsta: | kulturno dobro |
| Mjerilo: | ii, iv, v |
| Ugroženost: | no |
| Referenca: | UNESCO |
Porto Venere je uvršten na UNESCO-vu Listu zbog svojih brojnih očuvanih spomenika i ukupnog izgleda.
- Gotička crkva San Pietro podignuta je 1198.[4] na mjestu starije ranokršćanske bazilike iz 5. vijeka. Ta nevelika prvokutna građevina koja izgleda poput zamka sa tornjem zvonika i bedemima oko nje dominira nad mjestom i prvi je objekt koji se vidi sa mora.[4] Tokom 13. vijeka dobila je polikromatsku fasadu od horizontalnih redova svijetlog i tamnog kamena.
- Romaničku crkvu San. Lorenzo podigli su između 1118. i 1130. Genovežani[4], najvjerojatnije na mjestu Rimskog hrama posvećenog Jupiteru. Teško je oštećena u požaru 1340. i za aragonskog bombardiranja 1494., potpuno je rekonstruirana 1582.
- Zamak Doria na brdu iznad mjesta podignut je između 12. i 14. vijeka[4]
- Grotta dell'Arpaia (Arpajina spilja) znana i kao kao Bajronova spilja, nedaleko crkve San Pietro, danas urušena, poznata je po događaju iz 1822. kad je Byron iz nje preplivao zaljev da posjeti svog prijatelja Shelleya u Lericiju.
- Ruine rimske vile iz 1. vijeka pne..u kvartu Varignano.
- Gradska vrata podignuta su 1113. godine (obližni toranj 1161), kroz njih se ulazi u historijsku jezgru.[4]
- Nedaleko se nalazi lokalitet Cinque Terre, a točno preko puta zaljeva otoci Palmaria, Tino i Tinetto.
Oni su zajedno sa Portom i cijelim akvatorijem 2001. proglašeni Rezervatom prirode pod imenom Parco Naturale Regionale di Porto Venere.[5]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 „Italy: Liguria” (engleski). City population. Pristupljeno 8.3. 2019.
- ↑ „Portovenere, Cinque Terre, and the Islands (Palmaria, Tino and Tinetto)” (engleski). UNESCO. Pristupljeno 8. 3. 2019.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 3,8 „History of ancient Portovenere” (engleski). Discover Portovenere. Pristupljeno 8.3. 2019.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 „What to see in Portovenere” (engleski). Portovenere. Pristupljeno 8. 3. 2019.
- ↑ „I criteri Unesco” (talijanski). Parco Naturale Regionale di Porto Venere. Pristupljeno 8. 3. 2019.
