Jump to content

γενναίος

From Wiktionary, the free dictionary

Greek

[edit]

Etymology

[edit]

From Ancient Greek γενναῖος (gennaîos, high-born, generous) with semantic loan from French généreux.[1]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [ʝeˈneos]
  • Hyphenation: γεν‧ναί‧ος
  • Rhymes: -eos

Adjective

[edit]

γενναίος (gennaíosm (feminine γενναία, neuter γενναίο)

  1. brave, gallant
  2. generous, lavish

Declension

[edit]
Declension of γενναίος
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative γενναίος (gennaíos) γενναία (gennaía) γενναίο (gennaío) γενναίοι (gennaíoi) γενναίες (gennaíes) γενναία (gennaía)
genitive γενναίου (gennaíou) γενναίας (gennaías) γενναίου (gennaíou) γενναίων (gennaíon) γενναίων (gennaíon) γενναίων (gennaíon)
accusative γενναίο (gennaío) γενναία (gennaía) γενναίο (gennaío) γενναίους (gennaíous) γενναίες (gennaíes) γενναία (gennaía)
vocative γενναίε (gennaíe) γενναία (gennaía) γενναίο (gennaío) γενναίοι (gennaíoi) γενναίες (gennaíes) γενναία (gennaía)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο γενναίος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο γενναίος, etc.)

Synonyms

[edit]

Derived terms

[edit]
[edit]

References

[edit]
  1. ^ γενναίος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language