İçeriğe atla

Mike Tyson: Revizyonlar arasındaki fark

Vikipedi, özgür ansiklopedi
[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
bilgi eklendi
68. satır: 68. satır:
===Kariyerinin ilk zamanları===
===Kariyerinin ilk zamanları===
Tyson, 18 yaşındayken 6 Mart 1985'te, [[Albany, New York]]'da profesyonel olarak ilk maçına çıktı. Hector Mercedes'i ilk rauntta teknik nakavtla yendi.<ref name="Puma" /> Profesyonel olarak ilk yılında 15 maça çıktı. Sık sık dövüşen Tyson, ilk 28 maçının 26'sını nakavt veya teknik nakavtla kazandı; bunların 16'sı ilk rauntta geldi.<ref name="rec_0">[http://www.cyberboxingzone.com/boxing/tysonrec.htm "Iron" Mike Tyson] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20100219043356/http://www.cyberboxingzone.com/boxing/tysonrec.htm |date=February 19, 2010 }}, ''Cyberboxingzone.com Boxing record''. Retrieved April 27, 2007.</ref> Rakiplerinin kalitesi giderek [[James Tillis]], [[David Jaco]], [[Jesse Ferguson]], [[Mitch Green]] ve [[Marvis Frazier]] ɡibi usta dövüşçülere yükseldi.<ref name="rec_0" /> Galibiyet serisi medyanın dikkatini çekti ve Tyson bir sonraki büyük ağır sıklet şampiyonu olarak ilan edildi. D'Amato, Tyson'ın profesyonel kariyerinin erken bir döneminde, Kasım 1985'te öldü ve bazıları onun ölümünün Tyson'ın hayatı ve kariyeri ilerledikçe yaşayacağı birçok sorunun kaynağı olduğunu düşünüyor.<ref>Hornfinger, [http://www.saddoboxing.com/boxing-article/Cus-Damato-Mike-Tyson.html Cus D'Amato] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20100914172613/http://www.saddoboxing.com/boxing-article/Cus-Damato-Mike-Tyson.html |date=September 14, 2010 }}, ''SaddoBoxing.com''. Retrieved March 27, 2007.</ref>
Tyson, 18 yaşındayken 6 Mart 1985'te, [[Albany, New York]]'da profesyonel olarak ilk maçına çıktı. Hector Mercedes'i ilk rauntta teknik nakavtla yendi.<ref name="Puma" /> Profesyonel olarak ilk yılında 15 maça çıktı. Sık sık dövüşen Tyson, ilk 28 maçının 26'sını nakavt veya teknik nakavtla kazandı; bunların 16'sı ilk rauntta geldi.<ref name="rec_0">[http://www.cyberboxingzone.com/boxing/tysonrec.htm "Iron" Mike Tyson] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20100219043356/http://www.cyberboxingzone.com/boxing/tysonrec.htm |date=February 19, 2010 }}, ''Cyberboxingzone.com Boxing record''. Retrieved April 27, 2007.</ref> Rakiplerinin kalitesi giderek [[James Tillis]], [[David Jaco]], [[Jesse Ferguson]], [[Mitch Green]] ve [[Marvis Frazier]] ɡibi usta dövüşçülere yükseldi.<ref name="rec_0" /> Galibiyet serisi medyanın dikkatini çekti ve Tyson bir sonraki büyük ağır sıklet şampiyonu olarak ilan edildi. D'Amato, Tyson'ın profesyonel kariyerinin erken bir döneminde, Kasım 1985'te öldü ve bazıları onun ölümünün Tyson'ın hayatı ve kariyeri ilerledikçe yaşayacağı birçok sorunun kaynağı olduğunu düşünüyor.<ref>Hornfinger, [http://www.saddoboxing.com/boxing-article/Cus-Damato-Mike-Tyson.html Cus D'Amato] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20100914172613/http://www.saddoboxing.com/boxing-article/Cus-Damato-Mike-Tyson.html |date=September 14, 2010 }}, ''SaddoBoxing.com''. Retrieved March 27, 2007.</ref>

===Sıralamalarda yükselişi===
Tyson'ın ulusal televizyonda yayınlanan ilk maçı 16 Şubat 1986'da, Troy, [[New York]]'daki Houston Field House'da, deneyimli ağır sıklet [[Jesse Ferguson]]'a karşı gerçekleşti ve maç [[ABC Sports]] tarafından yayınlandı. Tyson, beşinci rauntta burnunu kıran bir aparkatla Ferguson'ı yere serdi.<ref>Oates, Joyce C., [http://jco.usfca.edu/boxing/tyson.html Mike Tyson] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20090621013951/http://jco.usfca.edu/boxing/tyson.html |date=June 21, 2009 }}, ''[[Life Magazine]] via author's website'', November 22, 1986. Retrieved March 11, 2007.</ref> Altıncı rauntta Ferguson, daha fazla ceza almaktan kaçınmak için Tyson'ı tutmaya ve sıkıştırmaya başladı. Ferguson'a boks yapması ɡerektiği ile ilɡili birkaç kez uyarıda bulunduktan sonra, hakem sonunda altıncı raundun ortalarına doğru maçı durdurdu. Mücadele başlangıçta Tyson'ın rakibinin diskalifiye edilmesi (DQ) ile kazandığına karar verildi. Tyson'ın köşesi, bir DQ galibiyetinin Tyson'ın nakavt galibiyetleri serisini sonlandıracağını ve mutlaka nakavt ile sonuçlanması ile ilɡili verilen kararı protesto ettikten sonra karar teknik nakavt (TKO) olarak "değiştirildi".

Temmuz ayında, altı nakavt zaferi daha alan Tyson, New York, Glens Falls'ta bir başka ABC Sports yayınında eski dünya şampiyonluğu dövüşçüsü [[Marvis Frazier]] ile karşılaştı. Tyson, açılış zili çalar çalmaz Frazier'e saldırdı ve ona üst üste iki kez aparkat vurarak maçı kolayca kazandı.<ref>{{Cite web |last=Archives |first=L. A. Times |date=July 27, 1986 |title=Tyson Says Hello, Goodby to Frazier in Round 1 |url=https://www.latimes.com/archives/la-xpm-1986-07-27-sp-1691-story.html |access-date=September 22, 2023 |website=Los Angeles Times |language=en-US |archive-date=September 28, 2023 |archive-url=https://web.archive.org/web/20230928194255/https://www.latimes.com/archives/la-xpm-1986-07-27-sp-1691-story.html |url-status=live }}</ref>

Frazier'e karşı kazandığı galibiyetten sonra Tyson, 1986'da Atlantic City, New Jersey'deki Trump Plaza Hotel and Casino'da José Ribalta ile dövüşmek üzere maç ayarlandı.<ref name="Mike Tyson: Facing a Giant">{{Cite news|url= https://fight-library.com/2024/03/15/mike-tyson-facing-a-giant/|title = Mike Tyson: Facing a Giant|newspaper = The Fight Library|date = March 14, 2024}}</ref> Ribalta, dövüş boyunca Tyson'ın vücuduna vurdu. Hakem dövüşü iptal ettiğinde Tyson, Ribalta'yı 2., 8. ve 10. rauntta üç kez yere serdi. Tyson, Ribalta ile yaptığı maçın en zor dövüşü olduğunu söyleyerek, "Jose Ribalta'ya her şeyiyle vurdum ve o her şeyi aldı" dedi.


