ประเทศปารากวัย

สาธารณรัฐปารากวัย
สาธารณรัฐปารากวัย; República del Paraguay (สเปน); Tetã Paraguái (กวารานี)
	ธงชาติ[nb 2] ตราแผ่นดิน
	คำขวัญ: "สันติภาพและความยุติธรรม"; (สเปน: Paz y justicia)
	เพลงชาติ: "เพลงชาติปารากวัย"
	ที่ตั้งของ ประเทศปารากวัย (เขียว) ในทวีปอเมริกาใต้ (เทา)
เมืองหลวง; และเมืองใหญ่สุด	อาซุนซิออน; 25°16′S 57°40′W / 25.267°S 57.667°W
ภาษาราชการ	สเปน; กวารานี;
กลุ่มชาติพันธุ์ (ค.ศ. 2019)	95% เมสติโซ (ลูกผสมระหว่างชนผิวขาวกับชนพื้นเมือง); 5% อื่น ๆ (รวมถึงชนพื้นเมือง);
ศาสนา (ค.ศ. 2018)	96.1% คริสต์; —88.3% โรมันคาทอลิก; —7.8% นิกายอื่น ๆ; 2.6% ไม่มี; 0.4% อื่น ๆ; 0.8% ไม่ตอบ;
การปกครอง	รัฐเดี่ยว สาธารณรัฐระบบประธานาธิบดี
• ประธานาธิบดี	ซานเตียโก เปญญา
• รองประธานาธิบดี	เปโดร อาเลียนา
สภานิติบัญญัติ	รัฐสภา
• สภาสูง	วุฒิสภา
• สภาล่าง	สภาผู้แทนราษฎร
เอกราช จากสเปน
• ประกาศ	14 พฤษภาคม ค.ศ. 1811
• ได้รับการรับรอง	25 พฤศจิกายน ค.ศ. 1842
• เข้าเป็นสมาชิกสหประชาชาติ	24 ตุลาคม ค.ศ. 1945
พื้นที่
• รวม	406,796 ตารางกิโลเมตร (157,065 ตารางไมล์) (อันดับที่ 60)
• แหล่งน้ำ (%)	2.6
ประชากร
• ค.ศ. 2021 ประมาณ	7,359,000 (อันดับที่ 104)
• ความหนาแน่น	18.00 ต่อตารางกิโลเมตร (46.6 ต่อตารางไมล์) (อันดับที่ 210)
จีดีพี (อำนาจซื้อ)	ค.ศ. 2020 (ประมาณ)
• รวม	101.075 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ (อันดับที่ 90)
• ต่อหัว	15,030 ดอลลาร์สหรัฐ (อันดับที่ 96)
จีดีพี (ราคาตลาด)	ค.ศ. 2020 (ประมาณ)
• รวม	44.557 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ (อันดับที่ 94)
• ต่อหัว	6,230 ดอลลาร์สหรัฐ (อันดับที่ 94)
จีนี (ค.ศ. 2018)	46.2; สูง
เอชดีไอ (ค.ศ. 2019)	0.728; สูง · อันดับที่ 103
สกุลเงิน	กวารานี (PYG)
เขตเวลา	UTC–4 (PYT)
• ฤดูร้อน (เวลาออมแสง)	UTC–3 (PYST)
รูปแบบวันที่	วว-ดด-ปปปป
ขับรถด้าน	ขวามือ
รหัสโทรศัพท์	+595
โดเมนบนสุด	.py

ปารากวัย (สเปน: Paraguay, ออกเสียง: [paɾaˈɣwaj] ( ฟังเสียง); กวารานี: Paraguái) หรือชื่ออย่างเป็นทางการว่า สาธารณรัฐปารากวัย (สเปน: República del Paraguay; กวารานี: Tetã Paraguái) เป็นประเทศหนึ่งในทวีปอเมริกาใต้ มีอาณาเขตจรดประเทศบราซิลทางทิศตะวันออกและทิศตะวันออกเฉียงเหนือ จรดประเทศอาร์เจนตินาทางทิศใต้และทิศตะวันตกเฉียงใต้ และจรดประเทศโบลิเวียทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ มีประชากร 7 ล้านคน โดยเกือบ 3 ล้านคนในจำนวนนี้อาศัยอยู่ในกรุงอาซุนซิออน (เมืองหลวงและเมืองที่ใหญ่ที่สุด) และเขตเมืองโดยรอบ แม้ว่าจะเป็นหนึ่งในสองประเทศในอเมริกาใต้ที่ไม่มีทางออกสู่ทะเล (อีกประเทศหนึ่งคือโบลิเวีย) แต่ปารากวัยก็มีชายฝั่ง^[8] ชายหาด^[9] และท่าเรือริมแม่น้ำปารากวัยและแม่น้ำปารานาซึ่งเป็นทางออกสู่มหาสมุทรแอตแลนติกผ่านทางน้ำปารานา–ปารากวัย^[10]

