Брытва Окама

Брытва Окама або «Лязо О́кама» — метадалагічны прынцып, які атрымаў сваю назву ад імя англійкага манаха-францысканца, філосафа-наміналіста Уільяма Окама (каля 1285—1349). У спрошчаным выглядзе ён сцвярджае: «Не варта множыць існае без неабходнасці» (або «Не варта прывабліваць новыя існасці без вялікай на тое неабходнасці»). Гэты прынцып фармуе базіс метадалагічнага рэдукцыянізму, які таксама называецца прынцыпам ашчаднасці, або законам эканоміі.