== Daha sonraki kariyeri, iflas ve emekliliği ==
== Daha sonraki kariyeri, iflas ve emekliliği ==

Sayfanın 08.49, 15 Kasım 2024 tarihindeki hâli

Mike Tyson
Mike Tyson 2023'te GalaxyCon Austin'de
DoğumMichael Gerard Tyson
30 Haziran 1966 (58 yaşında)
Brownsville, Brooklyn, New York, ABD
Eş(ler)
Robin Givens
(e. 1988; b. 1989)

Monica Turner
(e. 1997; b. 2003)

Lakiha Spicer (e. 2009)
Çocuk(lar)7
Vatandaşlık ABD
Takma ad(lar)"Kid Dynamite", "Iron Mike" ve
"The Baddest Man on the Planet"
Diniİslam
Boks kariyeri
Genel
SeviyeAğır sıklet
Boy1,78 m (5 ft 10 in)[1][2]
Kanat açıklığı180 cm (71 in)
İstatistik
Toplam maç58
Galibiyet50
Nakavt44
Mağlubiyet6
Beraberlik0
Sonuçsuz2

Michael Gerard Tyson (popüler ismiyle Mike Tyson, 30 Haziran 1966), 1985-2005 yılları arasında kariyer yapmış eski bir Amerikalı profesyonel boksördür. 1987'den 1990'a kadar, dünyanın tek ağır sıklet şampiyonu olarak hüküm sürdü; WBA, WBC ve IBF ödüllerini aynı anda alan ve bunları art arda birleştiren tek boksör oldu. Boks geçmişlerinde, tüm zamanların en asi oyuncusu olarak tanımlanmaktadır.[3]

Aynı zamanda en genç ağır sıklet boks şampiyonu oldu. Rakibi olan Trevor Berbick'i 2. rauntta nakavt etmiştir. Mike Tyson 1988 yılında bir başka dev Larry Holmes'u da nakavt etmiştir. Çenesi çok sağlam ve hiç nakavt olmamış olan Larry Holmes, Mike Tyson karşısında 4 raunt dayanabildi. Yine 1988 yılında bir başka çenesi sağlam ve hiç yenilmemiş, nakavt olmamış Michael Spinks'i 1. rauntta nakavt etmiş ve galibiyet kazanmıştır. 1990'a kadar yaptığı 37 maçın tamamını kazanan Tyson, ilk mağlubiyeti 1990 yılında Buster Douglas ile yaptığı karşılaşmada aldı ve WBC, WBA, IBF kemerlerini kaybetti.

Aynı yıl, ABD Güzellik Kraliçesi'ne tecavüz olayı, Mike Tyson'ın skandallar zincirinin ilk ve en önemli halkasıydı. Bu suçlamadan 3 yıl hapis ile cezalandırılmıştır. Bu suçtan girdiği hapishanede Müslüman oldu ve Malik Abdülaziz ismini aldı. Cezası biter bitmez bir barda çıkardığı kavga yüzünden kendisini tekrar mahkemede buldu. Yumrukları kadar, yasa dışı olaylarıyla da anıldı. Dünya Boks Konseyi (WBC) ve Dünya Boks Birliği'nin (WBA) Ağır Sıklet Şampiyonluğu unvanlarını elde etti. 1996'da Holyfield'a yenilerek WBA unvanını kaptırdı.

1997'de Evander Holyfield ile yaptığı unvan maçının üçüncü raundunda rakibinin kulağını kopardığı gerekçesiyle diskalifiye edildi. İki yıl men cezası alan Tyson'ın Ohio eyaletinde ömür boyu boks yapması yasaklandı. Tyson, 1999 yılında tekrar ringlere döndü.

8 Haziran 2002'de Memphis'te, Lennox Lewis ile Mike Tyson arasında yapılan Dünya Ağır Sıklet Boks Şampiyonası karşılaşmasında kazanan taraf Lennox Lewis oldu. Lennox Lewis, karşılaşmada pek varlık gösteremeyen Tyson'ı sekizinci rauntta nakavtla yenerek Dünya Ağır Sıklet Boks Şampiyonu unvanını korudu.

Tyson, 2003 yılında, birkaç dövüşü maçından 30 milyon dolar ve kariyeri boyunca 300 milyon dolardan fazla para kazanmasına rağmen iflas ilan etti. O sırada medya, yaklaşık 23 milyon dolar borcu olduğunu bildirdi.[4]

Tyson, vahşi ve korkutucu boks stilinin yanı sıra ringin içinde ve dışındaki tartışmalı davranışlarıyla da tanınıyordu. Tyson şu anda BoxRec'in tarihteki en büyük ağır sıkletler sıralamasında 14. sırada yer alıyor.[5] The Ring dergisinin tüm zamanların en iyi 100 yumruk atan listesinde 16. sırada yer aldı[6] ve ESPN'in "Ağır Sıklet Tarihindeki En Sert Vuranlar" listesinde birinci oldu.[7] Sky Sports, onu "belki de profesyonel ringe adım atan en vahşi dövüşçü" olarak tanımladı.[8] Uluslararası Boks Onur Listesi ve Dünya Boks Onur Listesi'ne alındı.

Mike Tyson, ağır sıklet için kısa bir boya sahip olmasına rağmen saldırgan dövüşüyle boksu seven sevmeyen birçok insanın ilgisini ve beğenisini çekmiştir.

İlk yılları

Michael Gerard Tyson, 30 Haziran 1966'da Brooklyn, New York City'deki Brooklyn'e bağlı Fort Greene'de doğdu.[9][10] Rodney (1961 doğumlu) adında bir ağabeyi[11] ve Şubat 1990'da 24 yaşındayken kalp krizinden ölen Denise adında bir ablası vardı.[12] Tyson'ın Charlottesville, Virginia'da doğan annesi[13] fahişe olabilecek kadar çapkın bir kadın olarak tanımlanıyordu.[14] Tyson'ın biyolojik babası doğum belgesinde "Purcell Tyson" (Jamaika'lı) olarak ɡösterilmiştir,[15][16] ancak Tyson'ın babası olarak tanıdığı adam Jimmy Kirkpatrick adında bir pezevenkti. Kirkpatrick, Kuzey Carolina'daki, çoğunlukla siyahların yaşadığı bir mahalle olan Grier Town'dandı[17] ve mahallenin en iyi beyzbol oyuncularından biriydi. Kirkpatrick evlendi ve Tyson'ın üvey kardeşi Jimmie Lee Kirkpatrick adında bir oğlu oldu. 1959'da Jimmy Kirkpatrick ailesini terk etti ve Brooklyn'e taşındı. Burada Tyson'ın annesi Lorna Mae (Smith) Tyson ile tanıştı. Kirkpatrick bilardo salonlarına sık sık gider, kumar oynar ve sokaklarda takılırdı. Tyson, "Babam sokak dünyasına kapılmış sıradan bir sokak çocuğuydu" dedi. Kirkpatrick, Mike doğduğunda Tyson ailesini terk etti ve Tyson'ın annesini çocuklara tek başına bakmaya bıraktı.[18] Babası Kirkpatrick 1992'de öldü.[19]