ผู้พิชิต ชาวสเปนมาถึงบริเวณที่เป็นประเทศปารากวัยใน ค.ศ. 1524 และใน ค.ศ. 1537 ได้ตั้งเมืองอาซุนซิออนเป็นเมืองหลวงแห่งแรกของเขตผู้ว่าราชการริโอเดลาปลาตา^[11] ในคริสต์ศตวรรษที่ 17 ปารากวัยเป็นศูนย์กลางของนิคมมิชชันนารี เยสุอิตที่ซึ่งชาวกวารานีพื้นเมืองได้เข้ารีตนับถือศาสนาคริสต์และได้รับการแนะนำให้รู้จักวัฒนธรรมยุโรป^[12] หลังจากการขับไล่คณะเยสุอิตออกจากดินแดนของสเปนใน ค.ศ. 1767 ปารากวัยก็กลายเป็นอาณานิคมชายขอบมากขึ้นเรื่อย ๆ โดยมีศูนย์กลางเมืองและผู้ตั้งถิ่นฐานไม่มากนัก หลังจากได้รับเอกราชจากสเปนในต้นคริสต์ศตวรรษที่ 19 ปารากวัยถูกปกครองโดยรัฐบาลอำนาจนิยมชุดต่าง ๆ ซึ่งมีนโยบายชาตินิยม ลัทธิแยกอยู่โดดเดี่ยว และลัทธิคุ้มครอง ช่วงเวลานี้สิ้นสุดลงด้วยสงครามปารากวัย (ค.ศ. 1864–1870) ซึ่งสร้างความเสียหายอย่างหนัก ระหว่างสงครามนี้ปารากวัยสูญเสียประชากรจำนวนครึ่งหนึ่งและเสียดินแดนประมาณร้อยละ 25–33 ให้แก่ไตรพันธมิตรอาร์เจนตินา บราซิล และอุรุกวัย ในคริสต์ศตวรรษที่ 20 ปารากวัยต้องเผชิญกับความขัดแย้งระหว่างประเทศที่สำคัญอีกครั้งหนึ่ง นั่นคือสงครามชาโก (ค.ศ. 1932–1935) กับโบลิเวีย ซึ่งปารากวัยเป็นฝ่ายชนะ หลังจากนั้นประเทศนี้ก็ตกอยู่ภายใต้การปกครองของเผด็จการทหารชุดต่าง ๆ และลงเอยด้วยระบอบของอัลเฟรโด เอสโตรสเนร์ ซึ่งกินเวลานาน 35 ปีจนกระทั่งถูกโค่นล้มโดยรัฐประหารภายในของทหารเมื่อ ค.ศ. 1989 นี่เป็นจุดเริ่มต้นของยุคประชาธิปไตยของปารากวัยซึ่งดำเนินต่อมาจนถึงทุกวันนี้

ปารากวัยเป็นประเทศกำลังพัฒนา^[13] และเป็นสมาชิกก่อตั้งของตลาดร่วมอเมริกาใต้ตอนล่าง สหประชาชาติ องค์การนานารัฐอเมริกา ขบวนการไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใด และกลุ่มลิมา นอกจากนี้ เมืองลูเกในเขตมหานครอาซุนซิออนยังเป็นที่ตั้งของสมาพันธ์ฟุตบอลอเมริกาใต้อีกด้วย

ชาวปารากวัยเจ็ดล้านคนส่วนใหญ่เป็นประชากรสายเลือดผสมหรือเมสติโซ และวัฒนธรรมกวารานียังคงมีอิทธิพลอย่างกว้างขวาง ประชากรมากกว่าร้อยละ 90 พูดภาษาย่อยต่าง ๆ ของภาษากวารานีควบคู่ไปกับภาษาสเปน แม้จะมีประวัติศาสตร์เกี่ยวกับความยากจนและการปราบปรามทางการเมือง แต่จากดัชนีประสบการณ์เชิงบวกใน ค.ศ. 2017 ซึ่งอ้างอิงข้อมูลจากการสำรวจความคิดเห็นทั่วโลกนั้น ปารากวัยได้รับการจัดอันดับให้เป็น "สถานที่ที่มีความสุขที่สุดในโลก"^[14]^[15]

การเมืองการปกครอง

รูปแบบการปกครองเป็นประชาธิปไตยแบบสาธารณรัฐ มีประธานาธิบดีเป็นประมุข

ฝ่ายบริหาร

ผู้นำฝ่ายบริหารคือประธานาธิบดี มาจากการเลือกตั้งมีวาระ 5 ปี

ฝ่ายนิติบัญญัติ

เป็นระบบสองสภา (bicameral)

วุฒิสภา สมาชิกมีจำนวน 45 คน มาจากการเลือกตั้งจากประชาชน มีวาระ 5 ปี
สภาผู้แทนราษฎร สมาชิกมีจำนวน 80 คนมาจากการเลือกตั้งจากประชาชน มีวาระ 5 ปี

