René Coty
 | Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. |
René Jules Gustave Coty (20 de marzu de 1882, Le Havre – 22 de payares de 1962, Le Havre) foi un políticu conservador francés, segundu y postreru presidente de la Cuarta República Francesa, ente'l 16 de xineru de 1954 y el 8 de xineru de 1959.
Vida temprana y entamu de la so carrera política
[editar | editar la fonte]René Coty nació na ciudá d'Le Havre, y graduóse en filosofía y derechu na Universidá de Caén, en 1902. Exerció como abogáu na so ciudá natal, especializándose en derechu marítimu y comercial. Casóse con Germaine Corblet el 21 de mayu de 1907.
Inscripto nel partíu radical, en 1907 foi escoyíu conceyal de distritu, y en 1908 miembru del conceyu d'Le Havre, formando parte de la esquierda republicana. Desempeñó dambos cargos hasta 1919. Paralelamente, foi miembru del conceyu xeneral del departamentu de Seine-Inférieure (allugáu al norte de Francia) dende 1913 hasta 1942.
Col españíu de la Primer Guerra Mundial, Coty xunióse voluntariamente al exércitu, formando parte del centésimu ventenu novenu reximientu d'infantería, el que lluchó na batalla de Verdún.
En 1923, Coty entró a la cámara de diputaos, asocediendo a Jules Siegfried como diputáu por Seine-Inférieure. Nesti momentu de la so carrera política dexara yá'l partíu radical y integrárase a la Unión Republicana. Ente'l 13 y el 23 d'avientu de 1930 desempeñóse como subsecretariu del Interior nel Gobiernu de Théodore Steeg.
En 1932 asumió como vicepresidente del conceyu xeneral de Seine-Inférieure, cargu qu'ocuparía hasta 1942. Más tarde, en 1936, foi escoyíu senador pol mesmu departamentu.
El 10 de xunetu de 1940, foi unu de los varios políticos que votó a favor de la moción que proponía otorgar facultaes estraordinaries a Philippe Pétain, lo que traxo como resultáu la collaboración del Gobiernu de Vichy colos nazis. Mientres la Segunda Guerra Mundial, Coty permaneció relativamente inactivu, anque retomó la so carrera política poco primero de acabada.
Vida de posguerra y presidencia
[editar | editar la fonte]Foi miembru de l'Asamblea Nacional Constituyente dende 1944 hasta 1946, y presidió el derechiegu Grupu Republicanu Independiente, que más tarde formaría parte del Centru Nacional d'Independientes y Llabradores. René Coty foi escoyíu diputáu a l'Asamblea Nacional (Cámara Baxa) por Seine-Inférieure en 1946. Ente payares de 1947 y setiembre de 1948 ocupó'l cargu de ministru de Reconstrucción y Planificación Urbana, en tiempos de Robert Schuman y André Marie. En payares de 1948 Coty foi escoyíu pal Conseyu de la República, y en 1952 foi vicepresidente d'esi organismu.
En 1953 Coty postulóse como candidatu a la presidencia. Suponíase que-y resultaría imposible imponese; sicasí, tres doce votaciones nes que'l favoritu de la derecha, Joseph Laniel, nunca llogró la mayoría absoluta riquida p'aportar a la presidencia, y la retirada d'otru candidatu clave de la derecha, Louis Jacquinot, Coty foi finalmente escoyíu'l 23 d'avientu de 1953 na decimotercer votación, con 477 votos, contra los 329 del socialista Marcel-Edmond Naegelen. Asocedió como presidente a Vincent Auriol el 16 de xineru de 1954. La so esposa morrió'l 21 de payares del añu siguiente, causando conmoción ente los franceses; curiosamente, la causa de la so muerte foi un infartu al corazón, de lo mesmo que'l so maríu morrería siete años y un día dempués.
La so presidencia tuvo aquexada pola inestabilidá política de la cuarta república y el llevantamientu arxelín. Col agravamientu de la crisis en 1958, el 29 de mayu Coty solicitó a Charles de Gaulle, el "más pernomáu de los franceses", ocupar el cargu de primer ministru. Coty llegó a amenaciar con arrenunciar si'l nomamientu de De Gaulle yera refugáu pola Asamblea Nacional.
Esi mesmu añu, De Gaulle propunxo una nueva constitución, y el 28 de setiembre tuvo llugar un referéndum que sofitó la propuesta con un 79,2 %. De Gaulle foi escoyíu presidente pol Parllamentu n'avientu, y asocedió a Coty el 9 de xineru del añu siguiente. Coty foi miembru del Conseyu Constitucional dende 1959 hasta la so muerte, asocedida'l 22 de payares de 1962.
| Predecesor: Vincent Auriol |
 Presidente de Francia 1954 - 1959 |
Socesor: Charles de Gaulle |
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ 1,0 1,1 Afirmao en: senat.fr. Identificador de senador francés: senateur-3eme-republique/coty_rene0134r4. Llingua de la obra o nome: francés.
- ↑ Afirmao en: autoridaes BNF. Identificador BnF: 12204331v. Data de consulta: 10 ochobre 2015. Autor: Biblioteca Nacional de Francia. Llingua de la obra o nome: francés.
- ↑ Afirmao en: Base Léonore. Llingua de la obra o nome: francés. Editorial: Ministerio de Cultura de Francia.
- ↑ URL de la referencia: http://www.ordens.presidencia.pt/?idc=154.
- ↑ URL de la referencia: https://www.legiondhonneur.fr/fr/actualites/les-insignes-de-lordre-de-lelephant-demmanuel-macron-deposes-au-musee/1774/2. Data de consulta: 15 mayu 2022.
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre René Coty.- «René Coty». en Find a Grave. (n'inglés)