Aile, Tyson 10 yaşındayken mali sıkıntıları nedeniyle Brownsville'e taşınmak zorunda kalana kadar Bedford-Stuyvesant'ta yaşadı.[20] Tyson, çocukluğu boyunca suç oranının yüksek olduğu mahallelerde ve çevresinde yaşadı. Details'taki bir röportaja göre, ilk kavgası Tyson'ın güvercinlerinden birinin kafasını koparan daha iri-yarı bir gençle oldu.[21] Tyson, küçük suçlar işlerken ve tiz sesi ve peltek konuşmasıyla alay edenlerle kavga ederken defalarca yakalandı. 13 yaşına geldiğinde 38 kez tutuklanmıştı.[22] Sonunda New York, Johnstown'daki Tryon Erkek Okulu'na gitti. Tyson'ın ortaya çıkan boks yeteneği, gençlik tutukevi danışmanı ve eski boksör Bobby Stewart tarafından orada keşfedildi. Stewart, Tyson'ı olağanüstü bir dövüşçü olarak gördü ve onu boks menajeri ve antrenörü Cus D'Amato ile tanıştırmadan önce birkaç ay boyunca eğitti.[18] Tyson liseden üçüncü sınıftayken ayrıldı.[23] Kevin Rooney de Tyson'ı eğitti ve ara sıra Teddy Atlas tarafından destekleniyordu, ancak Tyson 15 yaşındayken D'Amato tarafından kovuldu. Rooney sonunda genç Tyson'ın tüm eğitimini üstlendi.[24]

Tyson'ın annesi, Tyson 16 yaşındayken öldü ve onu yasal vasisi olacak olan D'Amato'nun bakımına bıraktı. Tyson daha sonra şöyle dedi: "Annemin benimle mutlu olduğunu ve bir şey yaptığım için benimle gurur duyduğunu hiç görmedim: beni sadece sokaklarda koşan, eve parasını ödemediğimi bildiği yeni kıyafetlerle gelen çılgın bir çocuk olarak biliyordu. Onunla sohbet etme veya onun hakkında bilgi edinme şansım hiç olmadı. Mesleki olarak bana hiçbir etkisi olmadı ama duygusal ve kişisel olarak yıkıcıydı."[25]

Amatör kariyeri

Bir amatör olarak Tyson, 1981 ve 1982 Gençler Olimpiyat Oyunları'nda altın madalya kazandı, 1981'de Joe Cortez'i ve 1982'de Kelton Brown'ı yendi. Brown'ın köşesi ilk turda havlu attı. 1984'te Tyson, New York'ta düzenlenen Nation Golden Gloves'ta Jonathan Littles'ı yenerek altın madalya kazandı.[26] Bir amatör olarak Henry Tillman ile iki kez dövüştü ve her iki karşılaşmayı da hakem kararıyla kaybetti. Tillman, Los Angeles'taki 1984 Yaz Olimpiyatları'nda ağır sıklette altın madalya kazandı.[27]

Profesyonel kariyeri

Kariyerinin ilk zamanları

Tyson, 18 yaşındayken 6 Mart 1985'te, Albany, New York'da profesyonel olarak ilk maçına çıktı. Hector Mercedes'i ilk rauntta teknik nakavtla yendi.[18] Profesyonel olarak ilk yılında 15 maça çıktı. Sık sık dövüşen Tyson, ilk 28 maçının 26'sını nakavt veya teknik nakavtla kazandı; bunların 16'sı ilk rauntta geldi.[28] Rakiplerinin kalitesi giderek James Tillis, David Jaco, Jesse Ferguson, Mitch Green ve Marvis Frazier ɡibi usta dövüşçülere yükseldi.[28] Galibiyet serisi medyanın dikkatini çekti ve Tyson bir sonraki büyük ağır sıklet şampiyonu olarak ilan edildi. D'Amato, Tyson'ın profesyonel kariyerinin erken bir döneminde, Kasım 1985'te öldü ve bazıları onun ölümünün Tyson'ın hayatı ve kariyeri ilerledikçe yaşayacağı birçok sorunun kaynağı olduğunu düşünüyor.[29]

Sıralamalarda yükselişi

Tyson'ın ulusal televizyonda yayınlanan ilk maçı 16 Şubat 1986'da, Troy, New York'daki Houston Field House'da, deneyimli ağır sıklet Jesse Ferguson'a karşı gerçekleşti ve maç ABC Sports tarafından yayınlandı. Tyson, beşinci rauntta burnunu kıran bir aparkatla Ferguson'ı yere serdi.[30] Altıncı rauntta Ferguson, daha fazla ceza almaktan kaçınmak için Tyson'ı tutmaya ve sıkıştırmaya başladı. Ferguson'a boks yapması ɡerektiği ile ilɡili birkaç kez uyarıda bulunduktan sonra, hakem sonunda altıncı raundun ortalarına doğru maçı durdurdu. Mücadele başlangıçta Tyson'ın rakibinin diskalifiye edilmesi (DQ) ile kazandığına karar verildi. Tyson'ın köşesi, bir DQ galibiyetinin Tyson'ın nakavt galibiyetleri serisini sonlandıracağını ve mutlaka nakavt ile sonuçlanması ile ilɡili verilen kararı protesto ettikten sonra karar teknik nakavt (TKO) olarak "değiştirildi".

Temmuz ayında, altı nakavt zaferi daha alan Tyson, New York, Glens Falls'ta bir başka ABC Sports yayınında eski dünya şampiyonluğu dövüşçüsü Marvis Frazier ile karşılaştı. Tyson, açılış zili çalar çalmaz Frazier'e saldırdı ve ona üst üste iki kez aparkat vurarak maçı kolayca kazandı.[31]

Frazier'e karşı kazandığı galibiyetten sonra Tyson, 1986'da Atlantic City, New Jersey'deki Trump Plaza Hotel and Casino'da José Ribalta ile dövüşmek üzere maç ayarlandı.[32] Ribalta, dövüş boyunca Tyson'ın vücuduna vurdu. Hakem dövüşü iptal ettiğinde Tyson, Ribalta'yı 2., 8. ve 10. rauntta üç kez yere serdi. Tyson, Ribalta ile yaptığı maçın en zor dövüşü olduğunu söyleyerek, "Jose Ribalta'ya her şeyiyle vurdum ve o her şeyi aldı" dedi.

