Adela de Normandía
Adela de Normandía | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1120 -
1102 - 1120
1101 - 1102
1095 - 1098 | |||||||||
Vida | |||||||||
Nacimientu | Rouen, circa 1067 | ||||||||
Muerte | Marcigny, 8 de marzu de 1137 (69/70 años) | ||||||||
Familia | |||||||||
Padre | Guillermo I d'Inglaterra | ||||||||
Madre | Matilde de Flandes | ||||||||
Casada con | Esteban II de Blois (es) (1080 (Gregorianu) – )[1] | ||||||||
Fíos/es |
Guillermo de Sully (es) [2] Teobaldo II de Champaña (es) Esteban de Inglaterra (es) [1] Lucia-Mahaut (es) [2] Adela de Blois (en) [2] Enrique de Blois (es) [2] Agnès de Blois[2] Elionor de Blois (es) [2] Humbert de Blois, Comte de Virtus (en) [2] Odo de Blois (en) [2] Alice de Blois (en) [2] | ||||||||
Hermanos/es | |||||||||
Pueblu | Casa de Normandía (es) | ||||||||
Oficiu | aristócrata | ||||||||
Santoral | |||||||||
24 de febreru | |||||||||
Adela de Normandía (circa 1067, Rouen – 8 de marzu de 1137, Marcigny) foi una noble inglesa, la sesta de les fíes de Guillermo'l Conquistador y de Matilde de Flandes. Foi la hermana favorita del rei Enrique I, siendo conocida como una muyer bien educada —sabía falar llatín— y d'espíritu eleváu.
Familia
[editar | editar la fonte]Adela casar nel añu 1080 con Esteban II de Blois, conde de Blois, de Chartres, de Châteaudun, de Sancerre y de Meaux, col que tuvo 10 fíos:
- Guillermo de Blois (1081-1150), quien presentaba una discapacidá mental, foi desheredáu en favor del so siguiente hermanu, siendo creáu señor de Sully pol so matrimoniu; casáu con Inés, heredera del señoríu de Sully.
- Inés de Blois (1086 - ?), casada con Hugo -y Pusiet (n.1088-m.1150).
- Lleonor de Blois (1090-1147), casada con Ralf I de Vermandois (1085-1152) (el matrimoniu foi anuláu en 1141).
- Lithuise (Adela) de Blois (1092-1118), casada con Milón de Montlhéry, vizconde de Troyes (?-1118) (el matrimoniu foi anuláu en 1141)..
- Teobaldo IV de Blois (1093-1152), moteyáu "el Grande", foi'l socesor del so padre nos condaos de Blois, Chartres, Châteaudun, Sancerre y de Meaux; casáu con Matilde de Carintia (n.1108-m.1160), ente'l so descendientes atopen los reis de Xipre, Xerusalén, Navarra, y Francia.
- Maud (Lucy) de Blois (1095-1120), afogada mientres el naufraxu del barcu -y Blanche-Neuf, en Barfleur, Normandía, el 25 de payares, casada con Ricardo d'Avranches, conde de Chester, afogáu xunto al so espos (1094-1120).
- Esteban de Blois (1096-1154), rei d'Inglaterra a la muerte del so tíu Enrique I d'Inglaterra en 1135.
- Enrique de Blois (1099-1 de xunetu de 1171), obispu de Winchester.
- Alicia de Blois (1100-1145), casada con Renaud de Joigny.
- Eudes de Blois (1102-1107).
Esteban yera un home bien saludable, embravecíu y bien pocu relixosu; foi por causa del pidimientu de Adela polo que decide partir a la Primer Cruzada, acompañando al so cuñáu Roberto II de Normandía, hermanu de Adela.
Adela foi rexente de Blois mientres la llarga ausencia del so home (1096-1098), quien fixo'l so regresu en desgracia por abandonar el sitiu de Antioquía, polo que fizo votu de volver a Tierra Santa, tres tomar de Xerusalén, partiendo en 1100. Adela volvió quedar como rexente (1101) y nun volvería ver -y nunca más.
Muertu Esteban, cayíu na batalla de Ramla, el 19 de mayu de 1102, y siendo los sos fíos entá menores d'edá, siguió como rexente de los condaos de Blois, Chartres, Châteaudun, Sancerre y de Meaux, hasta que'l so fíu Teobaldo foi mayor y pudo gobernar pola so cuenta. En 1111 el so fíu Esteban partió a Inglaterra a la corte del so tíu Enrique I d'Inglaterra.
En 1120, una vegada seguros los condaos nes manes del so fíu, retirar a la llocalidá de Marcigny-sur-Loire, en Marsella, onde morrió'l 3 de marzu de 1137, a los 74 años d'edá.
Referencies
[editar | editar la fonte]Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]