Bobby Sands
Bobby Sands | |||
---|---|---|---|
9 abril 1981 - 5 mayu 1981 Distritu: Fermanagh and South Tyrone (en) Eleiciones: April 1981 Fermanagh and South Tyrone by-election (en) | |||
Vida | |||
Nacimientu | Rathcoole[1], 9 de marzu de 1954[2] | ||
Nacionalidá |
República d'Irlanda Reinu Xuníu | ||
Llingua materna | inglés | ||
Muerte | Prisión de Maze (es) [3], 5 de mayu de 1981[3] (27 años) | ||
Sepultura | Cementerio de Milltown (es) [4] | ||
Causa de la muerte | inanición (es) | ||
Familia | |||
Hermanos/es | Bernadette Sands McKevitt | ||
Estudios | |||
Llingües falaes |
inglés irlandés | ||
Oficiu | políticu, animador | ||
Llugares de trabayu | Londres | ||
Serviciu militar | |||
Cuerpu militar | Ejército Republicano Irlandés Provisional (es) [5] | ||
Graduación | voluntario (es) | ||
Lluchó en | Conflictu d'Irlanda del Norte | ||
Creencies | |||
Relixón | Ilesia Católica | ||
Partíu políticu | Anti H-Block (es) [6] | ||
bobbysandstrust.com | |||
Robert Gerard Sands (n'irlandés: Roibeárd Gearóid Ó Seachnasaigh;[7][8] 9 de marzu de 1954 - 5 de mayu de 1981), conocíu popularmente como Bobby Sands, nacíu n'Irlanda del Norte, foi miembru del IRA Provisional (Exércitu Republicanu Irlandés provisional) y Parllamentariu Británicu, fináu mientres les fuelgues de fame del añu 81 na prisión de Maze (conocida como Long Kesh).
Foi'l principal líder del IRA mientres la fuelga de fame, na que los republicanos irlandeses protestaben contra la retirada del Estatus de Categoría Especial (similar al de prisioneros de guerra) a los miembros d'organizaciones paramilitares nacionalistes irlandeses. Nel intre de la fuelga, Sands consiguió ser escoyíu miembru del Parllamentu Británicu.[9][10] La so muerte provocó la incorporación de nuevos reclutes a les files del IRA y un resurdir de l'actividá paramilitar de la organización. La fuelga llamó l'atención mundial de los medios de comunicación escontra'l conflictu irlandés.[11]
Antecedentes familiares
[editar | editar la fonte]Sands nació nel senu d'una familia católica[12][13] en Abbot Cross, Newtownabbey, Condáu de Antrim, Irlanda del Norte, onde vivió hasta 1960,[14] cuando la so familia tuvo que treslladase a Rathcoole, Belfast. La so hermana Marcella nació n'abril de 1955, y la so otra hermana Bernadette, en payares de 1958. Los sos padres John y Rosaleen tuvieron otru fíu, John, que nació en 1962. En dexando la escuela, asitióse como aprendiz hasta que foi obligáu a abandonar el so puestu a punta de pistola por pistoleros llealistes.[15]
En xunu de 1972, a los 18 años, Bobby y la so familia tuvieron qu'instalase en Twinbrook, al oeste de Belfast, debíu al acoso de los grupos lealistas
Casóse con Geraldine Noade, cola que tuvo un fíu de nome Gerard en mayu de 1973. El compromisu de Sands cola causa republicana foi una fonte de problemes pal matrimoniu y cuando Geraldine sufrió un albuertu causáu pol estrés por cuenta de les actividaes de Bobby nel IRA, el matrimonió eslleióse.[16]
Actividá nel IRA
[editar | editar la fonte]En 1972, l'añu con mayor númberu de víctimes mortales mientres los "Problemes", Sands decidió xunise al IRA.[17][18] y n'ochobre d'esi mesmu añu foi arrestáu polos cargos de posesión d'armes de fueu. N'abril de 1973 foi condergáu a cinco años de prisión.[18][19]
Lliberáu de la cárcel en 1976, tornó a la residencia familiar en Belfast Occidental, y retomó les sos actividaes nel senu del IRA. Foi acusáu d'implicación nel atentáu con bomba na Balmoral Furniture Company de Dunmurry n'ochobre d'esi mesmu añu, anque nun aportar# a condergáu ante la falta d'evidencies.[20] Poco dempués, Sands y siquier otros cinco miembros del IRA fueron acusaos de participar nun tirotéu cola Royal Ulster Constabulary.[21] Anque nun pudo demostrase la so participación activa nel mesmu, Sands foi condergáu por posesión d'armes de fueu nel xuiciu, y condergáu a 14 años na prisión de Maze (HM Prison Maze), tamién conocida como Long Kesh.[22]
Presu
[editar | editar la fonte]En prisión, Sands dedicar a escribir, enfusándose tantu nel periodismu como na poesía. A finales de 1980, Sands foi escoyíu Oficial al mandu de los presos del IRA internaos en Long Kesh, asocediendo a Brendan Hughes, que taba tomando parte na Primer Fuelga de Fame qu'asocedió a la protesta de los cobertores.