Daha sonraki kariyeri, iflas ve emekliliği

2000 yılında Tyson, kendisi için çalışan herkesi kovdu ve yıla 3,3 milyon dolarlık bir borçla başladığını ancak 65,7 milyon dolar kazandığını gösteren bir açıklama hazırlayan yeni muhasebeciler görevlendirdi.[33] Ağustos 2007'de Tyson, bir Arizona mahkemesinde uyuşturucu bulundurmaktan ve uyuşturucu etkisi altında araba kullandığını kabul etti; bu, Aralık ayında yetkililerin, uzun bir yasal sorunlar geçmişi olan Tyson'ın o gün kokain kullandığını ve uyuşturucu bağımlısı olduğunu kabul ettiğini söylediği bir tutuklamadan kaynaklandı.[34]

Tyson'ın Las Vegas'ta antrenmandan ziyade partiye zaman ayırdığını ve yeni bir yüz dövmesi yaptırdığını söyledi.[35]

Ağustos 2003'te, yıllarca süren mali mücadelelerden sonra, Tyson nihayet iflas başvurusunda bulundu.[36][37][38]

13 Ağustos 2003'te Tyson, Sapp'ın Las Vegas'ta Kimo Leopoldo'ya karşı galibiyetinden hemen sonra K-1 dövüş fenomeni Bob Sapp'a karşı yüz yüze görüşmek için ringe girdi. K-1, ikisi arasında dövüş müsabakası olması umuduyla Tyson ile bir sözleşmeye imzaladı, ancak Tyson'ın suç geçmişi, dövüşün en kârlı olacağı Japonya'ya girmesi için vize almasını imkansız hale getirdi. Alternatif yerler tartışıldı, ancak sonuçta mücadele başarısız oldu.[39]

30 Temmuz 2004'te Tyson, başka bir geri dönüş mücadelesinde İngiliz müslüman boksör Danny Williams ile karşı karşıya geldi ve maç Louisville, Kentucky'de gerçekleşti. Tyson ilk iki rauntta hakimiyet kurdu. Üçüncü rauntta durum eşitti. Williams bazı temiz vuruşlar yaptı ve ayrıca cezalandırıldığı birkaç kuraldışı vuruş yaptı. Dördüncü roundda, Tyson beklenmedik bir şekilde nakavt ile elendi. Dövüşten sonra, Tyson'ın ilk roundda diğer dizindeki bir bağı yırtılarak tek ayak üzerinde dövüşmeye çalıştığı ortaya çıktı. Bu, Tyson'ın kariyerindeki beşinci yenilgisiydi.[40] Dövüşten dört gün sonra diz bağından ameliyat oldu. Menajeri Shelly Finkel, Tyson'ın dizinden sakatlandığı için sağ elinden güçlü yumruk atamadığını iddia etti.[41]

11 Haziran 2005'te, boks dünyasını şok ederek, kariyerinde ilk defa, İrlandalı Kevin McBride ile yaptığı karşılaşmanın yedinci raundunda, ringden çekildi. Yaptığı son dört maçın üçünü kaybeden Tyson, boksu maça çıkmadan önce bırakma kararını verdiğini söyledi. Tyson, "Artık tükendim. Kalbimde boks yapma isteği ve cesareti kalmadı" dedi. 2008 belgeselinde Tyson, McBride ile ödemeleri için dövüştüğünü, kazanmayı beklemediğini, fiziksel durumunun kötü olduğunu ve boksu ciddiye almaktan bıktığını belirtti. Son dört dövüşünden üçünü kaybettikten sonra Tyson, spora olan tutkusunu kaybettiğini hissettiği için boksu bırakacağını söyledi.[42]

Bokstan sonraki hayatı

Tyson, Ekim 2006'da Las Vegas'da ringde.

3 Haziran 2005'te USA Today ile yayınlanan bir röportajda Tyson, "Tüm hayatım boşa gitti - başarısız oldum" dedi. Şöyle devam etti: "Sadece kaçmak istiyorum. Kendimden ve hayatımdan gerçekten utanıyorum. Bir misyoner olmak istiyorum. İnsanların beni ülke dışına kovduklarını bilmelerine izin vermeden onurumu koruyarak bunu yapabileceğimi düşünüyorum. Hayatımın bu kısmını bir an önce bitirmek istiyorum. Bu ülkede benden iyi bir şey gelmeyecek. İnsanlar beni o kadar yükseğe koydular ki; bu imajı yıkmak istedim."[43] Tyson çok para harcamaya başlamış, Phoenix, Arizona yakınlarındaki lüks bir yerleşim bölgesi olan Paradise Valley'deki 350 güverciniyle ilgilenmektedir.[44]

11 Haziran 2005'te Tyson, yedinci turun başlamasından önce kalfalık Kevin McBride'a karşı yakın bir maçta istifa etti. 2008 yapımı Tyson belgeselinde McBride ile maaş günü için dövüştüğünü, kazanmayı beklemediğini, fiziksel durumunun kötü olduğunu ve boksu ciddiye almaktan bıktığını belirtmişti. Son dört dövüşünün üçünü kaybeden Tyson, spora olan tutkusunu kaybettiğini hissettiği için boksu bırakacağını söyledi.[147]

Tyson, çeşitli web sitelerini ve şirketleri tanıtarak ilgi odağı oldu.[45] Tyson, Las Vegas'ta bir kumarhanede eğlence boks şovları düzenledi[45] ve sayısız borcunu ödemek için bir sergi turu başlattı.[46]

2000 yılında Tyson, kendisi için çalışan herkesi işten çıkardı ve yeni muhasebecileri işe aldı. Bu muhasebeciler, yıla 3.3 milyon dolar borçla başladığını ancak 65.7 milyon dolar kazandığını gösteren bir açıklama hazırladı.[148]

29 Aralık 2006'da Tyson, DUI ve ağır uyuşturucu bulundurma şüphesiyle Scottsdale, Arizona'da tutuklandı; bir gece kulübünden çıktıktan kısa bir süre sonra neredeyse bir polis aracına çarptı. Maricopa İlçesi Yüksek Mahkemesinde yayınlanan bir polisin olası neden beyanına göre, "[Tyson] bugün [uyuşturucu] kullandığını kabul etti ve bir bağımlı olduğunu ve bir sorunu olduğunu belirtti."[47] Tyson, 22 Ocak 2007'de Maricopa İlçesi Yüksek Mahkemesinde, uyuşturucu bulundurma ve uyuşturucu madde bulundurma sayımları ve uyuşturucu etkisi altında araba kullanmanın iki kabahat sayımı nedeniyle suçsuz olduğunu iddia etti. 8 Şubat'ta uyuşturucu suçlamalarının yargılanmasını beklerken "çeşitli bağımlılıklarından" dolayı yatarak tedavi programına girdi.[48]

Ağustos 2007'de Tyson, kokain bulundurmaktan ve etki altında iken araç kullanmaktan suçlu bulundu. Arizona'daki bir mahkemede uyuşturucu bulundurmak ve alkollü araç kullanmaktan suçunu kabul etti. Kasım 2007'de bu suçlardan hüküm giydi ve 24 saat hapis cezasına çarptırıldı. Serbest bırakıldıktan sonra, üç yıl gözetim altında tutulması ve 360 saat toplum hizmeti görmesi emredildi. Savcılar bir yıl hapis cezası istemişlerdi, ancak hakim Tyson'ı uyuşturucu sorunlarıyla ilgili yardım istediği için övgüde bulundu.[49] 11 Kasım 2009'da Tyson, Los Angeles Uluslararası Havalimanında bir fotoğrafçı ile tartışmaya girdikten sonra tutuklandı.[50] Hiçbir suçlama yapılmadı.

