Джон Джордж Тэры (англ.: John George Terry; нар. 7 снежня 1980, Лондан) — англійскі футбаліст (абаронца) і трэнер. Ігрок нацыянальнай зборнай Англіі (2003—2012). Вядомы дзякуючы сваім выступам за «Чэлсі». Тройчы прызнаны УЕФА найлепшым абаронцам сезона (2005, 2008, 2009).

Футбол
Джон Тэры
Агульная інфармацыя
Поўнае імя Джон Джордж Тэры
Мянушка Джэй Ці, Жалезны чалавек
Нарадзіўся 7 снежня 1980(1980-12-07)[1][2] (43 гады)
Грамадзянства  Англія
Рост 187 см
Вага 90 кг
Пазіцыя цэнтральны абаронца
Маладзёжныя клубы
1991—1995 Англія Вест Хэм Юнайтэд
1995—1998 Англія Чэлсі
Клубная кар’ера[* 1]
1998—2017 Англія Чэлсі 492 (41)
2000   Англія Нотынгем Форэст 6 (0)
2017—2018 Англія Астан Віла 32 (1)
Нацыянальная зборная[* 2]
2000—2002 Англія Англія (да 21) 9 (1)
2003—2012 Англія Англія 78 (6)
Трэнерская кар’ера
2018—2021 Англія Астан Віла трэнер
2023 Англія Лестэр Сіці трэнер
  1. Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 20 верасня 2023.
  2. Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Гульнявая кар’ера

правіць

Народжаны ў заходнім Лондане, Джон з 14 гадоў гуляў за «Чэлсі». Першапачаткова ён быў нападнікам, але аднойчы з-за адсутнасці ігракоў яму прыйшлося замяніць цэнтральнага абаронцу моладзевай каманды. З тых часоў ён стаў выступаць у ролі абаронцы, хутка набраўшы неабходную фізічную падрыхтоўку.

Кароткі і паспяховы выступ у «Нотынгем Форэст» дадаў майстэрства, і пасля ўрокаў у Марселя Дэсаі і Франка Лебёфа, Джон быў названы іграком года «Чэлсі» ўжо праз два сезоны пасля свайго дэбюту.

Пакінуўшы ўсе праблемы, не звязаныя з футболам, ззаду, Джон выразна сфакусаваўся на гульні і дэбютаваў у складзе зборнай Англіі ў чэрвені 2003 года.

Пасля гэтага ён стаў асноўным абаронцам зборнай, згуляўшы на чэмпіянаце Еўропы ў 2004 годзе і чэмпіянаце свету ў 2006 годзе.

Няўдалым момантам у кар’еры Джона можна назваць яго хваробу падчас прайгранага фіналу Кубка Англіі 2002 года і наступнае выбыванне з стартавага складу. Найбольш яркі момант — гэта тое, што ён стаў капітанам каманды пасля Марселя Дэсаі і прывёў клуб да перамогі ў Прэм’ер-лізе ў тым жа годзе.

Пасля таго, як «Чэлсі» выйграў Кубак Лігі, Джон стаў адным з чатырох капітанаў «Чэлсі», якія прыводзілі клуб да найбуйнейшых перамог у яго гісторыі. Цяжка пераацаніць яго ўклад у выступ на сусветнай арэне ў сезоне 2004/05 гадоў — менавіта восьмы гол Джона Тэры галавой прынёс камандзе перамогу над «Барселонай» у матчы, які стаў адной з самых відовішчных гульняў гэтага сезона.

Асацыяцыя прафесійных футбалістаў прысудзіла Джону Тэры званне іграка года, а трэнер «Чэлсі» Жазэ Маўрынью назваў яго «лепшым цэнтральным абаронцам у свеце». Ацаніў яго і былы трэнер зборнай Англіі Стывен Макларэн, які на час сваёй працы ў зборнай зрабіў Джона капітанам.

Джон быў першым з часоў Рэя Уілкінсана капітанам Англіі, іграком «Чэлсі». Рэй выступаў за «сініх» у 70-х гадах.

Джон правёў за клуб ужо больш за 300 матчаў нягледзячы на траўму спіны, якая выбіла яго з строю ў сезоне 2006/07. Аднак ён вярнуўся ў строй, каб у канцы сезона падняць над галавой Кубак Англіі на новым «Уэмблі» і забіць першы гол на гэтым стадыёне за зборную Англіі.

Пачатак сезона 2007/08 не стаў для Тэры вельмі ўдалым, ён атрымаў дзве траўмы амаль запар.

У сезон 2016/17 страціў месца ў асноўным складзе і па заканчэнні сезона пакінуў «Чэлсі» ў якасці свабоднага агента. У ліпені 2017 года падпісаў аднагадовы кантракт з «Астан Вілай»[3]. У маі 2018 года вырашыў не падаўжаць кантракт з бірмінгемскім клубам і пакінуў яго[4].

У верасні 2018 года прайшоў медагляд для маскоўскага «Спартака», аднак у выніку адмовіўся ад пераходу.

Трэнерская кар’ера

правіць

У кастрычніку 2018 года абвясціў аб завяршэнні кар’еры і ўвайшоў у трэнерскі штаб «Астан Вілы», стаўшы памочнікам новага галоўнага трэнера бірмінгемцаў Дзіна Сміта. Пакінуў клуб у ліпені 2021 года. Са снежня 2021 года працаваў у «Чэлсі» ў якасці трэнера-кансультанта.

У красавіку 2023 года, пасля прызначэння Дзіна Сміта ў «Лестэр Сіці», стаў яго асістэнтам у клубе[5]. У ліпені 2023 года вярнуўся ў «Чэлсі» ў якасці трэнера клубнай акадэміі.

Асабістае жыццё

правіць

Тэры ў цяперашні час жыве ў Оскшаце, Сурэй. Ён і яго жонка Тоні Пул Тэры — бацькі двайнятаў — хлопчыка (Джордж Джон) і дзяўчынкі (Сумэ Роза), народжаных 18 мая 2006 года. Тэры святкаваў іх нараджэнне, выйграваючы за Англію супраць Венгрыі, калі ён выканаў імпрэзу «млоснасці».

Пара пажанілася ў Палацы Блэнема 15 чэрвеня 2007 года. Пасля вяселля пара атрымлівала асалоду ад двухтыднёвага мядовага месяца на рымскай яхце Абрамовіча вышэйшай якасці «Пелорус» у Міжземнамор’і.

Яго хобі ўключаюць гольф, плаванне, футбол і сквош.

Крыніцы

правіць

Спасылкі

правіць