Protestes pol Estatus Políticu
[editar | editar la fonte]Los prisioneros republicanos entamaren una serie de protestes pa recuperar la so Estatus de Categoría Especial, que-yos eximía de la normativa ordinaria de les prisiones, otorgándo-yos unos privilexos similares a los de los presos políticos. Estes protestes dieron empiezu en 1976 cola llamada Protesta de los Cobertores, negándose los presos del IRA a vistir los uniformes de presidiarios y sustituyéndolos por cobertores. En 1978, dempués de que dellos internos fueren atacaos cuando baleraben los sos orinales, dio empiezu la Protesta Puerca, mientres la que los prisioneros negar a llavase y embadurnaron les parés de les sos celdes con escrementos.[23]
Finalmente, y ante el pocu ésitu d'estes midíes, en 1981 los presos del IRA decidieron empecipiar una Fuelga de Fame que daría empiezu'l 1 de marzu. Sands, na so calidá d'Oficial al Mandu, sería'l primeru, y dio la orde de que'l restu de presos xunir a la fuelga progresivamente pa maximizar l'interés de la opinión pública.
La Fuelga centrábase sobre les conocíes como "Five Demands" (Cinco demandes):
- Derechu a nun vistir uniforme presidiarios;
- Derechu a nun realizar trabayu en prisión;
- Derechu a la llibre asociación con otros presos y a la organización d'actividaes educatives y recreatives;
- Derechu a una visita, carta, y paquete per selmana;
- Plena restitución de la remisión perdida mientres la protesta.[24]
El motivu de la fuelga yera'l deséu de los prisioneros de ser reconocíos como presos políticos (o prisioneros de guerra) y non como criminales comunes. El Washington Post, sicasí, publicó que'l propósitu de los güelguistes yera consiguir publicidá a nivel internacional.[25]
Eleición
[editar | editar la fonte]Pocu dempués del empiezu de la fuelga, Frank Maguire, parllamentariu republicanu independiente pola circunscripción de Fermanagh y Tyrone Sur (Irlanda del Norte), finó de secute d'un ataque al corazón, lo que llevó a la convocatoria de nueves eleiciones nel distritu n'abril de 1981.
Esta súbita vacante nuna zona con una mayoría católica de 5.000 habitantes yera una gran oportunidá pa llograr la unidá de la comunidá nacionalista na persona de Bobby Sands.[16] La presión pa nun estremar fuercies fizo que fuercies nacionalistes como'l Partíu Socialdemócrata y Llaborista decidieren retirase de la campaña, y Sands foi proclamáu candidatu cola denominación de "Anti H-Block / Armagh Political Prisoner". Tres una campaña terriblemente crespa y polarizada, Sands consiguió l'escañu'l 9 d'abril con 30.493 votos frente a los 29.046 de Harry West, candidatu del Partíu Unionista del Ulster, convirtiéndose nel miembru más nuevu del Parllamentu Británicu naquel momentu.[26]
Tres la victoria de Sands, el gobiernu británicu aprobó l'Acta de Representación Popular de 1981, que torgaba la nominación como candidatos eleutorales d'aquellos prisioneros cumpliendo condena de más d'un añu tantu nel Reinu Xuníu como n'Irlanda.[27][28] La llei foi aprobada rápido pa evitar qu'otros güelguistes pudieren ser escoyíos diputaos.[29]
Muerte
[editar | editar la fonte]Tres selmanes dempués, Bobby Sands finaba nel hospital de la cárcel tres 66 díes en fuelga de fame, a la edá de 27 años. L'informe orixinal establecía que la causa de la muerte fuera "inanición autu impuesta", anque foi enmendado darréu tres les protestes de los familiares, estableciéndose a cencielles como "inanición".[30]
La muerte de Sands provocó l'españíu de disturbios nes zones más nacionalistes d'Irlanda del Norte. Eric y Desmond Guiney, padre y fíu, morrieron al estrellase'l camión que conducíen en siendo apedriaos polos nacionalistes nel norte de Belfast.[31][32] Unes 100.000 persones flanquearon la comitiva funeraria de Sands, que foi soterráu nel 'New Republican Plot', onde folgaben los restos d'otros 76 nacionalistes.[33] Foi miembru del Parllamentu de Westminster mientres venticinco díes, anque nunca ocupó'l so escañu nin xuró'l so cargu.