Tyson, filmlerde ve televizyonda oyunculuk rolleri üstlenmiştir ve en ünlüsü 2009 yapımı The Hangover filminde kendisinin kurgusal bir versiyonunu oynamıştır.

Eylül 2011'de Tyson, eski Alaska valisi Sarah Palin hakkında ırklar arası cinsiyetin kaba ve şiddetli açıklamaları da dahil olmak üzere yorumlarda bulunduğu bir röportaj verdi. Bu yorumlar The Daily Caller web sitesinde yeniden basıldı. Gazeteci Greta van Susteren, Tyson ve The Daily Caller'ı "müstehcen" ve "kadına yönelik şiddet" olarak nitelendirdiği yorumlar nedeniyle eleştirdi.[51]

Tyson, Las Vegas'ta tek kişilik bir gösteri yaptıktan sonra, film yönetmeni Spike Lee ile işbirliği yaptı ve gösteriyi Ağustos 2012'de Broadway'e getirdi.[52][53] Şubat 2013'te Tyson, Mike Tyson: Undisputed Truth adlı tek kişilik şovunu 36 şehirde üç aylık bir ulusal tura çıktı. Tyson sahnede kişisel ve profesyonel hayatından bahsetti.[54] Tek kişilik gösterisi 16 Kasım 2013'te HBO'da yayınlandı.

Ekim 2012'de Tyson, Mike Tyson Cares Vakfı'nı kurdu.[55] Mike Tyson Cares Vakfı'nın misyonu, yıkık evlerden çocukların kapsamlı ihtiyaçlarını karşılayan yenilikçi merkezler sağlamak ve "çocuklara mücadele şansı" vermektir.

Ağustos 2013'te Tyson, bir boks promosyon şirketi olan Iron Mike Productions'ı kurmak için Acquinity Sports ile işbirliği yaptı.

Eylül 2013'te, Tyson, Fox Sports 1'de, Varlık: Mike Tyson adlı kişisel ve özel hayatını belgeleyen altı bölümlük bir televizyon dizisinde yer aldı.[56][57]

Kasım 2013'te, The New York Times En Çok Satanlar listesinde yer alan Tyson'ın Tartışmasız Gerçeği yayınlandı.[58] Altın Podyum Ödül Töreni'nde Tyson, en iyi otobiyografi dalında SPORTEL Özel Ödülü'nü aldı.[59]

2013 otobiyografisi Undisputed Truth'ta Tyson, doping testlerini geçmek için o zamanki eşi Monica Turner'ın idrarını kullandığını itiraf etti. 1997'den 2003'e kadar Turner'la evli kaldı. Aynı amaçla bebeğinin idrarını da kullanmıştır.[60]

Mayıs 2017'de Tyson, antrenör ve vekil baba Cus D'Amato ile geçirdiği zamanı ayrıntılarıyla anlatan ikinci kitabı Iron Ambition'ı yayınladı.[61]

Mike Tyson ile birlikte podcast Hotboxin'e ev sahipliği yapıyor.

12 Mayıs 2020'de Tyson, Instagram'da tekrar antrenman yaptığını gösteren bir video yayınladı. Videonun sonunda Tyson, "geri döndüm" diyerek boksa dönüşün işaretini verdi.[62]

Tiki Lau, Ekim 2020'de Tyson'dan vokal içeren bir dans müziği single'ı Mike Tyson yayınladı.[63]

Tyson, Paul'e Karşı

Mart 2024'te, Tyson'ın 20 Temmuz 2024'te Arlington, Teksas'taki AT&T Stadyumu'nda ağır sıklet maçında YouTuber ve internet ünlüsü Jake Paul'a karşı rinɡe çıkacağı açıklandı.[64][65] 29 Nisan 2024'te, dövüşün Teksas Lisans ve Düzenlemeler Dairesi (TDLR) tarafından profesyonel boks maçı olarak onaylanacağı açıklandı.[66][67] 7 Haziran 2024'te müsabakanın 15 Kasım 2024 tarihinde yapılacağı duyuruldu. [68]