การแบ่งเขตการปกครอง

ปารากวัยแบ่งเขตการปกครองออกเป็น 17 จังหวัด (departamento) กับ 1 เขตเมืองหลวง* (distrito capital) ได้แก่

ISO 3166-2:PY	จังหวัด	เมืองหลัก	ประชากร (สำมะโน ค.ศ. 2002)	พื้นที่ (ตร. กม.)	เขต
ASU	ดิสตริโตกาปิตัล	อาซุนซิออน	512,112	117	6
1	กอนเซปซิออน	กอนเซปซิออน	179,450	18,051	8
2	ซานเปโดร	ซานเปโดร	318,698	20,002	20
3	กอร์ดิเยรา	กาอากูเป	233,854	4,948	20
4	กวยรา	บิยาร์ริกา	178,650	3,846	18
5	กาอากัวซู	โกโรเนลโอบิเอโด	435,357	11,474	21
6	กาอาซาปา	กาอาซาปา	139,517	9,496	10
7	อิตาปูอา	เองการ์นาซิออน	453,692	16,525	30
8	มิซิโอเนส	ซานฆวนเบาติสตา	101,783	9,556	10
9	ปารากัวรี	ปารากัวรี	221,932	8,705	17
10	อัลโตปารานา	ซิวดัดเดลเอสเต	558,672	14,895	21
11	เซนตรัล	อาเรกัว	1,362,893	2,465	19
12	เญเอมบูกู	ปิลาร์	76,348	12,147	16
13	อามัมไบ	เปโดร ฆวน กาบาเยโร	114,917	12,933	4
14	กานินเดยู	ซัลโตเดลกวยรา	140.137	14.667	12
15	เปรซิเดนเตอาเยส	บิยาอาเยส	82,493	72,907	8
16	อัลโตปารากวย	ฟูเอร์เตโอลิมโป	11,587	82,349	4
17	โบเกรอน	ฟิลาเดลเฟีย	41,106	91,669	3
-	ปารากวัย	อาซุนซิออน	5,163,198	406,752	245

หมายเหตุ

↑ ด้านหลังของตราแผ่นดินปารากวัย:
↑ ด้านหลังของธงชาติปารากวัย:

อ้างอิง

↑ Central Intelligence Agency (2016). "Paraguay". The World Factbook. Langley, Virginia: Central Intelligence Agency. สืบค้นเมื่อ 1 January 2017.
↑ Religion affiliation in Paraguay as of 2018. Based on Latinobarómetro. Survey period: 15 June to 2 August 2018, 1,200 respondents.
↑ ^3.0 ^3.1 ^3.2 ^3.3 "Paraguay". World Economic Outlook Database, October 2018. International Monetary Fund. 9 October 2018. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 31 March 2019. สืบค้นเมื่อ 9 October 2018.
↑ "Gini Index". World Bank. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 December 2017. สืบค้นเมื่อ 6 April 2019.
↑ Human Development Report 2020 The Next Frontier: Human Development and the Anthropocene (PDF). United Nations Development Programme. 15 December 2020. pp. 343–346. ISBN 978-92-1-126442-5. สืบค้นเมื่อ 16 December 2020.
↑ "Paraguay – Constitution, Article 140 About Languages". International Constitutional Law Project. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 September 2012. สืบค้นเมื่อ 3 December 2007. {{cite journal}}: Cite journal ต้องการ |journal= (help) (see translator's note เก็บถาวร 1 กุมภาพันธ์ 2017 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน)
↑ "8 LIZCANO" (PDF). Convergencia.uaemex.mx. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 15 January 2013. สืบค้นเมื่อ 5 October 2012.
↑ "Sailing, option incorporated in the Paraguayan coasts" (ภาษาสเปน). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 July 2018. สืบค้นเมื่อ 17 August 2014.
↑ "The best beaches of Paraguay" (ภาษาสเปน). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 29 January 2014. สืบค้นเมื่อ 16 March 2013.
↑ "Paraná-Paraguay Waterway" (PDF) (ภาษาสเปน). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 27 March 2019. สืบค้นเมื่อ 20 October 2015.
↑ "Paraguay: cómo Asunción se convirtió en 'madre' de más de 70 ciudades de Sudamérica hace 480 años". BBC News Mundo. BBC. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 September 2018.
↑ Caraman, Philip (1976): "The lost paradise: the Jesuit Republic in South America", New York: Seabury Press.
↑ "World Economic Outlook Database, April 2019". IMF.org. International Monetary Fund. สืบค้นเมื่อ 29 September 2019.
↑ "World's Happiest Country? Would You Believe Paraguay?". NBC News. 21 May 2014. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 14 September 2018. สืบค้นเมื่อ 19 September 2018.
↑ "Global Misery Worst Since Records Began, Poll Finds". Newsweek. 14 September 2018. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 September 2018. สืบค้นเมื่อ 19 September 2018.