ФК Аталанта
Аталанта | |||
---|---|---|---|
Поўная назва | Atalanta Bergamasca Calcio | ||
Заснаваны | 1907 | ||
Горад | Бергама, Італія | ||
Стадыён |
Атлеці Адзуры д’Італія Умяшчальнасць: 21 300 |
||
Прэзідэнт | Антоніа Перкасі[d] | ||
Галоўны трэнер | |||
Чэмпіянат | Серыя A | ||
2022/23 | 5 месца | ||
Сайт | Афіцыйны сайт | ||
|
«Атала́нта» (італ.: Atalanta Bergamasca Calcio) — італьянскі футбольны клуб з горада Бергама, які размяшчаецца ў рэгіёне Ламбардыя. Сваё прозвішча «нерадзуры» яны арымалі дзякуючы выступам у кашулях з сіне-чорнымі вертыкальнымі палосамі, а таксама чорным трусам і чорным шкарпэткам.
Хатнія матчы клуб праводзіць на стадыёне «Атлеці Адзуры д’Італія», які здольны змясціць больш за 24 тысячы чалавек. У Італіі «Аталанту» часам называюць «каралева правінцыйных клубаў» (італ.: Regina delle provinciali) каб падкрэсліць той факт, што клуб гістарычна з’яўляецца адным з найлепшых сярод каманд, якія не базуюцца ў вялікіх гарадах краіны.
У сезоне 2010/11 клуб атрымаў заахвочванне ў Серыю A. «Аталанта» дасягала паўфіналу Кубка ўладальнікаў кубкаў у 1988 годзе, калі яшчэ выступала ў другім па значнасці дывізіёне Італіі. Гэта па-ранейшаму з’яўляецца найлепшым паказчыкам выступу клубаў не з першага дывізіёна ў буйных турнірах УЕФА, гэта значыць такі ж вынік мае і англійскі «Кардыф Сіці».
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]Першым футбольным клубам горада Бергама быў «Бергама», заснаваны ў 1903 годзе швейцарскімі імігрантамі і выступаў у зоне Ламбардыі чэмпіянату Італіі. 17 кастрычніка 1907 года група ў складзе Эўджэніа Ур’я, Джуліа і Феруча Амаці, Алесандра Фарліні і Джавані Раберці ўтварыла спартыўнае таварыства «Атланта», якое атрымала сваю назву ў гонар гераіні старажытнагрэчаскай міфалогіі. У 1913 годзе ў грамадстве была ўтворана футбольная секцыя, а ў 1914 годзе «Атланта» была прызнана Італьянскай федэрацыяй футбола і пачала ўдзельнічаць у другой групе чэмпіянату Ламбардыі. У 1920 годзе каманда паднялася ў першую групу.
Раней, у лютым 1920 года спартыўнае таварыства «Аталанта» і спартыўна-фехтавальнае таварыства «Бергамаска», якія паглынулі ў 1913 годзе футбольны клуб «Бергама», аб’ядналіся ў футбольны клуб «Аталанта». Быў прыняты кампрамісны чорна-сіні варыянт колераў клуба (колеры таварыства «Аталанта» былі чорна-белымі, а таварыства «Бергамаска» — сіне-белымі). Першым трэнерам стаў натуралізавы аргенцінец Чэзарэ Лаваці.
У 1928 годзе спецыяльна для клуба быў пабудаваны стадыён, названы ў гонар фашыста Марыа Бруманы, пазней перайменаваны ў «Атлеці Адзуры д’Італія». У дэбютным сезоне 1928/29 у нацыянальным чэмпіянаце «Аталанта» стала толькі 14-й у сваёй падгрупе і на наступны год была размеркавана ў створаную Серыю B. У сезоне 1932/33 з-за праблем з фінансаваннем «Аталанта» ледзь не знялася з чэмпіянату. Толькі дзякуючы продажу ў «Амбразіяну-Інтэр» галкіпера зборнай Карла Чэрэзолі клуба ўдалося дагуляць турнір.
Першы раз патрапіць у Серыю A атрымалася ў 1937 годзе, аднак паводле вынікаў гэтага года «Аталанта» вярнулася назад у Серыю B, але пры гэтым здолела зарабіць 120 тысяч лір на продажы ў «Рому» свайго найлепшага паўабаронцы Джузэпэ Баномі. Пасля клуб часцяком зарабляў на продажы сваіх лідараў у вядучыя каманды краіны. Вяртанне ў эліту адбылося ў 1940 годзе. «Аталанта» трывала замацавалася ў Серыі А і набыла рэпутацыю «правінцыйнага жаху». У 1948 годзе бергамаскі пад кіраўніцтвам Іва Фіярэнціні занялі рэкордны для сябе пяты радок у чэмпіянаце. У 1952 годзе «Аталанта» адзначылася чарговым гучным продажам: шведскі форвард Хасэ Епсан быў прададзены ў «Напалі» за 105 млн лір, для чаго спатрэбіўся ўдзел мэра горада. У 1955 годзе матч «Аталанты» супраць «Трыесціны» быў паказаны па тэлебачанні ўпершыню ў гісторыі бергамскага клуба.
Праз тры гады каманда змагалася за выжыванне, але была прымусова адпраўлена ў Серыю B «за парушэнне спартыўных прынцыпаў», у 1960 годзе бергамаскі былі рэабілітаваны, але да таго часу яны ўжо і так вярнуліся ў Серыю А. 2 чэрвеня 1963 года на поле міланскага «Сан-Сіра» «Аталанта» заваявала першы трафей у сваёй гісторыі, абыграўшы ў фінале Кубка Італіі «Тарына» з лікам 3:1, дзякуючы хет-трыку будучага чэмпіёна Еўропы і віцэ-чэмпіёну свету Анджэла Даменгіні. У наступным сезоне адбыўся дэбют у Кубку ўладальнікаў кубкаў, дзе ў першым раўндзе ў дадатковы час ігракі бергамскага клуба саступілі будучаму пераможцу — лісабонскаму «Спортынгу».
Дасягненні
[правіць | правіць зыходнік]- Уладальнік Кубка Італіі: 1963
- Пераможца Лігі Еўропы: 2024
Склад
[правіць | правіць зыходнік]Станам на люты 2024 года.
|
|
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме ФК Аталанта
- Афіцыйны сайт клуба (італ.)
- Сайт заўзятараў клуба