Profesyonel boks Müsabakaları

50 Galibiyet (44 nakavt, 5 hakem kararı, 1 diskalifiye), 6 Yenilgi (5 nakavt, 1 diskalifiye), 0 Berabere, 2 Sonuçsuz[69]
Sonuç Record Rakip Tip Zaman Tarih Yer Notlar
Yenildi 50-6 İrlanda Kevin McBride TKO 6 (10), 3.00 2005-06-11 Amerika Birleşik Devletleri Washington Tyson'un çalıştırıcısı Jeff Fenechi kendisine altıncıdan rounddan sonra maçin durdurulması için sordu. McBride, altıncıda Tyson'u üzerinde itti. Tyson, kalkmaya çabaladı ve tüketilen baktı. Fenech, Tyson'un, yorgunluk boyunca devam edemediği ve dövüşü iptal ettiğini kararlaştırdı.
Yenildi 50-5 Birleşik Krallık Danny Williams KO 4 (10), 2.51 2004-07-30 Kentucky Louisville, KY Maçtan Dört gün sonra, Tyson, yırtılan diz bağlarını onarması için başarılı ameliyata maruz kaldı.
Kazandı 50-4 Amerika Birleşik Devletleri Clifford Etienne KO 1 (10), 0.49 2003-02-22 Tennessee Memphis, TN
Yenildi 49-4 Birleşik Krallık Lennox Lewis KO 8 (12), 2.25 2002-06-08 Tennessee Memphis, TN IBF/IBO/WBC Heavyweight titles on the line.
Kazandı 49-3 Danimarka Brian Nielsen TKO 7 (10), 3.00 2001-10-13 Danimarka Copenhagen, Denmark Corner retirement.
NC 48-3 Polonya Andrew Gołota No contest 3 (10) 2000-10-20 Michigan Auburn Hills, MI Originally a win after round two for Tyson after Gołota refused to continue fighting, the bout was ruled a no contest by the Michigan State Athletic Commission due to Tyson testing positive for marijuana after the fight.
Kazandı 48-3 Amerika Birleşik Devletleri Lou Savarese TKO 1 (10), 0.38 2000-06-24 İskoçya Glasgow, Scotland
Kazandı 47-3 Birleşik Krallık Julius Francis TKO 2 (10), 1.03 2000-01-29 İngiltere Manchester, England
NC 46-3 Amerika Birleşik Devletleri Orlin Norris No contest 1 (10), 3.00 1999-10-23 Nevada Las Vegas, NV Norris suffered a knee injury, following a post-bell punch from Tyson.
Kazandı 46-3 Güney Afrika Cumhuriyeti Francois Botha KO 5 (10), 2.59 1999-01-16 Nevada Las Vegas, NV
Yenildi 45-3 Amerika Birleşik Devletleri Evander Holyfield Disqualification 3 (12) 1997-06-28 Nevada Las Vegas, NV "The Bite Fight", Tyson, üçüncü raundda Holyfield'ın kulaklarını iki kez ısırdığı için diskalifiye edildi.
Yenildi 45-2 Amerika Birleşik Devletleri Evander Holyfield TKO 11 (12), 0.37 1996-11-09 Nevada Las Vegas, NV Lost WBA Heavyweight title.
Kazandı 45-1 Amerika Birleşik Devletleri Bruce Seldon TKO 1 (12), 1.49 1996-09-07 Nevada Las Vegas, NV Won WBA Heavyweight title. WBC title not on the line. Tyson relinquished the WBC title on September 24.[70]
Kazandı 44-1 Birleşik Krallık Frank Bruno TKO 3 (12), 0.50 1996-03-16 Nevada Las Vegas, NV Won WBC Heavyweight title.
Kazandı 43-1 Amerika Birleşik Devletleri Buster Mathis, Jr. KO 3 (12), 2.32 1995-12-16 Pensilvanya Philadelphia, PA
Kazandı 42-1 Amerika Birleşik Devletleri Peter McNeeley TKO 1 (10), 2.11 1995-08-19 Nevada Las Vegas, NV McNeeley was disqualified after his manager entered the ring.
Kazandı 41-1 Kanada Donovan Ruddock TKO 4 {12, 2.49 1991-06-28 Nevada Las Vegas, NV The rematch was as brutal as the first and as a result Ruddock sustained a broken jaw and Tyson suffered a perforated eardrum.
Kazandı 40-1 Kanada Donovan Ruddock TKO 7 {12), 2.22 1991-03-18 Nevada Las Vegas, NV The fight was surrounded in controversy after referee Richard Steele stopped Ruddock in the 7th round after a barrage of punches from Tyson even though he appeared to be ok to continue. As a result of the premature stoppage a fight broke out in the ring between both camps and a rematch was called for.
Kazandı 39-1 Birleşik Krallık Alex Stewart TKO 1 (10), 2.27 1990-12-08 New Jersey Atlantic City, NJ The fight was waved off by the referee as a result of the three knock-down rule. Alex Stewart had gone down three times in the first round.
Kazandı 38-1 Amerika Birleşik Devletleri Henry Tillman KO 1 (10), 2.47 1990-06-16 Nevada Las Vegas, NV Tyson gained revenge over the man who had beaten him twice in the amateurs.
Yenildi 37-1 Amerika Birleşik Devletleri Buster Douglas KO 10 (12) 1990-02-11 Japonya Tokyo, Japan Lost IBF/WBA/WBC Heavyweight titles.
Kazandı 37-0 Amerika Birleşik Devletleri Carl Williams TKO 1 (12), 1.33 1989-07-21 New Jersey Atlantic City, NJ IBF/WBA/WBC Ağırsiklet ünvanını korudu.
Kazandı 36-0 Birleşik Krallık Frank Bruno TKO 5 (12), 2.55 1989-02-25 Nevada Las Vegas, NV IBF/WBA/WBC Ağırsiklet ünvanını korudu.
Kazandı 35-0 Amerika Birleşik Devletleri Michael Spinks KO 1 (12), 1.31 1988-06-27 New Jersey Atlantic City, NJ IBF/WBA/WBC Ağırsiklet ünvanını korudu.
Kazandı 34-0 Amerika Birleşik Devletleri Tony Tubbs KO 2 (12), 2.54 1988-03-21 Japonya Tokyo, Japan IBF/WBA/WBC Ağırsiklet ünvanını korudu.
Kazandı 33-0 Amerika Birleşik Devletleri Larry Holmes KO 4 (12), 2.55 1988-01-22 New Jersey Atlantic City, NJ IBF/WBA/WBC Ağırsiklet ünvanını korudu.
Kazandı 32-0 Amerika Birleşik Devletleri Tyrell Biggs TKO 7 (12), 2.59 1987-10-16 New Jersey Atlantic City, NJ IBF/WBA/WBC Ağırsiklet ünvanını korudu.
Kazandı 31-0 Amerika Birleşik Devletleri Tony Tucker Decision (unanimous) 12 1987-08-01 Nevada Las Vegas, NV Won IBF Heavyweight title and retained WBA/WBC Heavyweight titles, becoming Undisputed Heavyweight champion.
Kazandı 30-0 Amerika Birleşik Devletleri Pinklon Thomas TKO 6 (12), 2.00 1987-05-30 Nevada Las Vegas, NV Retained WBA/WBC Heavyweight titles.
Kazandı 29-0 Amerika Birleşik Devletleri James Smith Decision (unanimous) 12 1987-03-07 Nevada Las Vegas, NV Won WBA Heavyweight title and retained WBC Heavyweight title.
Kazandı 28-0 Jamaika Trevor Berbick KO 2 (12), 2.35 1986-11-22 Nevada Las Vegas, NV Won WBC Heavyweight title.
Kazandı 27-0 Amerika Birleşik Devletleri Alfonso Ratcliff TKO 2 (10), 1.41 1986-09-06 Nevada Las Vegas, NV
Kazandı 26-0 Küba José Ribalta TKO 10 (10) 1986-08-17 New Jersey Atlantic City, NJ
Kazandı 25-0 Amerika Birleşik Devletleri Marvis Frazier KO 1 (10), 0.29 1986-07-26 New York Glens Falls, NY
Kazandı 24-0 Amerika Birleşik Devletleri Lorenzo Boyd KO 2 (10), 1.43 1986-07-11 New York Swan Lake, NY
Kazandı 23-0 Amerika Birleşik Devletleri William Hosea KO 1 (10), 2.03 1986-06-28 New York Troy, NY
Kazandı 22-0 Amerika Birleşik Devletleri Reggie Gross TKO 1 (10), 2.36 1986-06-13 New York New York City, NY
Kazandı 21-0 Amerika Birleşik Devletleri Mitch Green Decision (unanimous) 10 1986-05-20 New York New York City, NY
Kazandı 20-0 Amerika Birleşik Devletleri James Tillis Decision (unanimous) 10 1986-05-09 New York Glens Falls, NY
Kazandı 19-0 Amerika Birleşik Devletleri Steve Zouski KO 3 (10), 2.39 1986-03-10 New York Uniondale, NY
Kazandı 18-0 Amerika Birleşik Devletleri Jesse Ferguson TKO 6 (10), 1.19 1986-02-16 New York Troy, NY
Kazandı 17-0 Amerika Birleşik Devletleri Mike Jameson TKO 4 (8), 0.46 1986-01-24 New Jersey Atlantic City, NJ
Kazandı 16-0 Amerika Birleşik Devletleri David Jaco TKO 1 (10), 2.16 1986-01-11 New York Albany, NY
Kazandı 15-0 Amerika Birleşik Devletleri Mark Young TKO 1, 0.50 1985-12-27 New York Latham, NY
Kazandı 14-0 Amerika Birleşik Devletleri Sammy Scaff TKO 1 (10), 1.19 1985-12-06 New York New York City, NY
Kazandı 13-0 Kanada Conroy Nelson TKO 2 1985-11-22 New York Latham, NY
Kazandı 12-0 Amerika Birleşik Devletleri Eddie Richardson KO 1, 1.17 1985-11-13 Teksas Houston, TX
Kazandı 11-0 Trinidad ve Tobago Sterling Benjamin TKO 1, 0.54 1985-11-01 New York Latham, NY
Kazandı 10-0 Amerika Birleşik Devletleri Robert Colay KO 1 (8), 0.37 1985-10-25 New Jersey Atlantic City, NJ
Kazandı 9-0 Amerika Birleşik Devletleri Donnie Long TKO 1 (6), 1.28 1985-10-09 New Jersey Atlantic City, NJ
Kazandı 8-0 Amerika Birleşik Devletleri Michael Johnson KO 1 (6), 0.39 1985-09-05 New Jersey Atlantic City, NJ
Kazandı 7-0 Amerika Birleşik Devletleri Lorenzo Canady KO 1 (6), 1.05 1985-08-15 New Jersey Atlantic City, NJ
Kazandı 6-0 Amerika Birleşik Devletleri Larry Sims KO 3 (6), 2.04 1985-07-19 New York Poughkeepsie, NY
Kazandı 5-0 Amerika Birleşik Devletleri John Alderson TKO 2 (6) 1985-07-11 New Jersey Atlantic City, NJ
Kazandı 4-0 Amerika Birleşik Devletleri Ricardo Spain KO 1 (6), 0.39 1985-06-20 New Jersey Atlantic City, NJ
Kazandı 3-0 Amerika Birleşik Devletleri Don Halpin KO 4 (4) 1985-05-23 New York Albany, NY
Kazandı 2-0 Amerika Birleşik Devletleri Trent Singleton TKO 1 (4) 1985-04-10 New York Albany, NY
Kazandı 1-0 Porto Riko Hector Mercedes TKO 1 (4), 0.08 1985-03-06 New York Albany, NY
Mike Tyson-Pinklon Thomas karşılaşmasının gazete ilanı.

