Нэон

	Фтор ← Нэон
Выгляд
	;
Агульная інфармацыя
Назва, сымбаль, атамны нумар	Нэон, Ne, 10
Катэгорыя элемэнту	Інэртныя газы
Група, пэрыяд, блёк	18, 2, p
Адносная атамная маса	20,180 г·моль−1
Канфігурацыя электронаў	[He] 2s2 2p6
Электронаў у абалонцы	2 8;
Фізычныя ўласьцівасьці
Шчыльнасьць (пры п. т.)	0,9·10-3 г·см−3
Шчыльнасьць вадкасьці пры т. пл.	1,444 г·см−3
Тэмпэратура плаўленьня	-249 °C, -415,46 °F
Тэмпэратура кіпеньня	-246,048 °C, -411 °F
Удзельная цеплыня плаўленьня	20,5 кДж·моль−1
Цеплаправоднасьць	(300 K) 0,0491 Вт·м−1·K−1
Хуткасьць гуку	435 м/с
Уласьцівасьці атама
Энэргіі іянізацыі	1-я: 2080 кДж·моль−1
	2-я: 3952 кДж·моль−1
	3-я: 6122 кДж·моль−1
Радыюс Ван дэр Ваальса	160 пм
Іншыя характарыстыкі
Нумар CAS	7440-01-9
Найбольш стабільныя ізатопы
	Асн. артыкул: ізатопы
	п; а; р;

Нэон (па-лацінску: Neonum) Ne — хімічны элемэнт 18 (VIII) групы пэрыядычнай сыстэмы; атамны нумар 10. Нягледзячы на тое, што нэон вельмі распаўсюджаны элемэнт у Сусьвету, ён даволі рэдкі на Зямлі. Бескаляровы, ня мае паху.

інэртны газ бяз паху і смаку ў стандартных умовах, нэон дае розныя чырванавата-аранжавае сьвятленьня пры выкарыстанні ў любой нізкавальтовай лямпе. Нэон лягчэйшы за паветра. Другі пасьля гелю інэртны газ паводле лёгкасьці^[2]. Нэона ў 3,5 разоў больш за гель у атмасфэры Зямлі^[3]. Назва "нэон" паходзіць ад грэцкага neos («новы»). Адкрыты адначасова з крыптонам^[4] у 1898 годзе сэрам Ўільямам Рамзаем ды Морысам Травэрсам пры дасьледаваньні фракцыі вадкага паветра^[5].

Прыродныя крыніцы

Паветра — адзіная крыніца нэону. У сухім паветры 0,0018 % нэона паводле аб'ёму. Доля нэона на Зямлі большая, чым у Сусьвеце.

Прымяненьне

Напаўняльнік люмінэсцэнтных, індыкатарных лямпаў, газасьветлавых трубак (у сумесі з азотам), геле-нэонавага лазэра. Упершыню нэонныя знакі зьявіліся ў 1920-я.

Крыніцы

^ CRC Handbook of Chemistry and Physics / Editor David R. Lide, Jr. — 78th edition. — 1997. — С. 14-37.
^ Neon (Ne) - Chemical properties, Health and Environmental effects (анг.). Lenntech B.V.. Праверана 2 кастрычніка 2020 г.
^ Neon (анг.) Encyclopædia Britannica. Encyclopædia Britannica, inc. (January 17, 2020). Праверана 2 кастрычніка 2020 г.
^ Неон // БЭ. — Мн.: 2000 Т. 11. — С. 285.
^ Жиров А. И. НЕОН // Большая российская энциклопедия. Электронная версия (2017); https://old.bigenc.ru/chemistry/text/2260122 Дата обращения: 05.03.2023

Вонкавыя спасылкі

WebElements, https://www.webelements.com, accessed October 2020.

Гэта — накід артыкула па хіміі. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго.

[1] CRC Handbook of Chemistry and Physics / Editor David R. Lide, Jr. — 78th edition. — 1997. — С. 14-37.

[2] Neon (Ne) - Chemical properties, Health and Environmental effects (анг.). Lenntech B.V.. Праверана 2 кастрычніка 2020 г.

[3] Neon (анг.) Encyclopædia Britannica. Encyclopædia Britannica, inc. (January 17, 2020). Праверана 2 кастрычніка 2020 г.

[4] Неон // БЭ. — Мн.: 2000 Т. 11. — С. 285.

[5] Жиров А. И. НЕОН // Большая российская энциклопедия. Электронная версия (2017); https://old.bigenc.ru/chemistry/text/2260122 Дата обращения: 05.03.2023

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]