Preguntada sobre l'asuntu na Cámara de los Comunes el 5 de mayu, la primer ministra Margaret Thatcher declaró «El Sr. Sands yera un criminal convicto. Escoyó llevase la so propia vida. Una opción que la so organización nun dexó tomar a munches de les sos víctimes».[34] L'anunciu oficial del fallecimientu de Sands na Cámara de los Comunes omitió la tradicional espresión de pésame y simpatía pa cola familia de la víctima.[35]
Ver tamién
[editar | editar la fonte]Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ «Bobby Sands MP» (inglés). Consultáu'l 23 avientu 2015. «Bobby Sands, Roibeard Gearóid Ó Seachnasaigh, was born in 1954 in Rathcoole, a predominantly loyalist district of north Belfast»
- ↑ «Bobby Sands – Born 60 years ago» (inglés). An Phoblacht (7 marzu 14). Consultáu'l 23 avientu 2015. «SIXTY years ago next Sunday, 9th March, Bobby Sands was born in Rathcoole on the outskirts of north Belfast»
- ↑ 3,0 3,1 «Republican Roll of Honour» (inglés). An Phoblacht. Consultáu'l 22 avientu 2015.
- ↑ Afirmao en: Find a Grave. Identificador Find a Grave: 11800340. Llingua de la obra o nome: inglés.
- ↑ «1981 Hunger Strikes». Universidá de Nueva York (2001). Consultáu'l 23 avientu 2015. «Disappointed with the British government's failure to follow through with the concessions promised the previous December, IRA prisoners, led by Officer Commanding Bobby Sands, announce they will begin a new hunger strike March 1»
- ↑ «1981: Hunger striker elected MP» (inglés). British Broadcasting Corporation (10 abril 1981). Consultáu'l 22 avientu 2015. «Sands stood as a candidate of the "Anti-H Block" campaign - the section of the Maze prison in Belfast reserved for republicans and loyalists convicted of terrorist offences»
- ↑ «Seisiún an Oireachtais». Archiváu dende l'orixinal, el 2009-03-31.
- ↑ «Legacy of Cage Eleven». Archiváu dende l'orixinal, el 2018-09-27.
- ↑ BBC News | Northern Ireland | Understanding Northern Ireland
- ↑ «CAIN: Politics: Elections: Westminster By-election (NIN) Thursday 9 April 1981». Archiváu dende l'orixinal, el 2007-05-29.
- ↑ «CAIN archive at the University of Ulster». Archiváu dende l'orixinal, el 2011-08-06.
- ↑ Feehan, John. Bobby Sands and the Tragedy of Northern Ireland. The Permanent Press: New York, 1983 p. 17
- ↑ Sands, Bobby. Writings from Prison. Mercier Press: Dublin
- ↑ pg4, Bobby Sands:Nothing but an Unfinished Song, O'Hearn, Denis, Pluto Press (2006) ISBN 0-7453-2572-6
- ↑ Ibid pg13-14
- ↑ 16,0 16,1 David Beresford (1987). Ten Men Dead: The Story of the 1981 Irish Hunger Strike. London: Harper Collins Publishers. ISBN 0 586 065334.
- ↑ Geraghty, Tony (2000). The Irish War. Harper Collins, páx. 68–70. ISBN 978-0-00-638674-2.
- ↑ 18,0 18,1 «Biography on Larkspirit». Archiváu dende l'orixinal, el 2009-04-18.
- ↑ «Cain Biography - Danny Morrison». Archiváu dende l'orixinal, el 2006-12-07.
- ↑ Price, Karen. Keep On Running, WalesOnline.co.uk, 2009 p.1
- ↑ English, Richard (2003). Armed Struggle: The History of the IRA. Pan Books, páx. 196–198. ISBN 0-330-49388-4.
- ↑ Terrorism Knowledge Base Article on Bobby Sands
- ↑ Taylor, Peter (1997). Provos The IRA & Sinn Féin. Bloomsbury Publishing, páx. 251–252. ISBN 0-7475-3818-2.
- ↑ Taylor, Peter (1997). Provos The IRA & Sinn Féin. Bloomsbury Publishing, páx. 229–234. ISBN 0-7475-3818-2.
- ↑ Washington Post, 3 May 1981, 2-3
- ↑ «1981: Hunger striker elected MP». BBC. Consultáu'l 25 de mayu de 2007.
- ↑ Julian Haviland, "Bill to stop criminal candidates", The Times, 13 June 1981, p. 2.
- ↑ Disqualification for membership of the House of Commons, Oonagh Gay, Parliament and Constitution Centre, 13 October 2004
- ↑ Books.Google.com
- ↑ Suicide and Self-Starvation, Terence M. O'Keeffe, Philosophy, Vol. 59, Non. 229 (Jul., 1984), páxs. 349-363
- ↑ Malcolm Sutton. «An Index of Deaths from Conflict in Ireland». CAIN. Archiváu dende l'orixinal, el 2011-05-14. Consultáu'l 7 de setiembre de 2007.
- ↑ «A Chronology of the Conflict - 1981». CAIN. Archiváu dende l'orixinal, el 2010-12-06. Consultáu'l 7 de setiembre de 2007.
- ↑ «University of Ulster CAIN archive». Archiváu dende l'orixinal, el 2012-05-31.
- ↑ «1981 5 May El to Margaret Thatcher House of Commons PQs». Margaret Thatcher Foundation. Consultáu'l 26 de mayu de 2007.
- ↑ «Hansard Historic Prototype». Archiváu dende l'orixinal, el 2017-05-14. Consultáu'l 4 de payares de 2008.