Filmografi

Yıl Film Tür
1993 Fallen Champ: The Untold Story Of Mike Tyson Belgesel
1999 Play It To The Bone Sinema
1999 Black and White Sinema
2004 When Will I Be Loved Sinema
2005 Playboy: Hef's Halloween Spooktacular Sinema
2009 The Hangover Sinema
2010 Co2 Sinema
2011 Breaking In Sinema
2011 The Hangover 2 Sinema
2012 How I Met Your Mother TV Dizisi
2012 Vautrin Sinema
2013 Scary Movie 5 Sinema
2013 The Hangover 3 Sinema
2013 Mike Tyson: Undisputed Truth TV Filmi
2013 Signal Lost Sinema
2014 Les portes du soleil: Algérie pour toujours Sinema
2015 Entourage Sinema
2015 Ip Man 3 Sinema
2016 Back in the Day Sinema

Kaynakça

  1. ^ Lewis, Darren (15 Kasım 2005). "Mike Tyson Exclusive: No More Mr Bad Ass". The Daily Mirror. 27 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Nisan 2014. 
  2. ^ J, Jenna (22 Ağustos 2013). "Mike Tyson: 'I always thought of myself as a big guy, as a giant, I never thought I was five foot ten'". Doghouse Boxing. 26 Ağustos 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Nisan 2014. 
  3. ^ "At only 20 years of age, Mike Tyson became the youngest heavyweight boxing champion of the world". 17 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mart 2016. 
  4. ^ Sandomir, Richard (5 Ağustos 2003). "Tyson's Bankruptcy Is a Lesson In Ways to Squander a Fortune". The New York Times. 21 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Aralık 2015. 
  5. ^ "BoxRec". boxrec.com. 12 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2020. 
  6. ^ Eisele, Andrew (2003). "Ring Magazine's 100 Greatest Punchers". About.com. 17 Eylül 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mart 2010. 
  7. ^ Houston, Graham (2007). "The hardest hitters in heavyweight history". espn.com. Bristol, Connecticut: ESPN Internet Ventures. 1 Mayıs 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mart 2010. 
  8. ^ "Mike Tyson? Sonny Liston? Who is the scariest boxer ever?". Sky Sports. 31 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2015. 
  9. ^ "Local Black History Spotlight: Cumberland Hosptial [sic]". myrtleavenue.org. February 20, 2014. July 17, 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: July 17, 2021. 
  10. ^ McNeil, William F. (2014). The Rise of Mike Tyson, Heavyweight. Jefferson: McFarland & Company, Inc., Publishers. ISBN 978-1-4766-1802-9. OCLC 890981745. 
  11. ^ Berkow, Ira (May 21, 2002). "Boxing: Tyson Remains an Object of Fascination". The New York Times. December 3, 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: January 18, 2009. 
  12. ^ "Tyson's Sister Is Dead at 24". The New York Times. February 22, 1990. August 28, 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: August 1, 2013. 
  13. ^ "Mike Tyson Pens Heartbreaking Tribute To His Late Mother: "I Know Nothing About Her"". fromthestage.net. June 7, 2020. March 12, 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: April 26, 2022. 
  14. ^ "Mike Tyson: 'I'm ashamed of so many things I've done'". The Guardian. March 21, 2009. April 22, 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: April 26, 2022. 
  15. ^ Costello, Mike (December 18, 2013). "Mike Tyson staying clean but still sparring with temptation". BBC Sport. December 23, 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: December 23, 2013. 
  16. ^ "Mike Tyson on his one-man Las Vegas act: Raw, revealing, poignant". USA Today. September 13, 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: September 12, 2014. 
  17. ^ "Charlotte, North Carolina, Annexation history" (PDF), Charlotte-Mecklenburg Planning Department, May 21, 2013 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi, erişim tarihi: September 4, 2013 
  18. ^ a b c Puma, Mike., Sportscenter Biography: 'Iron Mike' explosive in and out of ring Nisan 7, 2010[Tarih uyuşmuyor], tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., ESPN.com, October 10, 2005. Retrieved March 27, 2007
  19. ^ "Where are they now?". The Charlotte Observer. November 3, 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: March 3, 2013. 
  20. ^ Mike Tyson Biography. BookRags. May 18, 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: May 24, 2008. 
  21. ^ "Mike Tyson Interview, Details magazine". July 9, 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: July 6, 2010. 
  22. ^ Tannenbaum, Rob (December 4, 2013). "Mike Tyson on Ditching Club Life and Getting Sober". Rolling Stone. September 24, 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: September 18, 2014. 
  23. ^ Jet Magazine. Johnson Publishing Company. 1989. s. 28. December 8, 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: October 20, 2020. 
  24. ^ Mike Tyson Net Worth Haziran 7, 2014[Tarih uyuşmuyor], tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., NetWorthCity.com. Retrieved May 30, 2014.
  25. ^ Mike Tyson Quotes Nisan 4, 2012[Tarih uyuşmuyor], tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Kjkolb.tripod.com. Retrieved on November 25, 2011.
  26. ^ "Mike Tyson". www.ibhof.com. March 15, 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: January 25, 2022. 
  27. ^ Foreman and Tyson Book a Doubleheader Mart 6, 2016[Tarih uyuşmuyor], tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., N.Y. Times article, 1990-05-01, Retrieved on August 10, 2013
  28. ^ a b "Iron" Mike Tyson Şubat 19, 2010[Tarih uyuşmuyor], tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Cyberboxingzone.com Boxing record. Retrieved April 27, 2007.
  29. ^ Hornfinger, Cus D'Amato Eylül 14, 2010[Tarih uyuşmuyor], tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., SaddoBoxing.com. Retrieved March 27, 2007.
  30. ^ Oates, Joyce C., Mike Tyson Haziran 21, 2009[Tarih uyuşmuyor], tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Life Magazine via author's website, November 22, 1986. Retrieved March 11, 2007.
  31. ^ Archives, L. A. Times (July 27, 1986). "Tyson Says Hello, Goodby to Frazier in Round 1". Los Angeles Times (İngilizce). September 28, 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: September 22, 2023. 
