Эчтәлеккә күчү

NGC 4374

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/NGC 4374 latin yazuında])
NGC 4374
Сурәт
Каталог коды BD+13 2531[1], FAUST 3119[1], HD 108091[1], [BFA97] 44[1], M 84[1], PGC 40455[1][2], 2MASX J12250377+1253130[1], UGC 7494[1], MCG+02-32-034[1], NGC 4374[1], IRAS 12224+1309[1], IRAS F12225+1309[1], VCC 763[1], EVCC 539[1], SDSS J122503.03+125349.1[1], ICRF J122503.7+125313[1], 3C 272.1[1], 4C 13.47[1], MRC 1222+131[1], NVSS B122231+130912[1], Z 70-58[1], UZC J122503.7+125314[1], Z 1222.5+1310[1], SDSS J122503.74+125312.8[1], LEDA 40455[1], ASB 33[1], OHIO A 322[1], PKS 1222+13[1], PKS 1223+132[1], PKS 1222+131[1], RX J1225.0+1253[1], [DML87] 746[1], RX J122503.7+125313[1], GB6 B1222+1309[1], PKS J1225+1253[1], WB 1222+1309[1] һәм [DC78] UGC 7494[1]
Ачучы яки уйлап табучы Шарль Мессье[d][3]
Ачыш датасы 18 март 1781[3]
Йолдызлык Сөмбелә йолдызлыгы[4]
Кызыл тайпылыш 0,003392 ± 1,7E−5[5], 0,00327 ± 10[6] һәм 0,00327 ± 0,0001[6]
Җирдән ераклык 55 000 000 яктылык елы[7] һәм 16,83 мегапарсек[8]
Радиаль тизлек 999 km/s[8][9]
Галактиканың морфологик төре E1[5] һәм E-E/S0[10]
Күренмә йолдызча зурлык 20[1] һәм 10,49 ± 0,05[3][11]
Чор J2000.0[d][1][12]
Туры калкулык 186,25 °[1] һәм 186,265597208 °[12]
Авышлык 12,867 °[1] һәм 12,886983139 °[12]
 NGC 4374 Викиҗыентыкта

NGC 4374 — Томанлыклар һәм йолдыз тупланмалары яңа гомуми каталогында теркәлгән галактика.

Тарихы

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Әлеге галактика 1781 елда Франция астрономы Шарль Мессье[d][3] тарафыннан, яктылык җыючы элемент буларак көзге кулланучы, 8.38 см (3.3 дюйм) зурлыктагы оптик телескоп ярдәмендә ачылган.[13]

Чыганаклар

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Искәрмәләр

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 1,33 1,34 1,35 1,36 1,37 1,38 1,39 1,40 84 SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ http://haroldcorwin.net/rc3/rc39b.csv.gz
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Frommert H. Messier 84
  4. ↑ VizieR
  5. ↑ 5,0 5,1 Messier 84
  6. ↑ 6,0 6,1 ADELMAN-McCARTHY J. K. The SDSS Photometric Catalog, Release 7 — 2009.
  7. ↑ Талли Р. Б. Cosmicflows-3
  8. ↑ 8,0 8,1 R. Brent Tully Cosmicflows-3 // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2016. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.3847/0004-6256/152/2/50 — arXiv:1605.01765
  9. ↑ R. Brent Tully Galaxy groups: a 2MASS catalog // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2015. — 14 p. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1088/0004-6256/149/5/171 — arXiv:1503.03134
  10. ↑ C. Liu, L. Cortese, A. Boselli et al. The GALEX Ultraviolet Virgo Cluster Survey (GUViCS) III. The ultraviolet source catalogs // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2014. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201322511 — arXiv:1405.4344
  11. ↑ Brosch N., Funes J. G. Ionized gas in E/S0 galaxies with dust lanes // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 2010. — 26 p. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1111/J.1365-2966.2010.17070.X — arXiv:1005.4227
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 Lambert S. B., A.-M. Gontier On radio source selection to define a stable celestial frame // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2008. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:200810582
  13. ↑ NGC/IC (English). NGC 4374.

Шулай ук карагыз

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
NGC



Сатурн
 Бу — галәми объект турында мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=NGC_4374&oldid=4102421