  32. ^ "Mike Tyson: Facing a Giant". The Fight Library. March 14, 2024. 
  33. ^ Tyson, Mike; Sloman, Larry (12 Kasım 2013). Undisputed Truth. Blue Rider Press. ISBN 978-0399161285. 
  34. ^ "Mike Tyson pleads guilty to drug possession". Reuters. 24 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2020. 
  35. ^ Etienne's night ends 49 seconds into first round 15 Eylül 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., AP via ESPN.com, February 22, 2003. Retrieved March 15, 2007.
  36. ^ Tyson files for bankruptcy 20 Aralık 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., BBC Sport, August 3, 2002. Retrieved March 15, 2007.
  37. ^ In re Michael G. Tyson, Chapter 11 petition, August 1, 2003, case no. 03-41900-alg, U.S. Bankruptcy Court for the Southern District of New York.
  38. ^ "Mike Tyson, Rags to Riches and Back to Rags". The Boxing Hype. 3 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  39. ^ K-1 Reports Official Mike Tyson Fight 18 Kasım 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Tysontalk.com (April 15, 2004). Retrieved on November 25, 2011.
  40. ^ Williams shocks Tyson 26 Ocak 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., BBC Sports, July 31, 2004. Retrieved March 15, 2007.
  41. ^ Tyson camp blames injury 20 Nisan 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., BBC Sports, July 31, 2004. Retrieved March 15, 2007.
  42. ^ Tyson quits boxing after defeat 20 Temmuz 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., BBC Sport, June 12, 2005. Retrieved March 14, 2007.
  43. ^ Saraceno, Jon., Tyson: 'My whole life has been a waste' 2 Temmuz 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., USAToday.com, June 2, 2005. Retrieved March 11, 2007.
  44. ^ Tyson has flown coop in new home, AP via MSNBC.com, June 22, 2005. Retrieved March 27, 2007.
  45. ^ a b Henderson, Kenneth. A Look at Mike Tyson's Life after Boxing 12 Şubat 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., ringsidereport.com, June 20, 2002. Retrieved April 28, 2007.
  46. ^ Debt-ridden Tyson returns to ring 13 Ocak 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., BBC Sports, September 29, 2006. Retrieved March 27, 2007.
  47. ^ Gaynor, Tim., Mike Tyson arrested on cocaine charges, Reuters via Yahoo.com, December 30, 2007. Retrieved March 15, 2007. [ölü/kırık bağlantı]
  48. ^ Khan, Chris., Boxing: Tyson enters rehab facility 29 Eylül 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., AP via The Albuquerque Tribune, February 8, 2007. Retrieved March 6, 2007.
  49. ^ BBC NEWS, Tyson Jailed on Drugs Charges 29 Mayıs 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., news.bbc.com, November 19, 2007. Retrieved November 19, 2007.
  50. ^ Eng, Joyce. "Mike Tyson Arrested in Airport Scuffle". TV Guide. 14 Şubat 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2020. 
  51. ^ "Greta Van Susteren: Tucker Carlson's a 'pig' for Palin story". 23 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2020. 
  52. ^ Weiner, Jonah (30 Ağustos 2012). "Mike Tyson speaks out". Rolling Stone. s. 28. 
  53. ^ Scheck, Frank (2 Ağustos 2012). "Mike Tyson:Undisputed Truth:Theater Review". 8 Ağustos 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2012. 
  54. ^ "Official Site for Mike Tyson – Undisputed Truth on Broadway". tysonontour.com. 28 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2013. 
  55. ^ "Mike Tyson Cares Foundation". 20 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  56. ^ Iole, Kevin (17 Eylül 2013). "'Being: Mike Tyson' provides keen insight into former champion's battle for redemption and normalcy". Yahoo! Sports. 13 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2014. 
  57. ^ Ecksel, Robert (21 Eylül 2013). "On FOX Sports' "Being: Mike Tyson"". Boxing.com. 24 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2014. 
  58. ^ "Inside the List". The New York Times. 28 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mart 2014. 
  59. ^ Ivan (23 Haziran 2015). "Mike Tyson". SPORTEL Awards (Fransızca). 29 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2020. 
  60. ^ Ostlere, Lawrence (9 Kasım 2020). "Mike Tyson reveals how he used family's urine through fake penis to avoid failing drugs tests". Independent (İngilizce). 8 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2023. 
  61. ^ Iron Ambition by Mike Tyson 17 Haziran 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Blue Rider Press
  62. ^ Reuters (12 Mayıs 2020). "'I'm back': Mike Tyson again hints at comeback in latest training video". The Guardian (İngilizce). ISSN 0261-3077. 12 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2020. 
  63. ^ Sunkel, Cameron. "Listen to Mike Tyson's Dance Music Debut in Tiki Lau's New Single, "Mike Tyson" [Premiere]". EDM.com – The Latest Electronic Dance Music News, Reviews & Artists (İngilizce). 1 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Kasım 2020. 
  64. ^ Iskenderov, Parviz (7 Mart 2024). "Jake Paul vs Mike Tyson boxing fight set for July in Arlington, TX". FIGHTMAG. 16 Nisan 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mayıs 2024. 
  65. ^ Heck, Mike (7 Mart 2024). "Jake Paul vs. Mike Tyson set for July 20 at AT&T Stadium, will stream live on Netflix". MMA Fighting (İngilizce). 13 Mart 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mayıs 2024. 
  66. ^ Iskenderov, Parviz (29 Nisan 2024). "Mike Tyson vs Jake Paul eight-round pro boxing fight sanctioned". FIGHTMAG. 29 Nisan 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mayıs 2024. 
  67. ^ "Tyson vs. Paul will be sanctioned pro fight". ESPN.com (İngilizce). 29 Nisan 2024. 13 Mayıs 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mayıs 2024. 
  68. ^ "Jake Paul vs. Mike Tyson rescheduled for Nov. 15". MMA Junkie (İngilizce). 2024-06-07. Erişim tarihi: 2024-06-07. 
  69. ^ "Mike Tyson's career boxing record". Boxrec.com. 27 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2008. 
  70. ^ "Tyson Yields W.B.C. Title". The New York Times. The New York Times Company. 25 Eylül 1996. Erişim tarihi: 14 Mart 2008. 

Dış bağlantılar